ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Even the world is crumbling / ต่อให้โลกย่อยยับ

    ลำดับตอนที่ #14 : เรื่องฉุกเฉินของมิเรียม /6

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 6.98K
      538
      24 เม.ย. 60

    ทหารทุกนายรวมทั้งมิเรียม เตรียมตัวพร้อมสำหรับการเดินทาง พวกเขาทยอยเดินลงจากรถ ในขณะที่ชายหนุ่มยืนรอพวกเขาอยู่

    “ พวกคุณจะปลอดภัย ถ้าทิ้งอาหาร และของมีกลิ่นอย่างซอส สบู่หรือน้ำหอม เอาไว้ที่นี่ อย่าทำให้เกิดแสงในเวลากลางคืน อย่าออกไปไหนคนเดียว หากต้องการทำธุระ กลบไม่ให้มีกลิ่น ไม่ถมน้ำลาย และเรื่องสุดท้ายพยายามที่จะเงียบที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะพวกมันมีประสาทสัมผัสที่ดีกว่าเราทุกอย่าง ”

    เขาบอกกับหน่วยทหารที่อยู่ตรงหน้า

     

    “ แล้วถ้าสมมุติว่ากู ไม่ฟังมึงล่ะ“ เออร์วิน ที่ยังคงอารมณ์ค้างแสดงอาการก้าวร้าว เขาพยายามพิสูจน์ในสิ่งที่มิเรียมพูด

    “ก็แล้วแต่ อยากจะตายก็ไม่ได้ห้าม” ชายหนุ่มตอบด้วยท่าทางที่พร้อมมีเรื่อง

    เออร์วิน ตั้งใจชักปืนพก สำหรับเขา ไม่มีใครหรอกที่จะไม่ความกลัว แต่เพียงแค่เขาจับด้ามปืน วัตถุบางอย่างก็พุ่งผ่านใบหูของเขาไป เออร์วิน ชะงัก ทหารคนอื่นๆตะลึง

    “ อีกที จะเป็นที่คอ ” ชายคนนั้นพูด

    ตรงนี้ทุกคนรู้ว่าเขาเอาจริง

    แต่เออร์วิน ก็ไม่ยอมหยุดเพราะรู้สึกเสียหน้า เขาตัดสินใจพุ่งเขาใส่ชายร่างเล็กอีกครั้ง แต่ยูจีนและเบนนี่ ไวกว่าพวกเขารีบโดดเข้าขวางและคว้าตัว เออร์วินไว้ได้ทันก่อนที่เรื่องจะบานปลาย

     

    “ มีสติหน่อย ทหาร ” ริคาร์โด้ ออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด

    “ เราเสียเวลาไปเยอะแล้วนะ” ชายหนุ่มบอกกับทุกคนก่อนเดินผ่าน เออร์วิน ตรงไปหยิบมีดที่ปักอยู่อย่างไม่แยแส มิเรียมแอบทึ่งในสิ่งที่ชายคนนี้ทำ เขาเหมือนแมวตัวเล็กที่เดินผ่านกรงหมาดุ ยั่วยุสิ่งที่อันตรายกว่าโดยไม่มีความเกรงกลัว ทุกคนในที่นั้นมองเขาอย่างไม่ไว้ใจ แต่เขาก็ยังสามารถวางเฉยเหมือนไม่อีกอะไรเกิดขึ้น มิเรียมและชายหนุ่มสบตากันอีกครั้ง ชายคนนี้คล้ายกันกับเธอ เขาเองก็พยายามอ่านสถานการณ์โดยรอบ

     

    การเดินทางเริ่มต้นขึ้นอย่างรวดเร็ว เมื่อชายหนุ่มเริ่มต้นออกเดิน พวกเขาต้องแข่งกับเวลาและความเป็นความตาย ไม่มีใครรู้ว่าพวกกินคนจะออกล่าเมื่อไหร่

    กองทหารกลุ่มนี้ จัดว่าเป็นกองกำลังเฉพาะกิจ ที่แต่ละคนในหน่วยมีความสามารถสูง

    ริคาร์โด คือหัวหน้าทีม นอกจากความสุขุม เขาเป็นชายที่แข็งแรง เป็นคนที่ชำนาญทั้งการใช้อาวุธและทักษะการต่อสู้ระยะประชิด จัดว่าเป็นทหารที่เก่งรอบด้าน เหนืออื่นใด ตัวของเขาเคยตกอยู่ในสถานการณ์ที่ต้องต่อสู้กับพวกกินคนตามลำพังมาก่อน   

