ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ...บทที่6...(แก้ไข + เพิ่มเติมบทนิดหน่อยเจ้าค่ะ)
\"ชูยะ...ฉันดีใจนะที่ได้ยินนายพูดอย่างงี้...เมื่อวาน ฉันคิดว่า...ฉันคงจะไม่มีทางเล่นเกมนี้ให้ชนะได้แน่ เพราะว่า...ฉัน...ไม่มีนายไม่ได้! นายเข้าใจใช่ไหม ชูยะ...เพื่อนรัก...\"
คิริโตะพูดเสียงขรึมเศร้า ชูยะเลยพยักหน้าพลางพูดอย่างหนักแน่นว่า...
\"ฉันเองก็ไม่มีนายไม่ได้เหมือนกัน คิริโตะ! จากนี้ไป...ฉันจะร่วมมือกับนายทุกอย่างเท่าที่ฉันทำได้ ฉันสัญญา!\"
\"ฉันเชื่อนาย!\"
คิริโตะพูดยิ้มยิ้ม แล้วทั้ง 2 หนุ่มก็จับมือบีบกันแน่น ภาพนั้นทำให้ทั้งเซ็นจิ เคย์ตะ ยูทากะและโนริโกะต่างก็ยิ้มกว้างอย่างดีใจที่สุด!!! และแล้วการเดินทางก็เป็นไปอย่างราบรื่นจนกระทั่งถึงสถานที่ต่อไป...ชิบะ...
(วันที่ 21 ธ.ค.) เวลา 12.00 น. ที่โบสถ์ในชิบะ...
\"นางสาวทาคาโกะ จิกูสะ กับนางสาวโคโตฮิกิ คาโยโกะ และนายสุงิมูระ ฮิโรกิ ทั้ง 3 คนยินดีที่จะแต่งงานอยู่กินเป็นสามีภรรยา อยู่ร่วมทุกข์ ร่วมสุขกันตราบชั่วชีวิตจะหาไม่หรือไม่\"
บาทหลวงชราแต่ใบหน้าอิ่มบุญถามจิกูสะกับคาโยโกะที่อยู่ในชุดเจ้าสาวแสนสวยสีชมพูกับสีขาวทั้ง 2 สาวมองหน้ากันแล้วจึงพูดเสียงอ่อนว่า...
\"ยินดีค่ะ\"
\"ยินดีครับ\"
ฮิโรกิที่อยู่ในชุดสูททักซิโด้สีดูหล่อเท่ห์ก็ตอบรับ พลางกุมมือว่าที่ที่กำลังจะเป็นภรรยาทั้ง 2 คนเบาเบา จากนั้น บาทหลวงก็ขานหาผู้ที่จะคัดค้านงานแต่งงาน แต่คนที่ร่วมงานในพิธีแต่งงานนี้ซึ่งก็มีแค่ 6 คน...
นั่นคือยายของจิกูสะ พ่อแม่ของฮิโรกิกับคาโยโกะ และ เฮย์โตะ เมกูมิ เพื่อนรักของทั้ง 3 คน ต่างก็แน่นอนว่าทั้ง 6 คนนี้คงไม่มีใครที่คิดจะคัดค้านการแต่งงานแน่แน่ บาทหลวงจึงให้ 3 หนุ่มสาวสวมแหวนทองคำขาวฝังนิลเม็ดเล็ก (ฮิโรกิ จิกูสะ คาโยโกะต่างก็เชื่อว่าถ้าใส่แหวนสีขาวกับดำจะแสดงถึงความรักที่บริสุทธิ์ มั่นคงชั่วนิรันดร์)...
จากนั้นฮิโรกิก็จูบจิกูสะกับคาโยโกะเบาเบา แล้วทั้ง 3 ก็ออกมาหน้าโบสถ์เพื่อโยนช่อดอกไม้...คนที่ได้รับช่อดอกซากุระสีขาวของจิกูสะก็คือเมกูมิ และ...ช่อดอกกุหลาบสีชมพูของคาโยโกะ คนที่ได้ก็คือ...โนริโกะ...
