คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #38 : จดจ่อ
มีนเินออมาาห้อศศิ้วยวามิหลายอย่าในหัวสมออนนี้
และเมื่อหยุที่หน้าห้อพัฟื้นแปลนทุอย่า็สลัออาหัว
มีเพียแ่เรื่อเียวือเรื่ออแปลน
“มีนๆเมื่อี้น้อละเมอเรียื่อมีนให่เลย”
มีนรีบถลาเ้าไปเาะที่เียแปลนแล้วใ้มือลูบไล้เส้นผมและหน้าผาอย่าห่วใย
“แปลนพี่อยู่นี่แล้วนะ
ไม่มีใรทำอะไรแปลนไ้แล้วนะ” นิ้วเรียวเริ่มยับอบรับพร้อมๆับเริ่มยับัวามมา
“แม่รับแปลนฟื้นแล้วรับ แม่เฝ้าแปลนไว้นะรับผมะไปามหมอ”
มีนีในวิ่ออาห้อเพื่อไปเรียหมอ้านอ
“อะไระีในานั้นที่หัวเีย็มีริ่เรีย”
อรยิ้มามลูายที่ีในลืมทุสิ่อย่า และสัพัหมอและพยาบาล็รูเ้ามา ผ้าม่านรอบเียถูปิลอีรั้มีนและอรับมือันพร้อมับลุ้นว่าแปลนะเป็นยัไ
พอผ้าม่านเปิออแปลนนั่ยิ้มแป้นอยู่บนเียพร้อมับมีหมอนสอใบันหลัเอาไว้
หมอและพยาบาลแทบะเินออมาไม่ทันเมื่อมีนวิ่เอาัวเบียเ้าไป
แล้วุมมืออีน้วยวามีใาประสานาทั้สอนไม่ไ้ยินเสียหมอที่บออาารแปลนับอรและอาทิย์
ทั้สอไ้ยินแ่หัวใอันและันเ้น
อรและอาทิย์เห็นว่าแปลนปลอภัยีแล้วึวนันลับเพราะรู้ว่าลูาย้อารอยู่ับนรัเพียสอ่อสอ
“ะ้อหน้าแปลนอีนานมั้ยรับพี่มีน”
สิ้นเสียนั้นมีนรีบระโนเ้าอแปลนทันที
แปลน็แสนะีใออบมีนอย่าิถึและโหยหาเ่นัน
“่อไปนี้พี่ะูแลแปลนไม่ให้ลาสายา
ะไม่มีใรทำอะไรแปลนไ้อี”
“ใรทำอะไรแปลนเหรอรับ”
“่ามันเถอะเรื่อนั้น่อยเอาไวุ้ยันทีหลั
อนนี้พี่ิถึ ิถึแปลนเหลือเิน
ใพี่ะาให้ไ้ที่เห็นแปลนอยู่ในอันรายแบบนี้พี่มีอะไระบอแปลน” แปลนยิ้วึ้นแทนำถาม
“พี่รัแปลนนะ”
ำที่ทำให้ปาที่ีเียวอแปลนยิ้มว้าไ้
มือเรียวน้อย่อยๆเลื่อนึ้นมาับใบหน้าที่เนียนาวอนพี่พร้อมับแววาที่มีประาย
“แปลน็รัพี่มีนนะ รัมา้วย”
มีนับ้อมือนั้นไว้สอสายาประสานัน
แปลนหลับาพริ้มเพื่อรับูบออีนที่ำลัเลื่อนหน้าเ้ามา รสูบที่อ่อนหวาน นุ่มนวล
ทำให้แปลน่อยลายวามเรียาารเ็บไ้ลทีละน้อย
มีนถอนูบออมาแล้วมอแปลนอย่าเ็มา
“แปลนรู้มั้ยว่าพี่เป็นยัไอนที่แปลนไม่ฟื้น
ทุอย่ามันเลวร้ายไปหม แ่อนนี้พี่ีใที่สุในีวิอพี่ที่แปลนลับมาหาพี่แล้ว”
“แปลนเ่นันรับพี่มีน
แปลนีใที่สุที่แปลนลับมาและเอพี่มีนอยู่รนี้ อย่าไปไหนไลแปลนนะรับ”
มีนประทับรอยูบบนหน้าผาอแปลนและ่อยๆเอนัวลนอนใล้แปลน
สอแนอบอุ่นโอบรอบเอวบานั้นไว้อย่าหวแหน ลมหายใปะทะับ้นอออีน
และทั้สอ็หลับไปพร้อมัน
====================
ความคิดเห็น