ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    You Who Ring The Doorbell [ BNyoung | yaoi ]

    ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1 กริ่งดัง

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 135
      4
      2 พ.ค. 62


    1





    เป้าหมายของเขากำลังนั่งง่วนขีดเขียนอะไรบางอย่าง ทัพเหนือเดาว่าคงจะเป็นไดอารี่หรือบันทึกอะไรทำนองนั้นที่อีกฝ่ายเขียนมันเป็นประจำทุกวัน เขาเคยขอสีฝุ่นว่าอยากอ่านมันบ้าง แต่สิ่งที่ทัพเหนือได้กลับมาอยู่เสมอก็มีเพียงแค่ 




    “เดี๋ยวก็ได้อ่านเองแหละ” ...




    แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นหลัก หากเพราะตอนนี้ทัพเหนือกำลังรู้สึกขอบคุณอย่างสุดซึ้งกับอะไรก็แล้วแต่ที่กำลังดึงความสนใจของสีฝุ่น เขาค่อยๆย่องไปจากทางด้านหลัง โดยที่ในมือก็กำลังถือกล่องกระดาษสีชมพูขนาดประมาณเก้าตารางนิ้วไปด้วย



    เขากำลังจะทำให้อีกฝ่ายประหลาดใจ หรือกระบวนการที่เรียกว่า “surprise”





    “Happy birthday to you...” 



    เสียงทุ้มต่ำของทัพเหนือพยายามประคองตัวโน้ต และยิ่งสั่นเล็กน้อยจนเพี้ยนไปบ้างเมื่อสีฝุ่นหันกลับมาหลังจากได้ยินเพลงสุขสันต์วันเกิด


    สีฝุ่นยิ้ม ยิ้มไปทั้งใบหน้า จนมีขีดเล็กๆสองสามขีดตรงใกล้หางตา เขาไม่ค่อยชอบมันนักเพราะมันดูเหมือนเป็นตีนกา แต่ในสายตาทัพเหนือ มันเป็นตีนกาที่น่ารักสุดในโลก



    เจ้าของวันเกิดปรบมือประกอบจังหวะไปพร้อมกับเสียงเพลงจากทัพเหนือที่ดูจะตื่นเต้นมากกว่าสีฝุ่นอยู่นิดหน่อย ก็แหงล่ะ ถึงมันจะไม่ได้ยิ่งใหญ่อลังการ แต่เขาก็ไม่เคยทำอะไรแบบนี้ให้ใคร นี่เป็นครั้งแรก สีฝุ่นเป็นคนแรก



    และทัพเหนือก็อยากให้เป็นคนเดียว และคนสุดท้ายด้วย




    สุขสันต์วันเกิดนะฝุ่นเขาเอ่ยพร้อมกับยื่นกล่องสีหวานให้กับสีฝุ่น ฝากล่องที่ถูกเปิดไว้แต่แรกทำให้เจ้าของวันเกิดเห็นสิ่งที่อยู่ข้างใน มันเป็นเค้กขนาดประมาณสามปอนด์ ด้านหน้าถูกตกแต่งด้วยครีมเป็นตัวอักษร 20 APRIL และมีเทียนที่ถูกจุดไว้แล้วปักอยู่ 3 เล่มบนนั้น ประกอบไปด้วยตัวเลข 2 , 6 และรูปหัวใจ


    สีฝุ่นเป่ามันจนดับในคราวเดียว ทัพเหนืองงในทีฝุ่นขอพรแล้วหรอ



    อีกฝ่ายส่ายหน้า 



    ฝุ่นขอแค่อยู่ข้างๆเหนือก็พอแล้ว”  เจ้าของวันเกิดพูดระคนยิ้ม ก่อนจะแกล้งเอานิ้วปาดครีมที่หน้าเค้กไปแตะที่ริมฝีปากของอีกฝ่ายลองขอพรให้เราสิ



