ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    หอสมุดวีรชน

    ลำดับตอนที่ #7 : ใบสมัครตัวละครเรื่อง Path of Immortals วิถีของเหล่าผู้เป็นอมตะ

    • อัปเดตล่าสุด 3 ก.พ. 64


    Application

    https://nl.pinterest.com/pin/715087247083027442/ 

    “ลูกผู้ชายต้องคุยกันด้วยหมัด”

    ชื่อ : Gunnhild / กุนน์ฮิลด์

    ชื่อเล่น : กุนน์ฮิลด์ 

    บท : ราชาจอมอสูร

    อายุ : 2,544,103 ปี

    เพศ : หญิง

    นิสัย : เป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยพูด เนื่องจากเจ้าตัวถือคติที่ว่าการพูดคุยที่ดีที่สุดคือการแลกหมัด

    เป็นพวกบ้าการต่อสู้เข้าเส้น แต่จะชอบออกล่าคนเดียวซะมากกว่า ยกเว้นตอนที่ต้องฝึกให้กับพวกลูกศิษย์ถึงจะยอมออกล่าเป็นกลุ่ม 

    เป็นคนที่รักษาสัจจะมากๆ เคยมีเรื่องเล่าหนึ่งในอดีต ว่ากันว่ามีมนุษย์ผู้หนึ่งต้องการหัวใจของนางเพื่อนำไปรักษาอาการป่วยของตน กุนน์ฮิลด์จึงได้เสนอภารกิจหนึ่งให้ชายคนนั้นหากเขาทำสำเร็จนางจะมอบหัวใจของนางให้ การเวลาผ่านไปชายคนนั้นได้ทำภารกิจของนางจนสำเร็จ และได้กลับมาเพื่อทวงสัญญาที่นางให้ไว้ เมื่อเห็นเช่นนั้นนางจึงได้ควักหัวใจของตนเพื่อมอบให้แก่ชายคนนั้นตามสัญญาอย่างไรความลังเล หัวใจของนางทำให้ชายคนนั้นมีอายุขัยต่อไปอีกเกือบห้าพันปี ทั้งๆที่ถ้าเป็นมนุษย์ทั่วไปคงได้หมดสิ้นอายุขัยไปนับสิบรอบแล้ว

    เป็นคนที่ทำอะไรก็จริงจังไปหมด ไม่ว่าเรื่องที่ทำจะเป็นเรื่องเล็กน้อยเพียงได้ก็ตาม

    เป็นคนที่มีความรับผิดชอบสูง

    เป็นคนที่รักพวกพ้องและคนของตนมาก ถึงจะไม่ค่อยแสดงออกก็ตาม

    มีความแมนอยู่ในสายเลือดสูง ไม่เคยทำตัวแบบผู้หญิงเลย จนคนรอบข้างยังอดสับสนไม่ได้

    เป็นคนที่มีความคิดไปในเชิงสีเทา ไม่ขาวหรือดำ

    เป็นพวกแอบหัวโบราณ แต่ก็ใช่ว่าจะไม่เปิดรับ หากมันเป็นประโยชน์ต่อการพัฒนาบ้านเมือง

    เป็นคนรักอิสระ หลังจากที่ได้ลองออกไปท่องเที่ยวทั่วโลก นางก็กลายเป็นคนที่ชื่นชอบการท่องเที่ยวไปโดยปริยาย แต่ยังสามารถแยกเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวออกจากกันได้

    ลักษณะ : หญิงสาวหน้าตาย แววตาคมกริบ เจ้าของดวงตาสีแดงสดดั่งอัญมณี  ผู้เป็นเจ้าของส่วนสูง 187 cm. และน้ำหนักที่เป็นปริศนา มีผมสีขาวราวหิมะที่ยาวถึงกลางหลัง รูปร่างที่สมส่วนกับกล้ามเนื้อที่มีแต่พอดีไม่ได้มากจนเกินไปเมื่อร่วมกับนิสัยของเจ้าตัว ก็ให้ความรู้สึกแบบผู้ใหญ่ที่พึ่งพาได้ ที่แผ่นหลังด้านขวามีรอยสักรูปหมาป่าสีแดงอยู่ เป็นบีสท์สายพันธุ์ไดร์วูฟ สวมเสื้อสีดำด้านใน แล้วใส่เสื้อโค้ดหนังสัตว์สีน้ำตาลด้านตัดด้วยขนสัตว์สีขาวยาวถึงต้นขาทับอีกที กางเกงเป็นกางเกงขายาวสีกรมขาดด้วยเข็มขัดหนังสีน้ำตาล สวมรองเท้าบูทสีน้ำตาลด้านประดับด้วยขนสัตว์สีขาว สะพายถุงที่ทำจากหนังสัตว์ซึ่งเป็นอุปกรณ์เวทย์มนต์ที่ช่วยในการเก็บของไว้ด้านหลัง

