ตอนที่ 1 : (os)(Kookmin) Ugly
เพี๊ยะ!!
"555 ไอ้คนน่าเกลียด! ไอ้คนสกปรก! ไอ้คนโสโครก!!"
กลุ่มชายหนุ่มร่างใหญ่วัยมัธยมปลายได้กระทำกับร่างเล็กไว้อย่างโหดเหี้ยม พวกเขาไม่ได้สนใจเลยแม้แต่นิดเดียวว่าคนที่ถูกกระทำนั้นจะรู้สึกอย่างไร และที่ทำไปก็เพียงเพราะความสะใจก็แค่นั้น
"อึก...."
"เห้อออ เบื่อว่ะแม่ง ไปกันเถอะ"
เมื่อได้กระทำกับอีกฝ่ายจนพอใจแล้วก็พากันไปเตร็ดเตร่ที่อื่นตามใจที่เขาอยากที่จะไป ส่วนอีกคนก็ได้แต่เพียงกำหมัดไว้แน่นแค่นั้น เพราะเขาทำอัไรไม่ได้เลย
'นี่เรามันน่าเกลียดขนาดนั้นเลยเหรอ?'
เขาคิดอยู่แบบนั้นซ้ำไปซ้ำมา คิดจนน้ำในตาได้ไหลระรอกออกมาไม่รู้กี่หยดต่อกี่หยด เขาไม่รู้ดลยว่าตัวเองไปทำอะไรให้คนพวกนั้นได้รังเกียจได้ขนาดนี้
.
.
.
.
.
.
.
.
วันต่อมาเขาก็ต้องมาโรงเรียนตามปกติ เพราะไม่อยากที่จะขาดเรียน ไม่ทันได้เข้าประตูโรงเรียนก็เขาก็ได้พบเจอกับใครบางคนที่กำลังยืนรออยู่
"นายชื่อจีมินสินะ?"
คนตรงหน้าถาม เขาได้แต่พยักหน้าเบาๆแค่นั้น พร้อมกับมือที่กำกระเป๋าสะพายแน่นเพราะกลัวว่าตัวเองจะโดนเหมือนเมื่อวานอีก
"ไม่เป็นไรนะ เราชื่อจองกุก เราไม่ทำอะไรนายหรอก"
"จะเชื่อใจนายได้ยังไงกัน...."
ร่างเล็กถามด้วยน้ำเสียงที่เบาจนแทบจะไม่ได้ยิน แต่ถึงอย่างนั้นคนตรงหน้าก็ได้ยินทั้งหมดที่เขาพูดอยู่ดี
"เรามาดีนะ...คือ...เราอยากจะช่วยนาย"
"หรอ???"
"ใช่...เรารู้ว่านายกำลังกลัว แต่นายไม่ต้องกลัวนะ เราจะช่วย..."
"มะ...ไม่ต้องห่วงหรอก"
ยังไม่ทันได้ขาดคำร่งเล็กก็เอ่ยห้ามออกมาก่อน พร้อมกับรีบเดินเข้าไปอย่างรวดเร็ว แต่ไปได้ไม่ไกลนักเพราะมีมือของอีกคนจับข้อมือไว้อยู่
"ฉันจะช่วยนายเองนะ"
"ฉันมันน่าเกลียดนะ...นายไม่ต้องช่วยหรอก...อึก"
ร่างเล็กพูดเสียงสั่นระริกเมื่อต้องพูดคำว่า'น่าเกลียด'ให้อีกคนได้ยิน เขาไม่ชอบคำนี้เลย แต่ทำยังไงได้
.
.
.
เขาได้ยินคำคำนี้มาตลอดตั้งเด็กจนโตเลยนี่นา
"นายไม่ได้น่าเกลียดซะหน่อย"
คนที่ชื่อว่า'จองกุก'พูดพร้อมกับจับไหล่ของจีมินให้หันหน้าเข้าพร้อมกับกอดเอาไว้
"นายไม่ได้น่าเกลียด ถึงคนจะว่าแบบนั้นมากแค่ไหน แต่ยังไงนายก็ไม่ได้น่าเกลียดนะ"
ว่าแล้วพร้อมกับเอามือลูบบนหัวร่างเล็กอย่างแผ่วเบาจนร่างเล็กรู้สึกอยากจะร้องไห้เพราะเขาไม่เคยได้รับสัมผัมนี้มาก่อนเลย
เขาไม่เคยได้สัมผัสที่อบอุ่นแบบนี้มาก่อนเลย
"ฮึก...ขะ...ขอบคุณนะ"
ร่างเล็กยิ้มพร้อมกับกอดตอบ เขาร้องไห้เพราะดีใจที่ยังมีคนที่ยังคอยห่วงเขาอยู่ เขาดีใจจริงๆ
"ไม่เป็นไรหรอก...แค่นายยิ้มฉันก็มีความสุขแล้วล่ะ"
"อื้ม....."
"ฉันรักนายนะ...จีมิน"
เขาพูดเบาๆพร้อมกับเกลี่ยน้ำที่อยู่ใต้ตาให้อีกฝ่ายอย่างแผ่วเบา ไม่รู้อยากจะพูดคำไหนอีกแล้วล่ะ
นอกจากคำว่า...'รัก'
END
-----------------------------
สวัสดีค่ะ นี่เป็นฟิคสั้นแรกที่เราแต่งนะคะอาจจะดูมึนๆงงๆยังไงก็ขออภัยด้วยนะคะ แงงง ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาอ่านกันนะคะ ติ-ชมกันได้ตามสบายเลยนะคะ อิอิ มาคุยกับไรท์ได้ที่
FB : Kanako kouki
นะคะพวกทวิตเตอร์ยังไม่สร้าง,_,ยังไงก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
