ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    B.R.Battle Royal Survival Program1

    ลำดับตอนที่ #58 : ...บทที่53...(แก้ไข + เพิ่มเติมบทนิดหน่อยเจ้าค่ะ)

    • อัปเดตล่าสุด 26 มี.ค. 48


          เวลาต่อมา...บนดาดฟ้าของประภาคาร...

          \"โชโกะ...เอาเบียร์เย็นเย็นหน่อยไหม...\"

          คิริโตะพูดแล้วเขาก็ยื่นส่งเบียร์กระป๋องหนึ่งซึ่งเย็นเฉียบให้กับโชโกะ...

          \"...นายเอามาจากไหน อย่าบอกนะว่าไปซื้อมาที่ร้านสะดวกซื้อ\"

          โชโกะถามเบาเบาแล้วฝืนยิ้มนิดนิด คิริโตะที่เดินเอาเบียร์ขึ้นมาให้เพื่อนหนุ่มเลยทรุดตัวลงนั่งข้างข้างพลางพูดยิ้มยิ้มว่า...

          \"(ถามคนแต่งเรื่องสิ...อ่าว! ไม่ใช๊! เอาใหม่...Kiriyama Kyoko) ฉันเอาเบียร์มาหลายกระป๋องเลยว่ะ ส่วนที่มันเย็น ก็เพราะทาเครุแอบเอาตู้เย็นเล็กมาด้วย...ฮาดีไหมล่ะ\"

          \"อือ...ฮาดี...ขอซักอึกละกัน\"

          โชโกะพูดแล้วเขาก็รับเบียร์จากคิริโตะมาดื่มอึกใหญ่...แล้วทั้ง 2 หนุ่มก็นั่งดื่มเบียร์พลางครุ่นคิดอะไรเงียบเงียบอยู่ครู่หนึ่ง กระทั่ง...

          \"ทำอะไรกันวะ...อ้า! เบียร์! กินด้วยสิ...นะนะ\"

          \"โห...แอบกินเงียบเงียบ 2 คนเดี๋ยวท้องเสียหรอก! ขอด้วย!\"

          เซ็นจิกับชูยะที่เดินมากับเคย์ตะ ยูทากะและฮิโรกิพูดยิ้มยิ้มอย่างร่าเริง ดีที่คิริโตะเอาเบียร์มาหลายกระป๋องทีเดียว จากนั้น ทั้ง 7 หนุ่มก็นั่งดื่มเบียร์พลางพูดคุยเรื่องราวต่างต่างกันเบาเบา กระทั่ง...อยู่อยู่โชโกะก็นิ่งเงียบไป พอทุกคนหันไปดูก็เห็นว่า...เด็กหนุ่มกำลังเอามือปิดหน้าพลางร้องไห้เบาเบาอย่างทนไม่ไหว...เท่านั้นล่ะ ทุกคนถึงกับน้ำตาซึมและรู้สึกเจ็บปวดไปด้วย แล้วคิริโตะก็ดึงตัวโชโกะมากอดพลางพูดอย่างแค้นใจว่า...

          \"ทำไมวะ! ทำไมนายต้องเจ็บปวดกับความรักขนาดนี้ด้วย ฉัน...ฉันอยากจะเป็นคนที่เจ็บปวดแทนนาย ไอ้โชโกะ...ถ้าเลือกได้ ฉันขอเจ็บแทนนาย แต่...ฉันทำไม่ได้ ฉัน...ฉันช่วยนายไม่ได้เลย ขอโทษนะ...เพื่อน...\"

          \"โชโกะ...ฉันเองก็ไม่ดี นายกำลังทุกข์ใจเรื่องมิทสุโกะจัง แต่...ฉัน...ฉันกลับทำสวีทหวานกับโนริโกะจังให้นายเห็น แถมฉันยังเคยต่อว่ามิทสุโกะจังต่อหน้านายอีก...ฉันขอโทษนะเว้ย! ไอ้โชโกะ...ขอโทษด้วยจริงจริง\"

          \"ไอ้คิริโตะ ไอ้ชูยะ นายอย่าพูดอย่างนั้นเลย...นาย 2 คนน่ะ ชอบทำอย่างนี้เรื่อยเลย คิดว่าตัวเองเป็นอะไรวะ...เก่งนักเหรอจะได้เที่ยวแบกความทุกข์ให้ทุกคนน่ะ...ไอ้พวกชอบเสียสละ...\"

          โชโกะฝืนพูดยิ้มยิ้มแล้วเขาก็กอดคิริโตะกับชูยะแน่นขึ้น...แล้วอยู่อยู่เคย์ตะก็พูดเสียงกร้าวขึ้นว่า...