    https://nl.pinterest.com/pin/715087247083038714/ 

    ชุดที่ใส่ประมาณนี้

    ประวัติ : นางเป็นลูกสาวของหัวหน้าเผ่า ซึ่งเผ่าของนางนั้นเรียกได้ว่าเป็นเผ่าสุดท้ายของสายพันธุ์(ในที่นี้หมายถึงบีสท์สายพันธุ์ไดร์วูฟ ไม่ได้หมายความว่าเป็นกลุ่มสุดท้ายของเผ่าพันธุ์บีสท์) เนื่องจากพวกเขาอ่อนแอกว่าในอดีตมาก และพวกเขาก็สืบสายเลือดเพียงสายพันธุ์ของตนเองทำให้ประชากรของพวกเขาเหลือน้อยเต็มที เด็กในรุ่นของนางจึงต้องแบกรับความกดดันจากพวกผู้ใหญ่ โดยเฉพาะนางที่เป็นลูกของหัวหน้าเผ่าแล้วย่อมต้องได้รับความคาดหวังมากเป็นพิเศษ ซึ่งนางก็ไม่ทำให้พวกเขาผิดหวัง ไม่ว่าจะเป็นด้านบุ๋นหรือบู๊นางก็ทำได้เกินความคาดหวังเสมอ นางถูกยอมรับในฐานะว่าที่ผู้นำในอนาคตด้วยวัยเพียง12ปี เมื่ออายุได้18ปี ก็เป็นช่วงเวลาแห่งการล่าพอดี พวกของกุนน์ฮิลด์จึงต้องเดินทางไปที่นครหลวงของเหล่าบีสท์(ในยุคสมัยของกุนน์ฮิลด์เผ่าบีสท์ส่วนมากจะกระจายตัวกันไป เป็นแบบชนเผ่ากันเสียส่วนใหญ่ จะมีก็แต่นครหลวงที่พอจะเรียกได้ว่าเมืองแห่งแรกของเหล่าบีสท์ก็ว่าได้) และด้วยการนำของนางทำให้การล่าในครั้งนี้เผ่าของนางกลายเป็นผู้ชนะในที่สุด เรื่องทั้งหมดควรจบอย่างมีความสุข หากแต่ความสามารถที่นางได้แสดงออกมานั้น มันทำให้พวกผู้มีอำนาจในนครหลวงต่างพากันหวั่นวิตก ว่านางอาจจะกลายเป็นตัวปัญหาในแผนการในอนาคตของพวกเขาได้ ดังนั้นสิ่งที่พวกเขาต้องทำก็คือ กำจัดนางให้พ้นทาง ไม่นานหลังจากนั้น เผ่าของกุนน์ฮิลด์ถูกกลุ่มคนปริศนาเข้าโจมตี กุนน์ฮิลด์เป็นเพียงคนเดียวที่หนีรอดออกมาได้ ด้วยการช่วยเหลือของทุกคนในเผ่า เนื่องด้วยนางเป็นความหวังของทุกคน ก่อนที่จะหนีออกมา พ่อของกุนน์ฮิลด์ได้บอกให้นางไปพบกับศาสดาพยากรณ์ แล้วนางจะรู้ว่าต้องทำอย่างไรต่อ ด้วยความแค้นที่เป็นแรงผลักดันทำให้กุนน์ฮิลด์ค้นหาศาสดาพยากรณ์ อย่างเอาเป็นเอาตาย เมื่อได้ที่อยู่มานางจึงได้บุกเข้าไปโดยไม่สนสี่สนแปดใดๆ จนก่อให้เกิดความวุ่นวายเล็กๆขึ้น ศาสดาพยากรณ์ที่ดูเหมือนจะรู้เหตุผลที่นางมายังสถานที่แห่งนี้ จึงได้เข้ามาคุยทำให้เรื่องทุกอย่างคลี่คลายลงได้ กุนน์ฮิลด์ที่ได้เป้าหมายใหม่ก็ออกแสว่งหาน้ำอำมฤตทันที แต่เส้นทางของนางนั้นยากลำบากและยาวนานกว่าที่คิด กุนน์ฮิลด์ใช้เวลาไปหลายสิบปีเพื่อให้ได้ในสิ่งที่นางต้องการ และแล้วก็เหลือเพียงเป้าหมายสุดท้ายที่นางต้องไปจัดการ กุนน์ฮิลด์ได้กลับมาที่นครหลวงอีกครั้งหลังจากผ่านไปเกือบ40ปี และแล้วเหล่าผู้มีอำนาจในนครหลวงของเผ่าบีสท์ก็ต้องมานึกเสียใจกับการกระทำของตนเอง เพราะกุนน์ฮิลด์ได้ทำการลบนครหลวงออกจากแผ่นที่ไปตลอดกาล เมื่อไร้ซึ่งเป้าหมายที่ไล่ตามมาทั้งชีวิตตัวของกุนน์ฮิลด์ก็สัมผัสได้ถึงความว่างเปล่า กุนน์ฮิลด์ได้เดินทางไปหาศาสดาพยากรณ์อีกครั้งแต่นั้นก็ไม่ได้ช่วยอะไร แต่ก่อนที่นางจะไปศาสดาพยากรณ์ก็ได้แนะนำให้ลองเดินทางรอบโลกดู เพราะยังไงนางก็กลายเป็นผู้เป็นอมตะไปแล้ว มีเวลาให้คิดเหลือเฟือ กุนน์ฮิลด์จึงทำตามคำแนะนำของศาสดาพยากรณ์ กุนน์ฮิลด์ใช้เวลานับพันปีไปกับการเดินทางทั้วโลก นางได้พบกับผู้คนมากมายและคู่ต่อสู้ที่คู่ควรแก่การเคารพ รู้ตัวอีกทีนางก็กลายเป็นพวกบ้าการต่อสู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ในตอนที่กุนน์ฮิลด์อายุเกือบจะครบหมื่นปี นางก็เกิดความคิดที่จะรวมเผ่าบีสท์ให้เป็นหนึ่งเดียว เหมือนกับที่หลายๆเผ่าพันธุ์ทำกัน ไม่ใช่อย่างที่นครหลวงเคยทำ อย่างการกดขี่ผู้คนให้มาอยู่ใต้อาณัติ ไม่ใช่อะไรแบบนั้น แต่เป็นประเทศที่เหล่าบีสท์สามารถใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุขไร้ซึ่งความกังวลนั้นคือประเทศที่นางต้องการจะสร้าง ไม่รอช้าเมื่อคิดได้เช่นนั้น นางก็ลงมือทำทันที ด้วยชื่อเสียงที่สั่งสมมาในช่วงหลายปีมานี้รวมกับเป้าหมายและตัวตนของนางที่ได้ประกาศออกไป มันกลายเป็นข่าวดีสำหรับเผ่าบีสท์ทุกคน เพราะมันหมายความว่าในที่สุดเผ่าพันธุ์ของพวกตนก็ได้มีผู้แข็งแกร่งปรากฎตัวขึ้นสักที แถมผู้แข็งแกร่งคนนั้นยังพร้อมที่จะปกป้องพวกตนอีก พวกเขาก็ย่อมต้องดีใจเป็นธรรมดา เหล่าบีสท์ที่ได้รับข่าวสารนี้ต่างพากันมุ่งหน้าสู่สถานที่ๆจะกลายเป็นเมืองหลวงของเหล่าบีสท์ในอนาคต แต่ก็ยังมีเผ่าบีสท์จำนวนไม่น้อยเช่นกันที่ไม่ได้ต้องการจะเข้าร่วมกับกุนน์ฮิลด์ ซึ่งกุนน์ฮิลด์ก็ไม่ได้ว่าอะไร แน่นอนว่าหากเหล่าบีสท์เกือบครึ่งจากทั้งโลกมารวมตัวกัน ต่อให้เป็นนางก็คงจนปัญญาที่จะดูแลพวกเขา แต่โชคยังดีที่โลกนี้กว่างใหญ่นัก กว่าพวกที่อยู่ห่างใกล้จะเดินทางมาถึง นางก็คงจัดระเบียบอะไรหลายๆอย่างเสร็จแล้ว ส่วนเรื่องพื้นที่ก็หายห่วงด้วยการที่กุนน์ฮิลด์เดินทางรอบโลกมายาวนานทำให้นางพบพื้นที่มากมาย รวมถึงพื้นที่รกร้างขนาดหญ่แต่ไร้ผู้คนอาศัย กุนน์ฮิลด์ใช้เวลาหลายปีในการสร้างประเทศของตน แต่ประเทศของนางนับวันก็ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ และก็ใกล้จะถึงจุดอิ่มตัวแล้ว เนื่องจากเหล่าบีสท์ที่ต้องการจะอพยพเข้านั้นก็เหลือน้อยมากแล้ว กาลเวลาผ่านไปเนิ้นนานตัวของกุนน์ฮิลด์ก็ตั้งใจพัฒนาประเทศของตนอย่างต่อเนื่อง แต่เมื่อเวลาผ่านไปนางก็เริ่มรู้สึกเบื่อหน่าย กระนั้นนางก็ไม่อยากทิ้งประชาชนของตน กุนน์ฮิลด์จึงได้จัดการคัดเลือกตัวแทน เพื่อมาดำรงตำแหน่งชั่วคราวแทนนาง ในระหว่างที่นางออกเดินทางท่องโลกอีกครั้งโดยจะจัดขึ้นทุกๆ20ปี โดยตัวแทนของกุนน์ฮิลด์จะมีวาระการดำรงอยู่ได้5ปี เมื่อครบกำหนด5ปี กุนน์ฮิลด์จะต้องกลับมาดำรงตำแหนงต่อและเมื่อครบ20ปีก็จะจัดการคัดเลือกตัวแทนขึ้นอีกครั้ง วนอย่างนี้ไปเรื่อยๆ จนอยู่มาวันหนึ่งในตอนที่นางอายุราวๆห้าแสนปี กุนน์ฮิลด์ได้มีโอกาศปะมือกับราชันยักษา ผลการต่อสู้ครั้งนั้นทำให้นางได้รับความพ่ายแพ้ครั้งแรกในรอบห้าแสนปี และมันทำให้ไฟแห่งการต่อสู้ของนางลุกโชนขึ้นอีกครั้ง หลังจากนั้นกุนน์ฮิลด์ก็มีโอกาศที่ได้สู้กับผู้เป็นอมตะคนอื่นบ้างเป็นบางครั้ง ซึ่งมันทำให้นางพึงพอใจเป็นอย่างมาก และเฝ้ารอที่จะได้ต่อสู้กับพวกเขาอีก

