คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : yeobo 4
รู้อะไรไหม...
านยอลไม่สบาย
านยอลื้อและี้อ้อนที่สุ ^~^
แบฮยอนนอนอยู่ในอ้อมออานยอลปิ
แ่วันนี้เารู้สึว่าไอร้อนาัวานยอลแผ่่านมาว่าปิ
ทำให้เาลุึ้นมาเอามือทาบับหน้าผา เเละ รู้ว่ามันร้อนี๋
ทำให้เารีบวิ่ออนอห้อไปหาน้ำหายามาให้านยอลทาน
"ันยอล ัวร้อนี๋เลย ื่นมาินยา่อนนะรับ"
แบฮยอนไ้เเ่เรียละสิเบาๆ
อยู่หลายรอบนานยอลสลืมสลือื่นึ้นมา
"อืออ..."
"านยอลินยานะับ
ะไ้หาไวๆน้า"
านยอลรีบว้าเอวอเาไปอเเละเอาหน้าุไว้เเล้วส่ายหัวไปมาเหมือนเ็น้อย
แบฮยอนไ้เเ่ยิ้มในวามี้อ้อนอนัวโเเล้วึเอามือไปลูบแ้มสาเบาๆเพื่อให้านยอลรู้สึีึ้น
"านยอล้อินนะ
ถ้าไม่ินานยอละไม่หาย แล้วานยอละอไปเที่ยวับเรานะ ะไ้อยู่แ่ในห้อ
านยอลไม่เบื่อหรอับ?"
านยอลเยหน้าึ้นมามอแบฮยอนเเล้วระพริบาปริบๆใส่เา
"ินยา่อนเร็วับ
อ้า.." านยอลรีบใส่ยาเ้าไปในปาเเละินน้ำาม
เอนัวลนอนบนที่นอนเหมือนเิมเพราะเารู้สึ่วนอน
แบฮยอนึ้มหน้าลไปูบเบาๆที่มูที่ึ้นสีแ
"หายไวๆนะยอโบ"
ำสุท้ายที่านยอลอมยิ้มสุท้ายเเล้วหลับไป
ทา้านแบฮยอนรีบลไปมาร์ท เพื่อื้ออมาทำ้าว้มให้านยอลิน
ถึเาะทำไม่เป็นเเ่เาศึษามาอย่าีเเล้วว่ามีวัถุิบอะไรบ้า
่อนเาะิเินเาเห็นาร์็อโแลที่านยอลอบินเลยไปหยิบมาสออันไว้เป็นราวัลให้เ็ีที่เื่อฟัเา
พอถึห้อเารีบไปูอาารอานยอละลลไปนิหน่อยเาึเ้าห้อน้ำไปเพื่อเรียมหาผ้านหนูมาเ็ัวานยอลเพื่อระบายวามร้อน
ูเหมือนว่าไ้ยัไม่หม
เาเลยเสยผมม้าอานยอลเเละแปะเลลไ้ลไปที่หน้าผาอานยอล
เาึรีบไปทำ้าว้มให้แฟนสุหล่อไ้ิน
"านยอลับ
ื่น่อนนะ มาิน้าว่อนนะเี๋ยวานยอลไม่หายน้าา" แบฮยอนเรียปลุนป่วยเเละบ่นุ้ิ้้าหูอานยอล
านยอลรู้สึรำาเาึบ่นพึมพัมๆ
"ฮื่อออ
ะนอน...." แบฮยอนไม่ยอมเเพ้
เพราะานยอละื้อ็อนนี้เท่านั้นแหละ
"ว้าา~
ถ้าานยอลไม่ื่นแบฮยอนไปูแลนอื่นละน้าา อิน็อโแล้วย บ๊ายบายยย"
แบฮยอนแล้พูเสียั ทำให้านยอลรีบื่นึ้นมาทันที
"ฮื่อ..
