หอสมุดวีรชน

ลำดับตอนที่ #49 : ใบสมัครตัวละครเรื่อง Welcome to the supernatural world ยินดีต้อนรับสู่โลกเหนือธรรมชาติ

Application

https://www.pinterest.com/pin/816277501198760744/

“ที่พูดนั่นผ่านสมองแล้วใช่ไหม?”

ชื่อ-นามสกุล : โครุโตะ โทรุ / Koruto Toru

ชื่อเรียก : โครุโตะ, โคลต์, โทรุ / Koruto, Kolt, Toru

ฉายาฮีโร่ : เทพีสงคราม / Valken (Valkyrrie+mercenary)

เพศ : หญิง

อายุ : 16

นํ้าหนัก/ส่วนสูง : 59 กก. / 171 ซม. 

ลักษณะภายนอก : เธอมีใบหน้าที่เรียวงาม ดวงตาคมสีเหลืองอ่อนดูโฉบเฉี่ยวหางตาตกลงเล็กน้อย แพขนตางอนงาม คิ้วเรียวสวย จมูกโด่งขึ้นเล็กน้อย ริมฝีปากบางฝาดแดงจางๆ ผมสีเหลืองอ่อนส่วนหลังถูกรวบเป็นมวยผมอย่างเป็นระเบียบและผมด้านหน้าปัดออกข้าง เธอมีผิวขาวเนียนเพราะสะท้อนรังสีอัลตราไวโอเล็ตออกไป ร่างกายทรวดทรงนาฬิกาทรายมีกล้ามพอเหมาะไม่มากไม่น้อยเกินไป

หากตัดชุดนักเรียนออกไปก็นับได้ว่าเธอเป็นคนที่ค่อนข้างเปิดเผย เธอมักใส่ชุดที่โชว์เนื้อหนังเป็นส่วนใหญ่ โดยเน้นไปที่สีดำแดงมีขาวแซมเล็กน้อย ชุดที่เธอสวมจะมีความทะมัดทะแมงและความคล่องตัวค่อนข้างสูง ในส่วนรองเท้าเธอใช้แค่รองเท้าผ้าใบสีแดงกับสีดำ

ในส่วนชุดฮีโร่ แค่สวมเสื้อโค้ทสีแดงล้วนตัวเก่งทับชุดไปรเวทเธอก็เรียกมันว่าชุดฮีโร่แล้ว

นิสัย : เธอเป็นคนสบายๆขี้เล่นและออกจะกวนตีนนิดๆ กับคนที่เธอดีด้วยมันจะเป็นการพูดกวนที่แกล้งแหย่อีกฝ่ายเล่นๆ แต่กับคนที่เธอไม่ชอบขี้หน้าเธอจะพูดแซะแทงใจดำอีกฝ่ายและชอบพูดยั่วให้อีกฝ่ายโมโห สกิลปากของเธอนับเป็นหนึ่งในใต้หล้ายากที่จะหาผู้ใดเปรียบ ชอบทำท่าทางเหมือนพวกตัวร้ายแม้เธอจะไม่รู้ตัวแต่สีหน้าท่าทางโดยเฉพาะเสียงหัวเราะของเธอหากไม่ใช่คนรู้จักก็คงคิดว่าเป็นผู้ต้องหาหลบหนีมาเสียอีก ไม่ชอบอยู่ในกฏระเบียบโดยเฉพาะการถูกบังคับให้ทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ รักอิสรภาพเธอชอบการที่จะได้เป็นตัวของตัวเองโดยไม่ต้องสนใจผู้คนรอบข้าง มีความภาคภูมิใจในตัวเองสูงจนบางครั้งทำให้เธอดูหยิ่งไปบ้างแต่เธอก็ไม่ใช่พวกบ้าอำนาจหรือกระหายในชัยชนะหรอกนะ เธอเป็นผู้หญิงร่าเริง เธอแสดงความชอบและเกลียดออกมาอย่างชัดเจน ด้วยความเป็นคนขี้เล่นทำให้แม้แต่ในเวลาจริงจังเธอก็ยังพูดติดตลกได้จนทำให้อีกฝ่ายไม่แน่ใจว่าที่เธอพูดมันจริงรึเปล่า แม้เธอจะเป็นคนที่แสดงความรู้สึกได้อย่างชัดเจนแต่กลับเป็นคนที่เก็บอารมณ์ความรู้สึกเก่งคนหนึ่งเลยทีเดียว เธอสามารถเข้ากับผู้คนได้ง่ายแต่กับไม่ได้สนิทกับใครเป็นพิเศษและในบางครั้งอาจดูเย็นชา เธอสนุกกับการต่อสู้และเรื่องน่าตื่นเต้น เธอเกลียดการใช้ชีวิตที่น่าเบื่อ ชอบทำอะไรที่เป็นประโยชน์แก่ตัวเองแต่ก็หลีกเลี่ยงเรื่องชั่วร้ายที่รุนแรง มองคนเก่งเธอค่อนข้างเซนต์ดีกับการดูคนว่าใครเป็นมิตรหรือศัตรู เธอมีไหวพริบในการประยุกต์ใช้สิ่งต่างๆจนทำให้เธอประยุกต์ใช้พลังได้หลากหลาย

