คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : อาหลาน
“อืม อินเียโบราในอีรวมปาีสถานในปัุบันและอินเียไว้้วยัน เริ่ม้นอารยธรรมาลุ่มแม่น้ำสินธุ อันเรียไ้ว่าอารยธรรมสินธุ ้นพบเหรีย มีรูปสลัอนนั่สมาธิอันเป็นลัทธิโยีเริ่มแร”
านั้นทุสิ่็ไหลพรั่พรูออมาอมันเอ อาหลานแ่ปล่อยให้ ินนาารพาไป
“อืมีมา ้ออย่านี้สิ เอาหล่ะทุนไ้ภาพร่าว ๆ บ้าแล้ว วันนี้พวเราะเรียนเรื่อนี้ัน อาหลานนั่ลไ้ รูให้เธอสิบะแนน”
“อบุ่า” อาหลานไหว้ย่ออย่าน่ารั อาารย์ยับแว่นมออาารน่ารั เินเหุอเ็เรียนอมหยิ่นเิมอย่าไม่เ้าใ
แ่ว่า็เริ่มสอนอัวเอ่อไป
“ที่ริ็ไม่ยาเท่าไหร่นะ อย่านี้พอรอัวไปไ้นะเรา”
“อาหลานเธออย่าส่เสีย เี๋ยวอาารย์ุ” อายี่ระิบเือนเพื่อนรั อาหลานลืมัวไปหน่อยึรีบพยัหน้าให้แล้วปิปาเียบ
น่าแปลที่อาหลานพยายามิามเรื่อที่อาารย์พยายามะสอน แ่ไม่ทันไรเธอ็เบื่อ นิสัยเิมอหัวหน้าหนิเริ่มสำแเ สายาวาไปมอนหล่อ แถวหน้าห้อเพื่อสำรวและัลำับวามหล่อระาใ ยัีที่เธอนั่ในแถวที่สาม า้านหน้าสุ
เพราะหาว่านั่แถวหน้าแบบพวเ็เรียนสุโ่ล่ะ็ เธอะไม่อา ยับเยื้อนัวหรือหันหัวไปมอทาอื่นไ้เลยน่ะสิ แ่นั่แถวสามนี่็อึอัะแย่อยู่แล้ว เธออยานั่หลัห้อไปเลย้วย้ำ ไม่มีใรมอแผ่นหลัหรือว่าท้ายทอยแบน ๆ อเธอ หรือว่าผมที่ไม่่อยไ้หวีอเธอ้วย
้าหน้ามีผู้ายสามนที่เหลือเป็นผู้หิที่ทำท่าเหมือนหุ่นยน์อแ็ เหมือนะั้ใให้อาารย์มอเห็นวามั้ใเพื่อแ่ันเอาะแนนเพราะอยาไ้อย่าอาหลานบ้า สามนนี่นนึท่าทานุ่มนิ่มและเ้าเนื้อุ้ยนุ้ยแบบพวลัเพศ นนี้เธอัออ ทันทีโยไม่้อเปลือหัว
อีนนั่แถวลาแถวเียวับเธอแ่มอเห็นหน้าไม่ั แ่ารูปทรระโหล ทา้านหลัแล้ว เธอบอ้วยสัาาไ้ว่า้อไม่ี้เหร่แน่ นี้เหร่อะไร ะหัวสวยนานี้ ผม็ัสั้นและเรียบร้อยมา แนวีนผมที่เรียนนทำให้ระโหล ท้ายทอยูเ่นส่านานี้็ถูันอย่าปราี
อาหลานอบนหล่อแบบเนี๊ยบที่สุ ถึัวเธอเอะไม่ใ่นใส่ใัวเอนั็เถอะ อันว่าสอสิ่ร้ามย่อมึูเ้าหาัน เหมือนแม่เหล็นละั้ว สาวแ็มัึูหนุ่มโรแมนิ อาหลานเือบีนิ้วัเปาะว่าัวเอับหนุ่มลึลับ นนี้้อเ้าันไ้เหมือนถุมือัใหม่ สวมไ้แนบสนิททีเียว
แ่พอเหลือบมอไปทาวา อาหลาน็้อหายใเ้าแร ๆ และทำาโ เป็นเพราะว่านหล่อระาใอีนที่เหลือำลันั่มอมาทาเธอพอี เธอรีบเปลี่ยนสายาไปมออาารย์ที่ำลัวารูปแผนที่อินเียเป็นลายไ่เี่ยเพราะู เหมือนไอศรีมโนแท่มาว่า
“นั่นใรันนะ ทำไมมอมาทาเราไ้” อาหลานไม่เ้าใ หรือว่าเป็นนที่ แอบมอันับเ้าอร่ามา่อนนะ ิแล้ว็รีบ้นหาาวามทรำทันที ปราว่าื่อว่าื่อหมิ เป็นรอหัวหน้าห้อ
“เ็ีเสีย้วยสิ”
แ่ว่าพอ้นในวามำลับไม่เห็นว่าื่อหมินนี้ะเยุย้วยเป็นพิเศษหรือว่า เยแอบมอันแบบว่าส่สายามีนัยยะ่อนเร้นับอาหลานนเ่าสันิเียว หรือว่าเาอาเห็นวามเปลี่ยนแปลาารร่ายยาวเรื่ออินเียโบราอหัวหน้าหนิ หรือเปล่า เลยับผิไ้
“ไม่ริหรอน่า ภายนอัน็เป็นอาหลานหน้าสวยนเิมไม่ใ่เหรอ” ิมาถึรนี้็ระหนัไ้ถึวามริ้อหนึ่ที่ว่า ัวเอเป็นนสวย หัวหน้าหนินเิม ไมุ่้นเยับารเป็นเป้าสายาาสหายายสัเท่าไหร่ ารถูนสนใมันวิเศษอย่านี้ เอหรอหรือ
ิไ้แล้ว็บอัวเอให้เรียมัวให้ินเอาไว้ หาะมีใรริ่เ้ามา มอบอไม้ให้หรือว่าวนไปิน้าว้วยัน วามรู้สึแบบนี้มัน่าแสนวิเศษริ ๆ อาหลานระหยิ่มยิ้มย่ออยูในใ ไม่ทันไรหรือว่าเธอะอออาารรุนแรสั่นสะเทือน อาาศรอบัวมาไปหรือเปล่า
เพราะว่าหนุ่มหล่อหมายเลหนึ่ลับทำท่าหันหัวไปมาับเาบ้า ท้ายทอยามเ่นส่านั้นยามหันไปมาล้ายาราภาพยน์ที่ปราัวทารายารแห่ าิอนวันลอปีใหม่อประเทศ็ไม่ปาน ไม่ว่าะเินไปทาไหนหรือว่าเลื่อนไหว ทาใล้วนน่ามอไปหม
ความคิดเห็น