สาวใช้สุดสวย กับ เจ้าสุดเนื้อหอม

ลำดับตอนที่ #13 : ครั้งแรกของกันได้พบ

ตอนที่13   ครั้งแรกที่พบกัน [(ของเคียว)]



คฤหาสน์ โซมะ

      เคียวชิโร่ที่ทานอาหารเย็น อิ่มแล้วก็ออกมานั่งรอ  ยูริและน้องสาวของตน ที่สวนหน้าบ้าน ระหว่างนั่งก็คิดอะไรเพลินๆ ระหว่างรวมทั้งนึกถึงครั้งแรกที่ตน ได้พบกับยูริ ซึ่งตอนนั้นยูริอายุเพียง 9 ขวบเท่านั้น ยูริเป็นหลานสาวของพ่อบ้านเก่าแก่ เนื่องจากพ่อและแม่ของนาง เกิดประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต เลยทำให้ยูริต้องมาอาศัยอยู่กับลุงที่เป็นญาติที่เหลือเพียงคนเดียวเท่านั้น คุณพ่อบ้านหลังจากที่พายูริไปแนะนำให้ท่านฮาโตริ(พ่อของเคียวชิโร่และมาริโกะ) แล้วได้มอบหน้าที่ให้มาดูแลเคียวชิโร่ และมาเป็นเพื่อนเล่นกับ มาริโกะ  ตอนนั้นเคียวกำลังนั่งเล่นเกมส์ อยู่นั้น  



“ก๊อก ก๊อกๆ ขออนุญาติครับคุณหนู” ยูสุเกะ (พ่อบ้านหรือลุงของยูริ) เคาะประตู และเมื่อพูดจบก็เปิดประตูเข้ามา



“อ้าวคุณพ่อบ้านมีอะไรละ” เคียวหันหน้ามาหาคนที่เข้ามาใหม่  



“คือจะแนะนำให้คุณหนูรู้จักคนๆ หนึ่ง”  



“ใครละ”เคียวถามกลับ



“ยูริแนะนำตัวสิ ฝากตัวกับคุณเค้าไว้” ยูสุเกะพูดพร้อมดันยูริ ที่หลบอยู่ด้านหลังออกมา ทำให้เคียวมองอย่างสงสัย



        สิ่งที่เคียวเห็น คือ เด็กหญิงคนหนึ่ง อายุประมาณ 9-10 ขวบ ผิวขาว ใส่เสื้อแขนสั้นพอดีตัวสีฟ้าออกเขียวอ่อน และใส่กระโปรงยาวถึงประมาณตาตุ่มสีขาวครีมๆ ผมรวบผมครึ่งหัวผูกโบว์สีฟ้าอย่างเรียบร้อย ยืนเกาะชายเสื้อด้านหลัง ของคุณพ่อบ้าน อย่างกลัวๆ ตัวเอง  



“...................” ยูริไม่พูดอะไร ยังไม่พอ ยังเอาหน้าหลบอยู่ด้านหลังอีก  



“หวัดดี ฉันชื่อ โซมะ เคียวชิโร่นะ” เมื่อเคียวเห็นอย่างนั้นเลยเดินมาหา พร้อมแนะนำตัว  



“..................” ยูริก็ยังไม่เอาหน้าออกมาอีก  



“เธอยูริหรอ ชื่อน่ารักดีนะ” เคียวไม่ยอมแพ้ ยังชวนยูริพูดอีก  



“...................”



“ยูริไม่เอานะ เสียมารยาท” ยูสุเกะดุหลานสาว



“..................” ยูริเงยหน้ามองหน้าลุง ซึ่งเป็นครั้งแรกที่เคียวได้เห็นหน้าเต็มๆ ของยูริ



“ยูริน่ารักจัง อยากรู้จังว่าเสียงจะน่าฟังด้วยรึเปล่า” เคียวพูดออกมาเบาๆ (เจ้าชู้แต่เด็กเลย : kybot)



“แนะนำตัวสิ ยูริ” ยูสุเกะ พูดขึ้นอีกครั้ง



“มาซากิ ยูริ อายุ 9 ขวบ ฝากตัวด้วยค่ะ” ยูริพูดออกมา



“ยินดีที่ได้รู้จัก เคียวชิโร่ อายุ11 ปี” เคียวพูดพร้อมนึกในใจ (ฝากหัวใจไว้ด้วยก็ได้นะ) (นั่นๆ บอกแล้ว เจ้าชู้แต่เด็ก : kybot)