    ทัพเหนือยิ้ม วางกล่องเค้กนั้นลงบนโต๊ะ ค่อยๆก้าวเข้าไปใกล้คนรักข้างหน้าจนห่างเพียงลมหายใจอุ่นคั่นกลาง สองมือกว้างประคองใบหน้าของสีฝุ่นอย่างนุ่มนวล ก่อนจะโน้มตัวกดตำแหน่งเปื้อนครีมสัมผัสลงบนริมฝีปากนุ่มของอีกฝ่ายอย่างแผ่วเบา สีฝุ่นหลับตาลง ก่อนรับเอาความหอมหวานจากวานิลลาเข้ามาลิ้มรสด้วยความยินดี 



    ริมฝีปากอุ่นของทัพเหนือถอดถอนออกไปอย่างเชื่องช้า สีฝุ่นปรือตาขึ้นมองอีกครั้ง เห็นดวงตาเรียวสวยของทัพเหนือที่เต็มไปความรักใคร่แม้ผ่านแว่นตาทรงเหลี่ยมเชยๆ ทัพเหนือสัมผัสนิ้วโป้งไปมาบนแก้มนุ่มของฝุ่นแล้วจึงอวยพรวันเกิดตามที่ร้องขอ




    “ขอให้คุณฝุ่นของเหนือในอายุ 26 ปีมีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรง อยู่ข้างๆเหนือไปตลอดชีวิตเลยนะ”










    ...





    ความฝันเกิดขึ้นขณะที่สมองส่วนต่างๆ อย่างนีโอคอร์เท็กซ์ ฮิปโปแคมปัส รวมทั้งบริเวณข้างเคียงถูกกระตุ้น ส่งผ่านชุดความจำ และทำงานร่วมกัน โดยมักผสมผสานเอาความทรงจำ ความปรารถนา และจิตใต้สำนึกเข้าด้วยกัน 


    อาจารย์เลคเชอร์ในวิชาระบบประสาทว่าไว้อย่างนั้น




    ทัพเหนือลืมตาขึ้นอีกครั้ง เขายังนอนอยู่บนเตียงในห้องนอนที่ผนังถูกระบายด้วยสีขาวอย่างที่สีฝุ่นชอบ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่ามันจะกลายเป็นสีมืดมัว หากเพราะพระอาทิตย์ที่ทำหน้าที่ให้ความสว่างในตอนกลางวันได้จากลาท้องฟ้าไปเสียแล้ว



    ชายหนุ่มขยับตัวขึ้นนั่ง ดันแว่นสายตาที่ตกลงมานิดหน่อยให้ตรงกับสันสมูกโด่งที่ถอดแบบมาจากคุณพ่อ ก่อนเอื้อมมือไปเปิดโคมไฟที่หัวเตียงเพื่อให้ในห้องกลับมามีแสงสว่างอีกครั้ง



    เขาปวดหัวหนึบๆ อาจเป็นเพราะการนอนในช่วงเวลาตะวันทับตา หรือผีตากผ้าอ้อมตามความเชื่อของคนเก่าคนแก่ ที่มักชอบเตือนอยู่เสมอว่าจะทำให้เราฝันร้าย

    เขาไม่เชื่อ เพราะกับนายแพทย์ทัพเหนือในอายุ 32 ปี แน่นอนว่ามันเกิดจากการปรับอุณหภูมิและระบบการไหลเวียนเลือดของร่างกายจากแสงที่ได้รับผ่านรีเซปเตอร์ที่ดวงตา เมื่อหลับในช่วงสว่างและตื่นขึ้นช่วงเวลาตะวันตกดินจึงทำให้มีการขยายหลอดเลือดอย่างฉับพลัน เกิดเป็นอาการปวดมึนหัวหน่วงๆอย่างในตอนนี้

    นอกจากนั้น ในฝันเมื่อครู่นั่น.. มันไม่ใช่ฝันร้ายเสียหน่อย



    ทัพเหนือลงมาชั้นล่างของบ้าน ตอนนี้เป็นเวลาเกือบจะสามทุ่มแล้ว ทว่าอากาศยังคงร้อนอบอ้าวสมกับเป็นประเทศไทย ..ต่างกับที่อังกฤษราวฟ้ากับเหว 