ลักษณะคําพูด : แทนตัวเองว่าฉัน แทนอีกฝ่ายด้วยชื่อไม่ก็นามสกุล ถ้าสนิทจะเรียกอีกฝ่ายด้วยจุดเด่น ถ้าเกลียดจะแทนอีกฝ่ายด้วยคำหยาบอย่างแกหรือนังนี่เป็นต้น

EX1. ปกติ น้ำเสียงทุ้มต่ำ

“ไง ฉันโครุโตะ โทรุ บางคนก็เรียกฉันว่าโคลต์แต่จะเรียกยังไงก็ตามสบาย จากนี้ก็ฝากตัวด้วยแล้วกัน” เมื่อแนะนำตัวเสร็จเธอก็กวาดสายตามองทั่วห้องเพียงแวบเดียวก่อนจะนั่งลงตามเดิม

EX2. ดีใจ, ตื่นเต้น, สนุก น้ำเสียงฟังดูยียวนกวนประสาท

“แหมๆ∼ ดูเหมือนสาวน้อยของเราจะไม่ ‘น้อย’ เหมือนเดิมแล้วสิ” พูดพลางเหล่มองตัวเลขบนเครื่องชั่งน้ำหนักที่เพื่อนสาวของตนยืนอยู่

EX3. โกรธ, เกลียด น้ำเสียงฟังดูเย้ยหยันอีกฝ่าย

“เหอะ ดีแต่เปลือก” พูดพลางมองอีกฝ่ายด้วยสายตารังเกียจ

EX4. จริงจัง น้ำเสียงยังคงติดเล่นเช่นเคย

“เห้ นายไม่คิดจะมีคนพิเศษบ้างเหรอ ถ้าคิดจะมีอย่าลืมเพิ่มฉันลงในตัวเลือกด้วยละ” เธอกล่าวด้วยท่าทีสบายๆขณะกำลังนั่งทานแซนด์วิชชิวๆ

EX5. เสียใจ น้ำเสียงไม่ต่างจากปกติสักเท่าไหร่ (ต่อจากตัวอย่างที่ 4 )

“ว๊า ไม่ยักรู้ว่านายรับส่งมุขเป็นกับเขาด้วย” เธอไม่แสดงท่าทีผิดแปลกไปจากปกติมีเพียงหรี่ตาลงเล็กน้อยก่อนกลับไปทานแซนด์วิชที่เหลืออยู่จนหมด

บทบาท : นักเรียนห้อง S

ประวัติ : เธอเกิดในครอบครัวที่มีพ่อเป็นทหารรับจ้าง ส่วนแม่เสียไปตั้งแต่ให้กำเนิดเธอแล้ว พ่อของเธอมักจะต้องไปทำงานที่ต่างประเทศบ่อยๆจึงต้องฝากเธอไว้กับสถานเลี้ยงเด็กและกลับมาเยี่ยมเธอเพียงปีละไม่กี่ครั้ง ทำให้เธอรู้สึกค่อยๆห่างเหินกับผู้เป็นพ่อ 