\"นั่นพวกคิริโตะคุงนี่จ๊ะ ฮิโรกิ จิกูสะ\" คาโยโกะอุทานอย่างตกตะลึง...
\"จริงด้วย พวกเรา...\"
จิกูสะพึมพำอย่างตื่นเต้น...
ส่วนฮิโรกิ ดูเหมือนเด็กหนุ่มจะรู้ว่าเพื่อนรักมาที่นี่ทำไม เขาจึงหันไปมองพวกพ่อแม่กับยายด้วยแววตาขรึม แต่สุดท้ายเด็กหนุ่มก็เป็นฝ่ายจูงมือภรรยาทั้ง 2 คนเข้าไปหา ไปกอดเพื่อนรักอย่างแสนจะคิดถึง เมกูมิเองพอได้กอดโนริโกะเธอก็ร้องไห้ยกใหญ่จนทำให้โนริโกะก็พลอยร้องตามไปด้วย...จากนั้นทุกคนก็ตกลงย้ายเข้าไปนั่งคุยกันในโบสถ์...
\"โห! ไอ้ฮิโรกิ อิจฉานายจังว่ะ ได้แต่งงานกับสาวเฮ้วอย่างจิกูสะจัง แล้วก็สาวเรียบร้อยอย่างคาโยโกะจังด้วย นายนี่เป็นเจ้าบ่าวที่โชคดีที่สุดในโลกเลยว่ะ\"
เคย์ตะพูดอย่างร่าเริงแถมเซ็นจิก็ยังแซวเพื่อนอีกว่า...
\"มีภรรยาเป็นเพื่อนรักกันอย่างนี้...ขอเตือน อย่าหักโหมมากน๊าาาาาา ไม่งั้นมีลูก 20 คนไม่รู้ด้วย\"
\"ไอ้ทะลึ่งเซ็นจิ พูดบ้าบ้า ใครเขาจะไปทำไหววะ ไม่เหมือนนายนี่...ทำเป็นโสดคู่กับไอ้เคย์ตะ ไอ้ยูทากะ จริงจริงแล้วก็รอโอกาสม่อให้หายอยากแล้วค่อยหาเจ้าสาวใช่ไหมล่ะ\"
ฮิโรกิแขวะทำเอาเซ็นจิกับเคย์ตะจ๋อย ทว่า ยูทากะกลับพูดแทรกอย่างร่าเริงว่า...
\"ใครว่าฉันไม่มีแฟน นี่ไง๊! เมกูมิจังน่ะ แฟนฉัน! แล้วเราก็จะแต่งงานกันหลังจากจบเกมด้วย\"
\"หา! อะไรนะ...\"
ทุกคนอุทานอย่างตกใจ โนริโกะเลยรีบถามเมกูมิที่ท่าทางเขินเขินว่า...
\"จริงเหรอจ๊ะ เมกูมิ แต่ว่า...เธอไม่ได้เจอยูทากะคุงมา 3 ปีแล้วนะจ๊ะ พอเจอกันก็จะแต่งงานกันเลยเหรอ\"
\"นี่นี่ คิดดีแล้วเหรอเมกูมิจัง ไอ้ยูทากะมันจะเหมาะกับคนน่ารักอย่างเธอเหรอ คิดใหม่อีกทีให้ดีน่าาา...\"
ชูยะแกล้งแซวทำให้ยูทากะร้องลั่นลั่นอย่างตกใจว่า...
