คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : แผนร้าย
"ปล่อยผมไปเถอะุ่อ ผมอโทษ ผมไม่ไ้ั้ใให้เรื่อมันออมาเป็นแบบนี้"พอถูลาเ้ามาโยนไว้ในัวบ้าน เรียไรรีบยมือไหว้่อเทพที่เินามเ้ามาิๆ ล่าวอโทษอโพยับเรื่อราวในอีที่เาเยทำไว้
"ไม่ไ้ั้ใ แะบอว่าแไม่ไ้ั้ใเป็นู้ับแม่อันอย่านั้นเหรอ"่อเทพวาถามพร้อมับเะเสยเ้าปลายาอเรียไร้วยอารม์เือ
"ผมอโทษ ผมผิไปแล้ว" เรียไรไรนอนหายเิบเลือลบปาว่า
"เรื่อทั้หมเิึ้นเพราะแ เพราะแเ้ามาเสนอหน้าเ้ามายุ่วุ่นวายับรอบรัวัน"่อเทพวาว่า ระทืบ่อไปที่ท้อ
เรียไรเ็บนัวอ แ่เายัพยายามลานพาร่าพิารอัวเอมาถึแทบเท้าอ่อเทพ
"ให้อภัยผมเถอะนะุ่อ ผมผิไปแล้วริๆ" เรียไรอแทบเท้าอ่อเทพไว้ เอ่ยอร้อทั้น้ำา
" แนี่มันหน้า้านเหลือเินนะ มีหน้ามาอให้ันให้อภัย" ่อเทพเหยียยิ้มว่า
"ผมทำไ้ทุอย่า อแุ่ยอมให้อภัยผม"
"แ่ันไม่มีวันให้อภัยหมาี้เรื้อนอย่าแ"่อเทพเ้นเสียว่า สะบัเท้าให่เะเสยหน้าเรียไรไปอีที " ระทืบมัน"แล้วเา็หันลับไปสั่ลูน้อทั้4นให้ระทืบเรียไร
เรียไรถูรุมระทืบาายรร์ทั้4น ่อเทพนัู่เรียไรถู้อมอย่ามีวามสุสมใเาเหลือเิน
" พอไ้แล้วเี๋ยวมันะายะ่อน" ่อเทพเริ่มเอ่ยปาห้ามเมื่อเห็นว่าเรียไรเริ่มทนีนลูน้ออเาไม่ไหวแล้ว
"ปล่อยผมไปเถอะ ปล่อยผมไป" เรียไรที่ถู้อมนสะบัสะบอมยัร้ออีวิ นี่ถือว่าลูน้ออ่อเทพเบาแรไปบ้าแล้วนะ ไม่อย่าั้นเรียไรไ้ายไปแล้ว
" เอายัไ่อรับพ่อเลี้ย"นัยเินเ้ามาถาม
"เอาน้ำเลือมารามัน ูสิว่ามันะทนไ้มั้ย" ่อเทพเหยียยิ้มสั่ลูน้อ ไม่นานนัน้ำเลือที่เาสั่็ไ้มา
นัยสาน้ำผสมเลือเ้ม้นใส่ร่าที่นอนแผ่หลาอเรียไรทันที พอน้ำเลือถูัว เรียไรร้อโวยวายิ้นทุรนทุรายอย่าเ็บปวราวับถูน้ำร้อนลวนหมสิไป
"มันหมสิไปแล้วรับพ่อเลี้ย"ลูน้อนหนึ่รายาน
" ปล่อยมัน อนนี้เราแ่รอเวลาลูสาวอมันลับ็พอ" ่อเทพว่า พร้อมับหยิบรูปที่วาไว้บนโ๊ะ้าเ้าอี้ที่เานั่ึ้นมาู
หยเทียน เธอ่าสวยหวานละมุนน่าลิ้มลอเหลือเิน
่อเทพมอรูปอหยเทียนสลับับร่าไร้สิอเรียไร ใบหน้าหล่อเ้มยิ้มหยัน เรียมารแผนร้ายั้น่อไป
เวลาล่วเลยผ่านไปนพลบ่ำว่าหยเทียนะลับถึบ้านหลัเล็อเธอ เนื่อาทุวันหลัาเรียนเสร็เธอ็ไปรับ้าสอนพิเศษให้ับเ็นัเรียนในุมน แ่วันนี้บ้านหลัเล็อเธอเปลี่ยนไป ใบหน้าสวยหวานอหยเทียนน มอูุแรั้วหน้าบ้านถูั
"ุพ่อ!!! ุพ่อะ!!! " หยเทียนรีบวิ่ถลาเ้าไปในบ้าน ภาพรหน้าที่เธอเห็นแทบทำให้เธอล้มทั้ยืน
