คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #280 : ภาคภาคยูวัยสิบสองปี กับงานโรงเรียนปี 4 เทอม 2 บทที่ 13 : ค่าตอบแทนของคำโกหก
ภาภายูวัยสิบสอปี
ับานโรเรียนปี 4 เทอม 2 บทที่ 13 : ่าอบแทนอำโห
เ้าวันถัมา พวเรามาโรเรียนามปิ แ่็้อเอับสถานาร์ไม่ปิเมื่อถูเรียัวไปห้อประุม โยมีรูนเมื่อวานล่าวหาว่าพวเราพูาูถูรูเาไว้เยอะแยะ่อนะหนีลับบ้านไป
“ อย่าิว่าเป็นนัผภัยระับทอแล้วะทำัวไม่ี พูาูถูรูไ้นะ ” เาพู้วยเสียสู นพวเราเผลอหัวเราะออมา ทำให้สถานาร์ฝั่เราูย่ำแย่ เพราะหัวหน้าระับปี 4 มีสีหน้าแปลใและผิหวัับพวเราเล็น้อย
“ อนแริว่าเป็นเ็ที่โนรัแาลุ่มเ็เร แ่นี่พวเธอ็เเรเหมือนันหรอเนี่ย รูผิหวัในัวพวเธอมานะ”
“ วรผิหวัับรูนนั้นมาว่า หึ มาใส่ร้ายนัเรียนามนหมู่มาแบบนี้ น่ารัเีย ” มิเอร่าแ่นเสียใส่่อนะีนิ้วเสภาพายเหุาร์เมื่อวานให้ทุนในห้อประุมู
รูนนั้นอ้าปา้า ่อนหน้าะึ้นสีแอย่าไม่รู้ว่าโรธที่พวเรามีหลัาน หรืออายที่โนเผยแผนร้ายันแน่ แ่เา็พยายามโบมือร่ายเวทสลายภาพเหุาร์ที่ำลัแสภาพเาเินมาถามพวเราแ่็ไม่สามารถหยุไ้ และพอภาพเหุาร์บำถามแราหัวหน้าระับือ
“ พวเธอ. . . ทำไ้ไ ? ภาพเหุาร์าวามทรำไม่ใ่เวททั่วไปที่เ็ประถม ไม่สิ เ็มหาวิทยาลัยหลายๆนยัทำันไม่ไ้เลยนะ ไหนะเวทล่อหนที่รวับไม่ไ้อี ”
“ พวเราเ่ และำลัถูนมามายหาทารัแ เรื่อมัน็แ่นั้นแหละ่ะ ” มิเอร่าพูเสียเรียบๆพวเรา็แสร้ทำหน้าริัแ่ริๆลั้นำไว้่าหา เพราะรูที่ล่าวหาพวเรามานั้นหน้าีสุๆ ่อนะโนสั่พัานไปอีน
“ มาเรียนปี 4 เทอม 2 ไ้สอสัปาห์แร ็่อเรื่อ สั่พัานรูห้อศาสรา 2 ห้อ มนรา 1 ห้อไปแล้ว พวเรานี่แสบใ่เล่นเลยเนอะ ิๆ ” ไอริสหัวเราะิัะเินนำทุนออาห้อประุมมุ่หน้าไปยัึปี 7 เพื่อเ้าเรียนวิาในห้อโฮมรูม
“ น่าเบื่อริๆนะ เอเรื่อแบบนี้ิๆัน ถ้าเป็นนอื่นโนล่ะ็ แย่แน่ ไม่มีหลัานน่าเื่อถือมาโ้ลับพวรูไร้รรยาบรร ” เอเรียลพู้วยเสียสั่นเล็น้อย
“ ใ่เลย รูโรเรียนนี้นี่มันยัไันแน่นะ
หารูีๆยาเหลือเิน ” เปเอร์เสริม
