คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : 06 FALLING IN LOVE...
ตอนนี้มันเริ่มด้วยความเจ็บปวด(แทนด้ง)ของอิไรท์เตอร์ เฮอะ ถึงคุณนี่จะเคยไปเล่นไอซ์กับเธอคนนั้น แต่ว่ากับด้งคนนี้ เขาปิดลานไอซ์เล่นกันย่ะ ไงล่ะเหนือกว่าเห็นๆ 555+
06 FALLING IN LOVE…
“ขอโทษครับ ทางเราปิดบริการแล้วครับ”พี่เจ้าหน้าที่บอกอย่างสุภาพ เมื่อสองหนุ่มมาถึงลานไอซ์สเกต
“อูยอง ไปรอตรงโน้นไป”นิชคุณกระซิบ และด้งก็ว่าง่าย ไปนั่งรออย่างสงบเรียบร้อย
ผ่านไปไม่ถึงสามนาที เจ้าชายก็ยิ้มแฉ่งเดินมาหาพร้อมข่าวดี
“ไปเล่นสเกตกัน”
“เห ก็เขาปิดเเล้วนี่ครับ”ด้งงง แต่ในทันใด แสงไฟสีส้มก็เปิดสว่างขึ้น
“ก็เส้นใหญ่ไง”มือยาวฉุดตัวเล็กให้ลุกเดินตามตนเข้าสู่ด้านใน แอบอมภูมินิดๆ ไม่บอกว่าใช้วิธีใดให้ได้มาซึ่งลานน้ำแข็งเงียบสงบ ลานที่เป็นของเราสองเท่านั้น
…………………
อูยองกำลังสวมรองเท้า เมื่อเสียงของคนข้างๆดังขึ้น
“นี่ ผูกให้หน่อยดิ่”นิชคุณอยากเป็นคนถูกเอาใจบ้าง เขายิ้มแฉ่ง เมื่ออูยองเงยหน้ามองแบบสงสัย
“แหม ทีกับ...”อูยองบ่นพึมพำ แต่ว่าก็ทำตามโดยดี มือเล็กตวัดผูกเชือกให้พี่อย่างชำนาญ
“อะไร พูดอะไร”คุณอมยิ้ม ได้ยินแหละ แต่อยากได้ยินให้ชัดกว่านี้
“ก็มีมือนี่ฮะ จะมาใช้ผมทำไม ไหนพี่บอกว่าชอบเทคแคร์คู่เดทนี่นา ทีผมนะ ใช้เอ๊า ใช้เอา”ด้งตอบกึ่งสะบัด ลืมตัวไปเล็กน้อย
“แล้วเราเป็นคู่เดทพี่เหรอ”นิชคุณถามกลับหน้าตาย และลุกขึ้นยื่นมือส่งให้จับ ทำราวกับเมื่อครู่ไม่ได้พูดอะไรออกไป
“ไม่ต้อง”
อูยองกระฟัดกระเฟียดเข้าลานไอซ์ ความหนาวเย็นไม่ได้เป็นอุปสรรคกับคนถึกอย่างเขา แต่คำพูดเย็นชาต่างหาก ที่ทำร้ายจิตใจแสนอ่อนบาง ดูเหมือนนิชคุณก็รู้ ว่าทำแรงไป
“พี่ขอโทษ พี่ไม่ได้หมายความแบบนั้น”เสียงสั่นเพราะความหนาว นิชคุณรีบเร่งฝีเท้า แต่ด้วยความไม่ชำนาญ ทำให้ร่างสูงลื่นล้มลงกับพื้น “โอ๊ะ”
คนนำหน้าหันกลับมาดู และเมื่อเห็นดังนั้น จึงเร่งรุดเข้ามาช่วยรั้งคนล้มให้ลุกยืน ก่อนที่จะสะบัดมือเรียวเย็นเฉียบทิ้ง ราวแตะของร้อน
“รังเกียจพี่เหรอ”นิชคุณถาม หน้าเศร้า
