ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : มาเพื่อทำอะไรNC
"ไรับุแพร" ธเนศที่อยู่ในุเสื้อยืสีำธรรมาับาเยีนส์ ผมที่ไม่ไ้แ่ทร เหมือนนที่พร้อมะนอนแล้ว ว่าโผล่ที่หน้าห้อเธอในเวลาีสอ
"ะ!!! เี๋ยวนะ ุมาที่นี่ไ้ยัไะ" เหมือนแพรใับภาพที่อยู่รหน้า
"็ที่อยูุ่มันอยู่ในใบสมัราน และผม็มาามสัาที่เราลันไว้" ธเนศเสยผม้วยวามไม่อบในัับารที่เหมือนแพรไม่ไปามนั เาึไ้ัสินใมาหาเธอเอ เาไม่ไู้ที่อยู่าารสมัรานอเธอ้วย้ำ แ่เพราะเาเยมาที่นี่นานมาแล้ว แ่เป็นารมาหาพี่สาวเธอ
"เี๋ยวนะะ แพรบอแล้วว่าไม่ว่า" เหมือนแพรปิเสธ้วยสีหน้าทีู่ลุลี้ลุลน เธอไม่ิว่าธเนศะล้ามาถึที่นี่
"็เห็นว่าว่านี่รับ อเ้าไปหน่อยไ้ไหม ือยืนอยู่รนี้นานแล้วรับ" ธเนศพูพร้อมาระแทรัวเ้าไป เหมือนแพรในิหน่อย แ่็ยอมให้เาเ้ามาในห้อแ่โยี เธอปิประู่อนะเินามเาเ้าห้อ
ธเนศมอเ้ามาในห้อที่แ่่อนเาุ้นเยับมันี ไม่ว่าะโฟา เียนอน ล้วนแล้วแ่อยู่ในภาพำอเา
"เฮ้ย!!!" ธเนศใมา เมื่อวอ้าแมวเหมือนแพรเินเ้ามาเอาัวถูาเา ึ่บอามรเาเป็นนที่ไม่อบสัว์เอาะเลย นั่นทำให้เาใไม่น้อย เหมือนแพรห็นแบบนั้น็รีบวิ่เ้าไปอุ้มเ้าวอ้าออาัวธเนศทันที
"โอ๊ะ อโทษ่ะ สสัยน้อไมุ่้นลิ่น" เหมือนแพรรีบับวอ้าไปวาบนที่นอนอมัน ่อนเ้าเหมียวะัวนอนามนิสัยอแมว
"ุเลี้ยแมวเหรอรับุแพร แล้วทำไมไม่บอผม ือผมไม่ใ่นอบแมวเท่าไหร่" ธเนศมอหน้าเหมือนแพรล้ายะเอาเรื่อ
"็ุไม่ไ้ถาม แล้วใรใ้ใหุ้มาหาแพรที่นี่ละะ" เหมือนแพรอบลับอย่าท้าทาย
"โอเ ผมไม่รอบอบเอ วันนี้ผมนอนนี่นะ แล้วอย่าให้แมวุมายุ่ับผม" ธเนศพูเสร็็เปิประูเ้าไปในห้อนอนอเหมือนแพร เสมือนว่าือห้อัวเอ เาวาุแรถ และระเป๋าั์ไว้โ๊ะหัวเีย และสิ่ที่ทำให้เหมือนแพร้อใือล่อถุยาอนามัย ให้ายเถอะเาะมาเอาเธอามสัา
"เี๋ยวนะ หมายวามว่าุะ..." เหมือนแพระัไปเพราะทุอย่ามันรวเร็วเินไป เินว่าะทำใไ้
"ใ่รับ ผมะนอนับุ" พูแล้วธเนศ็ัารถอเสื้อัวเอออเผยให้เห็นแผออเาสุท้ายถอาเออเหลือแ่าเบ๊อเอร์แ่ัวเียว่อนะึ้นนอนบนเียโยที่ไม่สนใหิสาวที่ะลึับารระทำอเาเลย
