ตอนพิเศษ:>>>>>ผมเกลียดเกย์<<<<<

ลำดับตอนที่ #2 : >>>>>>>>>>>ความจริงในม่านรูด

ตอนพิเศษ 2 >>>>>>>>ความจริงในม่านรูด<<<<<<<<

หวัดดีครับ ผมไลท์นะครับ...

โชคดีที่ผมหิวน้ำเลยตื่นขึ้นมากินน้ำตอนยังไม่สว่างเลยเห็นกระดาษที่ไอน้องชายมันเขียนไว้พอดี...

แต่ก็ต้องใช้ความสามารถพอสมควรเลยหละกว่าจะแกะลายมือมันออก - -* ไก่ยังเขียนสวยกว่ามันอีก..

พออ่านออกผมก็รีบบึ่งออกมาเลยครับ...

ตอนนี้ผมเลยกำลังไปตามหาไอน้องชายสุดโง่ของผมอยู่...

มันจะหนีออกจากบ้านทั้งทีแทนที่จะเอารถไม่ก็เงินสดไปเยอะๆ มันเอาไปแค่บัตรเครดิตใบเดียวกับเสื้อผ้า...

ตอนนี้ผมขับรถมาได้ซักพักแล้วหละครับ ไม่รู้ไอน้องมันไปอยู่ที่ไหน แถวนี้ก็ไม่ค่อยมีโรงแรมซะด้วยสิ...

ระหว่างที่ผมกำลังมองหาโรงแรมอยู่นั้น ผมก็มองไปเห็นโรงแรม(ม่านรุด) ที่อยู่ใกล้ที่สุดเข้า...

"เฮ้อ...ไอน้องโง่มันคงไม่คิดสั้นมานอนที่นี่ละมั้ง" ผมพูดกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะค่อยๆเหยียบคันเร่ง...

เอี๊ยดดดด!!! เสียงผมเหยียเบรคอย่างกระทันหันเพราะคิดอะไรบางอบ่างได้

'หรือว่าจะคิดวะ' ผมคิดแล้วเลี้ยวเข้าไปในนั้นทันที...

"มีอะไรให้ช่วยครับ" พนักงานที่อยู่หลังเคาน์เตอร์พูดขึ้น

"ครับคือว่าคุณ อาพอลโล่ พักห้องไหนครับ" ผมถาม

"สักครู่นะครับ" พนักงานพูดแล้วหันไปคีคอมแล้วพูดต่อ "ห้อง 704 ครับ"

"ครับขอบคุณมากครับ" ผมพูดพลางเดินหาห้อง

'อะ..เจอแล้ว' ผมคิดพลางค่อยๆบิดลูกบิดเข้าไปในห้อง เหอะๆไอแอลโง่ไม่ยอมล็อคประตู

ผมเดินไปข้างในแล้วมองไปรอบๆเพื่อตามหาแอล...

"แอลๆ" ผมเรียกแล้วเดินไปดูตามห้องต่างๆ...

"ห้องบ้าไรวะฝุ่นเยอะชิบเลย" ผมพูดอย่างเซ็งๆแล้วเดินไปล้างมือที่ห้องน้ำ...

'อ่าโทรไปหาไอน้องชายดีกว่าแฮะ หึหึ เราตัดงเนในบัตรเครดิตแล้วด้วย กร๊ากๆ' ผมคิดพลางเอื้มมือปปิดก๊อกน้ำแต่มันทำไมปิดยากงี้วะ อย่างกัยไมาได้ใช้มา

10 ปี - -* ผมบิดสุดแรงแต่น้ำมันก็ยังหยดอยู่นิดหน่อย...

"เฮ้อ ช่างมันละกัน น้ำเราไม่ได้เป็นคนจ่ายนี่เนอะ ฮ่า ฮ่า" ผมพูดกับดตัวเองเบาๆพลางเดินออกจากห้องน้ำแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเจ้าน้องชายตัวดี

...

ตู๊ดด ตู๊ดด

"ว่าไงจ๊ะน้องรัก" ผมพูด

"ไอพี่เวรส่งเงินมาให้ผมเดี๋ยวนี้เลย" แอลบอก

"บอกมาก่อนสิจ๊ะว่าอยู่ที่ไหนแล้วจะส่งเงินไปให้" ผมแกล้งถามเพื่อความแนบเนียน

"ก็ได้ครับ...ผมอยู่ที่ม่านรูด...ครับ ส่งเงินมาให้ด่วนเลย"

"ไอน้องโง่เอ้ย หนีออกจากบ้านทั้งทีไม่เอาเงินไปเอาไปแต่บัตร กร๊ากๆๆ" ผมพูดพลางหัวเราะอย่างสะใจ...

"ขอรับ ผมมันโง่ ไม่เกิน 15 นาทีโอนมาด้วย" แอลพูดแล้วกดตัดสาย 

"ฮ่า ฮ่า ไม่น่าเกิดมามีน้องโง่อย่างงี้เล้ย" ผมพูดกับตัวเองพลางส่ายหัวแล้วเดินออกไป...

โชคดีที่มีแบงค์อยู่ข้างๆผมเลยเดินออกไปทันที...

ผมเดินผ่านล็อบบี้โดยไม่ได้สังเกตเห็นชายหนุ่มที่ยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์เลย

พอผมไปถึงแบงค์ผมก็รีบโอนเงินเข้าไปในบัญชีแล้วเดินออกมาทันที...