“เปล่า”ด้งปากเเข็ง ขยับห่าง แต่ว่าไม่ได้ถอยหนีเร็วแบบคราวแรก เพราะใจยังคงกลัวว่าคนตามจะล้มไปอีก
“แล้วทำไมถึงทำท่าทางไม่ชอบใจแบบนั้นล่ะ พี่วุ่นวายเกินไปเหรอ”คุณถามต่อด้วยสีหน้ากังวล
“เปล่านี่ ผมก็เป็นแบบนี้มาตลอดแหละ พี่ไม่รู้เหรอฮะ”ด้งตอบชัดเจน มันไม่ใช่ข้ออ้าง เพราะเขาก็เป็นแบบนี้มาตลอด อารมณ์แปรปรวนดีบ้าง ร้ายบ้าง ซึ่งก่อนหน้าพี่คุณไม่เคยว่าอะไร เรียกให้ชัดคือ ไม่เคยสนใจจะถูกกว่า
“..............”ใช่ อูยองเป็นแบบที่พูดมาตลอด เขาเองต่างหากที่เปลี่ยนไป จากที่ไม่เคยสนใจ แต่ว่ามาวันนี้ กลับใส่ใจความรู้สึกของเจ้านี่มากขึ้น อา มันเพราะอะไรนะ..................
อูยองมองหน้าพี่คุณของเขานิ่ง คิ้วของพี่คุณที่ขมวดมุ่นทำให้เขาหลุดปาก
“ผมว่าเรากลับเป็นเหมือนเดิมเถอะ”อูยองพูดเสียงดังฟังชัด แต่ว่าสำหรับนิชคุณ มันเหมือนเสียงกระซิบที่ไกลแสนไกล
“หา”มันไม่ตลกแล้ว เขายอมรับว่าชอบสีหน้าที่เปลี่ยนไปได้ร้อยแปดของอูยอง จึงมักแกล้ง มักยั่วให้ได้เห็นแบบนั้น แต่ว่าสีหน้าเศร้าแบบนี้ ไม่เลย ไม่เคยต้องการ “หมายความว่าไง”
“ก็แบบนี้ไงฮะ”พลันสีหน้าอูยองเปลี่ยนเป็นเจ้าเล่ห์ เจ้าคนเชี่ยวชาญสไลด์ตัวเข้ามาพรวดเดียว มือเล็กจับข้อมือคนโดนหลอกแน่น และกระชาก ลากให้ตามตนเองมา
“วู้ สนุกจัง”อูยองรอ้ง ขณะที่เร่งไปด้วยความเร็วสูง
“เฮ้ย..ยยย”นิชคุณอุทานเสียงหลง เมื่อร่างกายของตนเริ่มบังคับไม่ได้
เสียงร้องในอารมณ์ที่ต่างกันดังขึ้นในช่วงเวลาเดียวกัน กับคนขี้แกล้งที่กลับมาเป็นฝ่ายโดนแกล้ง และอูยองที่ตอนนี้ได้แก้แค้นคืนโดยไม่รู้ตัว หากแต่ว่า ในอารมณ์ที่แตกต่างนั้น ผลลัพท์ท้ายสุด มันคือความสนุกสนานที่รับรู้กันได้ทั้งคู่
ราวกับเต้นระบำกลางฟลอร์ คู่เต้นต่างร่ายมนต์ ไม่ใช่เพื่อคนดู แต่ว่าร่ายมนต์สะกดใส่กัน จับมือแล้วหมุน ถอยหนีและตามติด จนในที่สุด เอวบาง ก็ถูกโอบกอดไว้ด้วยอ้อมแขนอบอุ่นมั่นคง
“สนุกจังฮะ พี่คุณ”อูด้งหน้าบานเป็นจานดาวเทียม แม้ว่าจะเพิ่งถูกจับตัวได้ก็ตาม
“พี่ก็หนุก”คนตามจับสีหน้าเหนื่อยเล็กน้อย แต่ว่าก็ยังยิ้มออก เพราะรู้สึกสนุกอย่างที่พูดจริงๆ
