In darknesse /Baekdo

INTRO

ในคืนที่ฝนตกเเบบไม่ลืมหูลืมตานั้น...จู่ๆเจ้ารถมาเซราติคู่ใจของผมก็ดันมาดับเเบบไม่รู้สาเหตุ "ให้ตายเถอะ...รอให้ฉันถึงบ้านก่อนก็ไม่ได้นะ"ชายหนุ่มขยี้เรือนผมสีเงินของตัวเองอย่างหัวเสีย....เขาได้เเต่เดินเตะฝุ่นไปมาท่ามกลางห่าฝนที่ตกอย่างมืดฟ้ามัวดิน เขาตัดสินใจขึ้นรถอีกครั้งเเละพยายามสตาร์ทมันจนกระทั่ง "เยส!!ติดเเล้วไอ้ลูกรัก" ชายหนุ่มเตรียมตัวที่จะขับรถออกเเต่จู่ๆ

ปึกๆๆๆๆๆ!

ชายหนุ่มลงจากรถด้วยความหัวเสียที่มีใครหน้าไหนก็ไม่รู้มาทุบรถคันสวยของเขาอย่างรุนเเรง

"เฮ้ย!คุณ!!"จากที่จะไปต่อว่าเสียให้หลาบจำกลับกลายเป็นความตกใจที่คนทุบรถเขานั้นเป็นเด็กหนุ่มร่างเล็กอายุราว18-20ปี ดวงตาบวมช้ำเนื้อตัวมอมแมมเเละยังมีร่องรอยที่บ่งบอกว่าชายหนุ่มผู้นี้เพิ่งหลบมาจากเกมส์ราคะอันเเสนโสมมนั้นทำให้ชายหนุ่มเจ้าของรถรู้สึกตกใจจนทำอะไรไม่ถูกจนกระทั่งเสียงอันเเผ่วเบาของชายร่างเล็กเอ่ยออกมา..มันเบาจนเเทบจะฟังไม่ได้ศัพท์  "ช....ช่วย....ผะ...ผ...ผม....ด.....ด้วย"  ไม่พูดเปล่าซ้ำยังค่อยๆคลานเขามาให้เขาที่ยืนอยู่ด้วยความยากลำบาก ไม่รู้ว่าเพราะน้ำเสียงที่เบาจนแทบจะไม่ได้ยิน เนื้อตัวที่มอมเเมมเเละเต็มไปด้วยรอยเเผลหรือเป็นเพราะหยาดน้ำตาที่ไหลลงมาจากดวงตาบวมช้ำคู่นั้น รู้ตัวอีกทีเขาก็ช้อนตัวเด็กหนุ่มขึ้นมาเเนบอกเเละวางไว้บนรถที่เบาะข้างคนขับด้วยความเบามือ ชายหนุ่มเจ้าของรถวิ่งกลับมาฟังคนขับเเละออกตัวอย่างรวดเร็วเพื่อตรงดิ่งกลับบ้านของตนทันทีขับออกไปจากที่ที่จอดไว้เมื่อครู่เขาก็มองด้านหลังผ่านกระจกมอง เขาเห็นชายวัยรุ่นร่างสูงใหญ่ประมาณ20คนวิ่งกรูกันออกมา   เขาผินหน้ามองเด็กหนุ่มที่อยู่ข้างๆ "ต้องผ่านความโหดร้ายมาขนาดไหนนะถึงได้น้ำตาไหลได้เเม้ว่าจะเป็นตอนหลับ "เขาลูบเรือนผมสีดำสนิทที่ติดจะเเข็งกระด้างมือไปสักนิดแต่ก็ยังคงความอ่อนนุ่มไว้บางส่วนให้ได้รู้ว่าเเต่ก่อนเด็กคนนี้เคยดูเเลผมตัวเองดีขนาดไหน  "ถ้าไม่มีที่ไป....ไปอยู่กับฉันก่อนก็เเล้วกันนะเด็กน้อย"  แล้วมาเซราติคันงามก็เคลื่อนตัวออกไป

//จุดพลุ

ภาษาอาจจะเเปลกๆไปหน่อยเเต่..ฝากติดตามกันด้วยนะคะ

ปล.เจอคำผิดบอกได้เลยนะคะ

ปล.2อัพในโทรศัพท์นะคะอาจจะติดๆกันไปอ่านเเล้วลายตาต้องขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วย  สัญญาว่าจะรีบมาแก้ให้ทันทีเลยค่ะ

         ด้วยรักจากไรท์❤