ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เขาดูแปลกๆ NC
"ะ!!" เธอใเมื่อเาบอว่ารู้ัพี่สาวเธอ
"นึออรึยัรับ" ธเนศพยายามให้เหมือนแพริออว่าเาือผู้ายที่เยไปส่เหมือนพลอยที่อนโ
"ไม่อะ่ะ ท่านประธานรู้ัพี่พลอยหรอะ แล้วออนุาถามหน่อยะ ที่แพรไ้านรั้นี้เพราะพี่เ้ารึเปล่าะ" เหมือนแพรทำเสียอ่อนถามธเนศ เพราะเธอิว่ามันแปลั้แ่แรแล้วที่เธอไ้านแบบเร็วมา แถมนที่เลือเธอันรู้ัพี่สาวเธอะ้วย
"ไม่รับ ไม่เี่ยว ผมเลือุเอ แล้ว็ไม่้อเรียผมท่านประธาน เรียื่อผมะีว่า" ธเนศเริ่มเ้าใแล้วว่าเธอน่าะำเาไม่ไ้ริๆ เลยเลือที่ะไม่ถาม่อ
"อ้อ โอเเลย่ะ ุธเนศ... ถ้าั้นไม่มีอะไรแล้ว แพรอัวไ้มั้ยะ" เหมือนแพรยิ้มให้เา แ่แปลทำไมพอเธอเรียื่อเาแล้ว บวับรอยยิ้มที่ส่มาภาพในหัวเาับเป็นภาพที่ำลัมีอะไรับเหมือนพลอย
"ให้ายเถอะิอะไรอยู่วะ" ธเนศำลัะสลัวามิในหัวออไป
"ะ!!!" เหมือนแพรใที่อยู่เา็โพล่ออมาแบบนั้น
"ไม่มีอะไรรับ ไปไ้แล้วรับ" ธเนศพูพร้อมับั้สิัวเอ ทำเอาเหมือนแพรถึับ
"โอเ่ะ" เหมือนแพรเินออไปาห้อเา เธอ่อยๆนั่ลที่โ๊ะทำานัวเอ
"แปลั ูท่าะไม่ปิ" เหมือนแพรพึมพำแล้วทำาน่อไป
ถึเวลาพัเที่ยแล้วเหมือนแพรเลียร์านนเสร็ เธอะ้อเอาแฟ้มเ้าไปวาในห้อธเนศ แ่เหมือนว่าเาะีบอยู่ เธอมอผ่านระั้นเห็นเานั่อยู่บนเ้าอี้และอยู่แบบนั้นสัพัแล้ว เาหันเ้าอี้ออไปทา้านหลัึไม่รู้ว่าเาทำอะไร แ่าเาไ้ว่าเาน่าะหลับอยู่
๊อ ๊อ ~~ เหมือนแพรเาะประูห้อธเนศ แ่เาับไม่ไ้อบรับอะไรเธอมา
"หรือว่าะหลับอยู่นะ ่าเถอะแ่เอาแฟ้มเ้าไปวา" เหมือนแพรผลัประูเ้าไปเบาๆ ่อนะเิน้าๆเพื่อไม่ให้เิเสียานั้นวาแฟ้มลบนโ๊ะอเา
้วยวามอยารู้ว่าเาีบหลับริมั้ย เธอึเรียเาเบาๆเพื่อเ็ว่าเธอเอาานมาวาไว้ให้แล้ว
"ุธเนศะ แพรเอาแฟ้มมาวาให้นะะ" แ่ไร้ึ่เสียอบลับ เหมือนแพรัสินใเินอ้อทไปูว่าเายัปิีมั้ย เาหลับอยู่ริๆ้วย เธอเ้าใถู้อ เธอมอเาอยู่รู่นึเพราะใบหน้าที่ไร้ที่ิทำเอาเหมือนแพร้อเาไม่ละสายา
"ไม่ไ้นะิอะไรอยู่เนี่ย" เธอพยายามสลัวามิที่ำลัลวนลามผู้เป็นเ้านายทาสายาออ ัหวะเธอหมุนัว มีมือหนาว้า้อมือเหมือนแพรนเธอ้อเล้มลมานั่บนัธเนศ เธอใมา
"แอบมอเ้านายเวลาหลับ เสียมารยาทนะรับ" ธเนศพูและ่อยๆลืมาึ้นมอเธอ เาเห็นเธอที่อยู่บนัและอยู่ในอ้อมแนเามันอไม่ไ้ริๆ ในใเาลวนลามเหมือนแพรไปถึไหน่อไหนแล้ว เพราะเธอเหมือนพี่สาวเธอเหลือเิน
