ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    B.R.Battle Royal Survival Program1

    ลำดับตอนที่ #59 : ...บทที่54...(แก้ไข + เพิ่มเติมบทนิดหน่อยเจ้าค่ะ)

    • อัปเดตล่าสุด 26 มี.ค. 48


          เวลา 24.00 น. \"อะแฮ่ม! โย่ว! วอซซาอั๊พ แหมน...เป็นไงบ้าง แหมน...เป็นไง นร. ทั้งหลาย ครูอุตส่าห์หัดพูดภาษาเด็กฮิพเลยนะ คูลไหม แหมน! (ถึงตอนนี้นร.ทุกคนก็หมั่นไส้จนจะอาเจียนกันแล้ว...ข้าพเจ้าก็ด้วย!...Kiriyama Kyoko) เอาล่ะ มาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า...

          วันนี้เป็นวันที่ 30 ธ.ค. ก็แสดงว่าเหลือเวลาเล่นเกมอีกแค่ 3 วันเท่านั้น...และตอนนี้จำนวนนร. ทั้งหมดก็มีเหลืออยู่แค่...อืม...บอกจำนานคนที่แพ้ก่อนดีกว่า...เริ่มนะ ตั้งใจฟังล่ะ...นร. ม.3 ตาย 3 คน (มีมิรุกับชิราอิชิรวมอยู่ด้วย) นร. ม.4 ตาย 6 คน (มีคาสุ เคย์โอะ และชิมาโนะรวมอยู่ด้วย)...จะว่าไป ครูเสียดายมิดะคุง ทานิซาว่าจังที่เป็นเกย์กับฮิราอิคุงนะ เขา 3 คนน่ะทั้งเจ้าเลห์ ฉลาด และโหดถึงใจดี เสียดาย...เขาทำผิดกติกาของเกมคือห้ามนร. คนไหนก็ตามล่อลวงเพื่อนให้ไปตายในเขตต้องห้าม ไม่อย่างนั้นปลอกคอของทั้งคู่ก็จะระเบิด...ครูลืมบอกไป เสียดายจริง! แต่ยังไงก็จำไว้ให้ดีละกันนะ นร. ทุกคน...มาต่อกันดีกว่า...นร. ม.6 ตาย 6 คน (มีมีมาซาชิ คัตสึอิ มิตสุรุและโคเฮย์รวมอยู่ด้วย) ดังนั้น ตอนนี้จึงเหลือนร. ม.6 13 คน ซึ่งดีกว่านร. ม.4 ก็เหลือเพียงแค่ 9 คนเท่านั้น และนร. ม. 3 เหลืออยู่ 15 คนนะ...มีนร. ผู้ชนะปีที่แล้วแล้วมาอีก 4 คน สุดท้ายก็นร. พิเศษอันตราย 12 คนเหมือนเดิมไม่ผิดเพี้ยน...รวมทั้งสิ้นเป็น 52 คน...ก็ยังคงเยอะอยู่ดี ดังนั้น ครูจึงขอใช้สิทธิ์ของครูเพิ่มเขตอันตรายขึ้นมาอีก 5 แห่ง ได้แก่...เขตG1-2 เขตG7-8 เขตC,D7-8 เขตA4-5 และตั้งแต่กึ่งกลางเขตE,F2-7 ก็ด้วยนะ ที่เหล่านี้จะเป็นเขตอันตรายตั้งแต่ 7.30 น. ไปจนถึงเวลา 24.00 น.ของวันพรุ่งนี้เลย...

          อย่าลืมนะว่าเรามาที่นี่เพื่อเล่นไปตามเกม และหากใครไม่ยอมฆ่า รวมถึงใครที่คิดจะรวมตัวกันเพื่อก่อความวุ่นวายหรือเล่นโกงกับเกม...ครูขอเตือนให้หยุดการกระทำนั้นซะ ไม่มีประโยชน์ใดที่จะต่อต้าน จำไว้!
    แล้วเจอกันนะทุกคน ถ้า...ยังไม่เป็นผีไปซะก่อน! อ้อ! ลืมบอกไปอีกอย่าง...พวกนร. พิเศษอันตรายน่ะ ควรจะเริ่มเล่นเกมอย่างจริงจังได้แล้วนะ อย่าคิดว่าจะรอดกันได้ทุกคนเลย มันไม่มีทางหรอก...คิริยาม่าคุง อย่าพยายามเลย!\"

          อ.คิตาโนะพูดด้วยเสียงเย็นชาแล้วประกาศก็จบลง ทว่า...คิริโตะที่ได้ยินคำพูดของอ.คิตาโนะเต็มเต็มก็ได้จงใจพูดเสียงดังว่า...

