ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักนาย my boyfriend. (Yaoi)

    ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2 : สุดโต่ง!!

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 21.6K
      51
      22 เม.ย. 50



    มหาวิทยาลัยของผมไม่ได้อยู่ในตัวเมืองหรอกครับ  ออกแนวตะเข็บชายแดนกรุงเทพฯ  ความเจริญเข้าถึงแบบหน่อย ๆ  รถเมล์เข้าถึงแบบเฉียด ๆ   ที่สำคัญชุมชนรอบมหาวิทยาลัยผมมันไม่มีกฎหมายครับ  ดังนั้นคุณจะสามารถเห็นรถมอเตอร์ไซค์ 4 จังหวะ  หรือ 2 จังหวะ  ปาดเบาะ  โหลดเตี้ย  ใส่แม็กซ์ล้อ  เปลี่ยนยาง  อัพโช๊ค  เพ้นท์สีรถ  บิดขวั่กไขว่ไชว์พาวในซอยแคบ ๆ เสมือนประหนึ่งตัวเองเป็นรถแข่งสูตร 1 หรือรถโคตรมอเตอร์ไซค์ 4 สูบ 1000 cc.  เท่ห์อิ๋บอ๋าย  เงินบุพการีทั้งน้าน  แล้วยังแฟชั่นเด็กแว้น  เด็กแซ้บ เด็กสก๊อยให้รึ่ม  เห็นแล้วพ่ออยากตบเกรียนแตก

     
              
    อาจจะงงว่าเกี่ยวอะไรกับผมเหรอ  เกี่ยวสิครับเพราะผมต้องอยู่หอในบริเวณที่เหล่าเกรียนเทพพวกนี้สิงสถิตย์อยู่  ส่วนมากไม่ใช่เด็กมหาลัยหรอก  เป็นเด็กท้องที่ซะมากกว่า  แล้ว
    'ไอ้กิง'ก็ชอบมาค้างกับผมที่หอ  ไอ้ความสุดโต่งของมันก็วอนตรีนแซ้บบอยสก๊อยเกิร์ลมิใช่น้อย  หวิดให้ผมต้องกลายเป็นผีเฝ้าซอยอยู่บ่อย ๆ

       
            
    ไอ้กิงมันจะมี
    Lambesta แต่งมาแล้วอย่างงามอยู่คันนึง  เอาไว้ขับขี่ในมหาลัยโดยจอดไว้ที่หอผม  พอไปเรียนให้ผมเอาไป  พอกลับมันก็ขับเอามาสด้า 3 รถยนต์ที่มันใช้ไปมาระหว่างบ้าน(ในเมือง)กับมหาลัย(ชานเมือง)  ผมเคยคิด 'บ้านเมิงมีเหมืองทองอยู่หลังบ้านรึไงฟร่ะ  รวยไม่เกรงใจนายก'  มันบอกเพื่อความสะดวกขับรถเก๋งในมหาลัยเปลืองค่าน้ำมัน(อยากรู้จริงมีรถ 2 คัน  อย่างไหนเปลืองกว่ากันแน่) 

       
            
    เหตุเกิดวันนึงตอนมันขี่
    Lambesta แล้วผมซ้อนมันอยู่  ดูเป็นเด็กแนวน่ารักน่าชังเป็นอย่างยิ่ง  ขณะที่พวกผมจะเลี้ยวเข้าซอยหอพักนั่นเอง  (เปิดไฟเลี้ยว  ขี่เข้าขวาชัดเจน)

    "ฟิ้ววว  ~~~ บรื้นนนนนนนนนน"  เสียงฮอนด้าเวฟ 125 ผ่านการแต่งมาแล้ว  บิดปาดหน้าเหมือนอยู่ในสนามเซอร์กิต


    ผมคิดในใจ
    'ไอ้น้องเอ๋ย  เมิงปาดใครไม่ปาด  ผ่ามาปาดหน้าไอหมาบ้ากิงซะได้'  แล้วสิ่งที่ผมคิดก็แม่นเหมือนถูกหวย


    "เฮ้ยยยยยยย"  ผมร้องเสียงหลงทันทีที่มันกระชากรถบิดตามแซ้บบอยสก๊อยเกิร์ลไป  ผมเลยถือโอกาส  เอ้ย!  ไม่ใช่  กอดหมับเข้าเอวมันทันที  ก่อนที่แรงดึงดูดโลกจะทำปฏิกิริยากับผมเข้าไปวัดถนนตอนหงายหลัง