“คือว่า ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป ยูริจะเข้ามาดูแลคุณหนู และคุณหนูเล็ก ครับ” ยูสุเกะบอก



“แล้วนี้ไปเจอกับ มาริโกะรึยัง” เคียวถาม



“ยังครับ ผมให้มารู้จักกับคุณหนูก่อน” ยูสุเกะบอก



“หรอ งั้นไปพร้อมกันเนี่ยแหละ” เคียวพูดพร้อมดึงมือยูริไปด้วย



-------------------------------------------------------------------------------------+

      ขณะที่เคียวนั่งนึกถึงอดีตอยู่นั้น ก็มีเสียงแตรเรียกให้เปิดประตู พอรถจอด เคียวก็รีบเดินไปหา ยูริและน้องสาวของตนทันที



“กลับมาแล้วหรอ” เคียวพูดขึ้นทันทีที่ยูริลงจากรถ



“อือ” ยูริตอบแค่นั้น แล้วเดินออกไปทันที เคียวมองตาม



“นี่คุณพี่ที่รัก จะไม่ทักน้องสาวคนนี้หน่อยหรอค่ะ” มาริโกะพูดเหน็บพี่ชาย อย่างน้อยใจ



“กลับมาแล้วหรอ” เคียวพูดอย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก



“ค่ะ คุณพี่” มาริโกะพูด



“ไม่รีบตามไปหรอค่ะ ไหนๆ ก็ออกมานั่งรอ” มาริโกะพูดเมื่อเห็นยูริกำลังจะเดินเข้าบ้านแล้ว



“รู้ได้ไงว่ามานั่งรอ” เคียวถาม



“ก็มาทักกัน ตั้งแต่ยังไม่ทันเท้าแตะถึงพื้นเนี่ย แถมพี่ไม่ได้เดินออกมาจากบ้านซะหน่อย แล้วนี่จะยืนเชยๆ อีกนานไหมค่ะ เดี่ยวก็ไม่ได้คุยกันอีกหรอก ไปสิ” มาริโกะพูด พร้อมทำมือไล่



“รู้แล้วละน่า” เคียวพูด แล้วรีบวิ่งตามยูริเข้าไปในบ้าน



“ให้มันได้อย่างนี้สิ เดี่ยวก็ไม่ได้คืนดีกันหรอก แถมเจ้านั่นก็....” มาริโกะพูด พร้อมส่ายหัว อย่างระอา แล้วค่อยเดินเข้าบ้าน

----------------------------------------------------------------------------

ตัดมาในบ้านบ้าง



“ยูริ หยุดก่อน” เคียววิ่งตาม พร้อมตะโกนบอกไปด้วย



“.......................” แต่ยูริกลับทำเป็นไม่ได้ยิน



“ยูริ บอกให้หยุดก่อนไง” เคียววิ่งตามมาจนทัน พูดพร้อมจับมือยูริ เพื่อรั้งเอาไว้



“.....................” ยูริไม่ตอบ แต่หันหลังกลับมามองหน้าเคียว สลับกับมือของตัวเอง



“ยูริ ผมมีเรื่องจะพูดด้วย”



“ปล่อยค่ะ”



“ไม่ปล่อย จนกว่ายูริจะรับปากว่าจะอยู่คุยกันก่อน” เคียวพูดต่อรอง



“ปล่อยค่ะ” ยูริพูดซ้ำ



“รับปากผมก่อน”



“ก็ได้ค่ะ แต่ขอตัวไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อก่อนได้ไหมค่ะ” ยูริพูดอออกมา



“ก็ได้ ผมให้เวลาคุณไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าซักช.มนะ”



“ค่ะ คุณเคียวก็ปล่อยสิค่ะ” ยูริพูด



“ผมรออยู่ที่ห้องรับแขกนะ” เคียวพูด พร้อมปล่อยมือยูริ



“ค่ะ” ยูริพูด แล้วเดินกลับห้องตัวเอง



-+--++--+--+-+-++-+-+-+--+-+-+--++-----+-+--  



ตัดมาที่ห้องยูริ



“นี่ยูริ คุณเคียวเค้าท่าทางอยากคุยกับเธอนะ” นาโอะพูดขึ้น เมื่อยูริเดินออกมาจากห้องน้ำ