    ที่ห้องนั่งเล่น เขานั่งลงบนโซฟา หยิบอัลบั้มรูปที่หนาเป็นนิ้วๆใต้โต๊ะกลางขึ้นมาเปิด มันเป็นสมุด DIY ที่สีฝุ่นออกไอเดียว่าอยากทำเก็บไว้



    30 สิงหาคม 2554 วันรับปริญญาของทัพเหนือ  (ลายมือสีฝุ่น) 

    หน้าเหนือตลกชะมัดฝุ่นสงสารเหนือบ้างเถอะ TT (ลายมือทัพเหนือ)


    เขาหัวเราะเมื่อเห็นรูปคู่กับสีฝุ่นรูปแรก .. เป็นรูปคู่ที่ยืนห่างกันเกือบเมตร เป็นรูปที่สีฝุ่นเองก็จำไม่ได้ว่าเคยถูกขอถ่ายรูปคู่ในวันนั้น แต่พอได้รู้ก็บังคับให้ทัพเหนือเอามาใส่ในอัลบั้มแต่โดยดี


    มันเป็นตัวเขาในชุดครุย หน้าตาก็ดูตลกๆอย่างเช่นตาตี่ๆใต้แว่นหนานั่นที่การันตีฉายาไอ้ตี๋ตั้งแต่อนุบาลยันมหาลัย หรือเจลเซทผมที่ทำให้เขาเหมือนย้อนเวลากลับไปในยุคของเอลวิส เพรซลีย์  


    แตกต่างโดยสิ้นเชิงกับสีฝุ่นที่เรียนจบก่อนหน้าหลักสูตรแพทย์ของเขาไปแล้วสองปี แต่ถึงอย่างนั้นการปรากฏตัวของสีฝุ่นในครั้งนั้นก็เป็นที่สนใจมากๆอยู่ดี ด้วยหน้าตารูปร่างจัดว่าระดับท็อปทั้งเมื่อครั้งยังเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย หรือแม้แต่ฐานะศิษย์เก่าในตอนนั้นก็ดี บวกกับเทสการแต่งตัวสมดีกรีนักศึกษาแฟชั่นดีไซน์ที่ดูดีอย่างนั้นแล้ว..



    ทัพเหนือก็นับว่ากล้ามากเลยทีเดียวที่ไปแอบชอบคนอย่างสีฝุ่นได้ตั้งนานสองนาน



    ..แต่ถ้าไม่ได้บรรดาเพื่อนปากมากในตอนนั้นผลักให้ไปขอถ่ายรูปล่ะก็ เขาก็เป็นได้แค่คนกล้าที่จะแอบชอบเฉยๆอยู่ดี




    ทัพเหนือเปิดอัลบั้มไปอีกเรื่อยๆ ที่เห็นความเปลี่ยนแปลงได้ชัดนอกจากระยะห่างที่ใกล้ขึ้นเรื่อยๆระหว่างเขากับฝุ่นแล้ว คงจะเป็นการแต่งตัวของเขาที่ดีขึ้นด้วย .. ก็แฟนนักออกแบบนี่นะ



    29 มิถุนายน 2555


    เป็นแฟนกันวันแรก (ลายมือทัพเหนือ) - สติกเกอร์รูปการ์ตูนสไปเดอร์แมนที่ฝุ่นเป็นคนแปะ



    ทัพเหนือจำได้แม่น เขานัดกับสีฝุ่นเพื่อไปดูหนังด้วยกันที่ห้างดังในกรุงเทพ ความตั้งใจคือจะพาไปดูหนังรักแล้วขอเป็นแฟนแบบหวานๆเหมือนในละคร แต่เจ้าตัวดันอยากดูหนังไซไฟซะอย่างนั้น (เหมือนรู้ทัน) สุดท้ายทั้งคู่เลยได้ไปดู ดิ อะเมซิ่ง สไปเดอร์แมนแทน


