คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #25 : จบงาน / 2 จบ
บอกตรงๆเถียงแล้วเหนื่อย แต่พอพูดเหตุผลนี้ ออกมา นางก็ฟังนะ ก็เลยเงียบไป ส่วนอีกคนที่เจ็บอยู่วันนี้ไม่มีคำพูดอะไรหลุดออกมาจากปาก
ทะเลาะกันเพลิน ไปๆมาๆ ถึงเมืองตอนไหนก็ไม่รู้
ผมพาพวกเขาขับเข้าประตูเมืองเข้ามาจนถึงย่านชุมชน หลักพวกแต่พวกการ์ดไม่ยอมให้ผมเอารถเข้าไปยังจุดที่ต้องส่งคนพวกนี้ เพราะรถของผมมันอาจทำให้บ้านคนรวยๆที่อยู่ละแวกเดียวกันไม่พอใจ เราเลยต้องเสียเวลาจอดรถ เพื่อต่อรองให้ลูกค้าของผมไปถึงที่พักโดยที่มีผมไปส่ง ผมร้องขอให้เจ้าหน้าที่ ที่กักตัวเราไว้ บอกให้ช่วยพาคนเจ็บบนรถไปรักษา
หมอนั่นเลยถูกแยกตัวไปโดยที่มีรถพยาบาลมารับ คุณเจ๊ที่ตีฝีปากกับผมบนรถ เอาเครื่องมือสื่อสารของนางออกมาคุยกะใครซักคนอยู่เป็นานสองนาน ผมคิดว่าคนที่เธอคุยด้วยคงจะใหญ่โตน่าดู เพราะครู่หนึ่งนางก็ยื่นไอ้ตลับสื่อสารอันนั้นให้การ์ดคุย ผลคือพวกยืนตัวตรงเคารพโทรศัพท์เสียงเปลี่ยนทันที
เส้นทางระยะสุดท้ายคือ 3 กิโลเมตรแค่นั้น แต่ใช้เวลานานเท่ากับหนึ่งในสี่ของทีวิ่งรถเมื่อวาน ผมโคตรเกลียดการเข้าเมือง พิธีรีตองมันเยอะจนน่าเบื่อ
แต่สุดท้ายก็มาถึงจนได้ ตึกหรูหราแห่งหนึ่งที่มีธงประดับของทวีปออชิเดน มีการ์ดชาวฝรั่งยืนเฝ้าประตูสองคนยืนหน้านิ่งเด่นเป็นสง่าหลังจากที่ประตูรั้วเปิดออก นางใช้ให้ผมยกของลงให้ผมก็จำใจทำทั้งๆที่ไม่ใช่เรื่องของผมซักนิด เมื่อทุกอย่างเสร็จสรรพก็ถึงเวลารับตังค์
เรื่องก็เกิดขึ้นอีกจนได้ ........ เพราะไอ้คนจ่ายเงินให้ผม ตอนหนีนอนอยู่โรงพยาบาล...........เอาแล้วไง
เจ๊ บอกให้ผมมารับค่าจ้างพรุ่งนี้ แต่ผมไม่ยอม เพราะตอนแรกที่ตกลงกันไว้คือจ่ายสด นางเองทำท่าไม่พอใจ ผมเลยบอกไม่เป็นไร งั้นอะไรที่พวกนางขนมาด้วยผมขอเก็บเอาไว้ก่อนพรุ่งนี้ จ่ายเงินตอนไหนผมก็จะเอาของมาให้ตอนนั้น แล้วเดินกลับไปยกสำภาระที่เพิ่งขนลงตะกี้กลับขึ้นมาวางบนรถอีกรอบ
แม่แทบกรี๊ด
เรื่องนี่จบลงไม่สวย ผมตั้งใจแบบนั้น ตั้งแต่รับงานมาก็มีหนนี้แหละที่ชีวิตตกระกำลำบาก ผมถูกทิ้งให้รออยู่ตรงนั้นจนฟ้าจะมืด ก่อนที่จะมีทหารหน้าตาไม่รับแขกโยนซองหนาๆมาให้
“ เงินของนาย แล้วก็ไปให้พ้น ”
ผมนับเงินช้าอย่างละเอียด ทวนซ้ำสองรอบเพื่อกวนตีน จนหน้าตาไอ้นั่นงอหนักกว่าเดิม เมื่อเป็นที่พอใจแล้ว ผมก็โดดขึ้นรถ
“ เดี๋ยว พวกเขาอยากรู้ว่านายชื่ออะไร ” ไอ้นั่นถามผมอีกหน
“ ไม่ต้องรู้หรอก ไม่สำคัญ และไม่คิดว่าจะเจอกันอีก ” ผมส่งท้ายก่อนจะเบิ้ลเครื่อง พ้นควันดำสนิทเข้าให้อีกดอก
“ลาขาด”
พอรับตังค์แล้ว ก็รู้สึก โอเคนะ จบงานได้ ค่าจ้างมากกว่าปกติเท่าตัว มีใช้หนี้ เหลือซ่อมรถ และสามารถนอนกลิ้งไปกลิ้งมาได้เกือบสองเดือน
ผมจัดการทุกอย่างเรียบร้อย เคลียร์หนี้กรรมหนี้เวร เตะตูดลีบๆของนายหน้าเป็นการส่งท้าย เอารถกลับไปอู่ รอซ่อมพร้อมจ่ายเงินล่วงหน้า
ตอนนี้เหลือเพียงอย่างเดียว.................. หาวิธีใช้ตังค์
ความคิดเห็น