"ุ...แพรยัไม่พร้อม อเวลาไ้มั้ยะ หรือะยเลิสัา็ไ้" เหมือนแพรไม่แม้แ่ะล้าสบาเา พลัทำลายล้าอผู้ายนนี้มามายเหลือเิน
"ุิว่าผมมาที่นี่เพื่อที่ะใหุ้ยเลิสัาเหรอรับ มานอนเถอะถ้าุไม่พร้อมผม็ไม่ทำอะไรหรอ ผมไม่อบมีอะไรับอนไม้" ธเนศพูพลาหยิบผ้าห่มึ้นมาห่ม เหมือนแพรเห็นเ่นนั้น็นิ่เียบ เธอ่อยๆเินึ้นเียไปอีฝั่ ่อนะ่อยๆแทรัวและนอนล้าๆเา
ทุอย่าเียบันอยู่แบบนั้น ธเนศไม่พูอะไร เหมือนแพร็ไม่พูอะไร หรือว่าเาหลับไปแล้วนะ สุท้ายเหมือนแพร็ผลอยหลับไปแบบนั้น
เวลาบ่บอ่วเวลาประมาีห้า เหมือนแพรยับพลิัวามวามเยิน เธอเป็นนที่ปินอนิ้นอยู่แล้ว อยู่ๆารพลิัวอเธอ็ไปนับแผอที่ำยำแน่นปึอใรบาน
"โอ๊ย!!!" เหมือนแพรเ็บที่หัวเธอเหมือนนเ้าับแผอใรสัน เธอ่อยๆลืมา่อนะพบว่าภาพที่อยู่รหน้าือธเนศที่อนนี้หลัาพริ้มและอยู่ในทรผมที่ร้าวในั่น ให้ายเถอะเหมือนแพริในใ ผู้ายอะไรหล่อเป็นบ้า
"ะ้ออีนานมั้ย" เ้าอใบหน้าหล่อ ลืมาึ้นพร้อมเสียทุ้มที่ฟัแล้วหวิวๆ
"ะ!!! อโทษ่ะ" เหมือนแพระพลิัวลับันถูเาอเธอไว้ ลมหายใอุ่นเารลบนหน้าผาเธอ มันเป็นวามรู้สึวาบหวิวแปลๆ
"ออยู่แบบนี้" ธเนศพูะที่เายัโอบรอบัวเธอไว้ ้วยวามที่อนนี้เหมือนแพรทำอะไรไม่ถูบวับหัวใัวเอที่เ้นแรมา เธอเร็ัวอยู่ในอ้อมอเา
"มันไม่อึอัหรอะ" เหมือนแพรัสินใพูเพราะอนนี้เธอลัวว่าเธอะ้านทานเาไม่ไหวอีแล้ว นที่เธออบอนนี้โอบอเธออยู่ เธอไม่ไ้สนใพันธะสัาอะไรนั่นเลย เธอแ่อบเา อบเาเ้าแล้ว
"อืม ไม่นะ" ธเนศพู้วยน้ำเสียที่เบา ลมหายใเายัรลบนใบหน้าเธอ เหมือนแพระไม่ทนับแร้านนี้อีแล้ว
"ุธเนศะ" เธอเรียื่อเา้วยน้ำเสียที่เริ่มสั่น เพราะวาม้อาร
"หืม ว่าไ" เาอบเธอ้วยน้ำเสียที่นิ่เหมือนเ่นเย
"แพริว่า...แพรพร้อมแล้ว่ะ" เหมือนแพรัสินใพูออไป ทั้ที่ในใเธอรีร้อเป็นล้านๆรอบ เธอพูมันออไปแล้ว