\"อะไรวะ! ไอ้เพื่อนปากเน่า! ไม่ต้องพูดเลยไอ้เซ็นจิ ไอ้เคย์ตะ ไอ้คิริโตะ...พอเลยทุกคน เดี๋ยวเมกูมิจังเปลี่ยนใจฉันก็ซวยสิ\"
ยูทากะรีบห้ามเมื่อเห็นว่าเซ็นจิ เคย์ตะและคิริโตะทำท่าจะพูดอะไรบางอย่างออกมา และในช่วงที่ทุกคนทำท่าจะแย่งกันพูดนั้นเอง เมกูมิก็แทรกขึ้นด้วยเสียงอ่อนหวานปนขำว่า...
\"เอาล่ะจ้ะ เอาล่ะ...ทุกคน ฟังฉันหน่อยนะจ๊ะ! ฉันน่ะ...รู้ว่ายูทากะคุงแอบชอบฉันตั้งแต่ 3 ปีก่อนแล้วจ้ะ แล้ว...ฉันก็ว่ายูทากะคุงเขาก็น่ารัก จริงใจ มีน้ำใจ แล้วก็เก่ง นิสัยดี อ่อนโยน ร่าเริง ฉันชอบนะ...อีกอย่าง ตอนที่พวกเราจากกันไปเมื่อ 3 ปีก่อน ยูทากะคุงเขาก็บอกว่าจะมาขอฉันแต่งงาน แล้วดูสิจ๊ะ! วันนี้ฉันได้ช่อดอกไม้เจ้าสาวจากจิกูสะ...แถม...ยูทากะคุงก็ยังมาขอฉันแต่งงานอีก ดังนั้น ฉันก็เลย...ยินดีที่จะเป็นเจ้าสาวของยูทากะคุงจ้ะ\"
คำพูดของว่าที่เจ้าสาวในอนาคตข้างหน้านั้นทำให้ทุกคนต่างก็พากันอมยิ้ม ส่วนเจ้าบ่าวในอนาคตข้างหน้าอย่างนายยูทากะน่ะเหรอ...เขาเองก็กำลังยิ้มจนแก้มแทบแตกอย่างดีในและมีความสุขอยู่ไง! จากนั้น คิริโตะก็เลยพูดอวยพรให้เพื่อนรักทั้ง 2 ซะเลย...
\"ยินดีด้วยนะทั้ง 2 คน ฉันดีใจมากเลยว่ะที่เห็นเพื่อนรัก 2 คนมีความสุข\"
\"ใช่...ไอ้ยูทากะ นายเป็นคนแรกในกลุ่มแฮกเกอร์ บอยส์ ที่มีแฟน ดังนั้น นายก็อย่าไปม่อสาวไหนอีกนะเว้ย...รักกันนานนานนะ\"
\"ดีใจด้วยว่ะ ยูทากะ ไว้งานแต่งงานนายฉันจะช่วยจัดให้อลังการงานสร้างเลยว่ะ เพื่อน\"
เซ็นจิกับเคย์ตะพูดเสียงร่าเริง แถมชูยะกับฮิโรกิก็ยังอวยพรอย่างซึ้งว่า...
\"ฉันกะแล้วว่านายต้องได้เป็นแฟนกับเมกูมิจัง นายน่ะ เหมาะกับคนน่ารักอย่างเมกูมิจังมากนะ ยูทากะ ฉันว่า ความรักของนาย 2 คนต้องยืนยาวแน่...เหมือนไอ้ฮิโรกิกับจิกูสะจังแล้วก็คาโยโกะจังไง\"
\"อืม...เมกูมิจังคุยเรื่องนายบ่อยมากนะ นายต้องถนอมเมกูมิจังให้ดีนะเว้ย ยูทากะ เพราสำหรับเมกูมิจังแล้ว...นายเป็นที่ 1 แบบที่ไม่มีใครแทนที่ได้เลย\"
\"...อึก...ฮือออออออออ...ขอบใจมากว่ะเพื่อนรัก ขอบใจ๊...\"
ยูทากะที่ตื้นตันใจมากพูดพลางร้องไห้โฮ พลอยทำให้เซ็นจิกับเคย์ตะร้องโฮตาม! เพื่อนเพื่อนที่เหลือเลยพากันหัวเราะขำกันใหญ่ แล้วโนริโกะก็พูดอวยพรให้เมกูมิที่มีน้ำตาคลออย่างตื้นตันใจว่า...
