ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Room5
ไม่ว่าหน้าไหน็ามถ้าล้ามาทำน้อัน ันไม่ไว้หน้าใรทั้นั้น!!
...Tigger
Tigger talk
ผมรับโทรศัพท์าไอยอร์น้อายอผม
'ไอเอร์ อยู่ไหนวะ '
' มีอะไร'
' แั้สินะ แล้วฟั อย่าโวยวาย้วย'
' เออ ็พูมาสิวะ '
' แน่ในะ '
' ไอ้เวรยอร์- - '
ูสิ มันทำเหมือนผมเป็นเพื่อนเล่น วนบาทาลอเลย
' เออๆๆ พูแล้วๆๆๆ อย่าโมโหิว้าา'
' อืม '
' วินนี่ .. โนผู้หิลุ่มนึผลัหัวระแทอบโ๊ะ อนนี้อยู่ห้อพยาบาล ยัไม่รู้สึัว '
....
' เี่ยเอ้ยยย'
ผมสบถรอใส่โทรศัพท์อย่าหัวเสีย
' อ่าวว ่าูไมฟะ'
' เปล่า พวมึอยู่ไหน'
' โรอาหารลา'
' รอแป๊บ ูะรีบไป '
ผมัสายาน้อายทันทีรีบ้มลเ็บอแล้ววิ่ออาสวนหลัอาารเรียนทันที
โรอาหารลา
ผมระแทระเป๋าไว้บนโ๊ะ่อนะรเ้าไปหาลุ่มนัเรียนที่มุูอะไรสัอย่าันอยู่ ผมแหวทาเ้าไปใน
แม่ .. น้อู
"ใรผลัน้อู!"
ผมหันไปะอใส่ไอยอร์ มันสะุ้แล้วหันมาทาผม
"เฮ้ย ใเย็นๆิวะ บอแล้วไ"
มันพูปะโลมผม
"มันทำัวเล็อย่านี้มึะใหู้ใเย็นเหรอวะ!!"
"มึพาน้อไปโรพยาบาลเป็นเพื่อนไออฟไป ทานีู้ัารเอ เธอ้วยแบร์ .. ไปรวร่าายะนะ (: "
มันพูัผมแล้วหันไปพูับ เอ่อ เพื่อนยัยัวเล็ อีนัยหนึ่็ะเป็นผู้หิอมัน้วยสินะ หึหึ.
นี่ไม่ใ่เวลาที่ะมาพูอะไรแบบนี้ว่ะ
ผมมีน้อสาวแ่สอน แ่ละนบอบบาทั้นั้น วินนี่อาะูห้าวๆไปบ้าบาเวลา แ่เธอ็บอบบา ใ่ไ ึ้นื่อว่าผู้หิมัน็บอบบาทั้นั้นล่ะวะ
"เออ ัาร้วย อย่าให้ลอยนวล."
ผมระาเสียที่ยัไม่พอใใส่ไอน้อเวรนี่่อนะอุ้มวินนี่าอ้อมอไออฟเินไปที่รถ
"น้อู ููเอ มึไปับรถเถอะ อบใมานะอฟ"
"ไม่เป็นไร มึูรู้ ว่าทำไม.."
"เออ ามนั้น เอ้อ แบร์ มานี่สิมา"
"่ะ .."
โรพยาบาล A.P.H. (โรพยาบาลในเรืออเอพีเอส)
"หมอรับ น้อผะ.."
"อาหมอ วินนี่เป็นยัไบ้ารับ"
ผมำลัะถามหมอทีเินออมาาห้อผ่าั แ่ไออฟพูึ้นแทร่อน
หึหึ แเป็นห่วน้อันล่ะสิ ปาแ็แบบนี้ระวัะโนาบไปแ
ผมน่ะ
ไม่เื่อเรื่อวามรัหรอ (;
"ปลอภัยแล้วนะ ระแทแรมาเลยใ่ไหม แผลอนไ้ลึมา แล้วร้อเท้ามีแผลลึมาเหมือนันนะ นไ้เสียเลือมา ใบมีอัเอร์ฝัเ้าไปอยู่้าใน มีสนิม้วย อาะ้อระวัเรื่อแผลให้ี ใ้เวลานานมาที่ะลับมาใ้เท้าไ้ปิร้อยเปอร์เ็นรับ"
หมออธิบายอวินนี่อย่าละเอียให้ฟั
เหออ นี่เธอะ่าน้อันหรือไวะ ใ้ัเอร์แท้วย! โว้ยยยยยยยยยยยยยยย
ผมับไออฟพาันมาระบายอารม์ที่ระเบียห้อพัอวินนี่
ผมรู้ว่าสูบบุหรี่ในโรพยาบาลมันไม่ถูไม่วรแ่ผมไม่ไหวแล้ว ผม้อปลอปล่อยอนนี้
"เอ่อ พี่ะ "
ผมับไออฟหันไปามเสียเรีย อ่าา แบร์สินะ ลืมไปเลยพี่อโทษ ..
