สาวใช้สุดสวย กับ เจ้าสุดเนื้อหอม

ลำดับตอนที่ #3 : แฟนข้า ใครอย่ายุ่ง

ตอนที่ 3 แฟนข้า ใครอย่ายุ่ง

“ติ๊ด...ติ๊ด...ติ๊ด....”โทรศัพท์ดังขึ้น ขัดการคุยระหว่างยูริ และฮิโรกิ



“สวัสดีค่ะ บ้านโซมะค่ะ” ยูริพูดเมื่อรับโทรศัพท์



“ยูริหรอ เด๋วยูริ ช่วยขึ้นไปหยิบแฟ้มเอกสารสีน้ำเงินบนโต๊ะ ในห้องทำงานนะ”เคียวพูดขึ้นเมื่อฟังเสียงตอบรับ



“บนโต๊ะ แฟ้มสีน้ำเงินนะค่ะ” ยูริทวนอีกรอบ



“ใช่ เด๋วชั้นจะกลับไปเอานะ”เคียวพูด



“ค่ะ”ยูริพูดพร้อมวางหูลง



“ฮ่าาาาา เคียวโทรมาละสิ” ฮิโรกิพูด



“ค่ะ”ยูริพูด แล้วขอตัวไปหยิบเอกสาร ให้เคียว



“.....”ฮิโรกิมองตามพร้อมหยิบขนมเข้าปาก แล้วซักพักยูริก็เดินลงมาพร้อมแฟ้มในมือ



“ถามจริงๆ นะ ยูริไม่เหงาหรอ”ฮิโรกิถามขึ้นทำสีหน้าจริงจัง เมื่อเห็นยูริเดินเข้ามา



“หวาาาาา ไม่หรอกค่ะ”ยูริรีบตอบปฏิเสธ และส่ายหน้า เป็นพัลวัน



“ปิดไม่มิดหรอก หน้ามันฟ้องอยู่ว่า...เหงาจัง...ที่เค้าไม่ค่อยมาสนใจ...”นิ้วเรียวยาวของฮิโรกิ ชี้ที่ใบหน้าสวยอย่างล้อๆ  



“อย่าล้อ สิค่ะ...” ยูริรีบตอบ แล้วหันหน้าหนี ซ่อนใบหน้าแดงๆ ที่เกิดขึ้น ด้วยความเขิน  



“ฮะ ฮ่าาา... ไหนๆ ก็โดนทิ้งเหมือนๆกัน สนิทกันไว้ไม่ดีกว่าหรอ” ฮิโรกิพูดหน้าบาน แล้วยิ้มให้กับยูริ



“ไม่เอาด้วยแล้ว ไปเอาขนมมาเพิ่มดีกว่า” ยูริพูดแล้วรีบหยิบ จานไปที่ครัว



“จะรีบหนีไปไหนแล้วละ” ฮิโรกิพูดล้อ เมื่อเห็นยูริรีบหลบ



“ไม่ได้หนีค่ะ” ยูริตะโกนตอบ ออกมา ในขณะเดียวกันเคียวก็เข้ามาในบ้าน



“เฮ้ย แกยังไม่กลับอีกหรอ” เคียวพูดเมื่อเห็นว่าฮิโรกิยังอยู่



“เออ ถ้ากลับแล้ว แกยังจะเห็นหรอ” ฮิโรกิพูดกวนๆ กลับ



“แล้วแกจะอยู่ทำไม” เคียวถามขึ้นอีก



“ยังอยากกินขนม และอยู่คุยเล่นกับยูริต่ออีกสักพักนะ” ฮิโรกิพูด แหย่เพื่อน



“อันแรกนะได้ ยินดีต้อนรับเสมอ แต่อันหลังไม่ต้องเลย” เคียวพูดเสียงเรียบๆ แต่อันหลังส่งสายตาฆ่าเพื่อนได้ทันที เพราะหึงนิดๆ



