หอสมุดวีรชน

ลำดับตอนที่ #52 : ใบสมัครตัวละครเรื่อง Horror Detective Holl ฮอลนักสืบสยองขวัญ

Application

Midjourney

“อย่ามาเรียกฉันว่าหม่าม๊านะ!!!”

บท : ลูกทีมกลุ่มแมดโทรเนส

ประเภท : Horror HV

ชื่อจริง : ชาร์ล ออร์เลนไฮล์ / Charl Orlenhyl

ชื่อเรียก/เล่น : ชาร์ล, ชาร์, ออเรนจ์ / Charl, Char, Orange

อายุ : 23 ปี

รูปลักษณ์ : หญิงสาวร่างเล็กใบหน้าน่ารัก ผมสีส้มอ่อนตัดสั้น ดวงตากลมโตสีโทปาสเปล่งประกายสดใสราวกับอัญมณี ผิวขาวเนียนนุ่ม ตามร่างกายมีสัญลักษณ์แปลกๆเคลื่อนที่ไปมาตลอดเวลา สวมเชิ้ตสีขาวใส่เนคไทสีดำทับด้วยสูทสีน้ำตาลอ่อนที่มีตราประจำกลุ่มที่อกซ้ายคู่กับกางเกงขายาวสีดำและสวมรองเท้าสีดำ สูง 168 ซม. หนัก 46 กก.

นิสัย : เธอเป็นคนสุขุมทำอะไรอย่างใจเย็นและรอบคอบ ยิ่งเป็นเกี่ยวกับงานที่อันตรายแล้วเธอจะยิ่งระมัดระวังตัวเป็นพิเศษ เธอเป็นคนที่ช่างสังเกตสิ่งรอบตัวแม้แต่ในรายละเอียดเล็กๆที่คนส่วนมากมองข้าม เธอเป็นคนที่มีความรับผิดชอบสูงไม่ว่างานแบบไหนหากเธอรับปากแล้วเธอจะทำให้ออกมาดีที่สุด แม้จะเป็นคนที่ใจเย็นและรอบคอบแต่เธอก็ค่อนข้างขี้ระแวงมากไปหน่อยทำให้ในบางครั้งเธอทำอะไรโอเวอร์ไปบ้าง เธอเป็นคนที่พูดคุยเก่งจนเธอสามารถลดหรือสร้างความกดดันได้ผ่านทางวาจา เธอต่อบทสนทนาค่อนข้างเก่งและบางครั้งเธอก็เผลอตบมุขไปโดยไม่รู้ตัว เธอเป็นคนที่ขยันอดทนมีความอ่อนน้อมถ่อมตนเธอให้ความเคารพต่อผู้เป็นหัวหน้าเป็นอย่างมาก เธอเป็นคนที่ซื่อสัตย์มากและค่อนข้างจะมากเกินไป หากใครมาดูถูกคนที่เธอเคารพเธอก็พร้อมจะทำให้คนๆนั้นไม่มีที่ยืนบนสังคม เป็นพวกร้ายลึกแม้ในยามปกติเธอก็นับได้ว่าเป็นคนดีคนหนึ่งแต่ถ้าใครทำให้เธอโกรธเธอก็สามารถทรมานคุณได้แม้จะกำลังยิ้มอยู่ก็ตาม

ชอบ : แพนเค้กราดซอสส้ม, สตรอเบอรี่ช็อคโก้พาเฟ้ครีมซันเดย์, ผลไม้

ไม่ชอบ : อาหารรสห่วย, ฝน, ปีศาจ

กลัว : แมว, ทะเล

วิธีการพูด : แทนตัวเองว่าฉัน แทนอีกฝ่ายว่าคุณ,นาย,เธอ ถ้าสนิทจะเรียกด้วยคุณ,ชื่อ ถ้าเคารพจะแทนว่าท่านเหรือตำแหน่ง ถ้าเกลียดแทนด้วยแกและแววตาจะดูเย็นชา

Ex1 “หัวหน้ามีงานเข้ามาค่ะ” เธอว่าพลางถือกองเอกสารเดินเข้าไปยังห้องของผู้เป็นหัวหน้า

Ex2 “นายจะบอกว่า ‘มนุษย์กลุ่มก่อนหน้านี้น่าแกล้งก็เลยหลอกล่อพวกเขาไปติดกับแต่เล่นแรงไปหน่อยเลยทำให้พวกนั้นตายทั้งกลุ่ม’ นายคิดว่าฉันจะเชื้อเหตุผลปัญญาอ่อนพรรค์นั้นหรือไง” ขณะที่พูดเธอก็ปล่อยแรงกดดันปีศาจตรงหน้าไปด้วย 