"ะ อโทษ่ะ" เหมือนแพรลุึ้นาัเา ธเนศไม่รั้เธอไว้ ทั้ที่ในใเาอยาะทำมาว่านั้น ลิ่นน้ำหอมาๆอเธอ บวับเนื้อผิวที่อ่อนละมุนแม้ไ้ับแ่้อมือ ทำเอาธเนศแทบเสียสิ
"ออไปรับ" ธเนศ้มหน้าลพู เพราะอนนี้สีหน้าเาเหมือนะไม่ไหวและเาไม่อยาให้เธอเห็นมัน
"่ะ" เหมือนแพรรีบออาห้อธเนศ เธอหยิบระเป๋า่อนะลลิฟ์เพื่อไปพัเที่ยทันที
"เหมือนเาทำัวแปลๆมั้ย หรือเราิไปเอนะ" เธอบ่นพึมพำะลลิฟ์
เหมือนแพรนั่ิน้าวที่โรอาหารอบริษัทเ่นพนัานนอื่นๆ ที่นี่มีสิ่อำนวยวามสะวรบรัน สมเป็นบริษัทั้นนำริๆ
"อื้ม็ไม่เลย" เหมือนแพรัอาหารเ้าปา่อนะ้อว้าวเพราะรสาิไม่ธรรมา
"สวัสีรับ นั่้วยไ้มั้ยรับ" พนัานผู้ายนนึมาอนั่ร้ามเหมือนแพร เธอเยึ้นมอหน้าเาพบว่าเา็ูสุภาพเรียบร้อยีเลยไม่ไ้ิอะไร
"เิ่ะ" เหมือนแพรพูไม่ทันบ็มีถาอาหารถานึวาร้ามเธอ เหมือนแพรเยหน้สึ้นไปมออีรั้ ้าวในปาเธอแทบพุ่ ธเนศมาทำอะไรที่นี่ เาเป็นประธานบริษัทปิมาิน้าวับพนัานแบบนี้หรอ
"ทะ ท่านประธาน สวัสีรับ" พนัานผู้ายนนั้นล่าวสวัสี่อนะออารนั้นทันที
"ุธเนศะนั่รนี้หรอะ" เหมือรแพรัสินใถามเพราะเธอสสัยที่นั่ในห้อวที่เป็นโนวีไอพี็มี แ่เาเลือะมานั่ร้ามเธอเนี่ยนะ
"ใ่ะนั่รนี้ บ่ายมีานมั้ย เ็าราให้หน่อย ะลับบ้านไปีบ เหมือนเ็ทแล็" เาับ้อนเี่ยอาหาร่อนะัมันเ้าปาแล้วเี้ยวเหมือนำลัเ็รสาิ
"เอ่อ สัรู่นะะ บ่ายวันนี้ ไม่มี่ะ มีอีทีพรุ่นี้สิบโมประุมบอร์ให่่ะ" เหมือนแพรวา้อน่อนะวานหามือถือ โีที่เธอรอบอบเอาาราานทุอย่าลมือถือไว้่อน
"ี ั้นพรุ่นี้เอัน" เายแ้วน้ำึ้นมาิบ่อนะลุึ้นัสูทแล้วเินออไป
"อะไรอเ้าเนี่ย" เหมือนแพรมอาม้วยวาม
ถึเวลาเลิานเหมือนแพรแวะร้านอาหารสัว์ทำามสัาเ้าเหมียว เธอเลืออ่อนะไปสะุาอาหารแมวแบรน์นึึ่มีรูปผู้ายนนึอยู่บนอ
"ผันัวมาเป็นพรีเ็นเอร์อาหารแมวแล้วเหรอเนี่ย" เธอหยิบึ้นมาูแล้ววามันลที่เิม
ธเนศลิ้ไปมาอยู่บนเีย เานอนไม่หลับมาั้แ่ไ้เห็นเหมือนแพร
"นี่มันอะไรันว่ะ!!!" เาร้อะโนนเียวบนเีย ธเนศนึถึเหมือนแพรลอ นึถึลิ่นัวเธอ นึถึเสียพูอเธอ ระทั่รอยยิ้มอเธอ ทำไมเาถึอยาไ้เธอมานานี้ มานาที่เานึถึหน้าเธอแล้วอยาะ่วยัวเอ
"อ๊ะ อื้ออ อื้อออ" ธเนศใ้มือัวเอับแ่นายึ้นล้าๆ เนิบๆ เาหลับาพริ้มเพื่อนึถึภาพเหมือนแพร ่อนะ่อยยับมือพร้อมับราเสียทุ้มออมา
"อื้ออ อ้าา อ๊า" เาเร่ัหวะนน้ำ่าวุ่นพุ่ออมา เหมือนมันโล่อ แ่็ยัไม่เท่าับาระไ้เอาเธอริๆ เา้อทำยัไถึะไ้เธอมาแทนที่พี่สาวเธอันนะ เาลุึ้นหยิบทิู่มาัารเ็ัวเอ ่อนะเินเ้าห้อน้ำเพื้อไปัารัวเอ่อ
