คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #228 : ภาคการเริ่มต้นและสิ้นสุดของโลกมาเกีย บทที่ 10 : Happy END
ภาารเริ่ม้นและสิ้นสุอโลมาเีย
บทที่ 10 : Happy END
“
ถ้าิันบอว่า พวเธอำลัรอมาสเอร์อยู่ที่ห้อรับรอ้าล่าล่ะะ?”
หูผมวิ้ไปั่วรู่
เหมือนับสมอทีู่่ๆ็าเหมือนถูีสารบาอย่าทำให้ระบวนารวามิหยุะั
“ . . . เป็นภาพโฮโลแรมสมริ? หรือหุ่นแทนัวเหมือนที่เธอเยแล้ผมเมื่อสั. .
.40-50 ปีที่แล้วอีแน่เลย” วามทรำารโนเอไอสาวส่วนัวแล้
้วยารสร้าภาพลว
หุ่นลวอสรีที่ทิ้ผมไม่เมื่อรึ่ศวรรษที่แล้วหวนืนึ้นมาอีรั้
ทำเอาเ็บี๊ๆเลยล่ะ เพราะมันเหมือนผมโนสรีนนั้นทิ้้ำแล้ว้ำเล่าเรื่อยๆ
“ ไม่ใ่่ะ
ราวนี้ิันไม่ไ้ทำอะไรเลย แ่พวเธอพยายามันมา ใ้เวลา 20
ปีในารพันาัวเอนเลื่อนระับถึลาส 10 และเินทา้ามมิิ เวลา
ัรวาล เพื่อมาพบมาสเอร์ในโลนี้นะะ”
“ หรอ?”
ผมอบรับารอธิบายที่ฟัูเป็นาน เป็นาร
และริัอยูโะ้วยวามเบื่อหน่ายเพียพยา์เียว
เพราะในใิเ้า้าัวเอไว้แล้วว่าเป็นำพูลวหลออยูโะ
เหมือนรั้ที่ผ่านๆมา อย่าที่มนุษย์โบราเียนไว้เป็นนิทาน “เ็เลี้ยแะ”
หาุโนเอไอสาวหลอว่าสรีทีุ่รั แ่ันทิุ้ไป ไ้ลับมาหาุอีรั้ใน่ว
1 ศวรรษหลายสิบรั้แล้วล่ะ็ เรื่อทำนอนี้่อให้เอไอสาวพูอะไรมาอี
ุ็ะไม่เื่ออีแล้ว ริไหม?
“ รั้นี้ิันไม่ไ้ทำอะไรเลยริๆ
อยืนยัน้วยเียริแห่เอไอส่วนัวอท่านุโระเนโะ ัวนลาส10 นแรอโลมาเีย และเียริอ้า ยูโะ ิวิาัรลลาส 10 นแรแห่โลมาเีย”
“. . . ยูโะ. . .” ผมเรียื่อเธอเบาๆ ้วยวามลัเล สับสนว่าวรเื่อเธอีไหม
ไม่ใ่ว่าเธอแอบอ่านวามทรำผม เพื่อสร้าำพู
หลัานปลอมนี้มาเพื่อหลอปลอบใผมหรอนะ แ่เมื่อสัมผัสถึพลัเวทมนร์รอบัว
พร้อมับารปราร่าอยูโะ สาวามผมำยาวถึพื้น ผิวาวระ่าั่ระเบื้อ
สวมใสุ่ลุมสีำยาวปปิลำัวทั้หม
เนื้อผ้าูเลื่อนลอยเหมือนเมหมอวันำที่ับ้อไม่ไ้
แ่มีประายแสหลาสีเรือรออยู่ภายในนูเหมือนภาพท้อฟ้ายาม่ำืน ที่ฟ้าเปินเห็นทา้าเผือสวยามระ่าา
และใบหน้าูเรียบนิ่เหมือนสวมหน้าา วาสีาวไร้สีสันอเธอ็มอผม้วยแววาเารพและนับถือสุๆ
“
ัที่ท่านเห็น ิันไม่ใุ่โระเนโะ เอไอส่วนัวที่เป็นโมเลหลัอเอไอผู้่วย
แ่เป็นยูโะ เอไอส่วนัลอที่ไ้ร่วมผภัยับท่านในโลมาเีย” ยูโะรหน้าพู
พร้อมับุโระเนโะ เอไอส่วนัว็อธิบายเพิ่มเิม แมอร้อว่า
“
ร่าแยอิันไ้พันาไปมาว่าิันเยอะแล้ว หลััารเรื่อ่าๆเรียบร้อย
รบวนพันาิันให้มีร่าายหยาบเหมือนที่ยูโะมี้วยนะะ”
“ นี่มัน. . . เหลือเื่อสุไปเลยนะ เวทมนร์ในโลอผม... เป็นไปไ้ไ?”