          \"ถ้ามิทสุโกะจังเป็นอะไรไป ฉันจะฆ่านัง Bi*ch นั่นแทนนายเอง! นังนั่นมันไม่สมควรที่จะอยู่บนโลกนี้เลย!\"

          \"ไอ้เคย์ตะ! ใจเย็นหน่อย...นายไม่ควรที่จะทำร้ายใครเพื่อแก้แค้นหรอกนะเว้ย ไม่งั้น...นายก็จะเป็นไปตามเกมที่ไอ้อ้วนนรกมันอยากให้เป็น เข้าใจไหมวะ ไอ้เคย์ตะ...ใจเย็น...มิทสุโกะจังต้องไม่เป็นไรหรอก ใช่ไหม ไอ้ยูทากะ\"

          ฮิโรกิหันไปถามซึ่งยูทากะก็รีบพูดอย่างมั่นใจเต็มที่ว่า...

          \"อยู่แล้ว! อย่าลืมสิว่าฉันน่ะมันหมอเถื่อนเทวดานาเว้ย!\"

          \"โอ๊ย! ไอ้ขี้คุย...หมั่นไส้จริง!\"

          เซ็นจิแกล้งว่าแต่เขาก็โอบไหล่ยูทากะพลางยิ้มให้เพื่อนรักอย่างภูมิใจที่มีเพื่อนเจ๋ง บรรยากาศตอนนั้นดีขึ้นมากทีเดียว...คิริโตะกับโชโกะก็พลอยยิ้มออก หัวเราะได้ไปด้วย จากนั้นไม่นาน 5 สาว เคียวโกะ โนริโกะ จิกูสะ คาโยโกะและเมกูมิก็เดินตามมาสมทบ เคียวโกะพอเห็นพี่ชายที่ดื่มเบียร์ไปมากจนหน้าเริ่มแดงก็เลยหันไปหาเรื่องต่อว่าคิริโตะว่า...

          \"นี่! นายคิริยาม่าขี้เมา! ทำไมต้องมอมเบียร์พี่โชโกะด้วยนะ ตาบ้านี่! อยากโดนเตะรึไง!\"

          \"โห! ยัยเด็กซ่าส์นี่น้องใครวะเนี่ย...อ้อ! น้องไอ้โชโกะนี่เอง นี่โชโกะ...ตกลงนายมีน้องผู้หญิงหรือผู้ทอมวะ 555\"

          คิริโตะที่เริ่มเมานิดนิดพูดอย่างยียวนกวน...ใส่เคียวโกะยังผลให้เกิดเสียงหัวเราะเบาเบาอย่างชอบใจดังขึ้น เด็กสาวซึ่งดูจะโมโหเลยทุบนายคิริโตะไปอึ้ก!!!

          \"พี่เซ็นจิ พี่เคย์ตะ พี่ยูทากะ อย่าดื่มเยอะนักเลยค่ะ ปล่อยตาขี้เมาบ้าไปคนเดียวเหอะ! อ๊ะ! พี่โชโกะด้วย หยุดนะคะพี่...พอแล้ว...\"

          \"อืม...ขออีกนิดน่าอีหนูเอ๊ย...นานนานทีน่า\"

          \"ใช่จ้ะ เคียวโกะจัง พวกพี่ไม่ได้กินบ่อยอยู่แล้ว...อย่าห่วงเลยนะ...\"

          เคย์ตะกับเซ็นจิพูดยิ้มยิ้ม...โชโกะซึ่งยังคงดื่มเบียร์ต่อก็พูดขำขำว่า...