คิริโตะพูดเสียงขรึมเศร้า ชูยะเลยพยักหน้าพลางพูดอย่างหนักแน่นว่า...
\"ฉันเองก็ไม่มีนายไม่ได้เหมือนกัน คิริโตะ! จากนี้ไป...ฉันจะร่วมมือกับนายทุกอย่างเท่าที่ฉันทำได้ ฉันสัญญา!\"
\"ฉันเชื่อนาย!\"
คิริโตะพูดยิ้มยิ้ม แล้วทั้ง 2 หนุ่มก็จับมือบีบกันแน่น ภาพนั้นทำให้ทั้งเซ็นจิ เคย์ตะ ยูทากะและโนริโกะต่างก็ยิ้มกว้างอย่างดีใจที่สุด!!! และแล้วการเดินทางก็เป็นไปอย่างราบรื่นจนกระทั่งถึงสถานที่ต่อไป...ชิบะ...
(วันที่ 21 ธ.ค.) เวลา 12.00 น. ที่โบสถ์ในชิบะ...
\"นางสาวทาคาโกะ จิกูสะ กับนางสาวโคโตฮิกิ คาโยโกะ และนายสุงิมูระ ฮิโรกิ ทั้ง 3 คนยินดีที่จะแต่งงานอยู่กินเป็นสามีภรรยา อยู่ร่วมทุกข์ ร่วมสุขกันตราบชั่วชีวิตจะหาไม่หรือไม่\"
บาทหลวงชราแต่ใบหน้าอิ่มบุญถามจิกูสะกับคาโยโกะที่อยู่ในชุดเจ้าสาวแสนสวยสีชมพูกับสีขาวทั้ง 2 สาวมองหน้ากันแล้วจึงพูดเสียงอ่อนว่า...
\"ยินดีค่ะ\"
\"ยินดีครับ\"
ฮิโรกิที่อยู่ในชุดสูททักซิโด้สีดูหล่อเท่ห์ก็ตอบรับ พลางกุมมือว่าที่ที่กำลังจะเป็นภรรยาทั้ง 2 คนเบาเบา จากนั้น บาทหลวงก็ขานหาผู้ที่จะคัดค้านงานแต่งงาน แต่คนที่ร่วมงานในพิธีแต่งงานนี้ซึ่งก็มีแค่ 6 คน...
นั่นคือยายของจิกูสะ พ่อแม่ของฮิโรกิกับคาโยโกะ และ เฮย์โตะ เมกูมิ เพื่อนรักของทั้ง 3 คน ต่างก็แน่นอนว่าทั้ง 6 คนนี้คงไม่มีใครที่คิดจะคัดค้านการแต่งงานแน่แน่ บาทหลวงจึงให้ 3 หนุ่มสาวสวมแหวนทองคำขาวฝังนิลเม็ดเล็ก (ฮิโรกิ จิกูสะ คาโยโกะต่างก็เชื่อว่าถ้าใส่แหวนสีขาวกับดำจะแสดงถึงความรักที่บริสุทธิ์ มั่นคงชั่วนิรันดร์)...
จากนั้นฮิโรกิก็จูบจิกูสะกับคาโยโกะเบาเบา แล้วทั้ง 3 ก็ออกมาหน้าโบสถ์เพื่อโยนช่อดอกไม้...คนที่ได้รับช่อดอกซากุระสีขาวของจิกูสะก็คือเมกูมิ และ...ช่อดอกกุหลาบสีชมพูของคาโยโกะ คนที่ได้ก็คือ...โนริโกะ...
\"นั่นพวกคิริโตะคุงนี่จ๊ะ ฮิโรกิ จิกูสะ\" คาโยโกะอุทานอย่างตกตะลึง...
