กล่องความทรงจำ1-2

เนื้อเรื่อง

กล่องความทรงจำ 1-2
หลังจากเลิกเรียนของเย็นวันหนึ่ง......" เฮ้ย รอเราด้วย " เสียงเรียกจากข้างหลังที่ดังมาแต่ไกล " อ้าวนุ่น มีไรวะ แกรีบวิ่งมาซะหอบเลย " เป้ถามเพื่อนเกลอคู่ซี้ " เออ ข้าวิ่งมาก็เพื่อที่จะบอกแกว่า .." เสียงนั้นเงียบไปพร้อมกับมีเสียงหอบหายใจตามมา " อะไรวะ จะพูดไรก็พูดดิ " " เออ เหนื่อยนี่หว่า หยุดหายใจแปปเดียวเอง " " เออ มีไรก็รีบพูดมาข้าจะรีบกลับบ้าน " " เออ ข้ามีข่าวดีจะมาบอก คือว่า พี่แจงคนที่แกแอบชอบอยู่อ่ะ ข้าลองไปสืบดูมาแล้วนะปรากดว่า ตอนนี้เค้ายังไม่มีแฟนหวะ แต่เพิ่งเลิกกะแฟนมาอ่ะ " " เฮ้ยจิงหรอ เย้ดีใจจัง " เป้โดดกอดเพื่อนด้วยความดีใจ " เออ เนี่ยแล้วก็รู้ด้วยว่าบ้านเค้าอยู่ไหนอ่ะ " " เออ อยู่ไหนอ่ะ " " ก็อยู่สุขุมวิทย์ซอย 8 ข้างๆร้านยายผ่องอ่ะ รู้จักป่ะ " เฮ้ยหรอ จิงดิ " " เออ ข้าจะโกหกแกทำไม " " เฮ้ย ขอบใจแกมากนะ ทีนี้ข้ารู้แล้วว่าควรทำไงต่อไป " " เออ ก็ขอให้ทำให้ได้ละกันนะ จีบให้ติดล่ะ ข้าเหนแห้วทุกทีเลย " " เออน่า คราวนี้ข้าจะทำให้ได้ " " เออ ข้าไม่มีไรแล้วล่ะ แค่มาบอกเท่านั้นแหละ เออข้าไปก่อนนะ เจอกันพรุ่งนี้นะเว้ย " " เออ แท้งกิ้วนะ เพื่อน บายละ " หลังจากเป้กลับไปถึงบ้าน เป้รีบขึ้นไปเปลี่ยนชุดไปออกกำลังกายในฟอร์มเสื้อนักบาส กางเกงขาสั้น ที่เค้ามักจะใส่เปนประจำในการลงแข่งขัน
เมื่อมาถึงสวนสาธารณะแห่งหนึ่งใกล้บ้านเป้แล้ว ฝีเท้าเป้เริ่มออกแรงวิ่งไปเรื่อยๆรอบ สายตาที่กวาดไปทั่ว ทำให้ไปสะดุดกับผู้หญิงคนหนึ่ง เธอกำลังซื้อน้ำที่ร้านค้าแห่งหนึ่งในสวนนั้นเอง เป้หยุดวิ่งแล้วจ้องมองไปที่เธอผู้นั้น หัวใจเต้น ตึก..ตัก..ตึก...ตักกก จะใช่มั๊ย จะใช่มั๊ย เป้ได้แต่เรียกร้องในใจ และในไม่ช้า ทเธอก็หันมา เอ๊ะ เธอหันมาแล้ว
ตอน 2
" โถ่ นึกว่าพี่แจงซะอีก หว้า น่าเสียดายจริงเลย " เป้บ่นพึมพำกับตัวเอง เป้ชลอการวิ่งกลายเป็นเดินไปเรื่อยๆ เดินไปได้สักพักเกิดอาการเหนื่อย เลยเดินไปนั่งที่เก้าอี้ข้างสวน เป้เอนหลังไปกับผนังเก้าอี้ ถอนลมหายใจออกด้วยความเหนื่อย " เห้อ นึกว่าจะได้เจอพี่แจงซะอีก กลับไม่ใช่ไปได้ น่าเสียดายจริง " และแล้วก็มีหญิงสาวผู้หนึ่ง เดินเข้ามาทางด้านข้างของเก้าอี้ตัวนั้น ข้างๆกายของเป้ เธอสะกิดเป้เบาๆ " ขอโทดนะคะ นั่งด้วยคนได้มั๊ยคะ " เมื่อเป้หันไป ก้อต้องตกตะลึง เมื่อหญิงสาวผู้นั้น เธอไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นพี่แจงนั่นเอง " เออ ฮะ เชิญเลยฮะ " เป้ขยับตัวไปอีกเพื่อเว้นที่ให้เธอนั่ง " อืม วันนี้อากาศดีนะคะ เป้ว่ามั๊ย " ห๊า เธอรู้ชื่อผมด้วย ดีใจจัง " อืมฮะ แล้วพี่รู้ชื่อผมได้ไงฮะเนี่ย " " อืม ก้อนุ่น เป็นคนบอกพี่เองอ่ะค่ะ " เธอยิ้มเล็กน้อย" นั่นไงยัยเพื่อนตัวดีบอกชื่อเราไปซะได้" เป้นึกในใจ เป้เองก้อเขินอายจนหน้าแดงไปหมดแล้ว จนต้องหลบหน้าหนี " อืม แล้วเป้มาคนเดียวหรอคะ " " เออ ฮะ พอดีเป้ว่างนะฮะ เลยออกมาวิ่งเล่น แล้วพี่ล่ะฮะ มาคนเดียวหรอฮะ " " อืมพี่มากับส้มน่ะจ้ะ เดี๋ยวสักพักก้อคงจะกลับแล้วล่ะ แล้วเป้มาทุกวันรึป่าวจ๊ะ " " เป้มาเป็นบางวันน่ะฮะ วันไหนอารมดีก้อจะมา แล้วพี่มาทุกวันรึป่าวฮะ" หญิงสาวยิ้มนิดๆ " งั้นแสดงว่าวันนี้น้องเป้ก้ออารมดีสิคะเนี่ย ถึงได้มาออกกำลังกายที่นี่ " เออ เอาอีกแล้วเราเขินอีกแล้ว แต่จะทำไงได้นะ จะบอกยังไงดีนะ ก้ออารมดีที่พี่ยังไม่มีแฟนน่ะสิ เป้นึกไว้ในใจแต่ไม่กล้าพูดออกไป " ว่าไงคะ เงียบเชียว " " เออ.. ก้อคือว่า " เป้กระอึกกระอักจะพูดออกไป แต่มันก้อพูดไม่ออก " อ๋าว พี่จะรู้มั๊ยคะเนี่ย ฮึฮึ " หญิงสาวขำนิดๆกับอาการเขินอายของเป้ .. " ก้อแบบว่า พอดีวันนี้เป็นวันศุกร์น่ะฮะ " ตายละเราตอบอะไรไปไม่รู้ คิดได้ไงเนี่ย วันนี้วันศุกร์ โถ่ ดูสิ อายจนคิดไรไม่ออกแล้ว เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ เงียบๆ แต่ก้อมีเสียงหัวเราะคิกคักนิดหน่ยของคนทั้งสองที่อายกันจนไม่มีใครกล้าพูดอะไร.....
" อ้าว แจง มานั่งอยู่นี่เอง เราหาซะทั่วเลย " เสียงส้มดังมาจากข้างหลัง " อ้าว ส้ม วิ่งเสร็จแล้วหรอ " แจงหันไปคุยเมื่อเพื่อนเรียกทัก " อืม เสร็จตั้งนานแล้วล่ะ แต่เราหาเธออยู่อ่ะสิ " " อืมหรอ ขอโทดนะ พอดีเราเหนื่อยน่ะ ก้อเลยมานั่งพักแล้วก้อเจอเป้เค้าพอดี " เป้หันไปมองส้มที่ยืนอยู่ " เออ เป้งั้นพี่กับส้มไปก่อนนะจ๊ ะ " " เออ ฮะ เดี๋ยวเป้ก้อจะกลับแล้วล่ะฮะ งั้นบายนะฮะ " " บายจ้ะ " แจงลุกขึ้นยืนพร้อมกับสกิดส้มที่ยืนนิ่งเงียบอยู่ ในใจส้มรู้สึกว่า เป้น่ารักมาก ส้มรู้สึกว่าอยากที่จะรู้จักเป้คนนี้เหลือเกิน " แจง เธอเป็นแฟนกับเป้หรอ ไม่เห็นบอกให้เรารู้เลย.." " ป่าวนี่ แค่น้องเค้ามาจีบเราน่ะ เธอว่าเราจะคบกับเค้าดีมั๊ย " ทำไมนะ ทำไมเป้ถึงจีบแจง อยากให้เป็นเราเหลือเกิน เป็นพี่ได้ไหมเป้ ในใจของส้มเรียกร้อง " นี่ส้ม เหม่ออะไรอยู่อ่ะ เราถามได้ยินเรารึป่าว " อ๊ะ ตายละ ลืมฟังไปเลย มัวแต่เหม่ออยู่ " เออ ขอโทดนะพอดีเราไม่ทันฟังน่ะ ถามมาสิ " " อืม เราถามว่า เราจะคบกับเป้เค้าดีมั๊ย " " อืม คบไปสิเราว่าเค้าน่าจะดีนะ " ส้มตอบไปทั้งที่ใจมันไม่ได้คิดอย่างนั้น แต่ก้อต้องเออ ออ ไปกับเพื่อนด้วย " อืม งั้นเอางี้นะ วันจันทร์เราจะลองคบกับเป้เค้าดู " " อืม ตามใจเธอสิ " " ส้ม แต่เธอช่วยไปบอกกับเป้เค้าแทนเราได้มั๊ย ว่าเราจะคบกะเค้าอ่ะ วันจันทร์หลังเลิกเรียนนะ "
" เออ คือ.. " " โถ่ ไปเถอะนะ ถือว่าช่วยเราซักครั้งนะ " " อืม ก็ได้ "ตอนแรกส้มไม่เต็มใจเลยที่จะทำแบบนี้ แต่พอนึกว่าได้คุยกับเป้แล้ว ส้มก็เต็มใจ และพร้อมที่จะได้คุยกับเป้ แม้มันจะไม่ใช่เรื่องของส้มก็ตาม
