เปิดใจเข้าหาเราบ้างสิ

     ผมเป็นเด็กผู้ชายคนนึง ร่างผอมเล็ก ผมยาวพะรุงพะรัง สิวขึ้นเต็มทั่วหน้า ผมชอบความรักมาก มันอบอุ่นและมีความสุข ใครๆก็ชอบรัก แต่ผมไม่ค่อยได้รู้สึกถึงความรักในแบบที่ผมอยากรู้สึกสักเท่าไร

     ผมแอบชอบผู้ชายอยู่หลายคน ส่วนใหญ่เป็นพวกหน้าคม คิ้วเข้ม ทุกคนที่ผมชอบต่างดูดี ดังนั้นผมเองก็พยายามทำให้ตัวเองดูดีเสมอ ผมใช้โฟมล้างหน้าทุกวันเป็นประจำ ทั้งตอนเช้าและก่อนนอน ผมคิดเสมอว่าถ้าสิวหายไปมันคงจะทำให้หน้าผมดูดีขึ้นมาอีกระดับ ทั้งหมดนี้ก็เพื่อเข้าหาผู้ชาย

     แต่ถึงจะทำให้หน้าตาดีขึ้นจนถึงระดับดาราเกาหมีล่ะก็ ผมเองก็ไม่เคยมีความมั่นใจที่จะเข้าหาใครเลย ผมทั้งผอมแห้ง ทั้งเตี้ย แถมยังฉลาดน้อย ผมมักจะคิดเองเสมอว่าคงไม่มีใครเอาผมหรอก ใครจะมาเอาเกย์อย่างผม ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่ารสนิยมเขาเป็นยังไง เขาเป็นเกย์รึปล่าว ชอบผู้ชายหรือผู้หญิง ผมจะมั่นใจได้ยังไงว่าเขาจะรับใจผม

     จากการที่ปีกผมงอกมาหลายครั้ง(นก) ทำให้ผมคิดว่า บางทีการได้ไกล้ชิดกับเขา อาจจะดีกว่าการเปิดใจบอกเขาไปตรงๆ ดังนั้นแทนที่จะพยายามอดกลั้นความรู้สึก ผมคิดว่าควรจะใช้ความรู้สึกในความเป็นเพื่อน

     ติดตามตอนที่ 1 ด้วยนะค้าาาบ