คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 01 ANTIQUE...
01ANTIQUE...
บทสนทนากลางวงข้าว เนื้อหาเกี่ยวกับหนังสุดฮิตที่เพิ่งดูจบไป Antique
"พี่ว่าตอนจบเขาจะได้กันป่ะ"มักเนของวงถาม ขณะที่ยังเคี้ยวข้าวหยับๆเต็มปาก แต่ว่าพี่ๆก็ชินตาเกินกว่าจะห้ามปรามซะแล้ว
"ได้กันในความหมายขนาดไหนล่ะ"แทคยอนถามกลับ
"ก็อยู่ด้วยกันไง"ชานซองตอบ ทำหน้าเอือมที่แค่นี้ หนุ่มอิมพอร์ตก็ไม่เข้าใจ แหม ใครจะไปเข้าใจวัยรุ่นอย่างแกหา แทคจิกตากลับ
"ถ้างั้น ฉันว่าเขาได้กันชัวร์ ก็ไม่เห็นไง ว่าตอนจบเชฟกับเจ้าของร้านเหลือกันอยู่แค่นั้น แล้วนายจะถามเอาอะไรหา ชานซอง"เต้นไมค์ไอดอล เอ้ย อูด้งแก้มยุ้ยตอบ พร้อมกับที่แย่งจุนโฮคีบชิ้นเนื้อในเวลาเดียวกัน สามารถจริงๆ -_-;
"นี่ แล้วพระเอกไม่คิดแต่งงานหรือไง มีลูก มีครอบครัวอ่ะ"คำถามแบบนี้จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากจุนซู ผู้แสนอ่อนโยนและโรแมนติก
"การแต่งงานไม่ใช่ทุกอย่างสักหน่อย"
สิ้นเสียง หนุ่มๆทูพีเอ็มชะงักกิจกรรมบนโต๊ะอาหารลงในเกือบจะทันที เพื่อหยุดมองหน้าคนพูด หนุ่มไทยสุดหล่อ "นิชคุณ"
ดูเหมือนไม่มีใครพูดอะไรออกประมาณเสี้ยววินาที ก่อนที่ลีดเดอร์ของวงจะโพล่งออกมา
"นายเป็นเกย์เรอะ"
"พี่ครับ"จุนโฮแตะแขนล่ำของคนพูดเชิงตกใจ สำหรับน้องน้อยของวงแบบเขา คำพูดแบบนี้ แรงเกินไป เขาเป็นห่วงความรู้สึกพี่คุณอยู่ แต่อีกใจก็นึกชิน เพราะพี่เจย์มักพ่นอะไรแบบนี้ออกมาเสมอ เกินกว่าจะเอาจริงจังแล้ว
"ก็ผมหมายความแบบนั้นนี่ ต่อให้เป็นคู่รักปกติ มันก็ไม่จำเป็นต้องจบที่แต่งงานนี่นา"นิชคุณยังคงกินเรื่อยๆ และตอบคำถามราวกับเป็นเรื่องแสนธรรมดา
"ผมเห็นด้วย"อูยองกลืนซุปกิมจิที่เผลออมไว้ลงคอและเสริมขึ้น "จริงๆแค่รักกัน เข้าใจกัน ไม่ต้องแต่งงานก็ได้ มันแค่พิธีการเท่านั้นแหละ ทำให้รักยั่งยืนไหมล่ะ"
แต่ว่าแทคยอนกลับนึกต่างไปในอีกมุม
"แต่สำหรับพ่อแม่ มันสำคัญ"
"เออ ใช่"จุนโฮเคลิ้มตาม "ถ้ามีลูก ทะเบียนสมรสก็สำคัญนะ"
"นายอยากมีลูกเหรอไง"เจ้าเก่าจริงๆกับแจบอม ที่ถามได้นอนเซนส์และขวานผ่าซากสุดๆ
"เเหม มันก็เรื่องของอนาคตฮะ"จุนโฮเขิน