     

    สำหรับยูจีนและเบนนี่ จัดเป็นพลซุ่มยิ่งที่มีทั้งความเม่นยำและรวดเร็ว พวกเขาเป็นเหมือนฝาแฝดต่างผิวสี เบนนี่เป็นชายผิวขาวที่ไม่เคยต้องยิงเป้าเดิมเป็นนัดที่สอง ส่วนยูจีนเป็นชายที่ชำนาญการใช้ปืนกลหนัก เขามีปฏิกิริยาตอบสนองที่รวดเร็ว บางครั้งก็ทำหน้าที่เป็นพลชี้เป้า หรือระวังป้องกันให้กับเบนนี่ และพวกเขาเก่งเมื่อทำงานด้วยกัน และภารกิจที่พวกเขาทำก็ยังไม่เคยล้มเหลว

     

    เออร์วิน แม้เป็นคนอารมณ์ร้อน แต่เขาคือหัวใจหลักคนหนึ่งของทีม ชำนาญการสอดแนม จับการเคลื่อนไหว เฝ้าระวัง และวางกับดัก เขาคือส่วนสำคัญที่ขาดไม่ได้ที่ช่วยในการสกัดกันการโจมตีที่คาดไม่ถึงและถอนกำลังเพื่อหลบหนี ความสามารถในการรบอาจน้อยที่สุดในทีม เนื่องจากขนาดตัวที่ใหญ่เทอะทะ แต่ทักษะการรบและการสื่อสารคือความสามารถที่ลบข้อด้อยที่เขามี

     

    สำหรับ วิคเตอร์ เรย์มอน และร๊อบ เป็นทหารอาชีพพวกเขาเป็นทหารที่ดี เชื่อฟังคำสั่ง เป็นลูกทีมที่ริคาร์โด้ไว้ใจ นอกจากนั้นพวกเขายังเป็นผู้ได้รับการคัดเลือกในการควบคุมยูนิตใหม่ของกองทัพ ชายสมคนอยู่ในชุดหุ่นกล ที่เป็นเหมือนเกราะของทหารยุคใหม่ โดยสมรรถนะคลายรถถังหรือรถเกราะขนาดเล็ก ภารกิจหลักคือการขนย้ายอุปกรณ์ขนาดใหญ่รวมไปถึงเป็นกองหน้าในการบุกตะลุย 

     

    การรวมตัวของพวกเขาเป็นที่แน่ชัดว่า แม้เป็นภารกิจช่วยเหลือแต่ก็พร้อมสำหรับการปะทะโดยไม่หลบหนีพวกเขาเชื่อมั่นในประสบการณ์และศักยภาพที่ตัวเองมี ถึงแม้การเดินทางของพวกเขาจะเกิดเรื่องไม่คาดคิด และรู้สึกไม่พอใจอยู่บ้างจากการที่ต้องออกมาเสี่ยงโดยที่ร่างกายยังคงเหนื่อยล้าจากการเดินทาง แต่อย่างไรเสีย นั่นก็เป็นสิ่งที่พวกเขาคุ้นเคย เรื่องไม่คาดฝันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้ ยกเว้นการตายของผู้พัน โอนีล ที่กวนใจทุกๆคนในทีม

     

    หน่วยทหารใต้การควบคุม ของชายคนนั้นเป็นคนเก่งกว่าพวกเขาทั้งในด้านยุทธวิธีและทักษะเฉพาะตัว

     

    การเสียชีวิตของเขา หากเป็นความจริงอย่างที่เด็กหนุ่มพูด ที่นี่คงจะมีอะไรซักอย่าง ที่แตกต่างออกไปจากสงครามที่พวกเขาคุ้นเคย

      

    ชายหนุ่มเดินนำคนอื่นไปตามตรอกเล็กๆ ที่ถูกไม้ใหญ่ยึดครอง บรรยากาศยามเย็นของที่นี้ทำให้ทหารทั้งหมดระมัดระวังตัวและเตรียมพร้อม แม้ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะความเงียบนิ่งที่ผิดธรรมชาติ  พวกเขาได้ยินเพียงเสียงของลมที่พัดให้ทิวไม้ไหว และฝีเท้าของพวกเดียวกันเองที่ย่ำลงไปบนไม้แห้งๆ แต่เสียงนกหรือแมลงใดๆที่ควรมี กลับไม่มีแม้แต่น้อย

     

    เป็นความสงบที่วิปริตและน่าหวั่นใจ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×