คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #35 : หลบหนี 2
ผมไม่มีโอกาสที่จะไปถึงเมืองร้างก่อนค่ำ พอๆ กับไม่มีโอกาสที่จะมีชีวิตรอดอยู่นอกแนวป้องกันในเวลากลางคืน เส้นทางที่มุ่งไปยังเมืองร้างทางตะวันออกมันต่างออกไปจากถนนเส้นที่ผมพาพวกออชิเดนมา
สองข้างทางมันเป็นที่เปลี่ยว มีสิ่งปลูกสร้างสมัยโลกเก่ามีอยู่เพียงเบาบาง นอกจากจะไม่เหมาะเป็นที่พักค้างคืน ยังอาจกลายเป็นบ้านของพวกกินคนอีกด้วย เนื่องจากเวลากลางวัน ในบริเวณนี้ไม่ค่อยมีสถานที่ให้พวกมันไว้ใช้ซ่อนตัว ยกเว้นในส่วนที่เคยเป็นเหมืองขนาดใหญ่ มันยังมีร่องรอยของการระเบิดภูเขา นั่นทำให้มีโพรงและถ้ำจำนวนหนึ่งที่ถูกสร้างขึ้นด้วยฝีมือมนุษย์ยุคเก่า
และตอนนี้ถูกพวกกินคนใช้เป็นที่อาศัย
ต้องหาที่หลบให้ได้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ที่ไหนดีล่ะ ?
ในสถานการณ์ที่แย่ที่สุด ผมอาจจะต้องเลียนแบบการเอาตัวรอดตามธรรมชาติ อย่างแรดหรือหมูป่าที่ชอบเอาตัวไปเกลือกในกองโคลนเพื่อนอำพรางกลิ่น แต่การนอนแช่ในขี้โคลนนิ่งๆทั้งคืน มันก็ยังมีจุดเสี่ยง เพราะที่แบบนั้น มันเป็นแหล่งที่สัตว์ชนิดอื่นจะลงมากินน้ำ ผมอาจไม่ตายเพราะพวกกินคน แต่การโดนช้างเหยียบ หรือควายป่าขวิดไส้ทะลัก มันก็ตายเหมือนกัน ถึงโชคดีที่ไม่โดนสัตว์ใหญ่รบกวน แต่พวกแมลงเล็กๆที่สร้างความรำคาญก็อาจจะทำให้ผมทนไม่ไหว....
โดยปกติถ้าเข้าตาจนการปีนไปอยู่บนยอดไม้สูงๆจนเช้า คือทักษะมาตรฐานของการเอาตัวรอด แต่ผมก็ไม่คิดทำแบบนั้นอีกเหมือนกัน เรื่องของเรื่องผมเคยรู้จักกับลุงคนหนึ่งแกชอบอวดใครต่อใครตอนเมาๆว่าไม่เคยกลัวพวกกินคน ถ้าหาที่ซ่อนไม่ได้ ก็ให้ขึ้นไปอยู่บนยอดไม้ แกเอาตัวรอดด้วยวิธีนี้มานักต่อนัก เลยมีคนที่หมั่นไส้ท้าเดิมพัน ว่าถ้าแกอยู่บนต้นไม้จนเช้าอย่างที่แกโม้เขาจะซื้อเหล้าให้แกกินทั้งปี แกก็รับเดิมพันที่มีคนท้าทายแบบไม่คิด.... วันนั้นเราทุกคนก็เลยไปเป็นสักขีพยานสำหรับการเดิมพันของลุง ผมยืนมองตั้งแต่แกเริ่มปีน จนขึ้นไปอยู่บนยอดไม้ลิบๆ แกโบกไม้โบกมือลงมาให้เราอย่างคนมีความมั่นใจ
.........พอรุ่งเช้าของอีกวันเราก็กลับไปหาแกที่ต้นไม้ต้นนั้น
ก็จริงของแกนะว่าอยู่บนยอดไม้สูงๆ มันพอที่ใช้จะหลบพวกกินคนได้... แต่ไอ้ตรงง่ามไม้ที่แกขึ้นไปอยู่เมื่อวาน กลายเป็นงูเหลือมตัวใหญ่มานอนอ้วนไม่กระดิกแทน
สรุปคือลุงแกไปนอนหลบพวกกินคนอยู่ในพุงพี่เหลือมซะอย่างนั้น....
