คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ทรมาน
"เราำลัะไปไหน?" หลัาที่เ็บเสื้อผ้า้าวอที่ำเป็นเสร็แล้ว หยเทียน็เินาม่อเทพมาที่รถู้ที่เาเรียมไว้
"ไปถึเี๋ยว็รู้เอ" ่อเทพหันมาอบแ่นั้น แล้วึ้นรถไป
หยเทียนำลัิสอิสอใ ะึ้นรถามเาไปีไหม แ่แล้วเธอ็เลือที่ะึ้นรถไปับเา
ในที่สุรถู้ที่ทั้สอนนั่มา็มาถึุหมายปลายทา เมื่อลารถหยเทียนถึับะลึ
"ุพาันมาที่นี่ทำไม? "หยเทียนเอ่ยถาม่อเทพ สายาสอส่อไปรอบาย อนนี้เธออยู่ที่ไหน็ไม่รู้ มีแ่ไร่ับภูเาล้อมรอบ ูห่าไลและันาลเหลือเิน
"พาเธอมาใ้านยัไล่ะ" ่อเทพอบ เาั้ใพาลูสาวอนที่เาเลียัมาทรมานนั่นเอ
"ใ้าน? ุหมายวามว่ายัไ ันไม่เ้าใ แล้วพ่ออันอยู่ที่ไหน?"
"เธอไม่้อห่วนั่ว้าอย่าไอ้เรียไรหรอ ันไม่ยอมให้มันาย่ายๆแน่ มันะ้ออยู่อย่าทุ์ทรมานนว่าันะพอใ"
" ุทำอะไรพ่อัน?"
"ไม่้อถาม เธอั้หน้าั้าใ้หนี้แ้นแทนพ่ออเธอ็พอ ไม่แน่นะ ถ้าเธอทำัวีๆันอายอมปล่อยพ่ออเธอไป"่อเทพยิ้มเย็นว่า สสัยะยา
" ันถือว่าุพูแล้ว ่วยรัษาำพูอุ้วย"หยเทียนว่าใบหน้าสวยริั ถามว่าเื่อเาไ้หรือ? ไม่เลย แ่เธอไม่มีทาเลือ พ่ออเธออยู่ในเื้อมมืออเา อะไรที่พอะทำไ้ เธอ้อยอมทำ
่อเทพหันมายิ้มไม่แยแส เินนำลิ่วเ้าไปในบ้านหลัให่อเา
" ลับมาแล้วเหรอะุ่อ? "ทันทีที่้าวเท้าเ้ามาในบ้าน แม่บ้านวัยรา็ุลีุอมารับ สวมอเ้านายอย่าสนิทสนม
"รับ..." ่อเทพยิ้มบาอลับแม่บ้านทีู่แลเามาั้แ่เ็
"แล้วนีุ่พาใรมา้วยะ? " เมื่อสายาแม่บ้านหันไปเอับับร่าบาอหยเทียนเธอ็ถามึ้นมาอย่าแปลใ เ้านายอเธอเป็นนเ็บเนื้อเ็บัว เ้าับนอื่นไ้ยา และที่แน่ๆไม่เยพาผู้หิเ้ามาในบ้านหลันี้
"นี่หยเทียน รื่นันทร์รับ" ่อเทพเน้นเสียแนะนำ
"รื่นันทร์!! "แม่บ้านวัยราถึับใมือทาบอ เมื่อไ้ยินนามสุลอหยเทียน แน่นอนว่าเธอเาออว่าเ็สาวนนี้เป็นใร
"เธอะมาเป็นนรับใ้ให้ผมรับ ฝาป้านวล่วยัารหาห้อให้เธอ้วยนะรับ"
"่ะ..."