“ก็ยูริเขาอาจจะเหงาชั้น เลยมาอยู่เป็นเพื่อนไม่ดีตรงไหน” ฮิโรกิพูด



“ไม่ต้องมาแก้ตัว ยูริแฟนข้า แกอย่ามาทำเจ้าชู้”เคียวพูดด้วยเสียงเรียบๆ แต่แฝงไปด้วยความหึง ยิ่งทำให้ ฮิโรกิคิดสนุก อยากแหย่เพื่อนเลย



“เออ จริงด้วย ยูริเขาทั้งสวย น่ารัก ทำอาหารก็อร่อย แถมมีแฟนก็เหมือนกับไม่มี เอาแต่ทำงานอย่างนี้ ก็น่าสนเหมือนกันนะ” ฮิโรกิพูดขึ้นให้ เคียวชิโร่ฟัง แต่ก็ไม่ได้ดูว่ายูริเดินเข้ามาในห้องแล้ว



“หือ แกนะกลับไปเลย ไอ้เพื่อนบ้า ทีหลังชั้นไม่อยู่แกไม่ต้องเข้าบ้าน” เคียวพูดไล่เพื่อน เพราะหึงแฟนตัวเอง แต่ในใจลึกๆ ก็ รู้ว่าเพื่อนของตนนะพูดเล่น  



“ฮิ ฮิ ฮิ” ยูริฟังแล้วก็หัวเราะ เมื่อเห็นทั้ง 2 คนพูดเล่นกัน ทำให้ทั้ง 2 คนตกใจ  



“อ้าวยูริเดินเข้ามาตั้งแต่เมื่อไรอะ ไม่ส่งเสียงบอกเลยนะ” ฮิโรกิรีบเปลี่ยนเรื่อง



“ไปต้องไปโทษยูริเลย แกนะรีบกลับไปเลยนะ” เคียวพูดเมื่อฮิโรกิ รีบเปลี่ยนเรื่อง



“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ให้คุณฮิโรกิกินขนมให้หมดก่อน ส่วนคุณ...” ยูรินำจานขนมไปวางไว้หน้าฮิโรกิ และเดินไปเอกสารให้ เคียวแล้วพูดต่อว่า “ไปทำงานได้แล้ว รีบไม่ใช่หรอค่ะ”



“เออใช่จริงอย่างที่ยูริพูด รีบไปดิ” ฮิโรกิได้ที รีบไล่เลย



“ให้มันน้อยๆ หน่อยนี้บ้านข้าโว้ย แกไม่มีสิทธิ์ไล่”เคียวพูด



“ไปได้แล้วค่ะ” ยูริพูดอีกครั้ง



“ก็ได้ เห็นแกยูรินะ ส่วนแกรีบๆ กิน แล้วกลับไปเลยนะ”เคียวพูด แล้วยังไม่ลืมหันกลับมาไล่เพื่อน ก่อนที่จะเดินไปขึ้นรถ แต่ก็ยังไม่วายหันกลับมาทางยูริ กับ ฮิโรกิ อีกรอบก่อนขึ้นรถ



“อะโถ่ ทำเป็นหึง เห็นไหมยูริ”ฮิโรกิพูดกับยูริเมื่อเห้นรถ ของเคียวขับออกไปแล้ว



“ค่ะ” ยูริพูด แล้วรินน้ำชาเพิ่ม ให้ฮิโรกิ



“ผมว่า ผมกลับดีกว่า รบกวนยูริมามากแล้ว” ฮิโรกิพูด เมื่อกินขนมหมดแล้ว



“ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ” ยูริรีบพูด



“เด๋ววันหลังผม มารบกวนใหม่ดีกว่า”ฮิโรกิพูดแล้วยิ้มๆ ก่อนที่จะเดินไปขึ้นรถก็ส่งยิ้มให้ยูริก่อนจะขับรถออกไป ส่วนยูริ เมื่อเดินออกมาส่งฮิโรกิแล้ว ก็เดินเข้าไปเก็บจาน แล้วเดินไปในครัว



*+++*+*+*+*+*+*+*+***+**++**++*+*+*+*+*+**++*+**++*+*