สะกิดรักสาวมาดเท่

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ ภารกิจของหัวใจ

บทนำ ภารกิจของหัวใจณ กรุงโตเกียว ,ประเทศญี่ปุ่น
 
"อะไรนะ!? เธอจะไปเรียนต่อที่เมืองไทยงั้นเรอะ!!!" ผมถึงกับร้องลั่นด้วยความตกใจเมื่อได้ยินเรื่องนี้
 
"ใช่ เธอได้ยินไม่ผิดหรอก ฉันจะไปจิงๆ" ยัยนั่นย้ำความต้องการของตัวเองด้วยน้ำเสียงซีเรียส
 
"ไปทำไม? " ผมเลยต้องปรับอารมณ์แล้วถามด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นกว่าเดิม-- - ไม่ได้ๆ ต้องใจเย็นไว้ ( - - ^)
 
"พี่จะไปอยู่กับคนที่ตัวเองรักน่ะสิ" สรรพนามที่เปลี่ยนไปทำให้ผมรู้ว่าครั้งนี้ ยัยนี่เอาจริงแน่ เพราะแต่ล่ะครั้งที่ใช้คำว่า'พี่' ซึ่งน้อยมากจนแทบจะนับนิ้วได้ย่อมหมายความว่าเป็นเรื่องสำคัญจริงๆ
 
"แต่พ่อแม่ไม่ให้เธอไปแน่!" ผมรีบค้านด้วท่าทีเหนือกว่า- - - อย่าไปเลยน้าาาครับพี่ (ToT)
 
"ฉันทำเรื่องย้ายแล้วฉันจะไปที่นั่นทันทีที่ปิดเทอมนี้ แถมพ่อแม่ก็ยอมรับแล้วด้วย ไงๆฉันจะไม่ยอมแพ้กะอีแค่ระยะทางไม่กี่พันไมล์หรอกน่ะ"
 
"แต่เธอเพิ่งเคยคุยกับมันทาง msn แล้วก็พบหน้ามันแค่ครั้งเดียวเองนะ!" ผมเถียง ยัยพี่ใจง่ายของผมรู้จักคนๆนึงทางinternetคุยกันมาก้อปีกว่า แล้วเมื่อเทอมที่แล้ว(ก้อ ม.2 เทอม3 อ่ะแหละ) เจ้านั่นมาเที่ยวที่นี่แล้วก็นัดเจอกับพี่ ผมยังแอบคิดไว้เลยว่าพี่คงจะต้องอกหักกลับมา ก้อคนในโลกไซเบอร์น่ะไว้ใจได้ที่ไหน แต่กลับกันพี่กลับยิ่งชอบมันซะอีก ....แย่ที่สุด!!!
   
   แล้วนี่ยังจะมาบอกว่าลงทุนย้ายไปเรียนต่อม.ปลายกะมันอีกแน่ะ ถ้าเกิดมันรู้ว่าบ้าน
เรารวยแล้วคิดจะหลอกพี่ล่ะ?( - - !!!)

ไม่! ผมไม่ยอมเด็ดขาด (+o+^)
 
"ความรักไม่ได้ขึ้นกับเวลานี่"^o^หนอย! หน้าบานเลยนะ "แต่ก่อนจะไปเรียกฉันว่าพี่ซักครั้งสิ เรน"
 
ชิส์!จ้างให้ผมก็ไม่เรียกหรอก ไว้ชาติหน้าตอนดึกๆนู่น!(- -^)
 
 "ไม่!"
 
นี่ผมตาฝาดไปรึเปล่าที่เห็นยัยนั่นหน้าสลดลงแวบนึง แต่ก็แค้แวบเดียวเท่านั้น
 
"อีตาบ้า   เออ! ไม่อยากเรียกก็ไม่ต้องเรียก เสียอารมณ์ที่สุด"(- 0 -^)
แล้วยัยนั่นก็ปิดประตูใส่หน้าผมก่อนจะเข้าห้องไป
 
ฮึ่ม! ยัยพี่บ้า ไม่ว่ายังไง ผมก็ไม่มีทางปล่อยไปเฉยๆได้หรอก เรื่องอะไร! ยัยนี่มันพี่สาวผมทั้งคนนะ! (- -^)
ไอ้บ้าหน้าไหนที่หวังมาลอกพี่    ผมจะไม่ปล่อยให้มันมีชีวิตรอดเด็ดขาด!!
 
Xxxxxxxxxประเทศไทยxxxxxxxxx
 
"กรี๊ด!! บอยคะ หันมาทางนี้" เอ้า!กรี๊ดกันเข้าไป กลัวหูฉันจะไม่หนวกเหรอยะ!
 
"บอย..."(T^T)เสียงสะอื้นดังมาจากยัยเมย์เพื่อนร่วมห้อง
 
"มีอะไร?"(- -?)
 
