FRIGHT Flag [แพ้พระรอง]

เคยแต่งนิยายไหมคะ?

ตอนนั้นมีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งชื่อ 'ปาราวตี' ยังอายุ 15 พึ่งหัดแต่งนิยายไม่กี่เรื่องก่อนจะเลิกเขียนไปถาวร แต่มีอยู่เรื่องหนึ่งที่จำได้แม่นเพราะไม่ชอบถึงขั้นเกลียด ประเภท 'อี๊! แต่งไปได้ไงวะเบียว*!'

พระเอกมาเฟียร่ำรวยเหมือนฮ่องเต้ เอาแต่ใจ เชื่อทุกคนยกเว้นนางเอกและที่ 'โง่' ที่สุดคือเชื่อนางร้ายมากกว่าเมียตัวเอง(เอาจริงดิ?) 

ส่วน 'พระรอง' คือคุณหมอแสนดีที่โผล่มาแค่ 2-3 ตอนให้พระเอกหึงจนหน้ามืด ซีนในเรื่องน้อยกว่าคนยืนรอรถเมล์ใน กทม. ประมาณแสนเท่า(?) ท้ายที่สุดสนามอารมณ์ของเรื่อง 'นางเอก' ชีวิตรันทดเด็กกำพร้า สวยปานนางฟ้า แต่อ่อนแอยิ่งกว่าเด็กเกิดเดือนแรก พูดทีเหมือนมีดอกไม้ร่วงออกมา ถูกรังแกตลอด แต่ก็ยอมพระเอกตลอด (เดี๋ยวก่อน!)

เนื้อเรื่องพิสดารควรเดินตามบรรทัดที่เคยเขียนไว้ แต่โชคร้ายที่นิยายเรื่องนี้ดึงคนเขียนเข้าไปเป็น 'นางเอกคนใหม่' แทน และแน่นอนค่ะ 

"ดิฉัน พญ. ปาราวตี จะไม่ยอมเอาพระเอกสั่วๆมาทำพันธุ์หรอกค่ะ! อยากได้ 'พระรอง'  จบไหม!"

( “จูนิเบียว” (Chuunibyou) ที่เราเรียกกันสั้นๆว่า “เบียว” แปลเป็นภาษาอังกฤษว่า Middle School 2nd Year Syndrome หรือ “โรค ม.2” ซึ่งเป็นการแสดงออกเหมือนเด็กๆ ที่ทำเหมือนว่าตัวเองรู้ไปหมดทุกสิ่ง เหมือนตัวเองโตแล้ว แต่กลับดูถูกคนที่เป็นผู้ใหญ่จริงๆ หรือการที่เชื่อว่าตนเองนั้นวิเศษเหนือผู้อื่น มีสิทธิ์และมีพลังอำนาจเหนือคนอื่น เว็บ tvtropes บอกเพิ่มเติมว่าจูนิเบียวหมายถึงการทำตัวไม่ดี ยโสโอหัง ทำตัวเหมือนตัวเองดีกว่าทุกคน หรือคิดว่าตัวเองสามารถได้รับพลังวิเศษหรือเป็นคนพิเศษได้ )

อ้างอิง : อยากอ่านเต็มๆกด

( ปาราวตี / น้อง - ถ้าอยากเปลี่ยนอนาคตเริ่มจากเลือกที่เรียนค่ะ!)

( ศิวะ / นะ - อดีตพระรองจะถูกเทิร์นเป็นพระเอก)

( ฮัลลูเวส / อัล - พระเอกที่จะถูกลดขั้นไปเป็นตัวประกอบ)

SQW