อยู่มาวันหนึ่งตอนที่เธออายุได้ 7 ขวบ เธอได้รับข่าวการเสียชีวิตจากผู้เป็นพ่อที่ไปทำภารกิจนอกโลก หลังจากสถานเลี้ยงเด็กทราบเรื่องนี้พวกเขาก็ไล่เธอออกทันทีโดยให้เงินมาเพียงไม่กี่เยนทั้งที่พ่อของเธอส่งเงินจำนวนมากมาให้ทุกเดือนแท้ๆ 

จากเด็กสาวธรรมดากลับกลายเป็นหนูจนตรอก เธอต้องดิ้นลนต่อสู้กับพวกเจ้าถิ่นเพียงเพื่ออาหารชิ้นเดียวในกองขยะ เธอที่พลาดท่าถูกพวกมันจับได้ก็ถูกซ้อมจนปางตาย เธอพยายามสู้กับแต่แรงของเด็กคนเดียวจะทำอะไรผู้ใหญ่พวกนี้ได้ แต่เธอก็ยังดิ้นลนต่อไปชกอีกฝ่ายด้วยทุกสิ่งที่มี 

“โพละ!!” เสียงดังราวกับลูกโป่งที่แตก ทำให้ผูคนในที่แห่งนี้เงียบลงและมองภาพตรงหน้าอย่างตะลึงปนหวาดกลัว เศษเนื้อเศษสมองกระจัดกระจายเปอะเปื่อนไปทั่วพื่นที่ เลือดจำนวนมากไหล่ทะลักออกมาจากปากแผลราวกับน้ำพุโฉลมสถานที่แห่งนี้ให้เป็นสีแดง เมื่อพวกมันรู้สึกตัวก็พากันกรี๊ดร้องวิ่งโวยวายหายไปทิ้งให้เธออยู๋กับศพไร้หัวตามลำพัง 

ศพตรงหน้าล้มทับร่างของเธอทำให้เธอสะดุ้งจนได้สติ เธอใช้มือสัมผัสที่แก้มที่มีเศษสมองเปื่อนอยู่  เธอเริ่มหายใจเร็วขึ้นจนเริ่มติดขัด กลิ่นฉุนจากศพตรงหน้ายิ่งทำให้รู้สึกพะอืดพะอม เธอพลักร่างของศพดังกล่าวออกด้วยแรงทั้งหมดที่ยังคงเหลืออยู่ ก่อนอาเจียนออกมาภาพตรงหน้ามันโหดร้ายเกินไปสำหรับเด็ก 7 ขวบอย่างเธอ 

หลังจากวันนั้นเธอก็พัฒนาจากการชกต่อยข้างถนนไปเป็นการชกมวยใต้ดินหาเลี้ยงชีพ เหตุการณ์ในตอนนั้นทำให้เธอตระหนักถึงคุณค่าของชีวิตและความหมายของความตายมากขึ้น ทำให้เธอใช้ชีวิตในแต่ละวันอย่างเต็มที่ เธอทุ่มเงินจำนวนมากไปกับการฝึกศิลปะการต่อสู้และตำราความรู้มากมายจนไม่ค่อยเหลือเงินเก็บ 

เธอตั้งเป้าหมายว่าจะเป็นทหารรับจ้างเหมือนพ่อของเธอเพื่อแก้แค้นให้เขา ถึงจะเคยเจอกันเพียงไม่กี่ครั้งแต่ยังไงเสียเขาก็ยังเป็นพ่อของเธออยู่ดีหนี้แค้นของเขาก็เหมือนของเธอ และเพื่อให้เป้าหมายเข้าใกล้ความจริงเธอก็ต้องแข็งแกร่งขึ้น จึงได้สมัครสอบเข้าเรียนที่ he ด้วยความฉลาดมีไหวพริบบวกกับความแข็งแกร่งของเธอก็ทำให้เธอผ่านการสอบมาได้อย่างง่ายดาย

