ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    From SUPERIOR EXTREME to Others

    ลำดับตอนที่ #4 : From SUPERIOR EXTREME To H E R O E S

    • อัปเดตล่าสุด 26 พ.ย. 61



    ใบสมัคร




    ชื่อ - สกุล : ราเมีย เซไฟร์ // RAMIA ZEPHYR


    ชื่อเล่น : แรมมี่


    อาชีพ : นักศึกษาปริญญาโท คณะอักษรศาสตร์ เอกภาษาต่างประเทศ


    อายุ : 23ปี


    วัน/เดือน/ปี เกิด : 01/02/2535


    สัญชาติ : อเมริกา


    หมู่เลือด : B


    รูปร่าง ลักษณะหน้าตา : หนุ่มหน้าขาวซีดราวศพเดินได้ผู้นี้สูง 180 ซม. น้ำหนัก 68 กก. ไว้ผมดำยาวมัดรวบเป็นหางม้า ดวงตาสีแดงตัดกับสีผิว ชอบแต่งกายในชุดสีดำไม่ว่าจะชุดไหนก็ตาม



    นิสัย :

    ด้านดี

    -เป็นคนมีวาทศิลป์ มักชอบพูดโน้มน้าวให้อีกฝ่ายคล้อยตามได้อย่างง่ายดาย

    -เป็นคนมีอารมณ์ขัน ชอบหยอดมุข เจ้าคารม (คารมเป็นต่อ รูปหล่อเป็นรอง)

    -มีเสน่ห์ต่อเพศเดียวกันและเพศตรงข้าม

    -ยึดมั่นในความคิดของตัวเอง ไม่ยอมถูกโน้มน้าวด้วยคำพูดของคนอื่นๆ

    -รักความสามัคคี (ในยามจำเป็นเท่านั้น)

    -ละเอียดรอบคอบในการวางแผน ไม่ชอบใช้สัญชาตญาณแต่ใช้หลักความเป็นจริงที่สามารถเกิดขึ้นได้


    ด้านเสีย

    -เพราะการมีวาทศิลป์อันยอดเยี่ยมทำให้บางครั้งเขาจะพูดยุแยงตะแคงรั่วทำให้คนอื่นตีกัน ส่วนตัวเองก็ยืนดูเหตุการณ์อยู่เฉยๆ ด้วยความสะใจ บางครั้งก็ชอบพูดเสียดสีคนอื่นอย่างเจ็บแสบ

    -จะช่วยเหลือคนอื่นก็ต่อเมื่อมีผลประโยชน์หรือสิ่งตอบแทนที่สมน้ำสมเนื้อ

    -ซาดิสม์ ชอบทำให้คนอื่นทรมาน เจ็บปวด เพื่อสนองความสุขและสะใจของตัวเอง




    ประวัติ :

    สองสามีภรรยา ‘กอร์ดอนและมิเรียล เซไฟร์’ อาศัยในเมืองนิวออร์ลีนส์อย่างสงบสุขและเรียบง่าย จนมิเรียลได้ให้กำเนิดลูกชายชื่อ ‘ราเมีย’


    ราเมียเป็นร่าเริง ขี้เล่น มักชอบแกล้งเพื่อนๆ อยู่เป็นประจำ ซึ่งเขาเองก็ถูกมิเรียลว่ากล่าวตักเตือนบ่อยๆ และอยู่ในดูแลของครูจนเขาสามารถลดความขี้เล่นเหลือเพียงการเล่นมุขขำๆ จนกลายเป็นตัวฮาประจำห้องเรียน