"นี่ ฉันเองนะ ก็อยากแต่งงานกับคนดีๆสักคน สร้างครอบครัว มีบ้านหลังเล็กๆ มีสวน อยู่ริมลำธาร...บลา บลา บลา"และแล้ว เมื่อจุนซูเข้าโหมดฝันหวาน บทสนทนาเรื่องการแต่งงาน (ที่ผันมาจาก Antique) ก็จบลงโดยปริยาย
ชานซองคว้าชามข้าวโพดคั่วไปนั่งเคล้ารายการเกมส์โชว์กับแทคยอนและพี่ใหญ่ ส่วนจุนโฮ ที่เหนื่อยกับตัวเอง(?)มาทั้งวันก็ได้เวลางีบสักนิดบนเตียงที่แย่งมาจากเเจบอม นิชคุณเข้าไปเล่นเน็ตในห้อง และสุดท้ายอูยอง ที่เป็นเด็กดี นึกครึ้มจะล้างจานซะนี่
ณ หน้าทีวี
"โอย ตลกอ่ะ"ชานซองขำกิ๊ก ลงไปดิ้นพราดกับพื้น เมื่อแทคเอาเทปไอดอลโชว์ตอนไป MT มาเปิดดู และวูยองในชุดกึมจันดี ก็ฮาสุดๆ
"ฮ่า นี่สิ ของจริง"แทคยอนรีบพูด เมื่อชุดแนบเนื้อของเจย์ในคราวนั้นกำลังจะออกมา
และตามคาด เมื่อเจย์ปรากฏ สามหน่อก็ลงไปเช็ดพื้น ดิ้นพราดงอก่องอขิงไม่เว้นแม้แต่เจ้าตัว ที่อดไม่ได้ เพราะมันน่าขำจริงๆ
"พี่ นั่นขาหรือตะเกียบฮะ"ชานซอง แม้จะเปรียบ ก็เลือกจะเปรียบกับอุปกรณ์การกิน เเหม สมฉายา นัก(ซัด)โฮกมือหนึ่งจริงๆ
"แหม แต่ฉันก็แต่งออกมาดูดีละกัน ขาเรียวๆแบบฉันน่ะ นายแหละ ตัวยังกะหมี แต่งหญิงคงดูไม่ได้"เจย์เหน็บ
"ผมไม่แต่งหรอก น่าอาย"ชานซองพูดหน้าตาเฉย ปักเข้าไปดอกแรก
"ฮ่า ฮ่าๆ เออว่ะๆ น่าอาย"แทคปักซ้ำ ทำเอาเจย์จมกองเลือดไปเลย แต่ว่าระดับท่านแล้ว ลุกขึ้นได้อย่างรวดเร็ว
"ไอ้พวกนิสัยเสีย ถ้าเป็นคุณ มันเข้าข้างฉันชัวร์"
"อา แล้วตกลงพี่คุณเป็นเกย์จริงเหรอ พี่แทคว่าไงอ่ะ ถ้าเป็นเรื่องจริงรับได้ป่ะ"
แทคยอนอึ้งไปชั่วขณะ เหมือนกำลังใช้ความคิด
"ฉันรับได้"เจย์แทรก ทั้งที่ไม่มีใครถาม
"ผมก็เหมือนกัน แล้วพี่แทคอ่ะ ว่าไง"ชานซองเร่งอย่างเอาแต่ใจ
"ไม่รู้สิ"
สิ้นประโยค เสียงประตูปิดปังใหญ่ดังขึ้น ทำเอาสามหนุ่มสะดุ้งโหยง แทคยอนเป็นคนแรกที่สันนิษฐานออกมา
"จุนซูชัวร์"
หากแต่ความจริงคือ
"ล็อกทำไม อูยอง"เจ้าชายไทยของเราหน้าเหวอ เมื่อโดนน้องผลักเข้าห้อง แค่นั้นไม่พอ ยังล็อกห้องด้วย ทำเหมือนว่ามีความลับนักหนา
"พี่ครับ"อูยองรี่เข้ามาจับไหล่กว้าง บีบแน่น เหมือนจะให้กำลังใจ "พี่ไม่ต้องร้องไห้นะครับ"
"หือ"นิชคุณหน้างง ตูจะร้องไห้ทำไม ก็แค่หิวหนม จะออกไปหาไรกินแกล้มเกมส์คอม แค่นี้ ต้องร้องไห้ด้วย?