    อาวุธ : ร่างกาย (เจ้าตัวเชื้อว่าอาวุธที่ไว้ใจได้มากที่สุดมีเพียงร่างกายของตน)

    ความสามารถพิเศษ : ทลายขีดจำกัดสายเลือด ดึงพลังของสายพันธ์ุดั่งเดิมของตนออกมาเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งนับ100เท่า 

    https://nl.pinterest.com/pin/715087247083027367/ 

    เวลาเปลี่ยนร่างมือกับเท้าจะกลายเป็นของหมาป่า ผมและห่างก็จะยาวขึ้น ฟันจะมีลักษณะคล้ายหมาป่ามากขึ้น

    สุดยอดการฟื้นฟู ที่ถ้าไม่ทำลายให้ถึงระดับอะตอมก็ไม่สามารถฆ่าให้ตายได้

    ผู้เปิดมิติที่4 สามารถมองเห็นอนาคตได้ในระดับนึง

    พลัง : โอเวอร์พาวเวอร์ มีพละกำลังที่มากมายมหาสาร สามารถยกภูเขาทั้งลูกได้ด้วยมือเพียงข้างเดียว

    กายามังกร มีร่างกายที่แข็งแกร่งมากเป็นรองเพียงจักรพรรดิมังกรและราชันยักษาเท่านั้น

    ประตูแห่งเฮล เป็นการเพิ่มขีดจำกัดของร่างกายจนเกินขอบเขตที่ร่างกายจะรับไหว การโจมตีในแต่ละครั้งอาจทำให้อวัยวะในส่วนนั้นแหลกเหลวไปเลย