    เมื่อเขาอายุได้ 18ปี ทางบริษัทได้ย้ายตำแหน่งของกอร์ดอนไปอยู่สาขาที่ประเทศไทย โอกาสดีๆในตำแหน่งหน้าที่การงานมาเยือนทั้งทีเขาจะปฏิเสธได้อย่างไร กอร์ดอนตอบตกลงและพาครอบครัวย้ายภูมิลำเนาไปอยู่ที่กรุงเทพฯ ราเมียย้ายเข้ามาเรียนมหาวิทยาลัยในกรุงเทพฯเพื่อเปิดประสบการณ์ในคณะอักษร ความชอบเล่นมุขทำให้เข้าสนิทสนมกับเพื่อนใหม่ได้อย่างไม่ยากเย็น จนเขาได้พบกับนักศึกษาที่ย้ายมาจากประเทศเช่นกันนาม ‘เคลลี่ เอลเมอร์ส’ หนุ่มอังกฤษที่ย้ายมาเรียนที่กรุงเทพฯเพราะความชอบในวัฒนธรรมและผู้คน ทั้งสองเข้าขาได้เป็นอย่างดี


    4 ปีต่อมา ราเมียและเคลลี่เรียนจบปริญญาตรี เคลลี่สมัครเป็นครูสอนภาษาที่สถาบันสอนภาษาแถวสยาม ส่วนราเมียเลือกที่จะเรียนต่อปริญญาโทที่มหาวิทยาลัยเดิม ในเวลาว่างบางครั้งพวกเขายังนัดกินข้าวนั่งสังสรรค์

    แล้ววันนั้นก็มาถึง…

    02/11/2558

    วันที่ดาวตกพุ่งเข้าสู่ชั้นบรรยากาศเป็นช่วงเดียวกับวันที่ราเมียและเคลลี่นัดเลี้ยงฉลองที่เคลลี่ขอหญิงไทยแต่งงานได้สำเร็จ ราเมีย เคลลี่และคู่หมั้นของเคลลี่สูดเอาละอองที่เกิดจากดาวตกด้วยกันทั้งหมด หลังจากนั้นผลของมันก็แสดงออกมา ราเมียเพิ่งเดินข้ามอาคารเรียนในอากาศร้อนๆ แต่แค่เพียงคิดถึงสายลมเอื่อยๆ พัดเย็นๆ คลายร้อน สายลมกรรโชกพัดรุนแรงจนสร้างความโกลาหลในมหาลัยฯ ตอนนั้นเองเคลลี่โทรศัพท์เข้ามาด้วยน้ำเสียงตื่นกลัว เคลลี่เอาแต่พูดว่าเธอตายแล้วซ้ำๆวนเวียนๆ ราเมียตัดสินใจไปหาเคลลี่ที่คอนโดฯ แล้วก็ต้องตะลึงงันเมื่อเห็นสภาพห้องเละเทะเปลอะเปื้อนไปด้วยเลือดคาวคลุ้ง บนพื้นใกล้ๆตัวเคลลี่ มีร่างของคู่หมั้นที่นอนเสียชีวิต ตาเธอเหลือกขึ้นจนเห็นแต่สีขาว มือหงิกเกร็งคล้ายกับจะพยายามทึ้งศีรษะตัวเอง เลือดสดๆ ไหลจากสองตา จมูกและปาก เคลลี่อธิบายเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้ราเมียฟัง สรุปใจความว่าเคลลี่เองก็ได้รับพลังแปลกๆมาเช่นเดียวกันนั่นคือพลังจิตที่ยากจะควบคุม เคลลี่รับรู้ความรู้สึกหวาดกลัวของราเมียที่มีต่อเขา ชายหนุ่มคว้าเศษกระจกบนเพื่อหยุดยั้งความกลัวทั้งหมด ราเมียรีบเข้ายื้อยุด เคลลี่ใช้คลื่นพลังจิตควบคุมราเมียให้จ่อคมกระจกที่คอของตน ราเมียที่พยายามขัดขืนสุดกำลัง เมื่อเพื่อไม่ให้ความร่วมมือเคลลี่คลุ้มคลั่งระเบิดพลัง Psionic blast เข้าใส่จนอีกกระเด็นไปชนประตูหน้า เพราะการควบคุมตัวเองไม่อยู่ทำให้เคลลี่รุกเข้าทำร้ายและพยายามบีบคอราเมีย ราเมียขาดอากาศจนใกล้สิ้นสติเต็มทีเห็นเปลวไฟลุกโชนบนตัวของเคลลี่ หนุ่มคลั่งถอยห่างด้วยความตกใจ เปลวไฟโหมหนักแผดเผาร่างของเคลลี่จนเกินจะยับยั้ง และนั่นเป็นภาพสุดท้ายที่ราเมียได้เห็น