          \"เฮอะ! ไอ้ฮิตเลอร์ คิตาโนะ...อย่ามาทำเป็นพูดเตือนปนขู่เลยว่ะ ถึงยังไง...ฉันก็เลือกทางเดินของฉันไว้แล้ว! คนอย่างแกไม่มีทางที่จะทำอะไรฉันกับพวกเรา เพื่อนกันได้หรอก! รอหน่อยเหอะ ไอ้อ.ฮิตเลอร์กับไอ้หน.ทหารเลว! คงอยากเจอพวกฉันมากสินะ...อีกไม่นานหรอก! เราได้เจอกันแน่!!!\"

          \"คิริโตะ...ฉันจดที่ไอ้ฮิตเลอร์ คิตาโนะมันพูดหมดเลยนะ...ตอนนี้มีนร. ที่เป็นพวกเราเหลืออยู่แค่พวกนาย 12 คน แล้วก็มีมิทสุโกะจังกับอัตสึฮิโร่แล้วก็ไอ้โตดะที่อยู่ในมือเรา แต่ยัยริเอะมันหนีไปได้ใช่ม๊า อืม...ต่อนะ แล้วก็มีพวกฉันนร. ม.3 ทั้งหมด 11 คนกับนารุมิจังแล้วก็สาวน้อย ม.3 ที่พวกนายช่วยกับไอ้หนุ่มโรคจิตที่ข่มขืนเธอ ส่วนนร. ม.6 ก็มีรุ่นพี่มาซาฮิโร่ รุ่นพี่มิสะจังกับรุ่นพี่มิซาเอะจังแล้วก็โทโมมิจัง และสุดท้าย นร. ม.4 มีทาเครุ คิทะคูมะกับยูริจังคนน่ารัก (นั่น! ม่อแล้วไง อิวะจัง...Kiriyama Kyoko) เซย์จิ อาคิ เคย์กะแล้วก็มิยูจัง รวมทั้งหมดก็ 41 คนพอดีเชียวท่าน!\"

          อิวาโมโตะที่เอามือจับที่ใต้ปลอกคอไว้ (ทุกคนก็ด้วย) พูดอย่างรวดเร็วพรืดเดียวจบ ซากุระก็ไม่ยอมแพ้เลยรีบพูดขึ้นบ้างว่า...

          \"ของฉันนะ นี่เป็นส่วนที่ยังไม่เป็นเขตอันตราย...มีเขตA1-2 ที่ตั้งของโรงงานร้าง 3 ชั้น เขตA7-8 ที่ตั้งของโรงเก็บศพชั้นเดียว และเขตG4-5 ที่ตั้งของศาลเจ้าใหญ่ชั้นเดียว นอกนั้นถือเป็นเขตอันตรายหมด อ้อ! ยกเว้นบริเวณเขตC,D3-5 ที่ตั้งของโรงเรียนกลางหรือศูนย์บัญชาการเกมB.R.นะ แต่...ถึงมันจะไม่ประกาศเป็นเขตอันตราย ฉันก็ว่ามันก็ยังอันตรายอยู่ดีนั่นล่ะ!\"

          \"อืม...ละเอียดดีมาก ขอบใจนะ...ที่สำคัญ ตอนนี้ที่นี่กำลังจะเป็นเขตอันตรายแล้ว ฉันว่า เราควรจะรีบไปเลยดีกว่านะ แต่ว่า...มันมีปัญหาอยู่นิดหน่อยน่ะ...เรามีคนที่เจ็บหนักอยู่ แล้วก็ยังมีคนที่สภาพจิตใจย่ำแย่อีกด้วย ที่สำคัญ...เรือนพยาบาลทั้ง 2 ที่ก็กลายเป็นเขตอันตรายไปหมดเลย! คิริโตะ...ในฐานะหัวหน้า นายจะตัดสินใจยังไงต่อไป...\"

          ชูยะถามเสียงขรึมอย่างจริงจัง คิริโตะเลยตอบว่า...