สิ่งที่ชอบ : สีแดงและดำ อาหารรสเลิศ อาหารที่ให้แครอรี่สูง ขนมขบเคี้ยว ของที่ดูเท่ห์ ของแพง อิสระ ทองคำ เหล้าแรงๆ มอเตอร์ไซต์

สิ่งที่ไม่ชอบ : อนุรักษ์นิยม กฎ แบบแผน ข้อจำกัด การถูกบงการณ์ ถั่ว(เธอมีอาการแพ้ถั่วอย่างรุนแรง)

สเปคที่ชอบ : พวกหน้าตาย เธอให้ความเห็นว่าอยากเห็นการแสดงออกทางสีหน้าของพวกเขาจึงมักจะแกล้งแหย่พวกเขาบ่อยๆ และถ้าจะให้ดีก็ขอให้เป็นคนที่มีความอดทนสูงหน่อย เพราะอย่างน้อยเธอก็ไม่อยากโดนเกลียดจากคนที่ชอบ

ครอบครัว : พ่อ โครุโตะ จูไท พ่อแท้ๆของโทรุ เขาทำงานเป็นทหารรับจ้างจึงไม่ค่อยมีเวลาให้ลูกสาว เดิมทีเขาตั้งใจจะเลี้ยงลูกสาวให้ดีแต่เขาเป็นเพียงทหารรับจ้างที่หยาบบกระด้างและเขาก็ไม่รู้จะเข้าหาลูกสาวยังไงจึงทำเพียงส่งเงินเลี้ยงดูเธอหวังให้เธอมีชีวิตที่สุขสบาย เขาเสียชีวิตอย่างเป็นปริศนาในขณะที่ไปทำภารกิจที่ต่างดาว

แม่ โครุโตะ ยาสาริ เธอเป็นผู้หญิงที่ใจดีและอ่อนโยน ในตอนที่เธอคลอดโทรุและได้ยินหมอบอกว่าลูกของเธออยู่ในอันตรายเธอไม่ลังเลแม้แต่น้อยที่จะขอให้หมอช่วยลูกของเธอโดยไม่ต้องห่วงความปลอดภัยของเธอขอเพียงลูกของเธอรอดก็เพียงพอ หลังจากนั้นเธอก็เสียชีวิตแทบจะทันทีที่การทำคลอดจบลงไม่ทันแม้แต่จะได้เห็นหน้าลูกสาวชัดๆก่อนตาย

ความสามารถพิเศษเฉพาะตัว : มวยไทย, คราฟมากา, เทควันโด, คาราเต้, ฟรีรันนิ่ง, ดื่มเหล้าได้โดยไม่เมา(เกิดจากพลังพิเศษ), ขับขี่มอเตอร์ไซต์, ทำอาหารให้กลายเป็นยาพิษร้ายแรงได้

พลังและความสามารถ : Revers เป็นพลังในการย้อนกลับสิ่งต่างๆ สามารถใช้ซ้อนทับกันได้ยิ่งซ้อนทับแรงสะท้อนยิ่งมาก พลังของเธอจำเป็นต้องใช้ผ่านการสัมผัสเท่านั้น พลังของเธอทำงานเองอัตโนมัติโดยจะไม่ขัดกับเจตจำนงของเธอ เช่นเธอตั้งใจว่าจะนั่งเธอก็จะรับรู้โดยสัญชาตญาน ไม่จำเป็นต้องออกคำสั่งให้พลังหยุดทำงานเมื่อนั่งลงแรงสะท้อนจากตอนนั่งก็จะไม่ทำงาน

ตัวอย่างการใช้พลัง 1) อีกฝ่ายชกมาแล้วสะท้อนแรงกลับ

2) ชกอีกฝ่ายแล้วสะท้อนแรงสะท้อนอีกทีทำให้อนุภาพการชกรุนแรงขึ้น ประยุกต์ใช้กับการขว้างสิ่งของได้

3) ดีดนิ้วแล้วใช้สะท้อนซ้อนทับกันหลายครั้งขยายแรงจนเกิดเป็นคลื่นแรงดันอากาศพุ่งใส่ศัตรู