ก็เพราะเรื่องนี้แหละสำหรับผม........คำโบราณว่าไว้ ก็เชื่อไม่ได้ทุกครั้ง
ผมยังคงนั่งอยู่บนอานมอเตอร์ไซค์ ในขณะที่แสงแดดเริ่มริบหรี่ แต่ก็ยังตัดสินใจหาทำเลดีๆสำหรับคืนนี้ไม่ได้ อากาศในป่าเริ่มเย็นลงนิดหน่อย ไม่รู้ผมคิดไปเองรึเปล่า แต่รู้สึกว่าไอ้ที่ต้นไม้ขึ้นเยอะๆมันมักจะมืดเร็วกว่าที่โล่งๆ ตอนนี้ผมต้องใช้ไฟหน้ารถส่องมองทางและต้องรีบตัดสินใจว่าจะเอายังไงกับชีวิต ก่อนที่ไอ้พวกนั้นจะเริ่มออกอาละวาด
ขับต่อไปอีกพักหนึ่งผมก็พามอเตอร์ไซค์คันใหญ่วิ่งทะลุผ่านแนวป่า ผมเห็นทางรอดที่มีอยู่น้อยนิด จากหลังคาโรงงานร้างที่มีแท๊งค์น้ำขนาดใหญ่
แท๊งค์น้ำเก่าๆนั่น มันสูงจนมองเห็นแม้จะอยู่ในที่ไกลๆ...... ถึงไม่รู้ว่าในโรงงานนั่นจะมีพวกกินคนรออยู่รึเปล่า แต่คืนนี้ยังไงคงจะต้องปีนขึ้นไปนอนอยู่บนนั่นอย่างไม่มีทางเลือก
แต่บางทีชีวิตมันก็ตลกนะ ในบางสถานการณ์เรารู้สึกว่าซวยแล้ว กลับมีเรื่องที่ซวยมากว่าโผล่เข้ามาทำให้ปวดกบาลยิ่งขึ้นไปอีก ถ้ามีใครบางคนที่อยู่บนฟ้าแล้วคอยสร้างเรื่องเพื่อหัวเราะเยาะโชคชะตามนุษย์ ผมคิดว่าบางทีชีวิตของผมก็ถูกท่านแกล้งบ่อยจนเกินไป........
แม่งขับมาจะถึงที่หลบตรงหน้าแล้วแท้ๆ ผมดันเห็นเด็กเล็กๆสองคนเดินร้องไห้อยู่ข้างทาง !
ผมก็ไม่คิดว่าตัวเองเป็นคนดีเท่าไหร่หรอกแต่ถ้าไม่ช่วยนี่ก็เลวเกินไป คือรู้ทั้งรู้ว่าถึงช่วยก็อาจจะลากกันตายหมด แต่ก็ทำใจทิ้งเด็กไว้แถวนั้นแล้วเอาตัวรอดนี่ ไม่ได้จริงๆ
...
ผมจอดรถตรงที่แกยืนอยู่ จับทั้งไอ้คนพี่คนน้องขึ้นมานั่งข้างหน้าโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
แล้วไม่ถามด้วยว่าอยากไปกับผมรึเปล่า
แต่ในระหว่างที่เตรียมตัวจะไปต่อ
สิ่งที่เห็นในดงหญ้ารอบๆตัวคือร่างคนสูงๆ ที่ค่อยๆยืนขึ้น ทีละตัวสองตัว ... จนเต็มพรืดไปหมด
พวกมันยังยืนกันนิ่งนะ.......... แต่ก็ไม่ต้องคิดอะไรเยอะ เพราะรู้อยู่แก่ใจว่า พวกมันทั้งหมดมีความจำนง จะใช้เราทุกคนเป็นอาหารดินเนอร์ในมื้อนี้อย่างไม่ต้องสงสัย
บอกตรงๆว่าตอนนี้กลัวจนขนคอตั้งชัน วินาทีนี้ บิดไปจนถึงโรงงานนั่น ก็ไม่รู้จะรอดรึเปล่า
แต่ก่อนที่อะไรๆมันจะแย่ไปกว่านั้นผมสับเกียร์และออกตัวไปแล้ว !
รถของผมเร่งความเร็วจากศูนย์ขึ้นไปแตะร้อยยี่สิบ ภายในระยะเวลาราว 7 วินาที ไอ้ผีบ้าข้างหลังปล่อยให้ผมออกตัวก่อนเหมือนจะต่อให้ ก่อนจะเริ่มวิ่งไล่กวดยังกะมันเป็นนักวิ่งร้อยเมตรในโอลิมปิค เห็นแค่ในกระจกหลังแว๊บๆยังเสียว นี่ยังมีไอ้พวกที่กระโดดเข้าขวางข้างหน้า อีกสามสี่ตัว พร้อมพวกที่อยู่ข้างๆ แต่ยังวิ่งมาไม่ถึงอีกนับสิบ
ได้เวลาวัดใจ................... ถ้ารถล้มคือจบ
ความคิดเห็น