          \"เราต้องแบ่งคนอีกแล้วล่ะ เพื่อน...แบ่งเป็น 3 กลุ่ม กลุ่มแรกมากับฉัน เราจะไปช่วยคนที่เหลือกัน กลุ่มที่ 2 ไปกับไอ้เซ็นจิ หาที่สงบอยู่แล้วก็คอยดูแลคนกับแฮกเกอร์ข้อมูลแล้วก็เตรียมอุปกรณ์ต่างต่างให้พร้อม...เหลือเวลาอีกแค่ 3 วันที่เราจะเตรียมการรบ...กลุ่มสุดท้ายคอยสอดแนมไอ้พวก B.R. ที่แถวหน้ารร.กลางแล้วรายงานทุกความเคลื่อนไหวมาอย่างละเอียด...ถ้าทำได้...ฉันพูดว่าถ้าทำได้นะ ไม่ใช่ให้ทำเลยทันที! ถ้าทำได้...พยายามแอบลอบเข้าไปสืบข้อมูลหรือหาทางวางแผนสืบข้อมูลด้วยก็ดี...เรื่องการแบ่งคนฉันให้พวกนายตัดสินใจกันเองเลย...ใครถนัดอะไร สมัครใจอันไหนก็เชิญ! ขอให้เสร็จก่อนตี 2 นะ เราจะเอาเวลาที่เหลือพักผ่อนแล้วค่อยแยกย้ายกันไปตอน 7 โมงเช้า\"

          คิริโตะพูดจบเขาก็ทำท่าจะหันเดินออกไป...ที่เด็กหนุ่มออกไปข้างนอกก็เพื่อยกสิทธิการตัดสินใจให้ทุกคนโดยเขาไม่คิดจะไปแทรก ขวาง อีกเหตุผลก็คือคิริโตะต้องการที่จะแยกไปรวบรวมสติ สมาธิด้วย ทว่า...ยังไม่ทันที่เด็กหนุ่มจะก้าวออกไปพ้น อยู่อยู่โชโกะก็พูดโพล่งขึ้นว่า...

          \"คิริโตะ ฉันลืมบอกนายไปอย่างนึงว่ะ...อ.ฮายาชิดะยังไม่ตาย...ตอนนี้อาจารย์ถูกไอ้ฮิตเลอร์ คิตาโนะมันขังไว้ในรร. กลางนั่นล่ะ ฉันกับพวกเราบังเอิญไปเห็นอ.ฮายาชิดะเข้าพอดีเลยว่ะ...\"

          \"อะไรนะ! จริงเหรอวะ ไอ้โชโกะ!\"

          คิริโตะรวมถึงหลายหลายคนร้องถามอย่างไม่อยากเชื่อ แต่พอพวกโชโกะพากันพยักหน้าอย่างหนักแน่น พวกคิริโตะก็น้ำตาไหลอย่างตื้นตัน ดีใจเป็นที่สุด!!!

          \"เราต้องช่วยอ.ฮายาชิดะกันให้ได้เลยนะจ๊ะ ฉันสงสารอาจารย์มากที่สุดเลย อาจารย์คงจะต้องทนทรมานอยู่นานหลายปีเลย...\"

          โนริโกะพูดเสียงเบาแล้วเธอก็น้ำตาไหล...เซ็นจิเลยพูดอย่างหนักแน่นว่า...

          \"ไม่ต้องห่วงหรอก โนริโกะจัง...ตั้งแต่วินาทีแรกที่ฉันเห็นอาจารย์ ฉันก็สาบานกับตัวเองเลยว่าฉันต้องช่วยอาจารย์ให้ได้! พวกเราทุกคนต้องช่วยอ.ฮายาชิดะได้แน่!\"

          \"ใช่! ต่อให้ต้องแลกด้วยชีวิตของฉันเอง ฉันก็จะต้องช่วยอาจารย์ออกมา...แล้วไอ้พวกที่ทำกับอาจารย์ไว้ ฉันจะเอาคืนให้สาสมเลย!\"

          คิริโตะพูดเสียงกร้าวแล้วเขาก็กำมือแน่น...เด็กหนุ่มกำลังรู้สึกโกรธและแค้น รวมทั้งรู้สึกร้อนรนกังวลถึงความปลอดภัยของอาจารย์อย่างมากด้วย...คิริโตะคงไม่รู้ว่าท่าทางของเขาทำให้ทุกคนสะท้อนใจ...จริงจริงแล้ว คิริโตะกับอ.ฮายาชิดะ...รวมถึงอ.คิตาโนะในสมัยก่อนที่ไม่ใช่เมื่อ 3 ปีก่อนและในตอนนี้ พวกเขา 3 คนทั้งรักและผูกพันธ์กันราวกับพ่อลูกเลยทีเดียว! ใครจะคิดว่าเหตุการณ์ต่างต่างมันจะพลิกผันได้ขนาดนี้ล่ะ...
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×