“ รูีๆ็มี แ่โนบรรยาาศารแ่ันันนให้ท้ายศิษย์ัวเอ และทำทุทาเพื่อัวาวาม้าวหน้าอศิษย์นอื่น แทนที่ะใี มีเมาับศิษย์ทุนให้เท่าัน ” รารีพูไป เหล่ามอ้าทาไป ่อนะีนิ้วเสเาลืนินอะไรบาอย่า “ นาเราเินันรนี้ ยัมีหนูส่มาสอแนม แย่ริๆเลยนะ หรือเรา้อใ้ภาพมายาลอเวลาเพื่อหลีพวมัน? ”
“ ปล่อยมันสอแนมไปเถอะ ารถูพบเอในโรเรียนว่าทำอะไรบ้าไม่ใ่เรื่อให่อะไรหรอ ”เมไลน่าบอ “ แ่ถ้าโนสอแนมในฤหาสน์เราล่ะ็ ้อรบวนมาเรียับมิเอร่าัาร้วยนะ ”
“ ไ้เลยพี่สาว ิๆ” สอเทพีในร่าสาวน้อยวัย 12 ปีอบรับพร้อมหัวเราะิัอย่าอารม์ี
านั้นพวเรา็ึ้นห้อไปเรียนันามปิ ลมาทานอาหารเที่ยอย่าสบายๆ ไม่มีใรมาวนอีแ่าบบ่าย วิามนราเรียนับห้อมนรา 1 ที่มีหัว้อารเรียนเป็นละำร่าย รูผู้สอนูท่าะหมั่นไส้พวเราล่ะมั้ เลยยิำถามใส่พวเรารัวๆให้อธิบายละำร่ายามที่พวเราเ้าใ
“ ละำร่าย ็แ่ิในหัวอย่าั้ใ เวท็ออมา่ะ ” ันอบแบบวานผ่าาามที่ันเ้าใและ ไม่อธิบายอะไรให้นอื่นเ้าใเลยสันิ ทำเอารูมวิ้ว่อนะยิ้มออมา แล้วสั่ให้ันลอใ้เวทไฟ เสเป็นลูบอล 3 เมรให้ไ้แบบละำร่ายู ัน็ีนิ้วทีเียว บอลไฟ 3 เมร็ปราึ้นรหน้านเาสะุ้ ่อนะอ้าปา้าไปอีเมื่อบอลไฟรหน้าแยัวออเป็น 2 ลูนาเท่าเิม แล้วเพิ่มเป็น4 ลูลอยึ้นฟ้าไปหยุ้าหนึ่ลู อีสามลูหมุนโรรอบๆ ระายวามร้อนไปทั่วสนามฝึ นรู้อสั่ให้หยุ บอลไฟทั้สี่อันเลยสลายไป
“ อวี ! ทำเินำสั่ !! ” รูะโนใส่ันราวับ้อารปปิวามใอัวเอไว้ ัน็มอนิ่ๆไม่อบรับอะไร นรูโรธนัวสั่นแล้วสั่ให้ันเสบอลธาุอื่นบ้า เริ่มาน้ำ ิน ลม ัน็เสพร้อมันสามธาุ ำนวน 10 ลูบินวนไปทั่วสนามเป็นารวนประสาท
“ หยุ หยุเี๋ยวนี้ ! ” เาะโนอย่าหัวเสียเมื่อเห็นนัเรียนปี 4 อย่าันสร้าปราาร์ลมหมุนที่ทำเอาม่านพลัุ้มรอสนามปั่นป่วนนแทบแสลาย “ เธอำลัพยายามทำลายสนามพลัอยู่นะ”
“ ถ้าสนามพลัอ่อนแอนโนหนูทำลายไ้้วยัวนเียว ็ถึเวลาที่ะเสริมพลั หรือเปลี่ยนไ้แล้วนะะ ” ันอบ่อนีนิ้วสลายบอลพลัล ท่ามลาวามหวาลัวอรูและนัเรียนห้อมนราที่ไม่เห็นว่าันะมีทีท่าเหนื่อยอ่อนใๆ