"หืม" ธเนศไ้ยินแบบนั้นเา็เริ่มยับัว ไม่นะมันะเริ่มแล้วเหรอ เหมือนแพรอนนี้ที่สมอไม่อาประมวลผลอะไรไ้ เธอเยหน้าึ้นมอเา ่อนะ่อยๆเลื่อนริมฝีปาบาประบปาหนาอนรหน้าทันที เธอูบเา เธอเริ่มมัน่อน
"อื้ม" ธเนศรับรู้ไ้ทันทีับวาม้อารอหิสาว สุท้ายเธอ็เหมือนพี่สาวเธอ เาิในใ
ไม่รอ้าธเนศใ้ลิ้นแทรึมเ้ารอบรอลิ้นหวานอเธอ เาับสะโพเธอให้ระับเบียเ้ามาใล้ัวเา มอบูบที่เร่าร้อนให้เธอ เหมือนแพร็ไม่รีรอ เธอลูบไล้ไปยัแผออเา้วยวามเบามือ มืออธเนศเริ่มยับลูบไล้มานถึหน้าออเธอ เาสอมือเ้าใุ้นอนบาเบา ่อนะเล้าลึอสวยที่อยู่รหน้าเสมือนว่าระหายมันมานาน เาบีบเ้นหยอล้อยอถันอร่าบา นเธอยับบิัว ธเนศรู้แล้วว่าเธอเริ่มะ้อารเา เาละาอ่อนะสอมือเ้าไปในาเนอนและสอนิ้วเรียวเ้าไปในร่อลีบสวย ทำเอาร่าบาที่อนนี้เลิ้มับรสูบถึับสะุ้โหย เธอถอนูบ่อนะร้อออมา
"อ๊ะ เ็บ่ะ เหมือนมันเ็บ" เหมือนแพรพูึ้น
"อีแป็บ็ไม่เ็บแล้วรับ เี๋ยวผมะทำให้มันหายไปเอ" ธเนศพู้วยน้ำเสียระเส่า
**********************************
ไรท์ะเป็นลม ลูสาวเริ่ม่อนแม่ โอ้ย ไม่เ็บอาารเลยลู ไ้เื้อเหมือนพลอยมาเ็มๆ
"ะ!!! เี๋ยวนะ ุมาที่นี่ไ้ยัไะ" เหมือนแพรใับภาพที่อยู่รหน้า
"็ที่อยูุ่มันอยู่ในใบสมัราน และผม็มาามสัาที่เราลันไว้" ธเนศเสยผม้วยวามไม่อบในัับารที่เหมือนแพรไม่ไปามนั เาึไ้ัสินใมาหาเธอเอ เาไม่ไู้ที่อยู่าารสมัรานอเธอ้วย้ำ แ่เพราะเาเยมาที่นี่นานมาแล้ว แ่เป็นารมาหาพี่สาวเธอ
"เี๋ยวนะะ แพรบอแล้วว่าไม่ว่า" เหมือนแพรปิเสธ้วยสีหน้าทีู่ลุลี้ลุลน เธอไม่ิว่าธเนศะล้ามาถึที่นี่
"็เห็นว่าว่านี่รับ อเ้าไปหน่อยไ้ไหม ือยืนอยู่รนี้นานแล้วรับ" ธเนศพูพร้อมาระแทรัวเ้าไป เหมือนแพรในิหน่อย แ่็ยอมให้เาเ้ามาในห้อแ่โยี เธอปิประู่อนะเินามเาเ้าห้อ
ธเนศมอเ้ามาในห้อที่แ่่อนเาุ้นเยับมันี ไม่ว่าะโฟา เียนอน ล้วนแล้วแ่อยู่ในภาพำอเา
"เฮ้ย!!!" ธเนศใมา เมื่อวอ้าแมวเหมือนแพรเินเ้ามาเอาัวถูาเา ึ่บอามรเาเป็นนที่ไม่อบสัว์เอาะเลย นั่นทำให้เาใไม่น้อย เหมือนแพรห็นแบบนั้น็รีบวิ่เ้าไปอุ้มเ้าวอ้าออาัวธเนศทันที
