คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : คนหน้ายักษ์
ผมำเลือมอน้าๆที่ทำ
“หน้ายัษ์” ั้แ่อยู่ในมหาลัยแล้ว หน้าา็ีอบทำหน้าแบบนี้อยู่เรื่อย
่อนึ้นห้อเราึหาอะไร่ายๆินเพราะลิ่นไ่าวไหม้เมื่อเ้านี้ยัทำผมยี้อยู่เลย
อนิน้าว็ไม่พูอะไรสัำ นึ้นห้อ
(มีน)
ผมอารม์ไม่ีทั้วันเพราะเห็นเ้าายระโอนรู้ัแบบสนิทสนมรัใร่
นอนนั้นผมเหมือนอาาศไปเลย ็สัาับผมแล้วว่าะไม่ใล้ใรอี
นี่ผมฝันมาไปสินะ ึแล้วผมมอไปที่ประูไม่มีนที่บอนอนไม่หลับมาเาะประูห้อเลย
“ไหนบอว่าอบวิวแม่น้ำไ
ทำไมไม่มาะที” ผมยัไม่ปิไฟเพราะรอใรบาน
๊อๆๆๆๆๆ
“มีนเปิประูให้เราหน่อย”
เสียใสๆอนที่ผมำลัรอมาเวลาเียวับเมื่อวานเป๊ะ ผมไปเปิประู้วยหน้าาที่นิ่เยแล้วลับไปนั่อ่านหนัสือ่อ
“มีน
เราอโทษ” เสียใสๆระิบใล้ๆหูผม นผม้อลั้นยิ้มนปาเหยียเป็นเส้นร และผมยันั่เย
มือน้อยๆเริ่มโอบเ้ามาที่ไหล่แล้วหน้าใสๆ็ามมาวาที่ไหล่นไ้ลิ่นหอมอ่อนๆอยาสระผม
“ทำอะไรผิมา
ระหม่อมถึ้อโรธพระอ์”
“็อนอื่น
ใ่มั้ย แ่เราะบอว่าเพิร์ธไม่ใ่นอื่นสำหรับเรานะ เราเป็นเพื่อนรััน
และเรา็ไม่ไ้ิอะไรับพะ……อื้อออ มะมะมีนนน” ผมเ้าประบปานที่ำลัพล่ามถึ “นอื่น”
ให้ผมฟันเสียนั้นลืนลไปในลำอ ูบเนิ่นนานว่ารั้ไหนๆนวนะะห้ามวามเสน่ห์หาไม่อยู่
ผมผลัแปลนลที่เียนอนพร้อมับามเ้าไปูบอย่าไม่หยุ “หยุ”
เสียหนึ่ัึ้นในหัวสมออผมนั่นไม่ใ่นที่เ้าะเินเลย้วย ผมถอนูบออมาน้าล่าที่หน้าแเถือและเหนื่อยหอบ
“ระหม่อมอประทานอภัย”
ผมำลัะผละออไปแ่แนเล็โอบรอบอพร้อมับโน้มผมลไป
และยหน้าึ้นมาประบปาผมเอ
“อื้อ
๊วบ” ทั้ห้อมีแ่เสียแลูบอเราสอน
“พอแ่นี้แหละหายิถึแล้ว”
เสียใสๆถอนปาออพร้อมับใ้มือมาเ็น้ำลายรอบๆปาผม
สายานั้นยัสั่นเทิ้มเ็มเปี่ยม้วยอารม์เสน่ห์หา
“่อไปเราะระวั
ไม่ใล้นอื่นอีนะ แ่ืนนี้เราอนอนหนุนแนแบบนี้ทั้ืนไ้มั้ย”
แม้ไม่บอผม็ทำอยู่แล้ว ทำนว่าะไม่มีโอาสไ้ทำ วแนผมวัร่าเล็เ้ามาแนบอ
อาาศหนาว้านอไม่ไ้ทำให้นสอน้าผ้าห่มผืนนี้หนาวเหน็บไ้
=============
ความคิดเห็น