Ex3 “พวกนายยังไหวกันอยู่รึเปล่า!?” เธอหันไปถามเพื่อนร่วมงานที่หลบการโจมตีของปีศาจอยู่อีกฝั่ง

Ex4 “นี่เธอเป็นใครงั้นเหรอ?” เธอถามสิ่งที่อยู่ภายในตัวของเธอแต่กับได้คำตอบที่ทำเอาปวดหัว

Ex5 “ฉ ฉันคงจะไม่ท้องทั้งๆที่ยังเวอร์จิ้นใช่ไหม?” หลังจากได้ยินอีกฝ่ายเรียกตัวเองว่าหม่าม๊าหลายครั้งเข้าก็ทำให้เธอลูบไปที่ท้องด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน

ประวัติ : เธอเกิดในครอบครัวธรรมดาๆจากทวีปนีโอยอร์ค ชีวิตวัยเด็กของเธอนั้นเรียบง่าย จนกระทั้งวันเกิดอายุ 18 ปีของเธอ ขณะที่เธอกำลังฉลองวันเกิดอยู่กับครอบครัวอยู่ๆแม่ของเธอก็ทำตัวแปลกๆ แม่ล้มฟุุบลงไปบนโต๊ะทำให้เธอกับพ่อตกใจ 

พ่อของเธอเดินเข้าไปดูอาการของแม่ แต่เธอก็สังเกตเห็นความผิดปกติบางอย่าง เธอกระชากตัวพ่อให้ถ่อยออกมา และในวินาทีเดียวกันร่างของผู้เป็นแม่ก็ตวัดมือที่มีเล็บแหลมคมยืดออกมา ฝ่ามือนั่นตัดผ่าโต๊ะทั้งตัวเป็นสองท่อน โชคดีที่เธอดึงตัวพ่อเอาไว้ทำให้เขาไม่ได้รับบาดเจ็บ

“คุคุคุคุ เจ้าเนี้ยเซนต์ดีจริงๆ” ร่างของผู้เป็นแม่ลุกขึ้นยืนแล้วมองมาที่พวกเธอด้วยสายตาชื่นชมเล็กน้อย

“แกเป็นใคร” เธอตัดสินใจถามออกไปหลังจากมองสำรวจรูปร่างที่เปลี่ยนไปเล็กน้อยของผู้เป็นแม่ แววตาของเธอเปลี่ยนไปเป็นสีดำทั้งดวงตา เล็บที่ยืดยาวกว่า 10 เซน กับปีกค้างคาวที่งอกออกมาทำให้เธออดสงสัยตัวตนตรงหน้าไม่ได้

อีกฝ่ายปฏิเสธที่จะตอบคำถามของเธอก่อนจะพุ่งเข้ามาหาพวกเธอ พ่อของเธอผลักเธอออกไปก่อนจะเขาไปรับการโจมตีนั้นแทน “อั๊ค!!” พ่อของเธอกระอักเลือดออกมาก่อนจะหันมาไล่ให้เธอรีบหนีไป แต่เธอก็ไม่ได้ทำตามคำขอของผู้เป็นพ่อ เธอหยิบเก้าอี้ข้างๆขึ้นมาและฟาดใส่อีกฝ่าย มันยกมือขึ้นมาป้องกันก่อนจะสวนด้วยการเตะเธอจนปลิวไปติดกำแพง

สภาพของเธอกับพ่อแทบจะไม่ต่างกัน เธอในตอนนี้รู้สึกจุกจนแม้อต่จะสูดอากาศเข้าปอดก็ยังทำไม่ได้ ในเวลานี้เธอรู้สึกว่าความตายนั้นอยู่ใกล้แค่เอื้อม มันใช้เท้าเขี่ยร่างของพ่อไปอีกทางก่อนจะค่อยๆเดินมาทางเธอ 

มันยกร่างของเธอขึ้นมาและจ้อเขามาในดวงตาของเธอด้วยท่าทางขี้เล่น “เจ้าเนี้ยน่าสนใจดีนะ ข้าละสงสัยจริงๆว่าถ้าข้าเปลี่ยนเจ้าเป็นปีศาจมันจะเป็นยังไง” ว่าจบมันก็ปล่อยไอสีดำบางอย่างเข้าไปในตัวเธอ ร่างกายของเธอเริ่มชักกระตุก สติสัมปชัญญะที่เหลืออยู่น้อยนิดใกล้ดับลงเต็มที แต่ตอนนั้นเองเธอก็สังเกตเห็นบางอย่างที่ไม่น่าจะมีอยู่ สิ่งที่เธอเห็นคือหญิงสาวผมทองยาวสลวย 

