ลำดับตอนที่ #48
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #48 : ...บทที่43...(แก้ไข + เพิ่มเติมบทนิดหน่อยเจ้าค่ะ)
เวลา 16.30 น. ที่เขตG1-2 ที่ตั้งของโรงเก็บศพ 2 ชั้น ที่นั่น โคเฮย์ ชิราอิชิ เคย์โอะและชิมาโนะต่างก็กำลังนั่งพักผ่อนกันอยู่ ที่ไหล่ด้านซ้ายของโคเฮย์กับชิราอิชินั้นมีบาดแผลฉกรรจ์จากปืนยิงตะปูที่ทั้ง 2 โดนเซ็นจิยิงใส่ ส่วนชิมาโนะกับเคย์โอะ แม้ทั้งคู่จะไม่มีบาดแผลใดแต่สภาพการตายที่น่าสงสารและสมเพชของคาสุ หนุ่มอ้วนซึ่งจริงจริงแล้วเขาเป็นคู่รักของชิมาโนะก็ทำให้ทั้งคู่ต่างก็รู้สึกเศร้าสลดและแค้นใจ! แล้วอยู่อยู่ชิราอิชิก็พูดขึ้นว่า...
\"พวกนั้นน่ะ...มันน่ากลัวเกินไป! เราไม่มีทางสู้กับพวกมันได้หรอก...นายก็เห็นนี่...ว่า..มิรุกับเพื่อนนายตายน่าสยองแค่ไหน...ฉันกลัว! ฉันไม่อยากจะสู้อีกแล้ว...\"
\"ฉัน...ฉันก็ด้วย! ฉันไม่คิดเลยว่า...ว่า...การถูกคนอื่นเขาทำร้าย...เข่นฆ่า มัน...มันจะน่ากลัวขนาดนี้! ฉันไม่น่าบ้าไปตามเกมเลย...\"
\"เราจะทำยังไงกันต่อไปดีล่ะ โคเฮย์คุง\"
\"ฉัน...ฉันไม่รู้! ขอโทษนะ ชิราอิชิจัง...ฉันพาพวกเธอมาทำเรื่องที่ชั่วร้าย ฉันเป็นคน...ทำให้ทุกคนต้อง...ตาย...\"
โคเฮย์พูดแล้วน้ำตาไหลพรากอย่างสำนึกผิด ส่วนชิราอิชิก็ร้องไห้อย่างหวาดกลัว...เรื่องทั้งหมดมันเป็นความผิดของพวกเขาเอง...ไม่น่าเลย! เป็นเพราะโคเฮย์กับชิราอิชิมัวแต่จมอยู่ในภวังค์แห่งความเศร้า หวาดกลัวและ...สำนึกผิดก็เลยทำให้พวกเขาไม่ทันได้สังเกตว่า...ชิมาโนะกับเคย์โอะแอบมองหน้ากัน สีหน้า แววตาของทั้งคู่ดูโหด อำมหิต! แล้วอยู่อยู่ชิมาโนะก็เป็นฝ่ายพูดขึ้นว่า...
\"ฉันว่า...เรากลับไปหาพวกนั้นกันเถอะ...\"
\"เธอพูดบ้าอะไร! กลับไปให้พวกนั้นฆ่าน่ะเหรอ...ฉันยังรักชีวิตของฉันอยู่นะ!\"
ชิราอิชิโต้อย่างไม่พอใจ แต่ชิมาโนะกลับพูดยิ้มยิ้มอย่างอ่อนโยนว่า...
\"เปล่า! ฉันไม่ได้ให้พวกเรากลับไปโดนฆ่าหรอก...ไหนไหนเราทุกคนก็สำนึกผิดกันแล้ว ฉันเชื่อว่าพวกนั้นน่ะ...ต่างก็เป็นคนดีกันทั้งนั้น ดังนั้น...ถ้าหากว่า...พวกเรากลับไปขอโทษพวกนั้นแล้วก็ขอเข้าร่วมทีมด้วย...ฉันว่าพวกนั้นน่าจะยอมนะ\"
\"จริงด้วย...พวกเราจะนั่งรอความตายอยู่อย่างนี้ไม่ได้หรอก!\"
เคย์โอะเสริมอย่างเข้มแข็ง...คำพูดของทั้ง 2 นั้นทำให้ชิราอิชิกับโคเฮย์หันมองหน้ากันอย่างลังเล...แต่ท้ายที่สุดทั้ง 2 ก็ยอมพยักหน้าอย่างเห็นด้วย แล้วโคเฮย์ก็ถามว่า...
