ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Neji x Naru) You're Mine Naruto!!!

    ลำดับตอนที่ #1 : ภารกิจตามหาหมา

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.75K
      22
      19 เม.ย. 54

    Neji x Naruto

    You're My love.Naruto
    =================


    นี่ๆ นายเชื่อในความรักรึเปล่า
    เชื่อว่ามันจะสามารถเปลี่ยนแปลงคนเราได้ไหม
    เชื่อว่าสันจะทำให้เรามีความสุขได้รึเปล่า
    มันจะทำให้หายเหงา...และคลายกังวลจริงเหรอ
    คำตอบที่พูดออกมาจากปากของนายคือ
    ..
    .....ไม่รู้สิ...
    แต่ฉัน...เชื่อว่าเราต้องกำหนดมันขึ้นมาเองนะ...
    นายตอบอย่างงั้น....
    ========================================

    เช้าที่อากาศสดใสแบบนี้ เมื่อมองไปรอบๆตัวแล้ว
    ก็ดูเหมือนว่ามันจะมีความสุขไปหมด ยกเว้นคนไร้รอยยิ้มตรงหน้า
    "นี่...เนจิ นายอย่าทำให้อากาศที่สดใสแบบนี้หายไปเลยนะ" นารูโตะบอกเนจิ
    พวกเขาได้รับภารกิจให้ไปตามหาหมาน้อยด้วยกันน่ะ
    "หือ? นายว่าอะไรนะ นารูโตะ" เนจิที่กำลังเพ่งสมาธิหันมามองนารูโตะ
    "นายน่ะ หัดยิ้มซะบ้าง! เครียดเกินไปแล้วนะรู้มั้ย!!?" นารูโตะบ่น
    "นายก็ช่วยๆกันหาหน่อยสินารูโตะ อย่าอู้!!"
    "เพราะนายเครียดเกินไปไงล่ะ หมามันถึงได้ไม่กล้าเข้ามาหา"
    "..." เนจิเงียบ มองหน้านารูโตะนิ่ง นารูโตะถอนหายใจ
    "พวกสัตว์น่ะ มันมีสัมผัสพิเศษสูงนะ มันรับรู้ได้ว่าเราอยู่ในอารมณ์ไหน ควรจะเข้าไปหามั้ย?"
    นารูโตะอธิบาย ตอนนี้เขาอึดอัดมากกับการที่เนจิเครียดเรื่องหาหมามากขนาดนี้ ซีเรียสมันทุกเรื่องจริงๆสิน่า....
    "งั้นเองหรอกเหรอ?" เนจิถามอย่างไม่ค่อยเชื่อ ก็นารูโตะน่ะ ไปรู้มาจากไหนกัน?
    "อย่ามองอย่างงั้นสิ...อย่างน้อย...ฉันก็เป็นหมาเหมือนกันล่ะน่า...." นารูโตะหน้างอเมื่อเห็นว่าคนที่
    มองมาจะไม่ค่อยเชื่อเขา เนจิถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ก่อนจะส่ายหัว
    เจ้านารูโตะปากแข็งชะมัด เป็นห่วงก็พูดออกมาดีๆก็ได้นี่นา..

    =========================================

    "เนจิๆ ทางนี้ๆ" นารูโตะวิ่งนำเขาลัดเลาะเข้าไปในป่า
    และดูเหมือนว่ามันจะเริ่มลึกขึ้นทุกทีๆ
    "ระวังหลงนะ อย่าเพิ่งรีบสิ นารูโตะ!" เนจิบอก แต่คนตรงหน้าหาได้ฟังไม่
    ร่างบางของคนตรงหน้า วิ่งลัดเลาะอย่างชำนาญ
    ก่อนจะมาหยุดที่ริมน้ำตกแห่งหนึ่ง
    "นี่ไงๆ ตัวนี้ใช่ไหมล่ะ?" นารูโตะ วิ่งเข้าไปอุ้มหมาน้อยน่ารักมาชูให้เนจิดู
    เนจิหยิบรูปออกมาจากกระเป๋า...เหมือนเป๊ะ!! นารูโตะจมูกไวดีชะมัดแฮะ
    "ใช่แล้วล่ะ...ว่าแต่...ทำไมนายรู้ล่ะ? ว่ามันอยู่ที่ไหนน่ะ?"
    "อ่อ...ฉันเจอมันเมื่อสามวันที่แล้วน่ะ เลยเก็บมาเลี้ยงไว้แถวนี้" นารูโตะบอก
    เนจิส่ายหัว หมอนี่...มันก็แค่บังเอิญเองเรอะ!
    "งั้นรีบกลับกันเถอะนารูโตะ จะมืดแล้วนา" เนจิบอกก่อนจะเดินหันหลังออกไป