หญิงสาวมองมาที่เธอด้วยสายตาที่แม้แต่ตัวเธอเองก็มองไม่ออก แม้แต่ปีศาจตรงหน้าก็ไม่อาจรับรู้ถึงตัวตนของหญิงสาวผมทองได้ เธอรวบรวมแรงเฮือกสุดท้ายก่อนจะพยายามเปล่งเสียงออกไป “ช่วยด้วย” เจ้าปีศาจที่ได้ยินก็หัวเราะอย่างสะใจก่อนจะเยาะเย้ยเธอ ส่วนหญิงสาวผมทองเองก็ไม่มีปฏิกิริยาตอบโต้ใดๆ 

ความหวังสุดท้ายของเธอริบหรี่ลงจนเธอเริ่มตัดพ้อต่อโชคชะตา แต่ในตอนนั้นเองเธอก็เหมือนกับได้ยินเสียงบางอย่าง ‘ช่วย? มันคืออะไร?’ มันเหมือนกับมีเสียงบางอย่างที่สัมผัสได้มาจากจิตวิญญาณ เธอพยายามตอบกับเสียงนั้นแต่ก็ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายได้ยินหรือเปล่า

ไม่กี่อึดใจต่อมาหญิงสาวคนนั้นก็ยืนมือไปจับที่ไหล่ของแม่ เจ้าปีศาจตกใจจนรีบหันไปมอง แต่ยังไม่ทันที่มันจะได้ทำอะไร ก็ปรากฏแสงสว่างวาบมาจากร่างของเธอ มันรีบปล่อยมือจากตัวของเธอราวกับต้องของร้อน แต่กระนั้นแสงนั้นก็ดูเหมือนว่าจะยังทำอันตรายมันได้อยู่ดี มันที่เห็นท่าไม่ดีก็เตรียมหนี ทว่ามันไม่สามารถหลุดไปจากกำมือของหญิงสาวผมทองไปได้ 

ควันสีดำที่เคยแทรกซึมเข้าไปในร่างของเธอถูกขับออกมาจากร่างกาย บาดแผลบนร่างของเธอเองก็ได้รับการรักษาไปด้วย เธอที่สังเกตเห็นว่าเจ้าปีศาจมันกลัวแสงที่เปล่งออกมาจากตัวเธอ เธอจึงเดินเข้าไปหาร่างของผู้เป็นแม่ เธอรู้สึกได้เองตามสัญชาตญาณว่าจะต้องทำยังไง เธอเอื้อมมือไปสัมผัสใบหน้าของแม่ก่อนจะมีพลังศักดิ์สิทธิ์แสดงออกมา ร่างของแม่ฟุบลงพร้อมกับกลับมาเป็นปกติแล้ว

ขณะที่เธอจะทำการรักษาอาการบาดเจ็บให้กับพ่อแม่ของเธอ เธอก็รู้สึกว่าพลังที่เธอสัมผัสได้เมื่อครู่หายไปแล้ว เธอหันไปมองร่างของหญิงสาวผมทองอีกครั้งก่อนกล่าวทั้งน้ำตา “อ อีกครั้ง! อีกแค่ครั้งเดียวช่วยรักษาคุณพ่อคุณแม่ด้วยเถอะ!!” เธอขอร้องกับร่างที่ยืนนิ่งมาตลอดอีกครั้ง

ทว่าครานี้ร่างตรงหน้ากับทำเพียงเอียงคอสงสัยพรางตอบกลับว่าเธอหมดความสงสัยแล้ว ร่างของหญิงสาวหันหลังทำท่าจะเดินจากไป แต่เธอก็ได้หยุดเอาไว้ก่อน “ถ้าช่วยคุณพ่อคุณแม่ละก็ไม่ว่าอะไรฉันก็จะทำ” 

ร่างของหญิงสาวหยุดชะงักก่อนหันกลับมามองอีกครั้ง ‘อะไรก็ได้ที่ว่ามันหมายความว่าไงเหรอคะ’ เสียงที่มีที่มาอันแปลกประหลาดดังขึ้นมาอีกครั้ง แต่มันก็ยังไม่ทำให้เธอสับสนเท่าคำถามที่เธอถามเมื่อครู่เลย 

‘น นี้เราควรตอบยังไงดี’ ตอนนี้เธอมึนงงกับคำถามของอีกฝ่ายไปหมดแล้ว

‘เจ้าต้องตอบอะไรเราเหรอ?’ คำถามเดิมยังไม่หายสงสัยอีกฝ่ายก็ยิ่งคำถามชวนงงใหม่มาอีกดอก

“ส สาวก ฉ ฉันจะเป็นสาวกของท่านค่ะ!” ก่อนจะมีคำถามแปลกๆมาอีกเธอจึงรีบอธิบายอีกฝ่ายอย่างละเอียด ดูจากท่าทางสูงศักดิ์และความศักดิ์สิทธิ์ของอีกฝ่ายแล้วน่าจะเป็นอะไรที่ใกล้เคียงกับคำว่าเทพละมั้ง พวกเทพก็น่าจะสนใจอะไรอย่างสาวกละมั้ง… ใช่ไหมนะ?