    แต่จะว่าไป ฉากโรแมนติกเรื่องนี้ก็ไม่เลว ทัพเหนือจำได้ว่าตัวละคร ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ หรือตัวจริงที่ชื่ออะไรการ์ฟีลด์ซักอย่างก็เล่นกับเอมม่า สโตน (ดาราในดวงใจของทัพเหนือ) ในบท เกวน ได้ลึกซึ้งถึงความรักของทั้งคู่ได้เป็นอย่างดี


    แถมตอนจบทำเอาเขาเสียน้ำตาไปนิดหน่อยด้วย



    “เหนือ นั่นร้องไห้หรอ” 


    “เปล่า ภูมิแพ้มันขึ้นตา ตามันแห้ง” ตอนนั้นเขาปฏิเสธข้างๆคูๆ แถมยังทำเสียงแข็งกลบเกลื่อนว่าตัวเองกำลังสะอื้น


    “ไม่เป็นอะไรแน่นะ”


    “อื้อ ไม่เป็นไร” ให้ตายสิ หน้าอายชะมัด  ทัพเหนือหลบสายตาสีฝุ่นที่พยายามยียวนแกล้งเขาให้ยอมรับเสียได้


    “แน่นะ ทำไมเสียงดูสั่นๆด้วยอะ”


    สีฝุ่นเก่งมากๆในเรื่องทำให้เขาหัวใจเต้นแรง โดยเฉพาะการชะโงกหน้ามาใกล้แบบนี้


    แล้วทันทีทันใดนั้นเอง เขาก็พูดอะไรแบบนั้นออกมา



    “เป็นก็ได้”


    “หืม เป็นอะไร”


    “ปะ เป็น..”




    “..เป็นแฟนกันมั้ย”





    สุดท้าย วันนั้นก็ได้รูปคู่หลังออกจากโรงหนังมาหนึ่งรูป กับแฟนคนแรกหนึ่งอัตรา





    20 เมษายน 2556


    ถูกเหนือเซอร์ไพรส์วันเกิดครั้งแรก ว่าแต่เค้กแบรนด์นี้อร่อยชะมัด (ลายมือสีฝุ่น)


    เป็นรูปเขาถือเค้กแบรนด์ sweet for your sweet ที่กลายเป็นแบรนด์โปรดของสีฝุ่นตั้งแต่วันนั้น โดยที่หน้าเค้กมีรอยนิ้วของสีฝุ่นปาดไปนิดหน่อย และหน้าเบลอๆของเจ้าของวันเกิดที่รีบวิ่งกลับมาเข้าเฟรมหลังจากกดชัตเตอร์กล้องจับเวลาไว้ จริงๆมีรูปอื่นที่ดีกว่านี้ แต่สีฝุ่นบอกว่าชอบรูปนี้ เพราะทัพเหนือหัวเราะใหญ่เลย



    ฝุ่นบอกว่าเหนือหัวเราะแล้วน่ารักดี ไม่เห็นตาเลย ..



    ส่วนเตุการณ์ก่อนหน้าก็คือในฝันเมื่อตอนเย็น ทุกฉากทุกตอน เขาจำได้อย่างกับย้อนเทป



    นั่นเป็นวันเกิดของสีฝุ่นในครั้งแรกตั้งแต่เขาคบกัน แน่นอนว่ามีรูปในวันที่ 20 เมษายนอีกหลายรูป 2556 2557 และ ..



    20 เมษายน 2558



    หลับให้สบายนะ คนดีของเหนือ

    ทัพเหนือ คนที่รักสีฝุ่นมากที่สุดในโลก (ลายมือทัพเหนือ)


    ตรงนี้ไม่มีรูปถ่ายหลังแผ่นพลาสติกใส เหตุการณ์นั้น ทัพเหนือก็จำได้ดีเช่นกัน 


    เพียงแต่ เขาไม่อยากจะยอมรับมันเสียเท่าไหร่ก็แค่นั้นเอง




    มองนาฬิกาข้อมือที่หลังข้อมืออีกครั้ง ไม่น่าเชื่อว่าจวนจะถึงเที่ยงคืนเมื่อเห็นว่าเข็มสั้นเกือบจะถึงเลขสิบสองในอีกไม่กี่รอบของเข็มยาว ทัพเหนือปิดอัลบั้มรูปแล้ววางมันไว้บนโซฟาก่อนจะลุกขึ้นยืน



