คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #43 : ใบสมัครตัวละครเรื่อง มหาวิทยาลัยในเซ็นโกคุ
Application
ชื่อ : โคเฮ
นามสกุล : เรียวมะ
คณะที่เรียน : คณะวิทยาศาสตร์ สาขาจุลชีววิทยา
ปีการศึกษา : ป.เอก
อายุ : 27
นิสัย : อยากรู้อยากเห็น จะกล่าวว่ามันสืบทอดมาจากพันธุกรรมก็คงได้กระมั้ง เขาถึงได้ชอบไขว้คว้าหาความรู้อยู่เสมอ
ขี้เซ้า ก็นะคนเราก็ต้องพักผ่อนแต่สำหรับเขาแค่ต้องพักมากกว่าคนอื่นนิดหน่อยเอง∼
ฉลาดมีไหวพริบ เขาเป็นคนที่เรียนรู้ได้ไวความจำเป็นเลิศสามารถประยุกต์ใช้ความรู้ได้เป็นอย่างดี
กวนตีนหน่อยๆ ชีวิตคนเราก็ต้องการสีสันสักหน่อย ดังนั้นก็ขอแกล้งอะไรเล็กๆน้อยๆให้พอกรุบกริบละกัน
งานอดิเรก : เดินป่า ปลูกพืช(เพื่อใช้เป็นตัวทดลอง) ทำอาหารรวมถึงขนมและเครื่องดื่มอีกหลากชนิด ฝึกคาราเต้และเคนโด้
สิ่งที่ชอบ : ธรรมชาติ ฤดูใบไม้ผลิ ชาเขียว เพลงพื้นบ้าน คาราอาเกะ ความสงบ นอน ฝูก ฮิซุย พ่อ คาราเต้ ขุนพลยุคเซนโกคุ
สิ่งที่ไม่ชอบ : อาหารดิบ(เจ้าตัวเรียนจุลเลยขยาดกับของดิบสุดๆ) ของรสเผ็ด อากาศหนาว แตงกวา ตื่นเช้า
ลักษะเด่นทางกายภาพ : ชายหนุ่มมาดเข้มผู้ลงทุนย้อมผมสีขาวเพื่อมากวนตีนผู้เป็นพ่อโดยเฉพาะ ดวงตาสีทองคมหรี่ลงเป็นประกายดุจสัตว์ร้าย คิ้วตวัดคมเข้มได้รูป จมูกโด่งคมสัน ร่างกายสูงกำยำมีกล้ามเนื้อเรียงตัวอย่างสวยงาม สวมเสื้อกล้ามสีดำทับด้วยเสื้อแขนยาวสีน้ำตาลเทาคู่กับกางเกงสีกรมและรองเท้าผ้าใบสีเดียวกัน สวมแว่นทรงกลมและหอยจี้รูปพระจันทร์
ประวัติ : เด็กหนุ่มอัจฉริยะที่มีคนเคยกล่าวว่าไม่เกิน 10 ปีเขาจะต้องได้รางวัลเลเวนฮุกอย่างแน่นอน… หากไม่ติดที่เจ้าตัวทำตัวเอื่อยเฉื่อยละก็นะ เขามักมุ่งมั่นไปกับงานวิจัยแปลกๆที่คนไม่ค่อยสนใจและหมกตัวอยู่แต่ในศูนย์วิจัยกลางป่าแทบไม่ปรากฏตัวออกสู่โลกภายนอกเว้นแต่มีธุระต้องทำถึงจะได้มีโอกาศพบเขา ตั้งแต่จำความได้เขาก็อยู่กับพ่อเพียงสองคนแม้เขาจะงานยุ่งแค่ไหนก็สละเวลามาอยู่กับเขาเสมอทำให้เขานับถือและเคารพรักอีกฝ่ายมากจึงได้เดินรอยตามจนกลายเป็นนักวิทยาศาสตร์ชื่อดังดั่งผู้เป็นพ่อ ในบางครั้งเขาจะเห็นพ่อของเขาทำท่าทางเศร้าๆในเวลาแบบนั้นเขามักจะชอบแกล้งอีกฝ่ายจนอีกฝ่ายลืมความเศร้าที่เคยมีไปและเขาเองก็พลอยติดนิสัยขี้แกล้งไปด้วย ในช่วงที่เขาทำวิจัยเกี่ยวกับโรคพืชชนิดหนึ่งก็ได้พบกับคนในโชคชะตาเข้า เธอคนนั้นสมัครเข้ามาเป็นผู้ช่วยในศูนย์วิจัยของเขา ไม่แม้แต่จะอ่านเลซูเม่เขาก็รับเธอเข้าทำงานทันที และในที่สุดชีวิตของเขาก็มีอีกหนึ่งสีสันเข้ามาแต่งแต้ม ทุกวันผ่านไปอย่างมีความสุข จนวันหนึ่งเจ้าน้องชายตัวดีก็กลับมาจากทิปรอบโลกและลากเขากับฮิสุยไปเข้าร่วมชมรมวิจัยประวัติศาสตร์อะไรของมันก็ไม่รู้ แม้อีกฝ่ายจะไม่ใช่น้องแท้ๆของเขาแต่เขาก็รักมันเหมือนน้องจริงๆจึงได้แต่เออออตามไปและไปลากคุณพ่อสุดเลิฟมาร่วมด้วยอีกคน แหม่ๆก็จากนิสัยของเจ้าน้องชายเขาไม่ยอมเป็นคนเสียตังแน่นอน
ความคิดเห็น