คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #42 : ใบสมัครตัวละครเรื่อง มหาวิทยาลัยในเซ็นโกคุ
Application
ชื่อ : งิน
นามสกุล : เรียวมะ
คณะที่สอน : วิทยาศาสตร์ เอกเคมี เอกฟิสิกส์
อายุ : 58
นิสัย : อยากรู้อยากเห็น เขามีความสนอกสนใจกับความรู้ใหม่ๆเสมอและไม่เคยที่จะหยุดพัฒนาฝีมือตัวเอง
กระตือรือร้น แม้อายุเกือบจะอย่างเข้าเลขหกแต่เขากับเปี่ยมไปด้วยพลังเหลือล้น หากได้เจอกับสิ่งที่สนใจแล้วก็อยากที่จะต้านทานได้จริงๆ
มุ่งมั่นอดทน สำหรับสายงานอย่างเขาเราการมีความอดทนสูงก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรอันมาจากการต้องหมกตัวทำวิจัยยาวนาน
ช่างสังเกต เขานับได้ว่าเป็นคนที่มีไหวพริบมากสามารถสังเกตและมองสรุปภาพรวมได้อย่างรวดเร็วแม้จะเป็นรายละเอียดเล็กๆน้อยๆก็ตาม
งานอดิเรก : ทำวิจัย สอนพิเศษ ออกกำลังกาย อ่านวารสารวิชาการ
สิ่งที่ชอบ : ราเมง กุ้งเทมปุระ สลัด กาแฟ สุนัข หนังสือ ภรรยาและลูกชาย
สิ่งที่ไม่ชอบ : ของหวาน พวกหัวแข็ง เงินทุนวิจัยหมด
ลักษะเด่นทางกายภาพ : ชายสูงวัยที่ดูภูมิฐาน ใบหน้าที่มีริ้วรอยของความชรากับไม่สามารถลดฐานความหล่อเหลาของเขาได้ ดวงตาสีทองห้อยลงมองดูอ่อนโยนบวกกับคิ้วเรียวยาวที่โค้งลงตามดวงตายิ่งให้ความรู้สึกอบอุ่น จมูกตั้งตรงเล็กน้อยไม่บดบังความอ่อนโยนนั้น ผมที่เริ่มแซมไปด้วยสีขาวถูกจัดทรงอย่างเป็นระเบียบ ร่างกายมองดูแข็งแรงกำยำไม่สมวัยอันมาจากความใส่ใจในสุขภาพของตน สวมเชิ้ตสีน้ำเงินทับด้วยสูทแขนสั้นสีเทาเข้าคู่กับกางเกงลายทางสีเทาและคัตชูสีดำ สวมเน็คไทสีน้ำเงิน
ประวัติ : สุดยอดนักวิทยาศาสตร์ที่ได้โนเบลไพรส์สาขาเคมี และมุ่งหวังที่จะได้โนเบลไพรส์สาขาฟิสิกส์อีกสาขา นอกจากการทำงานเป็นอาจารณ์สอนที่มหาลัยแล้วเขายังเป็นนักวิจัยชื่อดังอีกด้วย ในตอนที่ภรรยาได้ให้กำเนิดลูกชาย เธอก็ได้เสียชีวิตหลังจากนั้น 2 วัน เขาจึงต้องเลี้ยงดูลูกชายตามลำพัง เขาพยายามสั่งสอนลูกชายให้เป็นคนดีมีความสามารถซึ่งอีกฝ่ายก็ไม่ทำให้เขาผิดหวัง ลูกชายของเขาได้กลายเป็นนักวิทยาศาสตร์เหมือนเขา เสียดายก็ที่ลูกชายของเขาอยู่กันคนละสาขาไม่งั้นเขาคงดึงตัวลูกชายมาเป็นผู้ช่วยแล้วแต่ก็ได้ทำงานร่วมกันบ้างในบางหัวข้อวิจัย อยู่มาวันหนึ่งลูกชายของเขาก็มาขอให้เขาไปเป็นอาจารณ์ที่ปรึกษาชมรมวิจัยประวัติศาสตร์ ตอนแรกเขาคิดว่ามันไม่เหมาะสมที่จะให้เขาเป็นแทนที่จะเป็นอาจารณ์สาขาประวัติศาสตร์ แต่พอลูกชายตัวดีกับรุ่นน้องของมันบอกว่าจะได้ทำอะไรสะดวกเขาก็ได้แต่ใจอ่อนตกลงไป ที่น่าเจ็บใจกว่าคือเงินทุ่นกิจกรรมดันเป็นเงินเขาซะนี่ เฮ้อ นี้เขาเลี้ยงลูกออกมาให้เป็นคนดีจริงๆใช่ไหมนะ? แต่ที่น่าเป็นห่งจริงๆคือรุ่นน้องของเจ้าลูกชาย เด็กคนนั้นเป็นลูกของเพื่อนสนิทตนแต่กับดรอปเรียนบ่อยจนน่าเป็นห่วง เขาเองก็จนปัญญาไม่รู้จะทำยังไงกับเด็กคนนี้ดีทั้งๆที่ด้วยความสามารถของเด็กคนนั้นคงสามารถเรียนจบได้แล้วแท้ๆ
ความคิดเห็น