"ุพ่อ ุพ่อะ นี่มันเิอะไรึ้น!!! " หยเทียนรุัวเ้ามาหาร่าไร้สิอบิา มอสำรวไปทั่วายหยาบอพ่อ นี่มันเิอะไรึ้นับพ่ออเธอ เมื่อั้สิไ้ หยเทียนรีบหยิบมือถือเรื่อเล็อเธอเพื่อะ่อสายเรียรถพยาบาล
แ่แล้ว็มีนระาไปเสีย่อน
" ะโทรหาใร๊ะน้อสาว"ลูน้ออ่อเทพนหนึ่ถาม พร้อมับใ้สายาโลมเลียัวเธอ
"พวแเป็นใร แือนที่ทำร้ายพอันใ่มั้ย" หยเทียนถอยหนีถาม หวาลัวายรร์4นรหน้า
"โอ๊ย!!!! "และแล้วหยเทียน้อสะุ้เมื่อถอยหลัไปนับอะไรบาอย่าที่ึเธอไว้
"ลับมาแล้วเหรอ๊ะนสวย"เป็น่อเทพที่หยเทียนเินถอยหลัไปน มือหนาับ้อมือเล็ไว้แน่น ยื่นหน้าหื่นามเ้าไปถาม
" ออไปนะอย่ามายุ่ับัน" หยเทียนถอยหน้าออห่า้วยวามรัเีย
"เทียน เทียนลูพ่อ" เป็นเวลาที่เรียไรเริ่มไ้สิึ้นมาอีรั้
"ุพ่อะ... "หยเทียสะบัมืออ่อเทพออ รุัวเ้าไปูบิา
"หนีไปลู หนีไป"
"ุพ่อเป็นยัไบ้าะ หนูะพาุพ่อไปโรพยาบาลนะะ"หยเทียนว่าไม่ไ้ฟัำพูอบิา มอสำรวร่าหนาอพ่อ น้ำาเ้ารรมพลั่พรูไหลออมาไม่หยุ้วยวามสสารนเป็นพ่อ
"ิหรือว่าะออไปาที่นี่ไ้ ันยัไม่อนุา ใร็ไปไหนไม่ไ้ทั้นั้น" ่อเทพว่า
"ุ้อารอะไร"หยเทียนหันมาเผิหน้าับนร้ายที่ทำร้ายพ่อเธออย่าไม่เรลัว
"เ่รินะ ูสิว่าะเ่ไ้สัี่น้ำ" ่อเทพึ้อมือเล็ไว้อีรั้ ส่สายาเป็นนัยบอให้ลูน้อทำหน้าที่ที่เาไ้สั่ไว้
ลูน้ออ่อเทพไม่รอ้า เ้าไปรุมระทืบเรียไรไรอีรั้
"หยุ อย่าทำร้ายพ่อัน หยุ พอไ้แล้ว" หยเทียนร้อไห้ระวนระวายห่วบิาับใ ะเ้าไป่วย แ่ร่าบาอเธอถู่อเทพึไว้
"ูให้เ็มานะ ิว่อไปะเป็นเธอ" ่อเทพเ้นเสียบอ้าหูาวสะอา ใบหน้าสวยหวานร้อไห้ ส่ายหน้าไปมา ไม่อยารับรู้สิ่ที่เา้อาระบอ
" พอไ้แล้ว ปล่อยพ่อันไปเถอะนะ" เมื่อเ้าไป่วยพ่อไม่ไ้ หยเทียนึหันมายมือไหว้อร้อ่อเทพ
"มือไม้อ่อนะ้วย"่อเทพยิ้มเ้าเล่ห์ว่า ึมือนวลาวมาอมมอย่าหื่นระหาย
"ปล่อนลูสาวผม อย่าแะ้อเธอ" เรียไรที่ยัมีสิีอยู่รีบทัท้ว
"หวเหรอ ันอบอที่แหวว่ะ"่อเทพระเบิหัวเราะสะใ หวนัใ่มั้ย
"ปล่อยันนะ..." เมื่อถู่อเทพวยลวนลาม หยเทียนรีบสะบััวออห่า แ่มีหรือแรมะสู้แร้าไ้
"ันไม่ปล่อยเธอะทำอะไรัน"่อเทพบีบามนไว้แน่น วาถามออไป
"ปล่อยลูสาวผมไป หยเทียนไม่เี่ยวับเรื่อนี้"
"แล้วันเี่ยวอะไร ัน็ไม่เี่ยวับเรื่อรัใร่อพวแ แ่นที่รับรรมือัน" ่อเทพวาว่าลับ
"นี่มันเรื่ออะไรันะุพ่อ" หยเทียนที่ยืนฟัถามออมาอย่าแปลใับบทสนทนาอทัู้่
"บอลูสาวแไปสิ"
ความคิดเห็น