"...." อ้าว....เรียกแล้วอย่าเงียบสิยะ! นี่ หล่อนเรียกฉันทำซากอะไรเนี่ย (- 0 -)
 
"คือ..ฮึก!..เมย์...เมย์ได้ยินมาว่า...ฮึกฮึก....บอยจะ....ฮือ!"ยัยเมย์พูดไปสะอื้นไปแถม
ยังมาปล่อยโฮอีก แล้วแบบนี้ฉันจะฟังรู้เรื่องมั้ยเนี่ย
 
"เมย์เป็นไร อ่ะ? " ถึงจะน่ารำคาญนิดๆ แต่ฉันก็ยังเห็นใจเพื่อนมนุษย์นะ ^_____^
 
"เมย์ได้ยินว่า...ว่า..บอยจะไม่ต่อที่นี่!!!!!!!!" กว่าจะพูดได้นะแม่คุณ...(- - )
 
"อ้อ...เมย์ได้ยินมาถูกแล้วล่ะ! " ^ ^ ฉันตอบ ฮุฮุ ดีจัง จากนี้จะได้ออกไปอยู่โรงเรียนสหฯ
เป็นครั้งแรกในชีวิตแล้ว เย้! หนุ่มจ๋าบอยกำลังจะไปหาแล้วน้าสสสสสสสสสส์(^0^)
 
"ฮือ!" อ้าว..ร้องไห้กันทำไมง่ะ (- -?) คนสวยงง
 
"อย่าไปเลยนะ! " ผู้หญิงอีก3-4คนที่ฉันไม่คุ้นหน้าเอ่ย พร้อมน้ำตานองอาบสองแก้ม
 
"ไม่อาวว.......ฉันไม่อยากอยู่โรงเรียนหญิงล้วนแล้วอ่ะ อุตส่าห์สอบเข้าโรงเรียนอินเตอร์แถวบ้านได้แล้วด้วย" ^ ^  ฉันบอกด้วยน้ำเสียงดีใจสุดขีด ก็คนมันดีใจนี่ แต่ยัยพวกนั้นกลับประสานเสียงร้องไห้โฮซะนี่( - -;;;) เอาไงดีล่ะ?....ฉันเลยฉีกยิ้มแล้วพูดว่า
 
"ไม่เป็นไร ไว้บอยจะกลับมาเยื่ยมนะจ๊ะ" เฮ้อ~เรานี่ นางเอ๊ก นางเอก
 
"จริงๆนะคะบอย" อ่า อย่ายิ้มทั้งน้ำตาแบบนี้สิ เดี๋ยวใจอ่อน
 
"จ้ะ มาเยี่ยมแน่"(>0<) เฮ้อ~ไม่น่าเลยเรา......
 
Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
 
"ฮัดชิ่ววววววว" ด้วยอาการหวัดที่ไม่ถูกเวล่ำเวลา เป็นเหตุให้ฉันตื่นจากความฝัน
 
"ใครบ่นถึงฟะเนี่ย" อย่าให้รู้นะ! (น่านน ..ดูมีพาล เฉยอ่ะ)
 
มองดูนาฬิกาปลุกรูปคิรัวร์ แล้วได้เวลาตื่นพอดีนี่ฟ่า   อ๊า...เช้านี้ช่างสดใสจริงๆเลย ^ ^
 
วันนี้เป็นวันปิดเทอมวันแรก ฉันก็เลยตั้งใจว่าจะไปร้านทำผมซะหน่อย นี่ก็ได้เวลาที่ต้องตื่นพอดี
โฮะโฮะ   อ้อ...ลืมแนะนำตัวไป ฉันมีชื่อว่า 'บอย' เออ ..ก็แบบเดียวกะ 'boy'ที่ แปลว่า เด็กผู้ชายอ่ะแหละ   อยากจะเปลี่ยนชื่อหลายครั้งแล้ว แต่แม่ที่ตายไปเป็นคนตั้งให้ซะด้วย( - 3 -;)
 
  แต่หลังจากที่พยามมานานแสนนาน จากการต้องอยู่โรงเรียนประจำหญิงล้วนที่พ่อและพี่ๆต่างwant ให้ฉันเรียนจนมาถึงม.3 ในที่สุดก็สำเร็จ!(^o^ )
ทั้งอ้อนวอน อาละวาด และข่มขู่ แต่ดูเหมือนข้อสุดท้ายจะใช้ได้

' ถ้าพ่อกับพี่ไม่ให้บอยอยู่โรงเรียนที่บอยอยากอยู่ บอยจะมีแฟนเป็นผู้หญิงให้ดูแล้วก็จะผูกคอตายใต้ต้นถั่วงอกด้วย! '

นี่คือ คำขู่ในตอนนั้น ที่ได้ผล เพราะอารามตกใจของทั้งพ่อบังเกิดเกล้าและไอ้คุณพี่ชายน้องชายสุดเลิฟ เลยยอมตกลง ก่อนจะมาget เอาทีหลังว่าโดนฉันแหลเข้าให้^ ^
 ในที่สุดชีวิตที่ปราศจากผู้ชายของฉันก็จะจบลงซะที หนุ่มๆจ๋ารอสาวน้อยน่ารักคนนี้ด้วยค่า~(^o^ )

ว้าย!คิดแล้วเคลิ้ม ไม่ได้ๆต้องรีบแปรงฟัน ฉันมองเข้าไปในกระจกเหนืออ่างล้างหน้า
ภาพที่สะท้อนออกมากลับเป็น เด็กหนุ่มหน้าใสคนนึง ที่ดูยังไงก้อบอกได้คำเดียวว่า
 'เท่'หรือ 'เท่อย่างแรง'หรือ 'เท่โคตรๆ'
นี่คือสาเหตุของชื่อ 'boy'ของฉันล่ะ ก็ตอนคลอดออกมาแม่ยังเข้าใจผิดว่าเป็นผู้ชายเลย....(ToT)

ฮือแม่จ๋า...ทำไมแม่ถึงทำให้หนูเกิดมาเป็นผู้หญิงที่หล่ออย่างงี้ล่ะแม่...แง้ หนูอยากสวยๆอ่ะ