“ขอบคุณพี่นะฮะ ผมมีความสุขจริงๆ”อูยองขยับตัวออกมาอย่างนุ่มนวล รู้ว่าเวลาแห่งความสุขหมดลงแล้ว
“อื้อ พี่ก็ด้วย”นิชคุณมองหน้าอูยองนิ่ง เขาอยากเก็บภาพความทรงจำนี้ไว้ตลอดไป ถึงอย่างไรก็จะไม่ลืม
“งั้น กลับเลยไหม”
“โอเค”
สองหนุ่มจูงมือกันออกจากลานไอซ์สเกตอย่างอาลัย ก่อนจะกลับ นิชคุณแวะขอบคุณพี่เจ้าหน้าที่คนนั้นที่ช่วยให้ช่วงที่ดีที่สุดเกิดขึ้นได้ ก่อนที่ทั้งคู่ จะเข้ามาจมอยู่ในความเงียบน่าอึดอัดบนรถ ระหว่างทางกลับบ้าน คนหนึ่งเหม่อมองนอกหน้าต่างซ้าย ส่วนอีกคนจมกับความคิดของตนผ่านหน้าต่างบานขวา เหลือพื้นที่ตรงกลางไว้เป็นช่องว่างของทั้งสองคน
++++++++++++++++++++++++
วันนี้ผมสนุกมากเลยครับ รู้สึกดีสุดๆด้วย แต่ว่าลึกๆแล้ว ผมยิ้มไม่ออกหรอกนะ เพราะอะไรน่ะเหรอ เพราะผม ‘ไม่ใช่คู่เดท’ของพี่เขาไง
อา ตลกชะมัดเลย ที่ผมดันเจ็บจริงจังกับคำพูดเล่นๆพรรค์นั้น เฮ้อ มันขำไม่ออก ไม่สักนิด ที่ผมนึกอิจฉาเธอ ทำไมผมถึงได้มากมายอย่างนี้นะ อูยอง นายไม่เคยต้องคิดมากขนาดนี้นี่นา เอ หรือว่า บางที....
+++++++++++++++++++++++++
นิชคุณควานหาไอพอดในกระเป๋าถือ แต่ว่าดันคว้าปากกาแท่งยาวขึ้นมาซะก่อน เขากำมันไว้ในมือ ขณะที่เหลือบมองคนเหม่อ ก่อนที่ตนเองจะปล่อยอารมณ์บ้าง
เขายอมรับ ว่าวันนี้มีความสุขมาก และรู้ยิ่งกว่ารู้ ว่าความสุขไม่ได้อยู่ที่ไหนไกลเลย ไม่จำเป็นต้องค้นหา เพราะมันอยู่ข้างๆแล้ว
วันนี้ ความรู้สึกดีๆที่จริงจังแบบนี้ ที่มันมากมายขนาดนี้ บางที อาจเป็นเพราะ...
.........................
ผมเอง / เขาเอง กำลังตกหลุมรัก ใช่ไหม?/ก็เป็นได้
.............................
จบตอน
ข่าวดี อีกสองตอนจะจบแล้วจ้า 555+
อีกข่าวดีคือ ไรท์เตอร์คนนี้ไม่เคยจบเศร้า 555+(อีกรอบ)
เพราะฉะนั้น Happy Ending ชัวร์ป้าบๆๆๆๆๆๆ (รัวๆ อิ อิ)
อาจมีภาคต่อหรืออาจมีเรื่องใหม่ (ในบทความเดิม) ก็แล้วแต่อารมณ์และเวลาว่างเนาะ ไปละ รักคนอ่าน จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆ
ปล.ขี้เกียจตรวจทาน คำไหนสะกดผิดก็แก้เอง(ในใจ)ละกันนะจ๊ะ 5555+
ความคิดเห็น