\"แล้วเราจะรู้ได้ไงว่าพวกนั้นไปทางไหนกัน\"
\"ฉันพอรู้นะ...พวกนั้นต้องขึ้นเหนือไปแน่...เราควรจะเดินขึ้นเหนือกันนะ\"
เคย์โอะพูดเสนอ...และแน่นอน คำพูดของเขาก็ทำให้ทั้งโคเฮย์กับชิราอิชิเชื่อได้ไม่ยาก ดังนั้น ทั้ง 4 หนุ่มสาวก็ได้เตรียมตัวจะออกเดินทางกัน ทว่า...ทั้งโคเฮย์กับชิราอิชิต่างก็ไม่รู้ว่า...คำพูดของเคย์โอะนั้นถูกแค่ครึ่งเดียว! พวกโชโกะต้องมุ่งขึ้นเหนือแน่ แต่...ไม่ใช่ในตอนนี้! เพราะทางที่พวกเขาจะมุ่งไปนั้นต้องผ่านกึ่งกลางเขตE,F2-7เป็นที่ตั้งของบ้านร้าง 6 หลัง ซึ่งตอนนี้ที่นั่นยังคงสถานภาพความเป็นเขตอันตรายอยู่จนกว่าจะถึงเวลา 17.00 น. แต่ตอนนี้ยังเป็นเวลา 16.30 น. อยู่เลย!!!
และแล้ว ด้วยการนำทางของเคย์โอะกับชิมาโนะซึ่งทั้ง 2 จงใจเดินทางหลีกเลี่ยงบริเวณ เขตG7-8เป็นที่ตั้งเรือนพยาบาลกว้างชั้นเดียว ที่ซึ่งพวกโชโกะยังคงนั่งพักกันอยู่ และ...ในเวลาไม่นาน ทั้ง 4 หนุ่มสาวก็เดินทางมาจนเกือบถึงเขตอันตรายแล้ว ในตอนนั้นเอง อยู่อยู่ชิมาโนะกับเคย์โอะก็พูดขึ้นพร้อมกันว่า...
\"ฉันปวดฉี่ ขอไปฉี่หน่อยนะ\"
\"อะไร...ฉี่พร้อมกันเนี่ยนะ! เอาเหอะ...รีบไปสิ เรา 2 คนจะรอตรงนี้ล่ะ\"
\"โอ๊ย! ไม่ต้องหรอก พวกนายรีบเดินไปก่อนเหอะ...เผื่อพวกนายจะเจอพวกนั้นเร็วเร็วไง ไปสิ...เดี๋ยวฉันตามไป\"
เคย์โอะพูดยิ้มยิ้ม ชิราอิชิกับโคเฮย์ต่างมองหน้ากันอย่างไม่ค่อยเข้าใจ แต่ท้ายที่สุดทั้ง 2 ก็ทำเพียงแค่ยักไหล่แล้วตอบตกลง แล้วทั้ง 2 ก็เดินช้าช้าตรงไปเรื่อยเรื่อย...ส่วนชิมาโนะกับเคย์โอะที่แสร้งทำเป็นปวดฉี่ต่างก็พากันยิ้มอย่างอำมหิตและสะใจ! แล้วทั้งคู่ก็หยิบเอาอาวุธ...ของเคย์โอะเป็นระเบิดมือ 5 ลูกกับปืนยิงลูกระเบิดของชิมาโนะเป็นน้ำมัน + ไฟแช็คและปืน.44 กระบอกนึงที่ทั้งคู่ต่างแอบซ่อนไว้นานแล้วออกมา...จากนั้น เคย์โอะกับชิมาโนะก็เดินย่างกรายตามหลังของชิราอิชิกับโคเฮย์ไป...เหมือนเสือร้ายไล่ตามเหยื่อไม่มีผิด!!!
