ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Even the world is crumbling / ต่อให้โลกย่อยยับ

    ลำดับตอนที่ #45 : เศษซากของความจริง 1

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 5.83K
      436
      13 พ.ค. 60

    แสงแรกกำลังจะมา พวกชีวิตที่สองต่างทยอยเดินกับไปยังชั้นใต้ดิน แต่ตัวผมยังไม่คิดที่จะตามตามคนพวกนั้นไปพัก พวกผู้หญิงและคนแก่ที่ออกมาช่วยรบเมื่อคืน พวกเขาก็ยังไม่ได้พัก เขาเตรียมวัวเป็นเป็นๆ ที่ถูกเลี้ยงจนอ้วน ต้อนใส่กระเช้าแล้วหย่อนลงในปล่อง ตำแหน่งเดียวกับที่พวกชีวิตที่สองอาศัย นี่อาจเป็นเพียงเรื่องเดียวที่ทำให้ผมรู้สึกว่าพวกชีวิตที่สองที่อาศัยอยู่ที่นี่ การใช้ชีวิตก็แทบจะไม่ต่างอะไรจากพวกกินคน 

     

    สำหรับพวกบนพื้นดิน คนที่ยังพอมีแรงก็เตรียมอาหารที่ยังมีอยู่แจกจ่าย ไอ้คนพวกนี้จะว่าไปแล้วผมว่าพวกเขาทำอะไรไร้สาระไปหน่อย ทั้งคืนต้องอยู่เสี่ยงตาย ไม่ได้หลับไม่ได้นอน กลางวันยังต้องทำโน่นทำนี่โดยไม่ได้พักผ่อนอีก  ตั้งแต่ที่รู้ว่าเมืองแตก ผมลองจินตนาการเล่นๆว่า หากตัวผมต้องเป็นอย่างพวกเขา ที่ต้องทนอยู่ที่นี่ได้สองสามเดือนในสภาพนี้ทุกวัน.....ผมเองคงทนอยู่ไม่ได้นาน

     

     จะว่าอึดก็ใช่แต่จะว่าบ้าก็ไม่แปลก ผมยังมองไม่ออกว่าทำไมเขาถึงอยากเอาชีวิตมาเสี่ยง


    สำหรับผม ถ้าต้องตาย อะไรที่มีอยู่ที่รักษามันก็ไม่มีค่าทั้งนั้น

     

    ผมควรรีบไปให้พ้นจากคนพวกนี้ ให้เร็วเท่าที่จะเป็นไปได้ แต่ตอนนี้ยังมีเรื่องที่ผมต้องทำให้เสร็จ แผนเดิมที่วางเอาไว้ถึงตอนนี้ยังแทบไม่ได้เริ่มอะไรเลย ..

     

    ผมยังทำตามคำขอร้องของ ครู  ด้วยการออกไปอาหารทั้งๆที่ยังมีอาการมึนๆเพลีย จากการต่อสู้ที่หนีไม่ได้และอาการอดนอนสะสม จากสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ผมคิดว่าตอนนี้พวกเขาคงมองผมดีมาขึ้นบ้าง การหาสารอาหารยัดลงท้องเริ่มต้นขึ้น โดยมีชาวบ้าน 8 คนตามมาช่วย ส่วนใหญ่พวกนั้นเป็นผู้หญิง ผมขอให้ครูหามือปืนที่แม่นที่สุดเท่าที่มีมาด้วยหนึ่งคน



    ผมพาพวกเขาไปยังตำแหน่งเดิมที่ผมมาเมื่อวาน และแบ่งงานกันทำคนละอย่าง พวกเราหาของกินได้เยอะและวางกับดักสัตว์เอาไว้สำหรับในวันพรุ่งนี้

     

    ระหว่างทางกลับที่พักผมถามคนพวกนั้นว่าทำไมถึงยังปักหลักอยู่ที่นี้ ทั้งๆที่จะหนีออกไปอยู่อีกเมืองมันก็ไม่ใช่การเดินทางที่ไกลมากมายอะไรนัก พวกเขาบอกกับผมว่าพวกเขาไม่สามารถทิ้งครอบครัวตัวเองเพื่อเอาตัวรอด เมื่อถามต่อไปว่าแล้วทำไมถึงไม่พาครอบครัวหนีไปอยู่ด้วยกันทั้งหมด คำตอบที่น่าตกใจก็ปรากฏ

     

    ครอบครัวที่คนพวกนั้นพูดถึง คือพวกชีวิตที่สอง

     

    คนพวกนี้เคยเป็นคนปกติที่ใช้ชีวิตอยู่ในเมือง...กระทั่งวันหนึ่ง ผู้ชายพวกนั้นถูกฝรั่งที่เพิ่งเข้ามาอาศัย จ้างให้ทำงานบางอย่างด้วยผลตอบแทนที่สูง มีครูและลุงหนูเป็นนายหน้าที่ชักชวนให้พวกเขารับทำงานนี้อย่างเต็มใจ งานที่ได้รับคือการฉีดวัคซีนบางอย่าง ที่บอกว่าจะทำให้แข็งแรงขึ้นทำงานได้มากขึ้นและไม่เป็นอันตราย

     

    โดยที่ไม่รู้ว่าผลของวัคซีนตัวนั้นคือการเปลี่ยนให้พวกเขากลายเป็น สัตว์ประหลาด

     

    ยิ่งไปกว่านั้น การที่แนวป้องกันถูกทำลายสาเหตุหนึ่งมาจากคนในเมืองเริ่มทะเลาะกันเอง จากการต่อต้านพวกชีวิตที่สอง มีการจลาจลภายในเมือง เพราะคนพวกหนึ่งไม่ต้องการอยู่ร่วมกับพวกที่ได้รับวัคซีน ปัญหาปานปลายเพราะหนึ่งในพวกคนปกติที่ต่อต้านคือเจ้าเมืองเดิมเริ่มมีการควบคุมแบบเบ็ดเสร็จโดยใช้กำลังเข้าควบคุม บทสรุปคือ พวกชีวิตที่สองเริ่มตีโต้และยึดเมืองเอาไว้ได้สำเร็จ แต่พวกผู้ปกครองเดิมแก้ลำด้วยการทำลายโรงไฟฟ้าบางส่วน ทำให้แนวป้องกัน เสียหาย

     

    นั่นทำให้เมืองทั้งเมืองถูกทำลายลงเพียงแค่ไม่กี่คืน

     

    ถึงตรงนี้ผมเริ่มรู้สึกว่าครูคนนั้นอาจจะไม่ใช่คนดีอย่างที่คิด เขาเปลี่ยนชาวบ้านธรรมดาให้กลายเป็นพวกชีวิตที่สองโดยมี ผลบางอย่างแอบแฝง

     

    เมื่อกลับถึงเมืองผมขอร้องให้กลุ่มที่มาด้วย ชี้ทางไปยังที่พักของฝรั่ง เพื่อหาข้อมูลเพิ่มเติมที่อาจจะยังพอมีอยู่บ้าง

     

    .....วันนี้มันเป็นวันที่โคตรเหนื่อย  



    .....................................................................................................................................................................................

    ติดซีรีย์อ่ะครับ ฮ่าๆ ขอโทษ ที่ช้าไปบ้าง ครับผม


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×