วันจันทร์หลังเลิกเรียนตอนกลับบ้าน
" เป้ ! "
" ฮะ ใครเรียกเราเนี่ย " เป้หันหลังไปตามเสียงที่ดังมาแต่เมื่อไม่พบใครจึงหันมา
" อยู่นี่ไง "
" อ้าว พี่ส้มเองหรอฮะเนี่ย เป้นึกว่านุ่นซะอีก อืม พี่ส้มมีไรกับเป้หรอฮะ "
" เออ คือ..." ใจส้มตอนนี้มันเต้นดังซะจนส้มกลัวว่าเป้จะได้ยิน แต่ต้องฝืนใจพูดไปให้เสร็จๆ " พี่จะมาพูดกับเป้เรื่องแจงน่ะ "
" อ๋อ ฮะ มีไรหรอฮะ " เป้ทำหน้าทำตาจิงจังรอฟังด้วยความลุ้น
" ก็แจงเค้าฝากมาบอกว่า จะให้เป้ ลองคบกับแจงดูอ่ะ เป้จะว่าไงหรอ "
" ห๊า ! จริงหรอเนี่ย " เป้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ด้วยความดีใจ แต่ในขณะเดียวกันส้มกลับทำหน้าเศร้า ดวงตาบ่งบอกถึงความปวดร้าว
" อืม จริงสิ พี่จะโกหกเป้ทำไม แล้วเป้ว่าไงล่ะ "
" ฮะ เป้ตกลง "
" อืม พี่ทำธุระเสร็จแล้ว พี่ไม่รบกวนแล้วล่ะ "
" ฮะ งั้นเป้กลับบ้านก่อนนะฮะ "
" จ้ะ " สิ้นเสียงเป้ก็เดินไป
" เดี๋ยวเป้ "
" ฮะ " เป้หันหลังมา
" เดินทางดีๆนะ ระวังรถด้วยนะ "
" ฮะ ขอบคุณคร้าบบผม ไม่ต้องเป็นห่วงฮะ สบายมาก พี่ส้มก็ด้วยนะฮะ เป้ไปละฮะ บ๊าย บาย "
" จ้า "
ระหว่างเดินทาง ในใจเป้นึกสงสัยท่าทีของส้ม" ทำไมถึงดูแปลกๆชอบกลนะ แต่เอาเถอะ วันนี้ถือเป็นวันดีมากๆเลย พรุ่งนี้แล้วสินะ เราคงจะมีความสุขน่าดู " ไม่นานนักก็ถึงบ้านเป้ เป้จัดเตรียมอาบน้ำแต่งตัว และเข้านอนรอวันพรุ่งนี้ที่จะมาถึง
วันรุ่งขึ้น
" ไงเป้ วันนี้ดูมีความสุขจริงนะ " เสียงนุ่นเรียกทักเพื่อนเกลอแต่เช้า
" เออ ดิ ก็เรากับพี่แจงคบกันแล้วเฟ้ย " เป้พูดพร้อมยิ้มอย่างมีเจ้าเล่ห์
" แหม ชิชะ เดี๋ยวนี้พัฒนาการแล้วนะแก "
" เออ น่า " เป้พูดพร้อมกับจัดแจงกระเป๋า เพื่อจะไปหา พี่แจงที่ห้องชั้นบน
" เห้ย นั่นแกจะไปไหนอีกล่ะ "
" ไปหาพี่แจง " พูดไม่ทันขาดคำเป้ก็วิ่งออกไปแล้ว
" เออ ไอ้เพื่อนคนนี้ " นุ่นยิ้มเพราะความกระตือลือล้นของเป้ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
" โอ๊ย ! "
" เออ ขอโทษฮะ เป้ไม่ได้ตั้งใจ " เป้ก้มลงเก็บข้าวของที่กระจุยกระจายบนพื้น เพราะเป้วิ่งชนหญิงคนนั้นโดยไมใด้ตั้งใจ
" เป็นไรมั๊ยฮะ " เป้เงยหน้าขึ้นถาม ก็พบเจอส้มที่ยืนอึ้งกิมกี่อยู่
" อ้าว พี่ส้มเองหรอ เป็นไรรึป่าว เจ็บตรงไหนมั๊ย " เป้จับคลำไปทั่วร่างของส้ม เพื่อตรวจดูความเรียบร้อย
" อืม ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ " เป้ยังคงจับนู่น จับนี่อยู่เพราะเป็นห่วงกลัวว่าส้มจะเป็นไรไป แต่ส้มไม่ขัดขืน ได้แต่ปล่อยให้เป้ ยืนบ่นพึมพัมอยู่ ส้ม ชอบในความน่ารัก น่าเอ็นดูของเป้ ชอบความเรียบร้อย และไม่ขี้เก็กของเป้ นั่นแหละ มันทำให้ส้มตกหลุมรักเป้เข้าอย่างจังๆ