ที่เขตอันตราย โคเฮย์กับชิราอิชิเดินช้าช้าเข้ามา...ทั้ง 2 ต่างก็ไม่มีใครเอะใจในความเงียบสงัดงันจนเกินไปของบริเวณรอบข้างเลย กระทั่ง...อยู่อยู่เสียง ติ๊ด...ติ๊ด...ติ๊ด...ของปลอกคอมรณะทั้ง 2 อันก็ดังขึ้นทำลายความเงียบงันของบรรยากาศรอบข้าง! พร้อมกับที่แสงสีแดงก็ได้วาบออกมาจากปลอกคอของทั้งโคเฮย์กับชิราอิชิ!!!
\"พวกนั้นน่ะ...มันน่ากลัวเกินไป! เราไม่มีทางสู้กับพวกมันได้หรอก...นายก็เห็นนี่...ว่า..มิรุกับเพื่อนนายตายน่าสยองแค่ไหน...ฉันกลัว! ฉันไม่อยากจะสู้อีกแล้ว...\"
\"ฉัน...ฉันก็ด้วย! ฉันไม่คิดเลยว่า...ว่า...การถูกคนอื่นเขาทำร้าย...เข่นฆ่า มัน...มันจะน่ากลัวขนาดนี้! ฉันไม่น่าบ้าไปตามเกมเลย...\"
\"เราจะทำยังไงกันต่อไปดีล่ะ โคเฮย์คุง\"
\"ฉัน...ฉันไม่รู้! ขอโทษนะ ชิราอิชิจัง...ฉันพาพวกเธอมาทำเรื่องที่ชั่วร้าย ฉันเป็นคน...ทำให้ทุกคนต้อง...ตาย...\"
โคเฮย์พูดแล้วน้ำตาไหลพรากอย่างสำนึกผิด ส่วนชิราอิชิก็ร้องไห้อย่างหวาดกลัว...เรื่องทั้งหมดมันเป็นความผิดของพวกเขาเอง...ไม่น่าเลย! เป็นเพราะโคเฮย์กับชิราอิชิมัวแต่จมอยู่ในภวังค์แห่งความเศร้า หวาดกลัวและ...สำนึกผิดก็เลยทำให้พวกเขาไม่ทันได้สังเกตว่า...ชิมาโนะกับเคย์โอะแอบมองหน้ากัน สีหน้า แววตาของทั้งคู่ดูโหด อำมหิต! แล้วอยู่อยู่ชิมาโนะก็เป็นฝ่ายพูดขึ้นว่า...
\"ฉันว่า...เรากลับไปหาพวกนั้นกันเถอะ...\"
\"เธอพูดบ้าอะไร! กลับไปให้พวกนั้นฆ่าน่ะเหรอ...ฉันยังรักชีวิตของฉันอยู่นะ!\"
ชิราอิชิโต้อย่างไม่พอใจ แต่ชิมาโนะกลับพูดยิ้มยิ้มอย่างอ่อนโยนว่า...
\"เปล่า! ฉันไม่ได้ให้พวกเรากลับไปโดนฆ่าหรอก...ไหนไหนเราทุกคนก็สำนึกผิดกันแล้ว ฉันเชื่อว่าพวกนั้นน่ะ...ต่างก็เป็นคนดีกันทั้งนั้น ดังนั้น...ถ้าหากว่า...พวกเรากลับไปขอโทษพวกนั้นแล้วก็ขอเข้าร่วมทีมด้วย...ฉันว่าพวกนั้นน่าจะยอมนะ\"
\"จริงด้วย...พวกเราจะนั่งรอความตายอยู่อย่างนี้ไม่ได้หรอก!\"
เคย์โอะเสริมอย่างเข้มแข็ง...คำพูดของทั้ง 2 นั้นทำให้ชิราอิชิกับโคเฮย์หันมองหน้ากันอย่างลังเล...แต่ท้ายที่สุดทั้ง 2 ก็ยอมพยักหน้าอย่างเห็นด้วย แล้วโคเฮย์ก็ถามว่า...