    ระหว่างที่หมดสติราเมียจึงได้พบกับอีกด้านของบุคลิกที่เกิดจากระเบิด Psionic blast ซึ่งเรียกตัวเองว่า ‘เบิร์น’ รูปร่างหน้าตานั้นคือราเมีย แต่ที่ผิดแผลกคือบุคลิกใจคอที่ซาดิสม์ ร้ายลึก และไร้ความปราณี เบิร์นเล่าถึงความตายของเคลลี่ให้ราเมียฟังได้อย่างตาเฉย ราเมียรู้สึกเกลียดเบิร์นเข้าไส้และอยากจะลบเขาออกไปจากตัว ส่วนเบิร์นก็อยากได้ร่างของราเมียไปใช้แบบเต็มตัว การต่อสู้ระหว่างสองบุคลิกจึงเกิดขึ้น ผลสรุปจบลงที่เบิร์นยินยอมสวามิภักดิ์ต่อราเมียและเขาจะออกมาก็ต่อเมื่อถึงคราวจวนตัวจริงๆ ราเมียไม่เคยเอะใจแม้แต่น้อยว่าเบิร์นกำลังปิดบังบางสิ่งเอาไว้ไม่ให้เขารู้ นั่นคือนอกจากเบิร์นแล้วยังมีอีกหลายบุคลิกที่กำลังก่อร่างสร้างตัวและเตรียมจะก่อปัญหาให้ราเมียต้องปวดหัวกันอีกยาวนาน



    ฐานะทางบ้าน : ปานกลาง (ไม่ร่ำรวยหวือหวา)


    ความสนใจทางเพศ : ไบเซ็กชวล (มั่วมาก ชอบแบบสามคนซะด้วยสิ)


    สิ่งที่ชอบชอบ : สวิ้งกิ้ง(?), พฤติกรรมซาดิสม์ (โซ่ แส้ กุญแจมือ เทียนไข?), กาแฟดำ, ดาร์ก ช็อคโกแลต  


    สิ่งที่เกลียด : ของหวานๆ, การรุกรานอย่างไร้เหตุผล


    ความสามารถพิเศษ : มีวาทศิลป์ที่ยอดเยี่ยม, ความจำเป็นเลิศ, มีความรู้ด้านใช้อาวุธต่างๆ


    พลัง :

    ราเมีย : Aerokinesis

    ควบคุมสายลมได้ดั่งใจ

    สามารถในการลอยตัว

    เคลื่อนย้ายสิ่งของ

    ควบแน่นสายลมในลักษณะของอาวุธชนิดต่างๆ เพื่อใช้การต่อสู้

    สร้างพายุใหญ่

    ถ้าใช้พลังกับคน ส่วนใหญ่เขาจะพัดให้ปลิวชนผนังหรือไม่ก็ทำให้คนๆนั้นขาดอากาศหายใจหรือทำให้อากาศเป็นพิษต่อการหายใจ

    เบิร์น : Pyrokinesis การควบคุมไฟด้วยจิต ส่วนใหญ่เป็นการเผาด้วยไฟขั้นแรงสุดเสมอ

    บท : ตัวละครสีเทาๆ ดีบ้างร้ายบ้างขึ้นอยู่กับสถานการณ์


    เพิ่มเติม : ใครสนใจอยากดึงเขาเข้ากลุ่ม องค์กร สมาคม ฯลฯ ก็ได้ แต่ระวังเขาไว้หน่อยก็ดีเพราะอาจจะโดนลูกหลงจากบุคลิกใหม่ที่เกิดขึ้นมาในอนาคต

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×