    มันก็คงคิดว่าตัวเองอยู่ในเซอร์กิตเก็บเวลารอบสุดท้ายอยู่เหมือนกันมั้ง 


    "ไอ้กิง  รถเมิงมันรถอนุรักษ์อายุคราวพ่อนะโว้ย  ไม่ใช่รถแข่ง"  ผมเตือนสติมัน  หวังว่ามันจะฟังบ้าง  แต่เปล่าเลยตอนนี้มันเปลี่ยนโหมดตัวเองไปเรียบร้อยแล้ว

    "ไอ้เด็กเวร  เมิงลองของซะแล้ว"  เสียงเหี้ยมจนผมต้องจำทนปิดปาก  'อยากทำไรก็ทำเถอะอย่าพากูไปเฝ้าอากงเมิงก็พอ'

    ภาพเด็กชายหัวเกรียนใส่เสื้อยืดตัวเล็กสีดำสกรีนลายนักร้องสุดโปรด  กับเด็กสาวผมซอยรากไทรทรงยอดฮิตที่มีพั้นซ์เป็นไอดอล  สวมกางเกงขาสั้นJJลายการ์ตูนสีแสบทรวง  กับระบายสีแดงจัดบนริมฝีปากเหมือนไปจกลาบเลือดมา (เทรนแต่งหน้าด้วยคอนเซปต์ 'สวยด้วยอุทัยทิพย์')  กอดเอวกันกระหนุงกระหนิงบนมอเตอร์ไซค์ที่ติดเครื่องเสียงเปิดเพลงของวงโปรด  'Hey  one two three  ไม่ได้เป็นคนที่เกเร  แค่อยากจะบอกไม่ได้เจ้าชู้ถ้าเธอเข้าใจก็โอเค   ถ้าไม่เข้าใจคงเดินเซ'


    "ป้าบ!!"  ไอกิงถีบเข้าไปเต็มรักที่ล้อหน้า  รถจึงพะวงมึนงงและโซเซ

    คราวเคราะห์ของรถมอเตอร์ไซค์คันน้อยท้ายจึงสะบัดแหลก

    "เมิงจอดรถเดี๋ยวนี้!!"  ตะโกนสั่งทันที

    ยังครับยัง  เด็กเกรียนพวกนี้ยังไม่สำนึก  ทันทีที่รถเริ่มนิ่งด้วยเทคนิคประคองรถแบบใช้ในสนามมอเตอร์ครอส  พวกแมร่งบิดแซงปาดหน้าหันหน้าพร้อมชูนิ้วแห่งรักมาให้  ทั้งฝ่ายหญิงและฝ่ายชาย (เข้าคู่กันดีจริง ๆ)

    "ไอ้กาก"  สั้น ๆ แต่ได้ใจความ


    บิดตามทันทีอย่างไม่ต้องเสียเวลาคิด  ถ้าใครเห็นก็คงจะฮาดีพิลึก  ในซอยแคบ ๆ 2 เลน  มี
    Lambesta กับ ฮอนด้าเวฟ 125  ขับตีคู่เก็บรอบกันอยู่  พร้อมด้วยเสียงซาวด์แทร็กคลอดัง ๆ  'ถ้าโดนเธอตอกคงเข้าอารมณ์ D A R K ก็อยากให้จำ ที่มองสาวๆสวยๆทุกครั้งทุกคราวที่ผมทำ เป็นเวรเป็นกรรม'


    "หมับ!!"  ไอ้กิงใช้เทคนิคที่ฝึกมาจากสำนักไหนไม่รู้คว้าหมับเข้าที่ข้อมือขวาของเกรียนตัวน้อย  โดยที่มืออีกข้างยังประคองรถอยู่  เท้าซ้ายถีบไปยังตำแหน่งข้อเท้าขวาอันเป็นอวัยวะใช้เหยียบเบรค  รอบนี้เป็นเวรเป็นกรรมของน้องเกรียนจริง ๆ


    "โครม!!"  ลั่นซอยครับ  เสียหลักล้มไปอย่างงดงาม  ตามด้วย

    "เอี๊ยดดดดดดดดด"  ไอ้กิงดริ๊ฟ Lambesta ปาดมาจอดขวางหน้ารถอย่างสวยงาม  อย่างกับฉากในโตเกียว ดริ๊ฟก็ไม่ปาน

