[Fiction Gundam 00]โฉมงามโซลเจอร์กับเจ้าชายสไนเปอร์

บนสวรรค์ชั้นไหนก็ไม่รู้...

ยังมีสองนางฟ้า(ที่กำลังเป็นนางมารในเร็วๆนี้=_=*) อาศัยอยู่

ในขณะที่พวกเธอทั้งสองกำลังนั่งอ่านโดจินYอยู่...

เฮ้...เซ็ง!! อยากสาปคน...
นางฟ้าผู้มีชุดเกราะอยู่เต็มตัวและสวมหมวกเกราะที่มีเขาแฉก (ไม่ใช่สีแดงแรงสามเท่าแล้วมีเขานะเฟ้ย!!) กล่าวบ่นอุบอิบก่อนที่จะวางโดจินYกันดั้มลงบนโต๊ะ

อยากสาปคนเหรอ กันดั้มคุง?นางฟ้าผู้แต่งกายด้วยเสื้อสีม่วงอ่อนทั้งตัวกล่าวขึ้น

ข้าน้อยจะสาปใครดีอ่ะ...ท่านเจมส์?

อย่ามาสาปแช่งลูกสาวข้าน้อยน้า~!
ว่าแล้วเจ๊เจมส์ก็กอดโดจินYคู่โกะดะไว้แน่นพร้อมทั้งโวยวายไปมา

จะบ้าเรอะเจ๊!!

งั้นเราไปหาดูกันดีกว่าว่าเราจะสาปใคร ดีไหมกันดั้มคุง^ ^

ดีเหมือนกันน่อ เบื่อกันพลา...อยากสาปคน: P
เมื่อนั้น...กันดั้มแองเจิ้ลก็ปล่อยละอองอนุภาพGNกระจายออกมาเป็นปีกผืนใหญ่ก่อนที่จะบินออกไปจากสวรรค์ชั้นไหนก็ไม่อาจทราบได้แห่งนี้...

ส่วนยาโอยแองเจิ้ล...ก็เริ่มปล่อยอณูวิญญาณ (ที่เป็นสีม่วง=_=) ออกจากเท้าทั้งสองก่อนที่จะรีบตามไปทันที...

.
.
.
.

เฮ้ย! พวกเธอไปใครเนี่ย!? หนุ่มร่างสูงผู้เป็นมหาเสะแห่งกันดั้ม00 ร้องโหวกเหวกอย่างประหลาดใจเมื่อได้พบกับสองนางฟ้า (รึนางมาร?) ที่มาปรากฏโฉมให้เห็นต่อหน้า...

...พระเจ้าของแกไง!!...กันดั้มแองเจิ้ลตอบ...=_=*

เอ...สาปคนนี้ก็ไม่เลวนะ กันดั้มคุง เพราะข้าน้อยก็แอบหมั่นไส้เจ้าหมอนี่ตงิดๆอยู่เหมือนกัน

เอาเลยนะ...ท่านเจมส์!! ว่าแล้วกันดั้มแองเจิ้ลก็ได้คว้าบีมเซเบอร์เล่มยาวของตนออกมาแล้วชี้ไปยังว่าที่เจ้าชายล็อคออน สทราโทสที่กำลังงุนงงเอ๋อรับประทานอยู่...

ต่อไปนี้ ฉันขอสาปนาย...ให้นายอยู่ที่ปราสาทกลางป่าและไม่มีวันออกมาได้...แต่คำสาปจะถูกถอนได้ก็ต่อเมื่อ...กันดั้มแองเจิ้ลเงียบไป...

...แล้วจะถอนคำสาปยังไงดีล่ะท่านเจมส์?

กันดั้มคุงรีบหันไปแอบกระซิบถามยาโอยแองเจิ้ลทันที...=_=

ท่านเจมส์เงียบไป...

ยาโอยแองเจิ้ลจะถอนคำสาปก็ต่อเมื่อตานี่โดนกดดีไหมล่ะ? ( หมั่นไส้มัน....มันเป็นมหาเสะตั้งนาน ให้มันเป็นเคะบ้าง!!)