รูหายใลึๆ่อนบอให้ันไปพั แล้วหันมาเล่นานนอื่นๆ้วยโทย์แบบเียวัน โยเลือให้เอเรียลที่เาิว่าอ่อนแอสุาพลัเวทที่ปล่อยออมาทำแบบันู ผลือเอเรียลทำไม่ไ้ เาเลยหัวเราะใส่ แ่เสียหัวเราะ็เียบไปเมื่อบอลไฟเพียลูเียวอเอเรียลยายให่เป็นสิบเมร่อนะระเบิทำลายม่านพลัุ้มรอสนามแสลาย
“ อโทษ่ะ อโทษ่ะ หนูวบุมพลััวเอไม่่อยี ” เอเรียลพู้วยเสียสำนึผิริๆ เพราะเธอไม่เ่ารวบุมเวทธาุไฟเท่าไหร่ และลัวะทำามำสั่รูไม่ไ้เลยยัเวทใส่ไปเยอะเินนมันระเบิึ้นมา แ่สิ่ที่ผิาือทำไมสนามพลัถึแ ันหันไปมอูสอเทพีในร่าสาวน้อยที่ยิ้มแบบัวแสบที่แล้นสำเร็เลยรู้ัวาร แ่ัน็ไม่ิะทำอะไรหรอนะ
านั้นรู็เรียให้เอเรียลไปพบที่ห้อเพื่อใ้่าเสียหายารทำลายสนามพลั แ่เา็ถูหัวหน้าระับปี 4 เินมาห้ามไว้ และเือนเาว่าสั่ให้เ็ทำอะไรเินวามสามารถโยไม่ประเมิ ไม่สอน่อนไ้ไ ารายานาบแรเาไม่สอนอะไรพวันเลย พอมาาบสอ็สั่ทสอบวามสามารถละำร่ายแบบนี้ไ้ไ รู็อึ้ว่าทำไมหัวหน้าระับรู้ และหน้าีเมื่อโนลโทษให้่อมสนามพลัและปรับเิน
“ ผมรู้นะว่าุับพวเ็อุวาแผนะสร้าวามอับอายให้ห้อผสมผสาน 3 แ่ผลที่ไ้ลับผิาล่ะสิ หึ ๆ อยาโนพัานเหมือนห้อศาสรา 2 ห้อับห้อมนรา 2 หรือไ โอย ผมล่ะปวหัวริๆ ทำไมะรูอาารย์ถึพาันหาเรื่อห้อผสมผสาน 3 ันนะ ” พูบเา็สั่พัารเรียนาบนี้เพื่อพารูไป่อมม่านพลัและสืบสวนหา้อมูลเพิ่มเิม
“ ฝีมือใรน้า ิๆ ” ันลาเสียยาวถามลอยๆะเินลับฤหาสน์ สอัวารที่ไม่รู้ว่าไปแ้หัวหน้าระับอนไหน็ทำหน้าทำาไม่รู้ไม่ี้ แ่สาวๆนอื่นนั้น็รู้แล้วแหละว่าใรทำ เลยหัวเราะันแล้วพาันเอาอ เอาใ ถามสอเทพีในร่าสาวน้อยว่าเย็นนี้อยาินอะไรีันให่
หลายวันผ่านไป ไม่มีอะไรสนุๆอย่าารโนรูลั่นแล้เิึ้นอี หัวหน้าระับัารให้เรียบร้อยแล้วล่ะมั้ เราเลยเรียนไ้อย่าสบายใ และเรียมทสอบเ็บะแนนานประำปีรั้ที่ 2 ในสัปาห์หน้าไ้อย่าิลๆ
“ ว่าแ่ รูสี่นที่โนพัานนี่ื่ออะไรบ้านะ? ” ันถามึ้นมาะอาบน้ำับทุนในืนวันเสาร์ ำอบที่ไ้าทุนนั้นเหมือนๆันือ “ ะำไปทำไม/ำไม่ไ้/ไม่ำเป็น้อำหรอ รูแย่ๆแบบนั้น” แล้วเรา็หัวเราะันลั่นสนั่นห้ออาบน้ำไป
_________________________________________
บทใหม่อัพละ้า
โว์วามเรียนอลุ่มยูอีเ่นเย ฮ่าๆ
ความคิดเห็น