"นึออรึยัรับ" ธเนศพยายามให้เหมือนแพริออว่าเาือผู้ายที่เยไปส่เหมือนพลอยที่อนโ
"ไม่อะ่ะ ท่านประธานรู้ัพี่พลอยหรอะ แล้วออนุาถามหน่อยะ ที่แพรไ้านรั้นี้เพราะพี่เ้ารึเปล่าะ" เหมือนแพรทำเสียอ่อนถามธเนศ เพราะเธอิว่ามันแปลั้แ่แรแล้วที่เธอไ้านแบบเร็วมา แถมนที่เลือเธอันรู้ัพี่สาวเธอะ้วย
"ไม่รับ ไม่เี่ยว ผมเลือุเอ แล้ว็ไม่้อเรียผมท่านประธาน เรียื่อผมะีว่า" ธเนศเริ่มเ้าใแล้วว่าเธอน่าะำเาไม่ไ้ริๆ เลยเลือที่ะไม่ถาม่อ
"อ้อ โอเเลย่ะ ุธเนศ... ถ้าั้นไม่มีอะไรแล้ว แพรอัวไ้มั้ยะ" เหมือนแพรยิ้มให้เา แ่แปลทำไมพอเธอเรียื่อเาแล้ว บวับรอยยิ้มที่ส่มาภาพในหัวเาับเป็นภาพที่ำลัมีอะไรับเหมือนพลอย
"ให้ายเถอะิอะไรอยู่วะ" ธเนศำลัะสลัวามิในหัวออไป
"ะ!!!" เหมือนแพรใที่อยู่เา็โพล่ออมาแบบนั้น
"ไม่มีอะไรรับ ไปไ้แล้วรับ" ธเนศพูพร้อมับั้สิัวเอ ทำเอาเหมือนแพรถึับ
"โอเ่ะ" เหมือนแพรเินออไปาห้อเา เธอ่อยๆนั่ลที่โ๊ะทำานัวเอ
"แปลั ูท่าะไม่ปิ" เหมือนแพรพึมพำแล้วทำาน่อไป
ถึเวลาพัเที่ยแล้วเหมือนแพรเลียร์านนเสร็ เธอะ้อเอาแฟ้มเ้าไปวาในห้อธเนศ แ่เหมือนว่าเาะีบอยู่ เธอมอผ่านระั้นเห็นเานั่อยู่บนเ้าอี้และอยู่แบบนั้นสัพัแล้ว เาหันเ้าอี้ออไปทา้านหลัึไม่รู้ว่าเาทำอะไร แ่าเาไ้ว่าเาน่าะหลับอยู่
๊อ ๊อ ~~ เหมือนแพรเาะประูห้อธเนศ แ่เาับไม่ไ้อบรับอะไรเธอมา
"หรือว่าะหลับอยู่นะ ่าเถอะแ่เอาแฟ้มเ้าไปวา" เหมือนแพรผลัประูเ้าไปเบาๆ ่อนะเิน้าๆเพื่อไม่ให้เิเสียานั้นวาแฟ้มลบนโ๊ะอเา
้วยวามอยารู้ว่าเาีบหลับริมั้ย เธอึเรียเาเบาๆเพื่อเ็ว่าเธอเอาานมาวาไว้ให้แล้ว
"ุธเนศะ แพรเอาแฟ้มมาวาให้นะะ" แ่ไร้ึ่เสียอบลับ เหมือนแพรัสินใเินอ้อทไปูว่าเายัปิีมั้ย เาหลับอยู่ริๆ้วย เธอเ้าใถู้อ เธอมอเาอยู่รู่นึเพราะใบหน้าที่ไร้ที่ิทำเอาเหมือนแพร้อเาไม่ละสายา
"ไม่ไ้นะิอะไรอยู่เนี่ย" เธอพยายามสลัวามิที่ำลัลวนลามผู้เป็นเ้านายทาสายาออ ัหวะเธอหมุนัว มีมือหนาว้า้อมือเหมือนแพรนเธอ้อเล้มลมานั่บนัธเนศ เธอใมา
"แอบมอเ้านายเวลาหลับ เสียมารยาทนะรับ" ธเนศพูและ่อยๆลืมาึ้นมอเธอ เาเห็นเธอที่อยู่บนัและอยู่ในอ้อมแนเามันอไม่ไ้ริๆ ในใเาลวนลามเหมือนแพรไปถึไหน่อไหนแล้ว เพราะเธอเหมือนพี่สาวเธอเหลือเิน
"ะ อโทษ่ะ" เหมือนแพรลุึ้นาัเา ธเนศไม่รั้เธอไว้ ทั้ที่ในใเาอยาะทำมาว่านั้น ลิ่นน้ำหอมาๆอเธอ บวับเนื้อผิวที่อ่อนละมุนแม้ไ้ับแ่้อมือ ทำเอาธเนศแทบเสียสิ
