คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : นักเดินทาง
ผมเหลือส้มไว้ินอี 1 ใบ อนนี้ผมเริ่มหิวอีแล้วนี่ถ้าอยู่ที่บ้านอาแบะ้อหาอย่าอื่นให้ผมินเพิ่มอีแน่แม้รอบรัวอเราอาไม่มีอาหารี ๆ ไ้ินันอย่าสม่ำเสมอเหมือนรอบรัวอื่นในหมู่บ้านแ่เรา็ไม่อายแน่นอน อาแบเป็นนที่หาอาหารารินเ่มา มีวันหนึ่ผมบออาแบว่าผมไม่อยาินปลาเ็มปลาแห้แล้วเพราะินมา 3 มื้อแล้ว อาแบหายไปแถวายหา็ไ้พวหอย ปลาัวให่รวมถึมะพร้าวอ่อนอี 2 ใบ ผมอบื่มน้ำมะพร้าวที่อาแบหามาให้มามันมีรสหวานหอมผมยัำรสานั้นไ้ี บ้านเราไม่่อยไ้ื้อผัผลไม้มาินบ่อยนัเนื่อามีราา่อน้าแพ และเราปลูเอไม่ไ้ยเว้น า และลาอที่เราพอะปลูไ้บ้า นาน ๆ รั้อาแบะเอาผัลอเบาะ ฮียา หรือไม่็ูบิฮ ิมือาลามาบ้า ส่วนอาหารประำอพวเรา็เน้นหนัไปทาอาหารทะเล พวุ้ ปลา หรือแม้แ่ปูทะเลัวให่ ๆ อาแบ็เยหามาให้ผมิน อย่าไร็ามรอบรัวเราำเป็นที่้อเียเินที่หาไ้ไปื้อ้าวสารเพราะเราไม่สามารถทำนาไ้ ที่สำัือแ๊ะอผมสามารถเนรมิอาหารให้อร่อยไ้ทุอย่า ระยะหลั ๆ เมื่ออาลียาำเป็นที่้อไปหาหมอบ่อยึ้น อาแบเลย้อไปหาานทำที่ลาเลยไม่มีเวลาเหลือไปหาอาหารทะเลเหมือนเ่าอาหารที่บ้านเราเลยเปลี่ยนเป็นพวอาหารแห้อย่าปลาเ็ม เนื้อเ็มปลา ปลาหมึแห้เป็นหลัแทน ผม่อย ๆ แะเปลือส้มอย่าพิถีพิถันว่าอนแร แล้ว่อย ๆ ิน ส้มที่น้าสาวใียื่นให้มา ส้มใบนี้มัน่าหวานอร่อยว่าส้มที่ผมเยินมา่อนหน้านี้ทุใบแถมเป็นส้มวิเศษทีเียวเนื่อาพอินแล้ว็อิ่มไ้นาน
ผมะ้อึ้นรถบวนที่ย้อนลับบ้านผม ผมำไ้ว่าผมลรถมาาานาลาราที่ 1 มันมีอีราหนึ่ที่ผมเห็นรถสวนลับมาผม้อแอบึ้นรถันนี้ให้ไ้ อนนี้เริ่มะบ่ายแล้วนเริ่มมาใ้บริารันมาึ้น ผมเห็นบวนหนึ่มีนอิสลามเบียันึ้นอย่าแน่นนัผมเลยรีบแทรายึ้นรถไฟันที่หมายานี้อย่ารวเร็ว ผมเินรไปโบี้ทา้านท้ายอบวนรถไฟ วันนี้แม้มีผู้ใ้บริารหนาาแ่็ยัพอมีที่ให้ผมเลือนั่ไ้บ้า ผมเลือนั่ับหิอิสลามรุ่นยายนหนึ่ หล่อนไม่ทันสัเเห็นผม เพราะำลัยุ่อยู่ับสัมภาระที่แหิ้วมา้วยึู่มีน้ำหนัพอสมวร ผมละสายาาหิราไปนอหน้า่า ผมเลือนั่ิหน้า่าะไ้เห็นสถานีที่ผมามาไ้ั ๆ ม้านั่ฝั่ร้ามผมที่หันหน้าเ้าหาันเป็นที่นั่อแม่ลูู่หนึ่ ลูสาวอายุรุ่นราวราวเียวับพี่สาวอผม หลัานั้นไม่นานรถ็เลื่อนออาสถานีมุ่สูุ่หมาย้าหน้า รถบวนนี้่าับบวนที่ผมิมาือ รถะอรับผู้โยสารแทบทุสถานีที่ผ่าน ผมเหม่อลอยออไปนอหน้า่า้วยวามหวันพนัานเินมารวั๋วโยสาร เาเหลือบมาูผมนิหนึ่่อนะเินผ่านไป เานึว่าผม้อมาับผู้หินในหนึ่ในสอนนี้เป็นแน่ ึไม่เห็นผิสัเเ่นเียวับหิทั้สอิว่าผมมาับอีฝ่าย รถใ้เวลาวิ่ยาวนานมาแสแเริ่มหมลทีละน้อยนผมไม่สามารถมอเห็น้าทาที่รถเล่นผ่านอี่อไปไ้ผมหลับไปอนไหนไม่รู้ ในวามฝันผมเห็นอาแบยืนยิ้มให้ผมแล้วอุ้มผมึ้น้อนัรยานันใหม่ที่ผมไม่เยเห็นมา่อน ผมเาะหลัอาแบไว้ อาแบปั่นัรยานไปยัเนินเาัน้าหน้า สอ้าทาที่รถผ่านเ็มไป้วยอไม้นานาพันธุ์ที่มีสีสันสวยามโยลิ่นหอมอ่อน ๆ ผมรู้สึอบอุ่นใและลายัวลใไปนสิ้น
ความคิดเห็น