คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : จนเจอ
ผมลับมาามาเลเียไ้เือบะสอเือนแล้วหลัลับมาผมะใ้เวลาส่วนให่มอยู่ในห้อส่วนัวอผม ภาพหิสาวนนั้นยัิาิในผมไม่สามารถลบออาวาม “ะนึหา”ไ้อย่า่าย ๆ และแล้วไม่นานผม็ไ้รับหนัสืออบรับารอทุนและารเ้าเรียนในสาาวิศวรรมศาสร์ ามที่ผมั้ใ ผมเือบลืมไปเสีย้วย้ำว่าผมำลัรอหมายบับนี้ ในสายวันหนึ่เพื่อนผมมาหาที่บ้านวนผมไปเินเล่นในห้าสรรพสิน้าใลาเมือึ่นอาัถามถึเรื่อารเินทาและารเรียมัวไปศึษา่ออผมแล้ว็วนุยโน้นนั่นไม่ไ้สาระอะไรมามาย
“ฤี ีใมาะที่โยเฟะไ้ไปเรียน่อที่เียวับฤีอีหลายเือนว่าเปิเทอม แ่ฤีะ้อเินทาไปับุแมุ่พ่อ่อนนะะ แล้วถ้าทราบที่อยู่อย่าถาวรแล้วฤีะิ่อลับมานะะ.. เสียายัเลย่ะที่อั้นับี้ไม่ไ้ไปเรียน้วย”
วันนี้สุฤีะ้อารมาบอ่าวนี้ับผม ผมนึในใ
“เินทาวันไหนรับ ฤี” ผมถามหล่อน
"วันศุร์ที่ะถึนี้่ะ โยเฟะไปส่ฤีไ้ไหมะ ะไ้ทำวามรู้ัับรอบรัวอฤี้วยนะะ..”
หลัาวันนั้นมาถึผมและเพื่อน ๆ ึามไปส่ฤีถึสนามบิน แ่วันนั้นเราไม่่อยไุ้ยอะไรันมานั เนื่อามีนไปส่รอบรัวอฤีและรอบรัวอท่านทู่อน้าเยอะ หลัานั้นอี 3 เือนผมึบินามลูแ้ว ไม่ิ ามฤีไปมาเลเีย เพื่อนอผมทั้สอนมันมาส่ถึสนามบินและรอนผมเ้าไปึ้นเรื่อ เราุยอะไรันิปาถะ เ้าอั้นับี้อโทษอโพยผมเสียยให่ที่ไม่สามารถเินทาไปเรียน้วยันามที่สัาไว้ ผมเ้าใเพื่อนและรอบรัวอเพื่อนผมี แ่พวมัน็ยัะสัา่อว่าะามไปเยี่ยมผมับฤีที่โน้นให้ไ้
“เออ! ๆ แล้วไอะรอพวยูมานะ แ่บอมา่อนนะโว้ยเี๋ยวนี้มีอีเมลแล้วเรา็ุยันไ้ทุวันหละ "..
ผมบอพวมัน่อนะอแยัวเพื่อเรียมัวเินทาเ้าไปยัเ (Gate) ที่ำหนในบัรโยสาร ่อนหน้านี้ผมไ้ทำหนัสือิ่อหอพัในมหาวิทยาลัยเรียบร้อยแล้ว ฤีรับอาสาะเป็นธุระในารหาที่พัใหม่ให้ผมอยู่เหมือนันแ่ผมอปิเสธเพราะไม่อยาเินทาไลและเป็นารประหยั่าใ้่ายมาว่าเนื่อาเป็นส่วนหนึ่อทุนารศึษาที่ผม้อไ้รับอยู่แล้ว ฤีัสินใเรียนในะเศรษศาสร์และารัาร (Faculty of Economics & Administration) หลัาเปิเทอมแล้วผมับฤีแทบะลายเป็นนนเียวันเพราะเมื่อเห็นผมที่ไหน้อมีฤีที่นั่นะห่าันเพาะอนที่พวเราเ้าเรียนในวิาในะอัวเอเท่านั้น แ่ถ้าผมมีโอาสผม็ะแอบไปเียอยู่ที่ะศิลปศาสร์และสัมศาสร์อยู่บ้าโยลึ ๆ แล้วผมหวัว่าะไ้พบเพื่อนเ่านนั้นอผมในวันใวันหนึ่แ่ลับไม่มีวี่แววที่ะไ้เอหล่อนอีเลยเป็นไปไ้หรือไม่ว่าเธอะไม่ไ้เรียนที่นี่แล้ว สสัยเรามีโะาร่วมันเพียเท่านี้ระมั ผมแอบเสียใอยู่ลึ ๆ หรือผมะถามใรถึเธอ็ไม่ไ้เพราะผมไม่ไ้รู้ัแม้แ่ื่อริอเธอ ผมรู้แ่เพียว่าเธอื่อลูแ้วบ้านเธออยู่ทาภาใ้อไทย็เพียแ่นั้นเอ
วันเวลาผ่านไปามปิอนนี้ผมไ้ศึษาอยู่ที่นี่เป็นปีที่ 2 แล้ว ในวันนี้บัเอิที่ผม้อมาทำธุระแถวึะศิลปศาสร์และสัมศาสร์เนื่อาอาารย์ให้มา่วยานิรรมบาอย่าที่นี่ เมื่อผมทำธุระับอาารย์เรียบร้อยแล้วผมสัเเห็นนัศึษาลุ่มให่ำลัยืนรอเ้าไปในอาารเพื่อมนิทรรศารอะไรบาอย่าผมเลยสนใเินเ้าไป่อแถวและเ้าไปร่วมานภายในอาารบ้า ารันิทรรศารในรั้นี้เป็นารนำเสนอผลานภาพถ่ายและภาพวาอนัศึษาในะนี้ในหัว้อที่เียนบนป้ายผ้า้วยัวหนัสือภาษาอัฤษที่ิอยู่้านหลัและหน้าห้อโถว่า “The Mind of Love” ผมมอภาพถ่ายทีละใบที่นำเสนออยู่ในรอบรูปนาแ่าันอย่าั้ใและิถึใรนหนึ่ที่ผมไม่ไ้เอเธอมานานแล้ว ในเวลานั้น่อนที่ผมะละสายาออาแผ่นบอร์ที่นำเสนอภาพเรื่อราวามอนเ็ป์อาน ผมเหลือบไปเห็นภาพหนึ่ที่อยู่ภายในรอบไม้ในสไล์วินเท สีเทา ๆ ใ้ภาพเียนไว้ว่า “The Shadow of Love and the Light of Truth” Ketmanee Rattanadumrong ID..xxxx… E-mail: xxxx ภาพนั้นผมำไ้ี มันเป็นภาพเาสะท้อนอัวผมที่เบื้อหลัเป็นมัสยิสีมพูึู่สั่นไหวไปามระแสลมในทะเลสาบ ผมแน่ใในทันทีว่าใรเป็นเ้าอภาพถ่ายที่ามนี้ น้ำาแห่วามีใและสมหวัไหลลอาบสอแ้มผมในทันใ ผมหันไปมอรอบ ๆ ภาพถ่ายนี้แ่ลับไม่ปราเาอเ้าอภาพนั้น
ความคิดเห็น