แ่ๆ แบอย่าทิ้านไปไหนนะรับ เอา็อแลาน้วย แ่ๆ"
านยอลรีบอ้อนเ้าหาแบฮยอน เพราะลัวว่านัวเล็ะทิ้ไป แถมับ็อโแลอโปร แบฮยอนที่ยืนอยู่อมยิ้ม้วยวามเอ็นูนัวโเเละึไปนั่รอบเียเเล้วว้าานยอลมาอ
"โอ๋ๆ
น้อานยอลล อย่าื้อับพี่เเบนะรับ น้อานยอล้อิน้าว่อนนะ"
แบฮยอนปลอบานยอล้วยำพูที่น่ารัน่าหยิ
ทำให้นป่วยมีใบหูสีแึ้นอย่าัเน
"อ้ามม
เ่มาๆเลย อิ่มยัับบ" แบฮยอนถามานยอลที่อาารเริ่มีึ้นเเล้ว
"อร่อยัรับ
ทำเอป่ะเนี่ย แ่ๆ"
านยอลพูถามเอาใแบฮยอน เพราะเาไ้ยินเสียทำอาหารในรัว
ถึเาพึ่ะินฝีมืออแบฮยอนรั้แรมัน็ไม่ไ้เเย่แ่ทำให้เารู้สึีใไ้แ่
เเอบอมยิ้มอยู่นเียว
"เราทำเอับผม
านยอลนอนพั่อนนะเี๋ยวเราเอาผ้ามาเ็ัวให้นะ" ่อนเินออไปเอาเลลไ้มาแปะให้ับผ้านหนู
เาไ้รีบหอมแ้มนัวสูให้เินเล่นๆ
ฟอ
วันนี้านยอลหายไ้เเล้วแ่ผิปิืออ้อนหนัว่าเิม
"แบรับ
านออหน่อยย"
านยอลนั่อยู่ที่เียเรียแบฮยอนที่พึ่อาบน้ำเสร็ให้เ้าไปอ
พอเาเินไปานยอล็รีบว้าัวเาไปอเเล้วเอ่หน้าุท้อที่เริ่มมีพุน้อยๆ
ุไม่พอแถมมาับพุเาเบาๆหลายรอบนเริ่มั๊ี๋
"ฮ่าๆ
านยอลไม่สบายปะับ"
พูพลาเอามือลูบผมอานยอลไป้วย
านยอลว้ามืออเาุ๊บหลัมือหลายๆรอบเหมือนที่เาอบทำับานยอล
เมื่อทัู้่เล่นันเสร็็พาันนอน
"านรัแบนะรับ"
แบฮยอนยัไม่ทันพูอบานยอล็เบียริมฝีปาลมาสัมผัส าอ่อนหวานเปลี่ยนเป็นร้อนเเรบยี้ริมฝีปาเยลลี่เเละูึวามหวาน ลิ้นุนวัันอยู่อย่าไม่ยอม มือหนาสอเ้าไปใ้เสื้อ ลูบหลัอแบฮยอนพร้อมบีบเนื้อนุ่มน้อยๆ
"อื้ออ.." แบฮยอนทุบอหนา
านยอลผละปาัวเอออาแบฮยอน
แ่เา็รีบเ้าไปูบับราบน้ำลายามมุมปานเิเสีย "๊วบ"
ทำให้แบฮยอนยู่ปา
รีบเอาหน้าุที่ออานยอลละบ่นอยู่้าหูอานยอลอย่านั้น
"านยอลบ้า เราเือบหายใไม่ออละนะ บ้าที่สุ" เาว่าพลาัอานยอลเพื่อทำโทษ แ่านยอล็ไ้เเ่ยิ้มเพราะเาูบับแบฮยอนทีไรเ้าัว็บ่นไม่็ทุบีเาเบาๆแบบนี้ทุที
"ัเยอะๆเลยนีานอบ"
"ั่มๆ านยอลบ้าที่สุ ั่ม"
~~~~~~~~~~มาเเล้นนน~~~~~~~~~~~
ิถึันไหมเนี่ยย อโทษที่มา้านะะ
่วนี้ารบ้านเยอะ ปั่นไม่ทัน ะรีบมา่อให้น้า
ุ้บบๆ
ความคิดเห็น