ผมถามพร้อมหลับา รวบรวมสมาธิ และ็สามารถสัมผัสพลัเวทมนร์
พร้อมับเสลูบอลธาุไฟวน้อยเหมือนหิห้อยึ้นที่เหนือฝ่ามือไ้สำเร็
่อนะเพิ่มบอลธาุน้ำ ลม ิน ไม้ เหล็ แส มืมาหมุนวนเหมือนารโรอวาวเหนือฝ่ามือทั้สอ้าไ้ัในึ
“ ผมยัเป็นลาส 10 อยู่หรอ? ไม่ใ่ว่าร่าสลาย
แล้ววิาถูส่ย้อนเวลามาในร่าเิมเมื่ออีหรอหรอ??
เิอะไรึ้นบ้านะใน่วรอย่อระหว่าผมลับมาาใลาัรวาล
สถานที่ัวนระับสูสุอย่าาออสและออเอร์สถิอยู่???” ผมลืมาึ้นมา
พร้อมยิำถามรัวเป็นุใส่ยูโะและุโระเนโะพร้อมัน
เอไอสาวทั้สอ็อบ้วยารเปิวิีโอ ายให้เห็นภาพเหุาร์่าๆที่เิึ้น
“ หลัมาสเอร์สละัวเอ
สร้าม่านป้อันแรระเบิ
ิัน็ส่่อวิีโอบอลาให้สาวๆทุนูแน่นอนว่าพวเธอ้อร้อไห้ เสียใ
เ็บปวาารระทำอมาสเอร์”
ยูโะบรรยายวิีโอที่แสภาพสาวๆร้อไห้ไม่อายใรหลัูวิีโอบอลาอผมัน
“ แ่แล้ว
เทพีเฮเลน่า็ส่้อวามมาว่า หาสามารถเลื่อนั้นึ้นลาส 10 ันไ้รบ 12 น
เธอะ่อรอับท่านาออสและท่านออเอร์ ในารส่ัวพวเรา้ามัรวาลมาอยู่ับมาสเอร์ไ้่ะ”
ยูโะอธิบาย่อ พร้อมวิีโอที่แสภาพารฝึฝนอสาวๆแ่ละน
ึ่ใ้เวลาฝึฝนไม่เท่าัน นที่เลื่อนั้นึ้นลาส 10 ไ้ไวที่สุือาลามันร้า
าม้วย 5 ภู 4 ธาุ เฟรไมอา ลันโร่า
ไลเฟอร์ วินีเล อวอเรีย ึ่ 6 นนี้ใ้เวลาันไป 5 ปีเ็ม
“
หลัมีัวนลาส 10 เพิ่มึ้นมา 6 นที่เป็นสาวๆในฮาเร็มมาสเอร์
และนอื่นๆในอำลััรพรริมัรเพลิ รวมเป็น 108 น าออส็ส่ำท้าทายมาอี
ราวนี้เป็นรูปแบบิใ ที่ 108 น้อร่วมันฝ่าฟันอุปสรรในร่าวิา
แ่ทุน็ฝ่าฟันสำเร็ในเวลาเพีย 10 ปีเท่านั้น”
ยูโะอธิบายวิีโอที่แสภาพแบ่เป็นสอฝั่ ทา้ายือร่าายที่นอนนิ่
ระหว่านอื่นๆฝึฝน และหมั่นมาูแลร่าายอ 108
นที่ในภาพฝั่วาำลั่อสู้ับารทสอบที่มีทั้แบบใ้ำลัและใ้สิปัา
“ 10 ปีโลริ ับโลำลอที่ไหลผ่านไปถึ 100 ปี ทำให้ 108