"ั้นผมอัว่อน"่อเทพบอแล้วเินึ้นไปบนั้น2ห้อนอนอเา
ป้านวลยืนมอหน้าสวยหวานอหยเทียนอย่านึเลียั
"เินามันมา" ป้านวลว่า เินนำหยเทียนไป
หยเทียนลอบถอนหายใ เธอูออว่าแม่บ้านนนี้ไม่อบเธอ แ่มัน็ไม่ใ่เรื่อที่น่าแปลใสำหรับเธอ เธอรู้ีแ่ใว่าเพราะอะไร
หยเทียนเินามป้านวลมาไ้ไม่ไลมานั ็เอับบ้านหลัเล็ ที่มีไว้ให้นใ้อบ้านหลัให่พั ร่าบาเินเ้าไปสำรวในห้อที่่อานี้ไป เธอ้อนอนในห้อนี้ มันแบ และสปรมา
"รีบทำวามสะอาะ แล้วไปเอันที่ห้อรัว" แม่บ้านวัยราระาเสียบอ แล้วเินลับบ้านหลัให่ไป
หยเทียนมอห้อที่รรุรัแล้วถอนหายใออมาอีรั้ นี่มันแ่เริ่ม้น มาอยู่ในที่มีแ่นเลียั เธอ้อเออะไรมาว่านี้แน่
ิแล้วหยเทียน็เริ่มเ็บ้าวอทำวามสะอาทันที
้านป้านวลเธอลับมาทำอาหารเย็นให้เ้านายอเธอ ใบหน้าเหี่ยวย่นามวัยหนัใยิ่นั ไม่รู้ว่าเ้านายอเธอำลัิอะไรอยู่ เอาลูสาวอนที่ทำลายรอบรัวมาไว้้าาย
"ิอะไรอยู่รับแม่?" เสียทัทายอนัย ทำให้ป้านวลถึับสะุ้
"มาไม่ใหุ้่มไม่ให้เสีย แม่ใหม" ป้านวลว่า เธอือแม่อนัย ลูน้อนสนิทอ่อเทพนั่นเอ
"ผม็เินมาามปิ แม่นะแหละใลอยิอะไรอยู่" นัยแย้ับมารา
"แม่ำลัิถึผู้หิทีุ่่อพามา"ป้านวลบอลูาย้วยใบหน้าวิ
"พ่อเลี้ยมีเหุผลน่ะรับ เราอย่ายุ่ับเรื่ออเาเลย"นัยยิ้มบาว่า ถ้าให้เาเา เ้านายอเาเอาหยเทียนมาทรมานแทนพ่ออเธอ เพราะทรมานลู นที่เ็บว่าือพ่อ
"มาแล้วเหรอ?" ป้านวลถามน้ำเสียหยาบระ้าเมื่อเห็นหยเทียนเินเ้ามาในห้อรัว
"ั้นผมไป่อนนะแม่"นัยว่า อปลีัวไปีว่า
" ให้หนู่วยอะไระ? " หยเทียนยิ้มบา ใีสู้เสือเินเ้ามาถาม
"ทำอาหารเป็นมั้ยล่ะ?" ป้านวลถามมอ้วยหาา
"เป็น่ะ"
"เอาผัที่เรียมไว้ไปล้า" ป้านวลสั่ หยเทียนรีบทำามอย่าล่อแล่ว เธอทำทุอย่าอย่าินมือ ็เธอทำอยู่ทุวันอยู่แล้ว
ป้านวลรอบมอามร่าบาที่ทำอาหารอย่าทะมัทะแม เ่เหมือนับพ่อั่ว้าอเธอไม่มีผิ ถ้าเรียไรไม่เ่ไปะทุอย่า แม่เลี้ยอไร่เทียมทัฟ้าไม่เอามาเป็นู้ นัว้อายแบบนี้ ป้านวลิ พรามอหยเทียนเลียัึ้นไปอี
ไม่นานนัอาหารมื้อเย็นฝีมืออหยเทียน็ถูเรียรายเ็มโ๊ะอาหาร
ใบหน้าสวยยิ้มอย่ามีวามสุ ารที่เธอไม่ว่า ทำให้เธอไม่มปลัับเรื่อเลวร้ายที่เธอพึ่ผ่านมา
่อเทพที่ยืนลอบมอูหยเทียนถึับหุหิ เมื่อเห็นหิสาวยิ้มแย้ม เาไม่อบเห็นเธอมีวามสุ เธอ้อทุ์ทรมานสิเาถึะพอใ
"ทำอะไร?" ่อเทพที่ยืนแอบมออยู่นาน ถามเสียเรียบ
"เรียมอาหารเย็นใหุ้่ะ" หยเทียนหุบยิ้มับพลัน ้มหน้าอบ
"ใรสั่ให้เธอทำ? " ่อเทพถามเินเ้ามาใล้
"ป้านวล่ะ"หยเทียนอบ ่อเทพมอาโทษเินเ้ามาัอาหาริม
"นี่มันแเียวหวานเหรอ?" เมื่อไ้ิม ่อเทพถึับทิ้้อนลาม หันมาวาถาม
"ไม่อร่อยเหรอะ"หยเทียนเยหน้าึ้นถาม เธอิมแล้วเมื่อี้ มัน็อร่อยนะ หรือว่าเาไม่อบรสาิที่เธอทำ
"ลอเอาไม่ินเอสิ... "่อเทพว่า พร้อมว้าถ้วยแลพื้น
"วร้าย..." หยเทียนร้อเสียหล้วยวามใ ลูบแนปรอยๆ้วยวามแสบ เธอถูน้ำแระเ็นใส่นเป็นรอยแปรื๊อย่าเห็นไ้ั
"สมน้ำหน้า" ่อเทพยิ้มหยันว่า เาลับมายิ้มอีรั้เมื่อเห็นว่าหิสาวเ็บัว
หยเทียนมอามร่าหนาที่เินหนีไป น้ำาหยใส่อยๆไหลออมา น้อยใับีวิอัวเอเหลือเิน ทำไมโะาถึลิิให้เธอมาเอับนเลวร้ายแบบนี้ หยเทียนิ ปาน้ำาทิ้ มอแผลน้ำแลว เธอะ้อเ็บัวอีมาเท่าไหร่ เาถึะยอมปล่อยเธอไป...
ความคิดเห็น