    น้อง 2 คนล้มกลิ้งไปตามแรงเฉื่อยของรถ  ดูแล้วน่าสมเพชเวทนายิ่งกับอนาคตของชาติ

    "ทำเอี้ยไรว๊ะ  สาด"  แซ้บบอยยังปากกล้า   ส่วนตัวผมมันก็คนรักสงบจึงเดินเข้าไปช่วยสก๊อยเกิร์ล  เอาน่า!  ถึงจะเกรียนก็ยังเป็นเด็กผู้หญิงอยู่นะครับ


              ไอ้กิงไม่ตอบได้แต่ทำหน้านิ่ง  แต่แค่มันปรายสายตามามอง  แซ้บบอยก็ออกอาการป๊อดซะแล้ว  มันล้วงไปหยิบบุหรี่ที่กระเป๋าหน้าเสื้อนักศึกษามาจุดสูบอย่างช้า ๆ  (เข้าโหมดหลิวเต๋อหัวผู้หญิงข้าใครอย่าแตะซะแล้ว)   แล้วไอ้กิงก็ค่อย ๆ เดินมาหาเหยื่อเกรียนตรงหน้า


    "ฟู่ว~~"  พ่นควันบุหรี่ใส่หน้าไปเต็ม ๆ  โอ้โห!  พี่ท่านใช้อะไรคิดเนี่ยะ

    "กรูบอกให้เมิงจอด  เมิงไม่จอด  กรูเลยช่วยสงเคราะห์จอดให้"  บ้านเมิงเข้าช่วยกันอย่างนี้เรอะ

    แซ้บบอยก้มหน้านิ่ง  ตัวสั่นเล็กน้อยแต่ก็ยังพยายามใจดีสู้หมาบ้า "พี่ก็บอกผมดี ๆ ก็ได้  เดี๋ยวผมก็จอดให้"  อ้าวเปลี่ยนสรรพนามเสียแล้ว 

    "เวร  เห็น ๆ อยู่กรูบอกเมิงให้จอดแล้วเมิงไม่จอดต่างหาก  ไม่งั้นกรูจะสะกิดรถเมิงทำด๋อยเหรอว๊ะ"  ไม่ว่าเปล่าใช้มือคว้าหมับไปที่หน้า  แล้วบีบกรามเกรียนชะตาขาดเบา ๆ พอให้รู้สึก  ริมฝีปากเม้มแน่น  น้ำตาเริ่มคลอหน่วยตรงเบ้าตา 

    "แล้วเมิงไม่มีเรียนเรอะ  ถึงได้มาขี่รถปาดชาวบ้านเขา"  น่านมันยังอุตส่าห์ถามไถ่

    "ผะ  ผม  ดะ....."

    "เอี้ยไรว๊ะ  พูดจาไม่รู้เรื่อง"  มันตะโกนใส่หน้า  ตอนนี้ผมเริ่มมองว่ามันจะดูอันตรายกว่าแก้งค์ซิ่งกวนเมืองเสียแล้วสิ  ฝ่ายสก๊อตเกิร์ลร้องไปแล้วด้วยความตกใจกลัว

    "ผมโดดเรียนครับพี่"

    "เออเจริญแหละเมิง  เวลาเรียนไม่เรียน  มาผลาญน้ำมันบนถนน  ไม่สงสารพ่อแม่บ้างเหรอว๊ะ"

    "ผะ....ผม"

    "ผม  ผม  ผมไรของเมิง  ลูกผู้ชายรึเปล่า  จะพูดอะไรก็พูดสิว๊ะ"  มือบีบหน้าแรงกว่าเดิม

    "ผมขอโทษครับพี่  ทีหลังผมจะไม่ทำแล้ว"  ทันทีที่พูดเสร็จน้ำตาก็ไหลอาบแก้มอย่างช้า ๆ  จากเกรียนแลดูเป็นเด็กผู้ชายธรรมดาทันที


    ….ไอ้กิงเงียบ  มันจะมาไม้ไหนอีกว๊ะ 

    แล้วตอนนี้สถานการณ์รอบ ๆ ตัวผมก็เหมือนถูกสะกด  ทุกสายตาของทุกคนในซอยจ้องมองราวกับจะดูฉากไคลแม็กซ์กันทีเดียว