นบรรลุสัธรรมแห่ัรวาลันไปหลายน เลื่อนั้นึ้นลาส 11 เทียบเท่าเทพีเฮเลน่า็มา แ่ส่วนให่ะเป็นเทพ มารที่อยู่มานานแล้ว
นที่ยัไม่ไ้สละายเนื้อ
ยัเป็นสิ่มีีวิในโลมาเียอยู่แม้ะเ้าใธรรมาิมาึ้น แ่็ยินีที่ะสภาพายเนื้อไว้
ไม่สละร่าเพื่อเลื่อนั้นึ้นลาส 11 ัน” ยูโะอธิบาย่อ
่อนะเปลี่ยนวิีโอเป็นารเลื่อนั้นึ้นลาส 10 อสาวๆอี
7 น
ยูโะเป็นนที่
7 ที่เ้าลาส 10 ไ้ใน่วปีที่ 9 อารทสอบ 108 น
แ็ไม่อาเ้ามา่วยารทสอบลาันไ้ ึ่วยฝึนอื่นๆอี 6
นให้เลื่อนั้นันไวๆ และสำเร็ในปีที่ 13 หลัาที่ผมหายัวไป
โยไล่ลำับาอาราเนีย ฟลอเลนทินัส แอเลิ้า ริสิน และสอเทพ
มารที่ิะัลาส 9 มานาน 13 ปีอย่ายูฟิเอล เอวาิเอล ็เลื่อนั้นไ้ในที่สุ
“
ทำไมสอเทพมารถึเลื่อนั้น้า? ในเมื่อไม่มีร่าายเหมือนับภูแท้ๆ
แ่ารเลื่อนระับลับเร็ว้า่าัน?? ” ผมถามอย่าสสัย ยูโะ็อบว่า
เพราะอายุที่เยอะ ิใที่มีวามรู้มา เป็นัวถ่วให้ไม่อาเ้าลาส 10 ไ้่ายเหมือนผู้มีายเนื้อ ึ่อธิบายะยาวเิน สรุปสั้นๆว่า ว่าสาวๆ 12
นะึ้นลาส 10 ไ้สำเร็็ 13 ปี และใ้เวลาอี 7
ปีในารทำบททสอบอออเอร์ เพื่อ้ามัรวาลมาหาผม
“
และอนนี้พวเธอ็รอมาสเอร์อยู่ที่ห้อรับรอ้าล่า่ะ”
ยูโะับุโระเนโะพูพร้อมัน้วยประโยเิมที่พูับผมั้แ่แรอีรั้
ผมพยัหน้า้าๆ พร้อมับเปิประูห้อนอน ลบันไไปั้นล่า
และผม็ไ้ยินเสียสาวๆุยันวุ่นวาย
น้ำเสียเ็มไป้วยวามื่นเ้นอยู่หลัประูห้อรับรอ
ึ่พอผมเินไปยืนหยุหน้าประู มัน็เปิอัโนมัิ
เผยให้เห็นห้อรับรอที่เยโล่ ร้าผู้นมาอย่าน้อย 20 ปี นับั้แ่รอบรัวผมไปเที่ยวทัวร์ัรวาลัน
แ่วันนี้
มีนมานั่ มายืนในห้อรับรอัน 12 นนห้อว้าูแบลทันาเห็น
พวเธอือสาวๆที่ผมรู้ัี และมีปิสัมพันธ์ทาายอย่ารัใร่้วยายเนื้อริๆ
และมีิใที่ผูพันธ์ันริๆรั้แรในรอบ 100 ปีพอี
ใ่แล้ว สาวๆอผมทุนที่ผมไปเอในโลมาเีย ไ้เินทาทะลุมิิ
้ามัรวาลมาหาผมที่นี่ ในบ้านอผมแล้ว !