    "เดี๋ยวสิ...รอก่อน...." นารูโตะพูดน้ำเสียงจริงจัง ก่อนจะเอื้อมมือมาคว้าแขนของเนจิไว้
    ร่างบางดึงเนจิไปนั่งริมน้ำตก เนจิมองหน้านารูโตะอย่าง งงๆ
    "นาย..." คำพูดที่จะถามถูกกลืนเข้าไปในลำคอ เมื่อเห็นร่างบางถอดเสื้อและลงไปเล่นน้ำ
    "เย็นสบายดีนะ ลงมาสิ ก็วันนี้น่ะร้อนจะตายไป แถมเรายังหาเจ้าตัวนี้กันทั้งวันแล้วนี่
    นารูโตะบอกก่อนจะเอาหมาน้อยตัวนั้นลงมาเล่นน้ำด้วย
    "ไม่เอาล่ะ...เชิญนายตามสบายเถอะ" เนจิส่ายหัวและมองนารูโตะที่กำลังเล่นน้ำกับเจ้าตูบจนเพลิน

    =========================================

    "ขอบใจมากเลยนะค้า~" ผู้หญิงเจ้าของหมาพูด ก่อนจะก้มหัวให้เขา
    "ไม่เป็นไรหรอกครับ มันเป็นหน้าที่น่ะครับ" เนจิบอก ยิ้มให้กับหญิงสาวคนนั้น
    "อะไรกัน...นายก็ยิ้มได้นี่..." นารูโตะพูดหน้างอ เนจิหันมามองหน้านารูโตะอย่างไม่เข้าใจ
    "นายน่ะ...ถ้ายิ้มบ่อยๆ ก็คงจะดีนะ" นารูโตะบอกและเดินออกมาจากตรงนั้น
    "แล้วเจอกันเมื่อยัยป้านั่นเรียกอีกนะ บาย" นารูโตะเดินตรงไปยังร้านราเม็งทันที
    "อ้าว! นารูโตะ ไปทำอะไรมาน่ะ ผมเปียกเชียว" อิรุกะถามขึ้น นารูโตะเดินไปนั่งข้างๆอิรุกะ
    "พอดีผมไปเล่นน้ำมาน่ะครับ ครูอิรุกะ" นารูโตะตอบและหันไปสั่งราเม็งมาหนึ่งชามโต
    "ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เจอเธอเลยนะนารูโตะ ติดภารกิจเหรอ?"
    "อ๋อ...เปล่าครับ ผมก็อยู่ที่บ้าน..." นารูโตะตอบซดราเม็งไปอีก
    "งั้น...ไว้ครูจะไปหาบ่อยๆละกันนะ" อิรุกะบอกและเดินออกไป
    "ครับครูอิรุกะ" นารูโตะรับคำ ก่อนจะหันมาสนใจราเม็งต่อ

    "ฮ้าว~~~" นารูโตะหาว ก่อนจะเดินขึ้นไปนอนบนเตียง
    พรุ่งนี้แล้วสินะ...จะครบรอบวันที่ซาสึเกะจากไป กี่ปีแล้วนะ
    นารูโตะสบัดความคิดนั่นออกจากหัว และเอื้อมมือไปปิดไฟ
    ก่อนจะหลับตาลง และไม่รู้เรื่องอะไรอีก..

    =========================================

    "อรุณสวัสดิ์ ซากุระจัง" นารูโตะทักซากุระที่ถือของพะรุงพะรัง
    "อ้าว! อรุณสวัสดิ์ นี่นารูโตะช่วยหน่อยสิ" ซากุระพูด ก่อนจะยื่นหลอดแก้วใสๆหลายหลอดมาให้นารูโตะถือ
    "ช่วยถือนี่หน่อย...แล้วตามฉันมานะ" ซากุระเดินไปยังห้องทดลองที่อยู่ในโรงพยาบาล
    นารูโตะวางหลอดใสๆพวกนั้นลงบนโต๊ะ ก่อนจะนั่งลงไกล้ๆกัน
    ซากุระเดินเข้ามา เธอวางถุงกระดาษพวกนั้นลงไกล้ๆกับหลอดแก้วใสๆ ก่อนที่จะเผลอดันหลอดไปข้างหน้า
    และหลอดแก้วหลอดหนึ่งก็พ้นจากขอบโต๊ะ มันราดลงที่ตัวของนารูโตะพอดี
    "อ๊ะ!! นี่น้ำอะไรเนี่ย!! ทำไมมันร้อนอย่างงี้ล่ะ?" นารูโตะร้องออกมาด้วยความตกใจ
    ซากุระสะดุ้ง เดินเข้าไปดูนารูโตะ
    "ตายแล้ว!! ยาทดลองหก!!!" ซากุระรีบหาผ้ามาเช็ดยาทดลองออกจากตัวนารูโตะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×