    ทัพเหนือเดินไปรับเอากล่องสีชมพูที่แช่ตู้เย็นไว้ตั้งแต่บ่ายออกมา พร้อมเอื้อมหยิบเทียนบนหลังตู้เย็นออกมาด้วย


    กล่องกระดาษถูกเปิดออกด้วยความละเมียดละไม บนหน้าเค้กเขียนตัวอักษรเดิมๆที่เขาสั่งไว้ทุกปี 



    20 APRIL



    อีกไม่กี่นาที เมื่อข้ามผ่านเที่ยงคืนจะถึงวันเกิดของสีฝุ่น หากแต่เมื่อเจ้าของวันเกิดไม่อยู่แล้ว เทียนที่ปักวันนี้จึงไม่ได้เป็นตัวเลข แต่เป็นรูปหัวใจหนึ่งดวง แทนความรักที่เขายังมีให้กับคนรักที่จากไปเมื่อสี่ปีก่อน




    เขาบรรจงจุดไฟจนเกิดแสงสว่างบนเทียนเล่มนั้น ก่อนจะเริ่มอวยพรให้กับสีฝุ่นเหมือนกับทุกๆปี



    “ขอให้ฝุ่นมีความสุขอยู่บนนั้นนะ เหนือจะดูแลตัวเองเป็นอย่างดี ไม่ต้องเป็นห่วงล่ะ”


    “อย่าลืมขอคนบนนั้น ให้พาเรามาเจอกันอีกนะ”




    ทัพเหนือค่อยๆเป่าเทียนเล่มนั้น แต่เป็นที่น่าแปลก เมื่อเทียนที่เหมือนจะดับไปแล้ว กลับมีดวงไฟลุกขึ้นมาอีกครั้ง



    และเสียงอะไรบางอย่างก็ดังขึ้น เสียงที่ไม่ควรจะดังในเวลาเที่ยงคืนอย่างตอนนี้




    กริ๊ง




    เขาลุกขึ้นจากโซฟา สีหน้าฉงนไม่สามารถถูกเก็บไว้ได้ ทัพเหนือค่อยๆเดินไปยังประตูไม้สีขาว ก่อนจะโน้มใบหน้าลงเพื่อให้ระดับสายตาตรงกับช่องมองกลมๆ 


    เขาเห็นด้านหลังของใครบางคน เป็นผู้ชายที่ส่วนสูงไม่ต่างจากเขานัก 



    ทัพเหนือไม่อยากปฏิเสธว่า .. เหมือนสีฝุ่นเหลือเกิน




    ลูกบิดประตูถูกหมุนออก มีเสียงเอี๊ยดอ๊าดของบานพับดังขึ้น แล้วใครบางคนคนนั้นก็หันหลังกลับมา




    หูของทัพเหนือเวลานี้กลับอื้ออึงไปเสียสนิท  ไม่ได้ยินแม้แต่เสียงตึกตักของหัวใจที่เต้นแรงแทบทะลุออกมานอกอก อีกทั้งใบหน้าของเขาก็ผ่าวร้อน กล้ามเนื้อเหมือนอ่อนแรงจนแทบทรงตัวไม่อยู่


    ทัพเหนือค่อนข้างมั่นใจว่าระบบประสาทตาและสมองของเขายังทำงานได้ดีจากการตรวจร่างกายเป็นประจำ หากแต่นาทีนี้เขาเริ่มไม่ค่อยมั่นใจเสียแล้ว เมื่อภาพใครคนนั้นที่ระบบประสาทของเขาประมวลผลออกมาช่างคล้ายคลึงหรือเหมือนราวกับเป็นคนคนเดียวกัน..





    “ฝ ..ฝุ่น”




    hashtag #YWRTDb

    T
    B
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×