“
เหมือนนในฝันที่มีัวนในโลริ เหมือนนรัาโลนิยายที่ทะลุมิิมาหา
เหมือนัวละรสุรัาโลเม วาร์ปออมาหาถึที่” ผมพูเบาๆะยิ้มรับสาวๆทั้ 12 ที่หันมามอผมพร้อมัน
“ ุโระเนโะ !” ทุนะโนเรียื่อผม พร้อมับน้ำาที่ลอ
่อนะไหลนอเป็นสายอาบหน้าสวยๆอแ่ละน ที่ใสุ่ัวใหม่
เนื้อผ้าแบบเียวับโลผม แ่ีไน์สุแฟนาี
่อนะพาันึ่เินึ่วิ่มารุมอผมอย่าิถึ
“ 20 ปีที่ผ่านมา อโทษ้วยนะที่ไม่อา่วยอะไรไ้เลย”
ผมพูเบาๆอบรับเสียมามายที่ผมฟัรู้เรื่อ ทั้ๆที่ปิารฟั 11 เสียพร้อมันในเวลาไม่ถึนาที หูและประสาทอมนุษย์ไม่น่าะแยแยะ
ฟัออ แ่เพราะผมเป็นัวนลาส 10 แล้ว เลยฟัรู้เรื่อ
แ่เพราะยัมีแ่ปาเียว เลยพูไ้แ่ประโยเียวอบลับไป
านั้นพวเธอ็ผลัันเล่าเรื่อราว
วามรู้สึที่้ออทน่อวามเหา ที่สามารถพบเอผมไ้แ่ในภาพถ่าย
ภาพเลื่อนไหววีรรรม่าๆที่ผมทำ และวิีโออำลาที่ผมฝาไว้ลอ 20 ปี แ่มัน็เป็นแรผลัันที่ทำให้พวเธอฝึฝน
พันาัวเอนสามารถมาหาผมในโลอผมไ้
หลัุยันเือบั่วโม
็พัทานอาหารเที่ย ึ่ผม็ถามพวเธออย่าัวลว่า
ไ้ศึษาเรื่อราว่าๆในโลอผมยั โลอผมน่ะ อยู่ยา ระเบียบเยอะนะ
สาวๆมอหน้าัน่อนหัวเราะออมา และโยนหน้าที่ให้ยูโะอธิบาย
“
เรียบร้อยทุอย่า่ะ ิันัารเอสาร่าๆ
พาทุนไปึ้นทะเบียนเป็นประารระับ 1 เทียบเท่าับมาสเอร์เรียบร้อย
โยใ้เทโนโลยี่าๆอำพราพลัานเวทมนร์
และหลอให้สภาเมือเ้าใว่าพวเธอเินทา้ามมิิ
แหวม่านบาเรียร์มาหามาสเอร์้วยเทโนโลยีสุล้ำแทนที่ะเป็นเวทมนร์ นอานี้
ยัพาลูๆอมาสเอร์ทั้ 29น ที่แม้ะอายุ 19 ปีันแล้ว
แ่็้อเริ่มเรียนรู้วิถีีวินทั่วไปในโลนี้
เลย้อำแลร่าเป็นเ็วัยประถม
ไปเรียนหนัสือันในโรเรียนที่รอบรัวมาสเอร์เป็นเ้าอเรียบร้อยแล้ว่ะ
อนนี้ำลัศึษาารทานอาหารลาวันร่วมับนทั่วไปอยู่” ผมฟัแ่ละอย่า
ไ้แ่อ้าปา้า
และประโยปิท้าย็ทำเอาผมอุทานลั่นนสาวๆหัวเราะันอย่าร่าเริว่า
“
ผมเป็นพ่อนแล้วหรอเนี่ย ! แถม 29 น้วย นี่มันอะไรันนนนนนน”
“ ิๆ รอบรัวสุสัน์ที่มาสเอร์้อารมาลอีวิ
ไ้มาถึมาสเอร์แล้วนะะ” ยูโะแวเบาๆ ่อนะแ้เือน้วยเสียเรียบๆว่า “ อ๊ะ
มีหมายาสรีผู้นั้น่ะ”
บรรยาาศที่ำลัเฮฮา
เปลี่ยนเป็นนิ่ เียบ สบ แ่มันันเหมือนบรรยาาศ่อนภูเาไฟปะทุพ่นลาวาออมา
หรือระแสลมที่ำลัะเิพายุ สาวๆแ่ละนส่อารม์หุหิ โรธ
ไม่พอใออมาอย่าเห็นไ้ั และถามยูโะพร้อมับ้วยประโยล้ายๆันว่า “
ผู้หินนั้นส่อะไรมา?”