    เสียงคำรามของราชันหมาป่า หากผู้ไม่แข็งแกร่งพอได้ฟังเสียงคำรามนี้ วิญญาณจะแตกเป็นเสี่ยงๆ

    จ่าฝูงที่แท้จริง เมื่อมีคนที่ร่วมสู้ด้วยมากเท่าไหร่ก็ยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้น

    จิตวิญญาณของนักรบ ยิ่งสู้นานเท่าไหร่ความแข็งแกร่งก็จะมากขึ้นเรื่อยๆ

    หมาป่าไร้ฝูง หากเพื่อนร่วมรบหมดสภาพการต่อสู้ จะเพิ่มความแข็งแกร่งให้แก่ตนเอง

    จุดมุ่งหมาย : แก้แค้น(ดังเดิม) การต่อสู้ที่น่าพึ่งพอใจ(ปัจจุบัน)

    สิ่งที่ชอบ : การต่อสู้ ผู้ที่มีจิตวิญญาณของนักรบ  หิมะ อากาศหนาว

    สิ่งที่เกลียด : พวกขี้ขลาด การผิดสัจจะ

    อาหารที่ชอบ : สเต็กเนื้อกัลกิ กัลกิเป็นมอนสเตอร์ที่อาศัยอยู่ในเขตป่าที่มีการแก่งแย่งพื้นที่สูง ทำให้เนื้อของมันที่ผ่านการต่อสู้มาอย่างโชกโชนมีรสชาติที่อร่อยและคุณค่าทางโภชนาการสูง

    ชีสน้ำนมบริสุทธิ์ ทำจากน้ำนมของวัว4ปีกที่ผ่านการเลี้ยงแบบพิเศษ และผ่านกระบวนการหลายขั้นตอน ทำให้ผลิตได้เพียง1,000ก้อนในเวลา20ปี เป็นชีสที่เข้ากับไวน์รูบี้สีชาดมากที่สุด

    เครื่องดื่มที่ชอบ : ไวน์รูบี้สีชาด ว่ากันว่าเป็นไวน์ที่แรงที่สุดในโลก ผลิตจากองุ่นเหมันต์ ที่จะออกผลเพียง10ปีครั้ง เคยมีข่าวว่ามีคนดื่มไวน์ชนิดนี้จนเสียชีวิตคาที่ จนมันถูกแบนในหลายๆประเทศ แต่ก็ยังมีการลักลอบขายไวน์ชนิดนี้กันอยู่(ไม่ต้องถามนะว่าตัวการๆลักลอบซื้อขายเป็นใคร)

    ความคิดเห็นเกี่ยวกับความตาย : “มันเป็นเพียงจุดจบที่แสนน่าเบื่อ”

    ความคิดเห็นเกี่ยวกับชีวิตอมตะ : “ก็ไม่ได้แย่ …อย่างน้อยมันก็ทำให้ข้าได้ต่อสู้ได้ตามที่ต้องการ”

    เพิ่มเติม : กุนน์ฮิลด์มีลูกศิษย์ในปัจจุบันทั้งหมด13คน

    บ้านพักของกุนน์ฮิลด์ตั้งอยู่ที่บริเวณที่เผ่าของนางเคยอาศัยอยู่ เป็นบ้านไม้ที่ให้คนอาศัยอยู่ได้ราวๆหกถึงแปดคน ไม่มีอุปกรณ์หรือเทคโนโลยีสมัยใหม่อยู่ในบริเวณนี้เลย เนื่องจากนางชอบการใช้ชีวิตแบบสมัยก่อนมากกว่า นางจะมาพักในพื้นที่แห่งนี้ราวๆ1ปีในช่วงเวลาท่องเที่ยวตลอด5ปีของนาง และนางยังประกาศให้พื้นที่บริเวณนี้เป็นพื้นที่หวงห้ามที่มีเฉพาะคนที่ได้รับอนุญาติเท่านั้นที่สามารถเข้าออกได้

    เนื่องจากบุคลิกนิสัยต่างๆ รวมทั้งการแต่งกายและขนาดหน้าอก จึงทำให้คนส่วนใหญ่เข้าใจผิดว่ากุนน์ฮิลด์เป็นผู้ชาย จนเป็นที่มาของชื่อราชาจอมอสูรแทนที่จะเป็นราชินีจอมอสูร!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×