"อ่าา น้อแบร์ ใ่ไหม?"
ไออฟเอ่ยึ้นทำลายวามเียบ
"ใ่่ะ ือหนูฝาใบรับรอแพทย์ไปให้พี่ยอร์ไ้ไหมะ "
แหมะ พอพูถึไอยอร์เธอ็้มหน้าหุ หน้าแ้วย
"รอ่อนสิ มันำลัมาแล้ว"
"เอ่ออ >
"ลัวํนเหรอ"
ผมพูแหย่เธอ
"ปะ เปล่านะะ!"
"ฮ่ะๆ เธอเฝ้าัวเล็เถอะ รอมันหน่อย"
"่ะ"
"แบร์ พี่ออะไรหน่อยไ้ไหมใน" ..ในานะน้อสะใภ้ในอนา ฮ่าา
"ะ ไ้่ะ"
"ห้ามบอวินนี่นะว่าพี่.."
ผมี้ที่มือัวเอ สิ่ที่มันำลัเผาไหม้ลเรื่อยๆวันเหม็นๆลอยลุ้เ็มไปหม
"ไ้่ะ แฮ่ๆ"
"อร้อนะ อบุมาพี่ไปล่ะ"
ผมไม่ไ้ไปไหนหรอฮะ แ่ออไปู่ออีสัสอสามัว
- -
End.
Solf talk
ผมมอวันบุหรี่ที่ลอยอยู่ในอาาศอย่าเหม่อลอย ผมมันบ้า หัวใอผมำลัเอปัหาแท้ๆ ผมลับแอบมอ ไม่เย่วยเธอเลย
หัวใอผม .. ผมทำอะไรไม่ไ้เลย ผมมันเป็นผู้ายที่ไม่ไ้เรื่อเลยว่ะ
ผมเอาแ่พูว่า อย่าเป็นอะไรไปนะ ๆ แ่ผมลับนั่ให้เธอหนุนั ทำไมผมไม่พาเธอไปโรพยาบาล
ทำไมผมไม่เรียเธอ ทำไมผมไม่่วยเธอ ถ้าวินนี่เป็นอะไรไปผมะทำยัไ ..
ู่ๆ็รู้สึมีน้ำใสๆออมาาอบา บ้าแล้วู ร้อไห้ั้นเหรอ นอย่าผมเนี่ยนะร้อไห้
นที่ใรๆ่า็บอว่าผมเย็นาั้นเหรอ เหอะๆ ลสิ้นี
"มึ ไหวปะวะ"
ไอไทเอร์ถามผมพร้อมับบบ่าผม มันอยปลอบผม ผมนี่โรอ่อนแอเลยว่ะ
"ไหว"
"มึเอาอะไรไหม ูะไปื้อาแฟ สสัยเมื่อืนหนัไปหน่อย"
"นมสปั่นใส่วิป เพิ่มวิป้วย เ้ร้าน MS รสาราเมลนม"
ผมพูเพ้อๆออมา
"อ้อ อย่าเอาาแฟาราเมลมานะ เี๋ยวะโนโวยวายะ ฮ่ะๆ"
"มึ .. น้อมันหลับอยู่ ูรู้มึไม่แนมไออฟ"
"ไปเถอะ เี๋ยวื่นมาะโวยวายเอา "
ผมบอมัน ันให้มันออาห้อไป ผมเินลับเ้ามานั่อบเียนไ้
"เอ่อ หนูอไปุยโทรศัพท์ีว่า่ะ"
แบร์เอ่ยัึ้น เธอิว่าไม่อยาะััหวะรึเป่ล่านะ ีแล้วล่ะ ..
แร๊
เสียประูปิล ผม้มลูบที่หน้าผาเธอ เลื่อนลมาที่แ้ม
ุ๊บ
ปาผมมันหยุไม่อยู่แล้ว ผมบรรประทับลไปที่ริมฝีปาบาที่แห้ผานั่น
อืมม ..
ูอโทษนะ ไทเอร์ ยอร์ ูหยุไม่ไ้ริๆ ูะรับผิอบเอ
เวลาผ่านไปเนิ่นนานเท่าไหร่แล้วไม่รู้ อนนี้ผมสนแ่นรหน้าเท่านั้น
"ไอเี่ยอฟ!!! น้อูโว้ยยยยย!!!"
...............................................................................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น