\"จริงด้วย พวกเรา...\"
จิกูสะพึมพำอย่างตื่นเต้น...
ส่วนฮิโรกิ ดูเหมือนเด็กหนุ่มจะรู้ว่าเพื่อนรักมาที่นี่ทำไม เขาจึงหันไปมองพวกพ่อแม่กับยายด้วยแววตาขรึม แต่สุดท้ายเด็กหนุ่มก็เป็นฝ่ายจูงมือภรรยาทั้ง 2 คนเข้าไปหา ไปกอดเพื่อนรักอย่างแสนจะคิดถึง เมกูมิเองพอได้กอดโนริโกะเธอก็ร้องไห้ยกใหญ่จนทำให้โนริโกะก็พลอยร้องตามไปด้วย...จากนั้นทุกคนก็ตกลงย้ายเข้าไปนั่งคุยกันในโบสถ์...
\"โห! ไอ้ฮิโรกิ อิจฉานายจังว่ะ ได้แต่งงานกับสาวเฮ้วอย่างจิกูสะจัง แล้วก็สาวเรียบร้อยอย่างคาโยโกะจังด้วย นายนี่เป็นเจ้าบ่าวที่โชคดีที่สุดในโลกเลยว่ะ\"
เคย์ตะพูดอย่างร่าเริงแถมเซ็นจิก็ยังแซวเพื่อนอีกว่า...
\"มีภรรยาเป็นเพื่อนรักกันอย่างนี้...ขอเตือน อย่าหักโหมมากน๊าาาาาา ไม่งั้นมีลูก 20 คนไม่รู้ด้วย\"
\"ไอ้ทะลึ่งเซ็นจิ พูดบ้าบ้า ใครเขาจะไปทำไหววะ ไม่เหมือนนายนี่...ทำเป็นโสดคู่กับไอ้เคย์ตะ ไอ้ยูทากะ จริงจริงแล้วก็รอโอกาสม่อให้หายอยากแล้วค่อยหาเจ้าสาวใช่ไหมล่ะ\"
ฮิโรกิแขวะทำเอาเซ็นจิกับเคย์ตะจ๋อย ทว่า ยูทากะกลับพูดแทรกอย่างร่าเริงว่า...
\"ใครว่าฉันไม่มีแฟน นี่ไง๊! เมกูมิจังน่ะ แฟนฉัน! แล้วเราก็จะแต่งงานกันหลังจากจบเกมด้วย\"
\"หา! อะไรนะ...\"
ทุกคนอุทานอย่างตกใจ โนริโกะเลยรีบถามเมกูมิที่ท่าทางเขินเขินว่า...
\"จริงเหรอจ๊ะ เมกูมิ แต่ว่า...เธอไม่ได้เจอยูทากะคุงมา 3 ปีแล้วนะจ๊ะ พอเจอกันก็จะแต่งงานกันเลยเหรอ\"
\"นี่นี่ คิดดีแล้วเหรอเมกูมิจัง ไอ้ยูทากะมันจะเหมาะกับคนน่ารักอย่างเธอเหรอ คิดใหม่อีกทีให้ดีน่าาา...\"
ชูยะแกล้งแซวทำให้ยูทากะร้องลั่นลั่นอย่างตกใจว่า...
\"อะไรวะ! ไอ้เพื่อนปากเน่า! ไม่ต้องพูดเลยไอ้เซ็นจิ ไอ้เคย์ตะ ไอ้คิริโตะ...พอเลยทุกคน เดี๋ยวเมกูมิจังเปลี่ยนใจฉันก็ซวยสิ\"
ยูทากะรีบห้ามเมื่อเห็นว่าเซ็นจิ เคย์ตะและคิริโตะทำท่าจะพูดอะไรบางอย่างออกมา และในช่วงที่ทุกคนทำท่าจะแย่งกันพูดนั้นเอง เมกูมิก็แทรกขึ้นด้วยเสียงอ่อนหวานปนขำว่า...