"โอ๊ะ อโทษ่ะ สสัยน้อไมุ่้นลิ่น" เหมือนแพรรีบับวอ้าไปวาบนที่นอนอมัน ่อนเ้าเหมียวะัวนอนามนิสัยอแมว
"ุเลี้ยแมวเหรอรับุแพร แล้วทำไมไม่บอผม ือผมไม่ใ่นอบแมวเท่าไหร่" ธเนศมอหน้าเหมือนแพรล้ายะเอาเรื่อ
"็ุไม่ไ้ถาม แล้วใรใ้ใหุ้มาหาแพรที่นี่ละะ" เหมือนแพรอบลับอย่าท้าทาย
"โอเ ผมไม่รอบอบเอ วันนี้ผมนอนนี่นะ แล้วอย่าให้แมวุมายุ่ับผม" ธเนศพูเสร็็เปิประูเ้าไปในห้อนอนอเหมือนแพร เสมือนว่าือห้อัวเอ เาวาุแรถ และระเป๋าั์ไว้โ๊ะหัวเีย และสิ่ที่ทำให้เหมือนแพร้อใือล่อถุยาอนามัย ให้ายเถอะเาะมาเอาเธอามสัา
"เี๋ยวนะ หมายวามว่าุะ..." เหมือนแพระัไปเพราะทุอย่ามันรวเร็วเินไป เินว่าะทำใไ้
"ใ่รับ ผมะนอนับุ" พูแล้วธเนศ็ัารถอเสื้อัวเอออเผยให้เห็นแผออเาสุท้ายถอาเออเหลือแ่าเบ๊อเอร์แ่ัวเียว่อนะึ้นนอนบนเียโยที่ไม่สนใหิสาวที่ะลึับารระทำอเาเลย
"ุ...แพรยัไม่พร้อม อเวลาไ้มั้ยะ หรือะยเลิสัา็ไ้" เหมือนแพรไม่แม้แ่ะล้าสบาเา พลัทำลายล้าอผู้ายนนี้มามายเหลือเิน
"ุิว่าผมมาที่นี่เพื่อที่ะใหุ้ยเลิสัาเหรอรับ มานอนเถอะถ้าุไม่พร้อมผม็ไม่ทำอะไรหรอ ผมไม่อบมีอะไรับอนไม้" ธเนศพูพลาหยิบผ้าห่มึ้นมาห่ม เหมือนแพรเห็นเ่นนั้น็นิ่เียบ เธอ่อยๆเินึ้นเียไปอีฝั่ ่อนะ่อยๆแทรัวและนอนล้าๆเา
ทุอย่าเียบันอยู่แบบนั้น ธเนศไม่พูอะไร เหมือนแพร็ไม่พูอะไร หรือว่าเาหลับไปแล้วนะ สุท้ายเหมือนแพร็ผลอยหลับไปแบบนั้น
เวลาบ่บอ่วเวลาประมาีห้า เหมือนแพรยับพลิัวามวามเยิน เธอเป็นนที่ปินอนิ้นอยู่แล้ว อยู่ๆารพลิัวอเธอ็ไปนับแผอที่ำยำแน่นปึอใรบาน
"โอ๊ย!!!" เหมือนแพรเ็บที่หัวเธอเหมือนนเ้าับแผอใรสัน เธอ่อยๆลืมา่อนะพบว่าภาพที่อยู่รหน้าือธเนศที่อนนี้หลัาพริ้มและอยู่ในทรผมที่ร้าวในั่น ให้ายเถอะเหมือนแพริในใ ผู้ายอะไรหล่อเป็นบ้า
"ะ้ออีนานมั้ย" เ้าอใบหน้าหล่อ ลืมาึ้นพร้อมเสียทุ้มที่ฟัแล้วหวิวๆ