    "เมิงชอบซิ่งรถเหรอว๊ะ"  น้ำเสียงผ่อนคลายลงพร้อมมือที่ลดระดับมาอยู่ข้างตัวแล้ว

    "ชะ....ช"

    "ตอบซิโว้ย"  ขึ้นเสียงอีกรอบ

    "ชอบครับ"  ด้วยความตกใจจึงตอบไปด้วยเสียงอันดัง

    "เออเมิงก็ขี่รถได้ดี  ประคองรถได้นิ่ง  สติตอนขี่เมิงก็พอไหวอยู่  เสียแต่มารยาทบนถนน  เมิงซิ่งผิดที่ไปหน่อยว่ะ"

    "เห....???"  งงสิครับ  งงเป็นไก่ตาแตกกันทั้งซอย  ตะกี้จะฆ่ากันอยู่เลยตอนนี้ชมซะงั้น

    "อะไรนะครับพี่"

    "กรูว่าเมิงขี่รถดีไง  ถ้าเมิงสนใจ  กรูว่าเมิงลองไปขี่สนามแข่งจริง ๆ จัง ๆ ดีกว่าว่ะ  ดีกว่าเมิงมาบนถนนเสี่ยงให้สิบล้อปาดตูดเล่น"

    "ว่าไงนะครับ"  เหมือนยังไม่เชื่อหูตัวเอง

    "รถแบบเมิงกรูเล่นมาตั้งแต่กรูประถมแล้ว  จะผ่าเครื่อง  ผ่าท่อ  กรูก็ทำเองกับมือ  เพียงแต่ตอนนี้มันมีสนามให้เมิงไปลองแข่งจริง  ดีกว่าเมิงมาขี่อยู่แบบนี้  ถ้าเมิงสนใจเอาเบอร์กรูไป  กรูพอรู้จักเจ้าของสนามบ้าง"

    หน้าแซ้บบอยดูทั้งอึ้งทั้งทึ่ง  ก่อนจะละล่ำละลักหยิบมือถือไปให้ไอกิงเมมเบอร์ให้

    "แล้วทีหลังก็อย่าโดดเรียนมาซิ่งรถอีกล่ะ  ถ้ากรูเจอเมิงอีก  คราวหน้าไม่จบแบบนี้แน่"  มันพูดเสร็จก็ทิ้งด้วยรอยยิ้มกระชากใจอีก 1 รอบ


    "เย้ ~~~  แปะ แปะ"  เสียงคนละแวกนั้นร้องดีใจ  พร้อมเสียงปรบมือเหมือนโชว์ชุดใหญ่จบลง 

    "เจ๋งมากไอ้น้อง"  เสียงลุงที่ไหนไม่รู้ตะโกนชื่นชม  ไอ้กิงก็หน้าด้านหมุนตัว 4 ทิศพร้อมโค้งคำนับทีละด้าน


    "ขอบคุณครับ  ขอบคุณ"  ยิ้มอีกทีนึงเพื่อเพิ่มจำนวนแฟนคลับ  ผมเห็นทั้งสาวทั้งไม่สาวละแวกเดียวกันอ่อนระทวยเป็นแถบ ๆ

                นี่แหละครับไอ้กิง  สุดโต่ง  สุดสุด  เปลี่ยนศัตรูให้เป็นมิตรได้เพียงพริบตา  ตอนนี้มันเป็นขวัญใจแก๊งค์ซิ่งแก็งค์แซ้บไปแล้วครับ  แต่ก็เป็นข้อดีของมันที่ทำให้ผมชอบ  เพราะมันไม่เคยคิดจะเป็นศัตรูกับใคร แม้จะเป็นคนแรงแต่ก็จริงใจ  เป็นไงล่ะครับไอ้กิงของผม (ตู่จริงวุ้ย) ไม่รักไม่ได้แล้ว  อิอิ

    -------------------------------------------------------------------------





    ติชมได้ตามสะดวกค่า

    อ่านจบแล้วขอ comment เพิ่มกำลังใจด้วยนะค้า

    อาจจะงงว่าไอ้เรท17+ อยู่ตรงไหน อันแรกอยู่ตรงภาษา อันที่สองอยู่ตรงที่คุณก็รู้ว่าอะไร วะฮ่ะฮ่า รออีกไม่นานค่ะ

    ขอบคุณที่แวะเข้ามาชม มาอ่านกันนะคะ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×