หอสมุดวีรชน

ลำดับตอนที่ #58 : ใบสมัครตัวละครเรื่อง Alone || ลำนำสนธยาแด่สองเรา

Application

Midjourney

“กาลเวลาผันเแปร

ซากุระร่วงโรย

เหลือเพียงความโหยหา”

บทบาท : วิญญาณทั่วไป

+

ชื่อ : ฮาซาชิ เกนทาโร่ / Hasashi Gentaro

ชื่อเล่น : ฮาซาชิ, เกนทาโร่, เกน / Hasashi, Gentaro, Gen

อายุ : 93 ปี (อายุตอนเสียชีวิต) , 137 ปี (อายุรวมหลังจากเสียชีวิต)

เพศ : ชาย

ส่วนสูง : 168 ซม.

น้ำหนัก : 53 กก.

+

รูปลักษณ์ภายนอก : ชายแก่ที่ดูเคร่งขรึมดุดัน แววตาสีดำขลับสนิทไร้แวว คิ้วคมเข้มขมวดเข้าหากันทำให้ดูจริงจังตลอดเวลา จมูกตั้งตรงบานออกเล็กน้อย มุมปากตกลง ศรีษะโล้นเตียนเหลือเส้นผมสีขาวสะอาดเพียงด้านข้างศรีษะ ร่างกายแลดูซูบผอมอ่อนแอแต่ยังคงยืนหยัดหลังตั้งตรง สวมฮาโอริสีเขียวลายดอกซากุระ ด้านในเป็นกิสีขาวคู่กับฮากามะสีดำ สวมถุงเท้าสีขาวคู่กับเกี๊ยะไม้สีน้ำตาลอ่อน

ชอบ : ชาดอกซากุระ การชมดอกไม้ การแต่งกลอนโฮกุ เล่นไพ่นกกระจอก ปลาไหลย่าง ซูโทโร่ ผักกาดดอง ต้นซากุระ โอยาโกะด้ง จิตวิญญาณบูชิโด เคนโด้

ไม่ชอบ : นัตโตะ ผักชี สีเหลือง แมว ปืน สงคราม

กลัว/แพ้ : -

+

นิสัย : เขาเป็นคนกล้าหาญดุดันแข็งกร้าวและหัวแข็ง เป็นคนคิดเล็กคิดน้อยแถมยังขี้น้อยใจ เขาเป็นคนค่อนข้างหัวโบราณและยึดหลักปฏิบัติตามประเพณี แม้จะเย็นชาไปนิดแต่เขาก็ยังมีมุมอ่อนโยนกับเด็กๆ รักครอบครัวมาก

ประวัติ : ชายชราเกิดในช่วงกลางของรัชสมัยเมจิ เขาเกิดในครอบครัวทหารทำให้ถูกปลูกฝังบุคลิกของชายชาตินักรบ เมื่อเข้าสู่วัยหนุ่มเขาก็ได้เขาร่วมกับทางกองทัพด้วยความภาคภูมิ แต่ทว่าเมื่อเขาได้เผชิญกับความโหดร้ายของสงครามเขาก็เริ่มเปลี่ยนมุมมอง แม้การได้รับใช้ชาติจะเป็นเกียรติสำหรับเขาแต่ในเวลาเดียวกันเขาก็เริ่มเกลียดสงคราม เวลาต่อมาเขาได้เกษียณออกมาสร้างครอบครับของตัวเอง กาลเวลาผ่านไปจนถึงช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 หลานชายของเขาถูกเรียกตัวไปเข้าร่วมกับทางกองทัพ เขาสนิทกับหลานชายคนนี้มากและเฝ้ารอการกลับมาของหลานชายแต่เวลาผ่านไปเขาก็ไม่เห็นวี้แววของหลานชายในตอนนั้นเขาก็เริ่มทำใจไว้แล้ว ในช่วงสุดท้ายของชีวิตเขาที่ได้พบกับเหลนจึงทำให้นึกถึงหลานชายอีกครั้งแต่ท้ายที่สุดความปรารถนาของเขาก็ไม่เป็นจริง

+

ความปรารถนา : อยากเจอหลานชายอีกครั้ง

การใช้คำพูด : แทนตัวเองว่าข้า แทนคนอื่นว่าเจ้าหรือแก คำพูดจะดูโบราณหน่อยๆ

Ex1 

“ให้ตายสิคนหนุ่มสมัยนี้ช่างเหยาะแหยะเสียจริง” เขาบ่นพึมพำหลังจากเห็นเด็กวัยรุ่นที่ออกมาวิ่งออกกำลังกายตอนเช้าด้วยสภาพเหนื่อยหอบ

Ex2

“ตอนนี้พวกฮามาริจะเป็นอย่างไรบ้างนะ” เขารำพึงออกมาเงียบๆใต้ต้นซากุระที่พริ้วไหว “จะว่าไปขนาดปู่ตายแล้วก็ยังไม่ได้เจอแกอีกรึคิซากิ…” ครานี้เขากล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเศรเาสร้อย

Ex3

“เจ้าว่าข้าจะอยู่อย่างนี้ได้อีกนานแคาไหนกันเพื่อนยาก” เขาพูดพรางลูบไปที่ลำต้นของต้นซากุระ ราวกับว่ามันตอบสนองต่อคำพูดของวิญญาณชายแก่ ต้นซากุระพริ้วไหวตามกระแสลมพัดพาดอกซากุระปลิวไปตามกระแสลม

ความสัมพันธ์/บุคคลที่เกี่ยวข้อง : ฮาซาชิ คุริโกะ ภรรยา เสียชีวิต

ฮาซาชิ โทโมยะ ลูกชาย เสียชีวิต

ฮาซาชิ ชิซึคุ ภรรยาของโทโมยะ เสียชีวิต

ฮาซาชิ คิซากิ หลานชาย เสียชีวิต

ฮาซาชิ ฮามาริ หลานสาว 87 ปี

ทากะ คุมาโอะ สามีของฮามาริ เสียชีวิต

ทากะ โทมิโอะ เหลนชาย 65 ปี

ทากะ ซาจิ ภรรยาของโทมิโอะ 64 ปี 

ทากะ โทจิ ลื่อชาย 32 ปี หน้าตาเหมือนคิซากิมาก

ทากะ นากาเมะ ภรรยาาของโทจิ 32 ปี

ทากะ โทกาเมะ ลื่บสาว 2 ขวบ

เพิ่มเติม : ตั้งแต่รุ่นของฮามาริตระกูลฮาซาชิเปลี่ยนสกุลกลายเป็นทากะ และในรุ่นของโทมิโอะครอบครัวทากะได้ย้ายออกไปอยู่ที่เมืองหลวง

ปัจจุบันบ้านตระกูลฮาซาชิกลายเป็นพื้นที่ว่างแล้วเหลือแค่ต้นซากุระที่ตั้งโดดอยู่กลางลานและเขาก็สิงสถิต ณ ที่ตรงนั้น