\"แล้วเราจะรู้ได้ไงว่าพวกนั้นไปทางไหนกัน\"
\"ฉันพอรู้นะ...พวกนั้นต้องขึ้นเหนือไปแน่...เราควรจะเดินขึ้นเหนือกันนะ\"
เคย์โอะพูดเสนอ...และแน่นอน คำพูดของเขาก็ทำให้ทั้งโคเฮย์กับชิราอิชิเชื่อได้ไม่ยาก ดังนั้น ทั้ง 4 หนุ่มสาวก็ได้เตรียมตัวจะออกเดินทางกัน ทว่า...ทั้งโคเฮย์กับชิราอิชิต่างก็ไม่รู้ว่า...คำพูดของเคย์โอะนั้นถูกแค่ครึ่งเดียว! พวกโชโกะต้องมุ่งขึ้นเหนือแน่ แต่...ไม่ใช่ในตอนนี้! เพราะทางที่พวกเขาจะมุ่งไปนั้นต้องผ่านกึ่งกลางเขตE,F2-7เป็นที่ตั้งของบ้านร้าง 6 หลัง ซึ่งตอนนี้ที่นั่นยังคงสถานภาพความเป็นเขตอันตรายอยู่จนกว่าจะถึงเวลา 17.00 น. แต่ตอนนี้ยังเป็นเวลา 16.30 น. อยู่เลย!!!
และแล้ว ด้วยการนำทางของเคย์โอะกับชิมาโนะซึ่งทั้ง 2 จงใจเดินทางหลีกเลี่ยงบริเวณ เขตG7-8เป็นที่ตั้งเรือนพยาบาลกว้างชั้นเดียว ที่ซึ่งพวกโชโกะยังคงนั่งพักกันอยู่ และ...ในเวลาไม่นาน ทั้ง 4 หนุ่มสาวก็เดินทางมาจนเกือบถึงเขตอันตรายแล้ว ในตอนนั้นเอง อยู่อยู่ชิมาโนะกับเคย์โอะก็พูดขึ้นพร้อมกันว่า...
\"ฉันปวดฉี่ ขอไปฉี่หน่อยนะ\"
\"อะไร...ฉี่พร้อมกันเนี่ยนะ! เอาเหอะ...รีบไปสิ เรา 2 คนจะรอตรงนี้ล่ะ\"
\"โอ๊ย! ไม่ต้องหรอก พวกนายรีบเดินไปก่อนเหอะ...เผื่อพวกนายจะเจอพวกนั้นเร็วเร็วไง ไปสิ...เดี๋ยวฉันตามไป\"
เคย์โอะพูดยิ้มยิ้ม ชิราอิชิกับโคเฮย์ต่างมองหน้ากันอย่างไม่ค่อยเข้าใจ แต่ท้ายที่สุดทั้ง 2 ก็ทำเพียงแค่ยักไหล่แล้วตอบตกลง แล้วทั้ง 2 ก็เดินช้าช้าตรงไปเรื่อยเรื่อย...ส่วนชิมาโนะกับเคย์โอะที่แสร้งทำเป็นปวดฉี่ต่างก็พากันยิ้มอย่างอำมหิตและสะใจ! แล้วทั้งคู่ก็หยิบเอาอาวุธ...ของเคย์โอะเป็นระเบิดมือ 5 ลูกกับปืนยิงลูกระเบิดของชิมาโนะเป็นน้ำมัน + ไฟแช็คและปืน.44 กระบอกนึงที่ทั้งคู่ต่างแอบซ่อนไว้นานแล้วออกมา...จากนั้น เคย์โอะกับชิมาโนะก็เดินย่างกรายตามหลังของชิราอิชิกับโคเฮย์ไป...เหมือนเสือร้ายไล่ตามเหยื่อไม่มีผิด!!!
ที่เขตอันตราย โคเฮย์กับชิราอิชิเดินช้าช้าเข้ามา...ทั้ง 2 ต่างก็ไม่มีใครเอะใจในความเงียบสงัดงันจนเกินไปของบริเวณรอบข้างเลย กระทั่ง...อยู่อยู่เสียง ติ๊ด...ติ๊ด...ติ๊ด...ของปลอกคอมรณะทั้ง 2 อันก็ดังขึ้นทำลายความเงียบงันของบรรยากาศรอบข้าง! พร้อมกับที่แสงสีแดงก็ได้วาบออกมาจากปลอกคอของทั้งโคเฮย์กับชิราอิชิ!!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น