"ผมเข้าใจฮะ"อูยอง คนประหลาดทำท่าเหมือนกำลังแสดงละครเวที มือไม้ผายกาง สีหน้าสลดซึ้ง "พี่กำลังเจ็บปวด มันกรีดแทง แต่ว่า พี่อย่าร้องไห้นะฮะ"ท้ายประโยคหันมาทำหน้าจริงจัง ที่ดูยังไงก็น่าขัน
"..."คนฟังยังคงไม่เข้าใจ แต่ว่ามันตลกดี เลยปล่อยให้น้องพล่ามต่อ
"ฮึ พี่เขาก็ไม่น่าใจร้ายแบบนี้ แค่พูดออกมาว่า โอเค ฉันรับได้ แค่นี้น่ะ ยากนักเหรอ เฮอะ ไม่เท่าไหร่นะฮะ แต่นี่เล่นพูดว่าไม่รู้น่ะ โหดเกิน"พลัน อูยองเปลี่ยนเป็นหัวเสีย กระแทกก้นงอนๆนั่งบนเตียงนิชคุณ มือคว้าตุ๊กตา (ตัวยาวปวกเปียก) มากอด และทำหน้าเบ้ "น้ำลายบูดอ่า"
"เฮ้ย ซักแล้ว"หนุ่มไทยรีบแย่งมาดมบ้าง และโล่งใจว่าตัวเองจำไม่ผิดจริงๆ นั่นหมายความว่าไอ้เด็กเลี้ยงแกะนี่หลอกกันนี่ "แกล้งนี่นา"
"อิ อิ พี่คุณโอเคแล้วใช่ไหมฮะ ดีแล้ว ผมโล่งใจ"อูยองยิ้มกึ่งเจ้าเล่ห์ พร้อมลุกตบบ่าคนสูงกว่า ก่อนทำท่าจะกลับออกไป
"เฮ้ย เดี๋ยว"เวทอะมินิท รอหน่อยๆ บี้ เอ้ย คุณเรียกไว้ "ตกลงที่พูดเยอะเเยะเนี่ย นายจะสื่ออะไร หือ"
"เอ๊า"อูยองทำเสียงจิ๊จ๊ะ ไม่ได้ดั่งใจ "ก็เรื่องที่พี่คุณเป็นเกย์ไงครับ ที่พี่ๆเขาเม้าท์กันน่ะ"
"หือ"นิชคุณนิ่งคิด อ๋อ หมายถึงเสียงจุ๊กจิ๊กๆที่ห้องนั่งเล่นหรอกเรอะ แหม ไอ้พวกพี่ๆนี่ก็นินทาไม่ได้ดูตาม้าตาเรือเลย สรุปแล้วที่อูยองมันบ้าบอก็เรื่องแค่นี้เนี่ยนะ
"ผมรับได้ฮะ"อูยองทำหน้าเรียบร้อย สื่อว่าเข้าใจในตัวพี่ชายสุดๆ และนั่นก็ทำให้พี่คุณคนดีคิดอะไรดีๆขึ้นมาได้
"อืม แล้วนายจะยังรับได้ป่ะ"นิชคุณยิ้มกับตัวเอง เขามักเป็นแบบนี้เสมอเวลาที่ความคิดแผลงๆเกิดขึ้นมาในหัว
"ฮะ?"อูยองเลิกคิ้ว
"ถ้าฉันบอกว่า..ฉันชอบนาย"
จบตอนแรก
ความคิดเห็น