กันดั้มแองเจิ้ลง่า...จะดีเรอะท่าน

งั้นเอางี้ เดี๋ยวข้าน้อยจัดการเอง....วะฮ่าๆๆๆ
ว่าแล้วยาโอยแองเจิ้ลก็เริ่มเรียกธนูควินซี่เข้ามาที่มือ

อ่า...นี่คฑาของท่านเองหรือของลูกสาวท่านกันแน่เนี่ย?

เอาเถอะน่า...ของๆลูกก็เหมือนของๆแม่น่ะแหละ!!
ยาโอยแองเจิ้ลพูดขึ้นพร้อมทั้งยิ้มแห้งๆใส่กันดั้มแองเจิ้ล

พูดใหม่ซิ กันดั้มคุง!! ตั้งแต่ต้นเลยนะ...เดี๋ยวข้าน้อยจะต่อเอง

ต่อไปนี้ ฉันขอสาปนาย...ให้นายอยู่ที่ปราสาทกลางป่าและไม่มีวันออกมาได้...แต่คำสาปจะถูกถอนได้ก็ต่อเมื่อ

...

...จะเจอเนื้อคู่ของแกที่เป็นผู้ชาย!!! วะฮ่าๆๆๆ ยาโอยแองเจิ้ลกล่าวต่อให้จบประโยคก่อนที่จะปล่อยธนูควินซี่ไปยังร่างสูงของล็อคออนที่กำลังเอ๋อกินเข้าอย่างจังพร้อมกับพลังอนุภาคGNของกันดั้มแองเจิ้ลที่ถูกปล่อยออกไปจากบีมเซเบอร์...

สองพลังซัก...เอ้ย!!...สองพลังม่วง...
...จากสองนางฟ้า(ที่ตอนนี้เป็นนางมารไปแล้ว =_=*)
...ได้เข้าปะทะกับร่างสูงจนร่างสูงล้มลงหมดสติไป...

แหมๆๆ...ถูกใจซะไม่มีเลยแฮะ!! วิธีแก้บน เอ้ย!! ถอนคำสาปของท่านเนี่ย!! กันดั้มแองเจิ้ลร้องอย่างดีใจ

ฮ่าๆๆๆ ของมันแน่อยู่แล้ว...

ฮ่าๆๆๆๆ
ทั้งสองนางมาร (ไม่ใช่นางฟ้าแล้วเฟ้ย!!) ก็รีบเผ่นแนบจากสถานที่เกิดเหตุทันที...

.
.
.

ส่วนตัวละครอื่นๆ กันดั้มแองเจิ้ลก็ไปสาปลับหลัง...55+

เซ็ท : เป็นเชิงเทียนลูเมียร์ซะ!!

ทีเอเรีย : เป็นกาน้ำชาคุณนายพ็อตดีก่า...55+

ลัซเซ่ : อืม...งั้นเป็นนาฬิกาค็อสเวิดร์ก็แล้วกัน...

สุเมรากิ : เมามายแบบนี้...เจ๊สุราเมรัยก็ไปเป็นคุณนายตู้เสื้อผ้าซร้า~!!

ทริซ : ถ้วยน้ำชา...ชิพ!

คริสติน่า+เฟล์ท : เป็นไม้ปัดฝุ่นดีไหมน้อ...เอ้า!! ดีก็ดี!!

เอียน : ชอบการประดิษฐ์แบบนี้ก็ไปเป็นพ่อของเบลล์ซะ!! ลุงมอริสไง! 55+

ฮาเลลูย่า : เป็นนายพรานกัสตอง ศัตรูหัวใจของคู่พระ+นาง(?) 55+

ส่วนพระ+นาง : ก็น่าจะรู้กันดี หุๆ...

ป.ล.ถ้าท่านเคยดูการ์ตูนดิสนีย์เรื่อง โฉมงามกับเจ้าชายอสูรล่ะก็ คุณจะเก็ทมุข!! 55+ (ล่ะมั้ง?)