“…” เกิดความเงียบขึ้นมาชั่วขณะหนึ่ง หญิงสาวตรงหน้ามองเธออย่างพิจารณาราวกับกำลังคิดบางอย่าง ก่อนจะทำท่าทางบางอย่างเหมือนนึกอะไรออก ‘เจ้าจะมาเป็นแม่ของเราสินะ’ ก่อนคำพูดอันน่าเหลือเชื้อจะออกมาจากปากของอีกฝ่าย คำพูดดังกล่าวทำเอาโลกของเธอหยุดหมุนไปชั่วขณะ

“หมายความว… อื้ม!” ไม่ทันจะพูดจบอีกฝ่ายก็โน้มตัวลงมาจูบที่ริมฝีปากของเธอขณะที่จะผลักอีกฝ่ายออกเธอก็รู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างกำลังไหลเข้าสู่ตัวเธอ ความรู้สึกอันหน้าอึดอัดที่บรรยายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ ในตอนนี้ราวกับมี บางอย่าง อาศัยอยู่ในตัวเธอ 

เมื่ออีกฝ่ายถอนจูบออกไปเธอก็เหลือบไปเห็นสัญลักษณ์แปลกๆที่กำลังเคลื่อนไหวไปมาบนร่างของเธอ ในตอนที่เธอจะกล่าวถามอีกฝ่ายว่าสิ่งนั้นคืออะไร เธอก็สัมผัสได้ถึงพลังความศักดิ์สิทธิ์จากร่างกายอีกครั้ง

‘ตอนนี้เรายังไม่เบื่อกับร่างนี้ หากเวลานั้นมาถึงเราจะมาเกิดเป็นบุตรของเจ้าคะ’ ว่าจบเธอก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย

หลังจากนั้นเธอก็รีบไปรักษาพ่อกับแม่และได้ติดต่อองค์กรณ์ดีปเปอร์รูเซียให้เข้ามาดูแล จากนั้นเธอก็ได้ศึกษาต่อเพื่อจะเข้าองค์กรณ์ดีปเปอร์ เธอตั้งเป้าที่จะเข้าสู่กลุ่มแมดโทรเนสเพราะหวังว่าจะได้เจอกับตัวตนเมื่อวันนั้นอีกครั้ง เพื่อถามอีกฝ่ายว่า ‘หม่าม๊า’ ไอ้เสียงนี่มันคืออะไรกันแน่!!

ความสามารถพิเศษ : สืบสวนสอบสวน, การทำงานเอกสาร, ความรู้ด้านปกรณัมของเหล่าเทพ. ความรู้ด้านเวทย์รูน, ทักษะดาบ

พลัง : พลังของเธอได้มาจากการถูกเลือกให้เป็นภาชนะ

เทเลพาที สามารถสื่อสารผ่านทางจิตใจกับเป้าหมายได้

ความแข็งแรงเหนือมนุษย์ ในระดับที่ยกรถยนต์ได้สบายๆ

พลังศักดิ์สิทธิ์ ควบคุมพลังแห่งแสงและพลังศักดิ์สิทธิ์ได้ตามใจนึก

พันธะสัญญาผูกพันธ์ เมื่อมีอันตรายถึงชีวิตมันจะส่งสัญญาณไปหา มัน ให้มาช่วยเหลือเธอเพราะจากนิสัยของสิ่งนั้นแล้วมันจะไม่ยอมให้ใครมาแย้งสิ่งที่มันกำลังสนใจอยู่

ตราภาชนะ สัญลักษณ์แปลกๆที่เคลื่อนไหวไปมาตามร่างกาย ไม่ว่าจะทำยังไงก็ไม่สามารถนำมันออกไปได้ยกเว้นจะทำการคลอดบุตรที่เป็นตัว มัน หากยังไม่ท้องหรือคลอดออกมาก็จะไม่ส่งผลกระทบต่อความแข็งแกร่งของร่างหลัก หากยังเป็นแค่ตราภาชนะมันจะสื่อสารได้แค่กับคนที่เป็นภาชนะ

อาวุธ/วัตถุ : เคลย์มอล์ ประเภท V เป็นดาบที่เคลือบพลังศักดิ์สิทธิ์ไว้บนตัวดาบ และสลักรูนบนตัวดาบทำให้สามารถควบคุมให้ลอยไปมาได้ตามใจนึก และยังมีรูนอีกชนิดคือทำให้น้ำหนักเพิ่มหรือลดลงได้

 เพลงประจำตัว : Angels

reference : -