“ทำไมละ” ยูริถามขึ้น



“ก็คุณเคียวนะ พอกลับมาถึงก็เดินหาเธอที่ห้องครัว แล้วก็มาเคาะประตูเรียกเธอให้ออกมาคุยกับเค้า” นาโอะเล่าให้ยูริฟัง



“แล้วไงต่อ” ยูริที่เดินไปหยิบหวีที่หน้ากระจก แล้วถามต่อ



“แล้วพอฉันบอกว่าเธอไม่อยู่นะ เค้านะโมโหใหญ่เลย เค้านึกว่าเธอไปกับคุณฮิโรกิ พอฉันบอกว่าไปกับคุณมาริโกะนะ เค้าก็ถามว่าเธอไปไหน ไปนานารึยัง”



“แล้วนาโอะตอบว่าอะไรละ”



“ฉันก็ตอบไปว่า ฉันไม่รู้นะสิ แต่พอคุณเคียวได้ยินก็ยิ่งโมโหเข้าไปอีก แล้วเค้าก็ไล่ฉันให้ไปพ้นๆๆนะ คุณเนี่ยน่ากลัวจัง เวลาอยู่กลับเธอนะเค้าดูเป็นเจ้านายที่ใจดี อ่อนโยน แต่ทำไมเวลาเค้าอยู่กับคนอื่นๆ นะดูเป็นคนขรึม โมโหร้ายอย่างไงก็ไม่รู้” นาโอะบ่น



“เธอคิดมากไปแล้วมั้ง” ยูริพูดแบบไม่ใส่ใจ



“ยังมีอีกนะ” นาโอะพูด



“แล้วเค้าก็มานั่งรอเธอที่ห้องรับแขกนะ นานมากๆ พอคุณแม่บ้านเข้าไปถามว่าจะให้ตั้งโต๊ะเลยไหม เค้ากลับบอกว่าจะรอเธอกับคุณมาริโกะ

ก่อน คุณเคียวเค้ารออยู่นานเลย จนคุณแม่บ้านทนไม่ไหวโทรถามคุณมาริโกะ” นาโอะพูด



“อ๋อ อย่างนี้นี่เอง แล้วไงต่อ” ยูริพูดพร้อมนึกถึงตอนที่มาริโกะรับโทรศัพท์ครั้งแรก แล้วถามต่อ



“ก็พอคุณแม่บ้านรู้ว่าเธอกับคุณมาริโกะกินอะไรกันมาแล้ว ก็ไปบอกคุณเคียวแต่คุณเคียวก็ยืนยันว่าจะรอ แต่ก็โทรหาคุณมาริโกะอีกที ไม่รู้ว่าคุณมาริโกะพูดอะไร พอวางสายปุบ ก็บอกให้ตั้งโต๊ะเลย” นาโอะพูด



“อ๋อหรอ” ยูริถาม



“ใช่แล้ว” นาโอะพูด



“งั้นเดี่ยวเธออาบน้ำแล้ว ก็นอนได้เลยนะไม่ต้องรอ” ยูริพูด (ยูริให้นาโอะนอน ห้องเดียวกัน)



“อือ จะไปไหนนะ” นาโอะถามเมื่อเห็น ยูริกำลังจะเดินออกไป



“ไปหาคนที่เธอบ่นถึง เมื่อกี้นี้ไง ไปนะ” ยูริพูดแบบขำๆ แล้วเดินออกไป



“อือ” นาโอะพูดพร้อมพยักหน้ารับรู้ แล้วเดินไปเตรียมตัวเข้าห้องน้ำ เพื่ออาบน้ำ

-----------------------------------------------------------------



ไม่รู้ว่าผิดตรงไหนรึเปล่า

ถ้าผิดก็ขอโทษด้วยค่ะ ไว้ณ ที่นี่



พอกลับมาถึงบ้านปุบก็แต่งเลย

ไม่รู้ถูกใจกันรึเปล่า

ถ้าไม่ถูกใจก็โทษอีกครั้งนึงค่ะ