4) ย้อนเลือดที่ไหลออกจากบาดแผล

5) สะท้อนพลัง แบบถ้าจะโดนควบคุมมันจะสะท้อนเองอัตโนมัติจนอีกฝ่ายโดนพลังของตัวเองควบคุม แ่ต่เธอไม่ได้มีความสามารถควบคุมตั้งแต่แรกจึงไม่สามารถออกคำสั่งอีกฝ่ายได้ หรืออีกฝ่ายพ่นไฟใส่เธอก็สะท้อนไฟกลับไปได้

6) บีบอัดแรงสะท้อนไปมาเรื่อยๆจนมันเกิดการระเบิดที่รุนแรง

7) ใช้ในการลอยตัวบนอากาศ โดยใช้แรงสะท้อนจากการทีบเท้าลงพื้น ให้นึกถึงเดินชมจันทร์ของซันจิ เทคนิคนี้ยังประยุกต์ใช้ให้เคลื่อนที่อย่างรวดเร็วได้ด้วย

8) ใช้ขับพิษออกจากร่างกาย

9) ไม่รับผลจากแรงดันหรือแรงโน้มถ่วง เพราะสะท้อนกลับได้ เธอชอบใช้ตอนชั่งน้ำหนักทำให้ดูน้อยกว่าความเป็นจริง (อันที่เขียนในแบบฟอร์มคือน้ำหนักจริงๆแล้ว)

พลังขั้นสุดยอดที่เธอปลดปล่อยได้คือการสลับด้านความเป็นจริง เช่น กลับด้านผู้ใช้พลังไฟเป็นน้ำแข็ง กลับด้านเพศสภาพจากชายเป็นหญิง แต่ถ้าปล่อยไปสักพักเมื่อพลังคลายลงก็จะกลับเป็นเหมือนเดิม

ยิ่งพลังอีกฝ่ายมากกว่าเท่าไหร่ยิ่งสะท้อนกลับได้น้อย ยกเว้นจะซ้อนทับมากพอ

อาวุธประจํากาย : ไม่มี

เพลงประจําตัว : このふざけた素晴らしき世界は、僕の為にある 歌ってみた, KING & ASHLEY

เพิ่มเติม : มีคนเคยกล่าวไว้ว่าอาหารคือสิ่งที่หล่อเลี้ยงชีวิต แต่ไม่ใช่กับอาหารที่เธอเป็นคนทำแน่นอน

ชื่อเล่นที่เธอตั้งให้เพื่อนๆ อากิระ-ซามูไรบอย, โทคิจิน-สไลม์คุง, เพลตัน-นายตู้ขนม, จุนโกะ-Dจัง, โฮโนะ-เฟล์เมอร์(เป็นการเล่นคำระหว่างเฟลมกับเกมเมอร์), ไอริส-คิระจัง(เปล่งประกายวิบวับ), มิริลล์-เพอร์เฟคเกิร์ล ส่วนคนอื่นที่ไม่ได้เขียนคือคนที่น่าจะเข้ากับนางไม่ได้ ถ้ามีตัวละครมาเพิ่มอีกจะมาอัพเดตตรงส่วนนี้ให้

การแกล้งเล่นของเธอจะเป็นในทางคำพูดมากกว่าการกระทำ ถ้าจะพูดให้ตรงกว่าก็คงจะเป็นการพูดเชิงหยอกล้อเสียมากกว่า

พลังของเธอจะใช้ได้ดีเมื่อสัมผัสโดยตรงเพราะงั้นเธอจึงชอบใส่เสื้อผ้าที่มีน้อยชิ้น

ถึงพลังของเธอดูเหมือนจะเป็นสายป้องกัน แต่เธอปรับใช้ในการโจมตีได้อย่างมีประสิทธิภาพ เธอมักจะบุกเข้าโจมตีอีกฝ่ายอย่างรวดเร็วและดุดัน ในการโจมตีแรกของเธอมักจะออมแรงไว้ก่อนเสมอเพื่อใช้กะความแข็งแกร่งอีกฝ่ายแล้วจึงค่อยๆไล่ระดับพลังขึ้นเรื่อยๆ