"ออไปรับ" ธเนศ้มหน้าลพู เพราะอนนี้สีหน้าเาเหมือนะไม่ไหวและเาไม่อยาให้เธอเห็นมัน
"่ะ" เหมือนแพรรีบออาห้อธเนศ เธอหยิบระเป๋า่อนะลลิฟ์เพื่อไปพัเที่ยทันที
"เหมือนเาทำัวแปลๆมั้ย หรือเราิไปเอนะ" เธอบ่นพึมพำะลลิฟ์
เหมือนแพรนั่ิน้าวที่โรอาหารอบริษัทเ่นพนัานนอื่นๆ ที่นี่มีสิ่อำนวยวามสะวรบรัน สมเป็นบริษัทั้นนำริๆ
"อื้ม็ไม่เลย" เหมือนแพรัอาหารเ้าปา่อนะ้อว้าวเพราะรสาิไม่ธรรมา
"สวัสีรับ นั่้วยไ้มั้ยรับ" พนัานผู้ายนนึมาอนั่ร้ามเหมือนแพร เธอเยึ้นมอหน้าเาพบว่าเา็ูสุภาพเรียบร้อยีเลยไม่ไ้ิอะไร
"เิ่ะ" เหมือนแพรพูไม่ทันบ็มีถาอาหารถานึวาร้ามเธอ เหมือนแพรเยหน้สึ้นไปมออีรั้ ้าวในปาเธอแทบพุ่ ธเนศมาทำอะไรที่นี่ เาเป็นประธานบริษัทปิมาิน้าวับพนัานแบบนี้หรอ
"ทะ ท่านประธาน สวัสีรับ" พนัานผู้ายนนั้นล่าวสวัสี่อนะออารนั้นทันที
"ุธเนศะนั่รนี้หรอะ" เหมือรแพรัสินใถามเพราะเธอสสัยที่นั่ในห้อวที่เป็นโนวีไอพี็มี แ่เาเลือะมานั่ร้ามเธอเนี่ยนะ
"ใ่ะนั่รนี้ บ่ายมีานมั้ย เ็าราให้หน่อย ะลับบ้านไปีบ เหมือนเ็ทแล็" เาับ้อนเี่ยอาหาร่อนะัมันเ้าปาแล้วเี้ยวเหมือนำลัเ็รสาิ
"เอ่อ สัรู่นะะ บ่ายวันนี้ ไม่มี่ะ มีอีทีพรุ่นี้สิบโมประุมบอร์ให่่ะ" เหมือนแพรวา้อน่อนะวานหามือถือ โีที่เธอรอบอบเอาาราานทุอย่าลมือถือไว้่อน
"ี ั้นพรุ่นี้เอัน" เายแ้วน้ำึ้นมาิบ่อนะลุึ้นัสูทแล้วเินออไป
"อะไรอเ้าเนี่ย" เหมือนแพรมอาม้วยวาม
ถึเวลาเลิานเหมือนแพรแวะร้านอาหารสัว์ทำามสัาเ้าเหมียว เธอเลืออ่อนะไปสะุาอาหารแมวแบรน์นึึ่มีรูปผู้ายนนึอยู่บนอ
"ผันัวมาเป็นพรีเ็นเอร์อาหารแมวแล้วเหรอเนี่ย" เธอหยิบึ้นมาูแล้ววามันลที่เิม
ธเนศลิ้ไปมาอยู่บนเีย เานอนไม่หลับมาั้แ่ไ้เห็นเหมือนแพร
"นี่มันอะไรันว่ะ!!!" เาร้อะโนนเียวบนเีย ธเนศนึถึเหมือนแพรลอ นึถึลิ่นัวเธอ นึถึเสียพูอเธอ ระทั่รอยยิ้มอเธอ ทำไมเาถึอยาไ้เธอมานานี้ มานาที่เานึถึหน้าเธอแล้วอยาะ่วยัวเอ
"อ๊ะ อื้ออ อื้อออ" ธเนศใ้มือัวเอับแ่นายึ้นล้าๆ เนิบๆ เาหลับาพริ้มเพื่อนึถึภาพเหมือนแพร ่อนะ่อยยับมือพร้อมับราเสียทุ้มออมา
"อื้ออ อ้าา อ๊า" เาเร่ัหวะนน้ำ่าวุ่นพุ่ออมา เหมือนมันโล่อ แ่็ยัไม่เท่าับาระไ้เอาเธอริๆ เา้อทำยัไถึะไ้เธอมาแทนที่พี่สาวเธอันนะ เาลุึ้นหยิบทิู่มาัารเ็ัวเอ ่อนะเินเ้าห้อน้ำเพื้อไปัารัวเอ่อ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น