\"เอาล่ะจ้ะ เอาล่ะ...ทุกคน ฟังฉันหน่อยนะจ๊ะ! ฉันน่ะ...รู้ว่ายูทากะคุงแอบชอบฉันตั้งแต่ 3 ปีก่อนแล้วจ้ะ แล้ว...ฉันก็ว่ายูทากะคุงเขาก็น่ารัก จริงใจ มีน้ำใจ แล้วก็เก่ง นิสัยดี อ่อนโยน ร่าเริง ฉันชอบนะ...อีกอย่าง ตอนที่พวกเราจากกันไปเมื่อ 3 ปีก่อน ยูทากะคุงเขาก็บอกว่าจะมาขอฉันแต่งงาน แล้วดูสิจ๊ะ! วันนี้ฉันได้ช่อดอกไม้เจ้าสาวจากจิกูสะ...แถม...ยูทากะคุงก็ยังมาขอฉันแต่งงานอีก ดังนั้น ฉันก็เลย...ยินดีที่จะเป็นเจ้าสาวของยูทากะคุงจ้ะ\"
คำพูดของว่าที่เจ้าสาวในอนาคตข้างหน้านั้นทำให้ทุกคนต่างก็พากันอมยิ้ม ส่วนเจ้าบ่าวในอนาคตข้างหน้าอย่างนายยูทากะน่ะเหรอ...เขาเองก็กำลังยิ้มจนแก้มแทบแตกอย่างดีในและมีความสุขอยู่ไง! จากนั้น คิริโตะก็เลยพูดอวยพรให้เพื่อนรักทั้ง 2 ซะเลย...
\"ยินดีด้วยนะทั้ง 2 คน ฉันดีใจมากเลยว่ะที่เห็นเพื่อนรัก 2 คนมีความสุข\"
\"ใช่...ไอ้ยูทากะ นายเป็นคนแรกในกลุ่มแฮกเกอร์ บอยส์ ที่มีแฟน ดังนั้น นายก็อย่าไปม่อสาวไหนอีกนะเว้ย...รักกันนานนานนะ\"
\"ดีใจด้วยว่ะ ยูทากะ ไว้งานแต่งงานนายฉันจะช่วยจัดให้อลังการงานสร้างเลยว่ะ เพื่อน\"
เซ็นจิกับเคย์ตะพูดเสียงร่าเริง แถมชูยะกับฮิโรกิก็ยังอวยพรอย่างซึ้งว่า...
\"ฉันกะแล้วว่านายต้องได้เป็นแฟนกับเมกูมิจัง นายน่ะ เหมาะกับคนน่ารักอย่างเมกูมิจังมากนะ ยูทากะ ฉันว่า ความรักของนาย 2 คนต้องยืนยาวแน่...เหมือนไอ้ฮิโรกิกับจิกูสะจังแล้วก็คาโยโกะจังไง\"
\"อืม...เมกูมิจังคุยเรื่องนายบ่อยมากนะ นายต้องถนอมเมกูมิจังให้ดีนะเว้ย ยูทากะ เพราสำหรับเมกูมิจังแล้ว...นายเป็นที่ 1 แบบที่ไม่มีใครแทนที่ได้เลย\"
\"...อึก...ฮือออออออออ...ขอบใจมากว่ะเพื่อนรัก ขอบใจ๊...\"
ยูทากะที่ตื้นตันใจมากพูดพลางร้องไห้โฮ พลอยทำให้เซ็นจิกับเคย์ตะร้องโฮตาม! เพื่อนเพื่อนที่เหลือเลยพากันหัวเราะขำกันใหญ่ แล้วโนริโกะก็พูดอวยพรให้เมกูมิที่มีน้ำตาคลออย่างตื้นตันใจว่า...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น