          \"อีหนูเอ๊ย! ตกลงจะเป็นน้องสาวพี่หรือเป็นแม่ที่ 2 ดี...ดุเหลือเกิ๊นนนนนนนนนน\"

          \"พี่โชโกะ! เออ! ตามใจเลย จะกินให้ตายก็ทำเลย ไม่สนแล้วย่ะ พวกขี้เมา เชอะ!\"

          เคียวโกะพูดอย่างงอนงอนแล้วเธอก็แลบลิ้นใส่คิริโตะอย่างหมั่นไส้ นายคิริโตะเลยทำหน้ากวนตอบกลับมา...เซ็นจิที่คอยมองอยู่ตลอดเลยแอบถอนใจนิดนิด...ดูท่า...เขาคงจะอกหักในสักวันนึงเนี่ยล่ะ!!!

          \"นี่! เจ๊! ยัยจิกูสะจัง เฮ่ย! พอ...เจ๊จะมอมเหล้าตัวเองกับคาโยโกะจังเหรอไง คาโยโกะจังก็ปฏิเสธซะบ้างดิ...เดี๋ยวเมาตาย! เบียร์นี่เขาให้ผู้ชายกินเฟ่ย!\"

          ฮิโรกิดุภรรยาทั้ง 2 ของเขา แต่จิกูสะที่ดื่มเบียร์ไปหลายอึกแล้วกลับพูดอย่างดึงดันว่า...

          \"อะไรยะ! สิทธิสตรีน่ะ รู้จักไหม! คาโยโกะไม่ต้องไปสนใจพ่อตัวดีเลย แหม...ทีตัวเองล่ะ กินยังกะจะอาบ! อย่าแย่งนะ ฮิโรกิคุง! เดี๋ยวโดนหรอก จะเอาเหรอยะ!\"

          \"อ๊ะ! ไม่เอาน่า จิกูสะจัง...ขอโทษ ขอโทษ...อยากกินก็ได้ ตามใจเลยจ้ะ...สุดที่รัก...\"

          ฮิโรกิพูดแล้วก็จับมือจิกูสะที่เงื้อง่าทำท่าจะต่อยไว้ คาโยโกะเลยหัวเราะคิกอย่างชอบใจ...แล้วยูทากะก็ร้องแซวเพื่อนรักว่า...

          \"โห...ที่แท้ก็พวกเกลียมัว กลัวเมีย อิอิ!\"

          \"เฮ่ย! ไม่ได้กลัวเว่ย! แค่เกรงใจเฉยเฉย...รู้จักไหม เกรงใจน่ะ\"

          ฮิโรกิพูดแก้ตัว (แบบน้ำขุ๊นขุ่น) ทำให้ทุกคนพากันหัวเราะขำยกใหญ่ แล้วยูทากะก็แซวเพื่อนรักต่ออย่างสนุกสนานว่า...

          \"555 สม! เจอเมียดุ เป็นไงล่า! อิอิ...ดูฉันสิ เมกูมิจังน่าร๊ากกกกกกกกกกกมากกกกกกกกกก!!! 555\"

          \"นี่นี่! โนริโกะจังของฉันก็น่ารักเหมือนกัน หึหึ...\"

          ชูยะพูดยิ้มยิ้มแล้วเขาก็โอบตัวโนริโกะมาหอมแก้มโชว์ซะเลย!!!

          \"บ้า! ชูยะคุง...\"

          โนริโกะพูดอย่างเขินเขิน ทว่า...มีคนไม่ยอมแพ้ด้วย! นายยูทากะไง เขาดึงตัวเมกูมิมาหอมโชว์ซะ 2 ที เล่นเอาเมกูมิเขินจนพูดไม่ออกเลย แต่แล้ว...ฮิโรกิก็ปราบเซียนโดยการดึงจิกูสะกับคาโยโกะมา Kiss อย่างดูดดื่ม! เล่นเอาทุกคนถึงกับอึ้ง ทึ่ง เสียวกันไปทีเดียวเชียว! ทว่า...เวลาแห่งความสุขก็มีได้เพียงไม่นานเมื่ออิวาโมโตะกับซากุระมาตามให้พวกคิริโตะลงไปที่ห้องประชุมกลางซึ่งอยู่ที่ชั้น 3 เพื่อมานั่งฟังประกาศครั้งที่ 4 จากอ.คิตาโนะกัน...
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×