“
หมายแรในรอบศวรรษั้นหรือ ส่อะไรมาล่ะ?” ผมถามบ้า ยูโะ็อ่านสรุปสั้นๆ
โยไม่เปิหมายให้ทุนู เพื่อลวามโมโหอทุนล
“
เป็นหมายเิร่วมแ่าน่ะ โยแนบมาสอบับ หนึ่ือาร์เิแบบเป็นทาาร
อีหนึ่ือหมายอธิบายสาเหุที่้อามาสเอร์ไปโยไม่ร่ำลา
และยัมีไฟล์โมเลร่าายอเธอสำหรับทำหุ่นำลอ เผื่อมาสเอร์้อาร้วย”
“
ลบทิ้ให้หม” ผมอบอย่ารวเร็ว “ และบล็อาริ่อทุ่อทาาเธอ
และรอบรัวอเธอ้วย”
ุโระเนโะ
เอไอสาวที่รับหน้าที่วบุมระบบทุอย่าถามรหัสยืนยันำสั่ารบล็อาริ่อ
ผม็ใส่รหัสไป พร้อมับหันมามอสาวๆที่มอผมอย่าแปลใ
“
แปลใอะไรัน? ิว่าผมเป็นนมัมาในาม
อยาไ้ร่าผู้หินนั้นมาทำร้ายิใัวเอเพิ่มหรอ? อนนี้ผมเป็นพ่อนแล้วนะ
และเป็นสามีอพวเธอ้วย ถ้าไปมัวแ่สนใผู้หิในอีนละเลยภรรยาและลูในปัุบัน
ผมเป็นพ่อที่แย่น่าูเลย หึๆ อนา่อานี้ พวเรามาสร้าวามสุ
และวามทรำีๆ่อันไปเรื่อยๆเถอะ. . . ว่าแ่ พวเราะมีอายุสูสุี่พันปีนะยูโะ?”
“ มาสเอร์อาะ้อสร้าหน่วยวัระับหมื่นปีแทนแล้ว่ะ
เผลอๆอาแสนปีเลย้วย” ยูโะอบ้วยเสียลั้วหัวเราะ
“
ำนวร่าวๆ าพลัีวิอทุนในห้อนี้ เทียบับพลัีวินทั่วไปแล้ว
เผลอๆัรวาลนี้แสลายไป พวุยัมีีวิอยู่ และสร้าอาาัร
อารยธรรมใหม่ไ้เลย เมื่อถึอนนั้นแล้ว อย่าลืม Backup
้อมูลิันไป้วยนะะ” ุโระเนโะ เอไอสาวอบ้วยเสียริั
ปนำัน
“
หมื่นปี แสนปีเลยสินะ เวลาแห่วามสุที่ยาวนาน
แ่อามีบททสอบวามเป็นระเบียบและวุ่นวายแวะเวียนเ้ามาหาไ้. . .” ผมพูเบาๆอย่าเป็นัวล
แ่สาวๆทุน็พูพร้อมันราวับใ้โทริิ่อ พูุย
เรียมัวเี๊ยมันมาอย่าีว่า
“
อนา่อานี้ ไม่ไ้มีแ่นายนเียว แ่มีพวเราอยู่้วยนะ
พวเราะเป็นำลัให้นายฝ่าฟันอุปสรร่าๆเอ”
“
อบุนะ สาวๆที่รัอผม าร่า เฟรไมอา ลันโร่า วินีเล อวอเรีย ไลเฟอร์
อาราเนีย ฟลอเลนทินัส แอเลิ้า ริสิน ยูฟิเอล เอวาิเอล และเธอ
ผู้่วยัวแสบอผม ยูโะ. . . อบุมานะที่มาเิมเ็มีวิที่เยผิหวั
เศร้าโศให้มีวามสุ และะมีแ่วามสุมาึ้น่อานี้”
“ อาะไม่สุนั เพราะ้อรับมือเ็ๆ 29 นนะะมาสเอร์” ุโระเนโะแว
ทำเอาสาวๆหัวเราะันรืน ผม็หัวเราะามไป้วยสีหน้า แววา รอยยิ้มที่เปี่ยมล้น้วยวามสุ
HAPPY END
ความคิดเห็น