"ะ!!! อโทษ่ะ" เหมือนแพระพลิัวลับันถูเาอเธอไว้ ลมหายใอุ่นเารลบนหน้าผาเธอ มันเป็นวามรู้สึวาบหวิวแปลๆ
"ออยู่แบบนี้" ธเนศพูะที่เายัโอบรอบัวเธอไว้ ้วยวามที่อนนี้เหมือนแพรทำอะไรไม่ถูบวับหัวใัวเอที่เ้นแรมา เธอเร็ัวอยู่ในอ้อมอเา
"มันไม่อึอัหรอะ" เหมือนแพรัสินใพูเพราะอนนี้เธอลัวว่าเธอะ้านทานเาไม่ไหวอีแล้ว นที่เธออบอนนี้โอบอเธออยู่ เธอไม่ไ้สนใพันธะสัาอะไรนั่นเลย เธอแ่อบเา อบเาเ้าแล้ว
"อืม ไม่นะ" ธเนศพู้วยน้ำเสียที่เบา ลมหายใเายัรลบนใบหน้าเธอ เหมือนแพระไม่ทนับแร้านนี้อีแล้ว
"ุธเนศะ" เธอเรียื่อเา้วยน้ำเสียที่เริ่มสั่น เพราะวาม้อาร
"หืม ว่าไ" เาอบเธอ้วยน้ำเสียที่นิ่เหมือนเ่นเย
"แพริว่า...แพรพร้อมแล้ว่ะ" เหมือนแพรัสินใพูออไป ทั้ที่ในใเธอรีร้อเป็นล้านๆรอบ เธอพูมันออไปแล้ว
"หืม" ธเนศไ้ยินแบบนั้นเา็เริ่มยับัว ไม่นะมันะเริ่มแล้วเหรอ เหมือนแพรอนนี้ที่สมอไม่อาประมวลผลอะไรไ้ เธอเยหน้าึ้นมอเา ่อนะ่อยๆเลื่อนริมฝีปาบาประบปาหนาอนรหน้าทันที เธอูบเา เธอเริ่มมัน่อน
"อื้ม" ธเนศรับรู้ไ้ทันทีับวาม้อารอหิสาว สุท้ายเธอ็เหมือนพี่สาวเธอ เาิในใ
ไม่รอ้าธเนศใ้ลิ้นแทรึมเ้ารอบรอลิ้นหวานอเธอ เาับสะโพเธอให้ระับเบียเ้ามาใล้ัวเา มอบูบที่เร่าร้อนให้เธอ เหมือนแพร็ไม่รีรอ เธอลูบไล้ไปยัแผออเา้วยวามเบามือ มืออธเนศเริ่มยับลูบไล้มานถึหน้าออเธอ เาสอมือเ้าใุ้นอนบาเบา ่อนะเล้าลึอสวยที่อยู่รหน้าเสมือนว่าระหายมันมานาน เาบีบเ้นหยอล้อยอถันอร่าบา นเธอยับบิัว ธเนศรู้แล้วว่าเธอเริ่มะ้อารเา เาละาอ่อนะสอมือเ้าไปในาเนอนและสอนิ้วเรียวเ้าไปในร่อลีบสวย ทำเอาร่าบาที่อนนี้เลิ้มับรสูบถึับสะุ้โหย เธอถอนูบ่อนะร้อออมา
"อ๊ะ เ็บ่ะ เหมือนมันเ็บ" เหมือนแพรพูึ้น
"อีแป็บ็ไม่เ็บแล้วรับ เี๋ยวผมะทำให้มันหายไปเอ" ธเนศพู้วยน้ำเสียระเส่า
**********************************
ไรท์ะเป็นลม ลูสาวเริ่ม่อนแม่ โอ้ย ไม่เ็บอาารเลยลู ไ้เื้อเหมือนพลอยมาเ็มๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น