ลำดับตอนที่ #40
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #40 : ...บทที่35...(แก้ไข + เพิ่มเติมบทนิดหน่อยเจ้าค่ะ)
เวลา 13.20 น. ที่เรือนพยาบาลชั้นเดียว ตอนนี้คนที่ยังสลบอยู่ก็มีแค่ 2 สาวเมกูมิกับคาโยโกะ นอกนั้น ทาเครุที่ยังมีอาการปวดหัวและมึนงงแต่ก็เก็บอาการไว้กำลังช่วยเก็บข้าวของต่างต่างกับยูทากะ ส่วนเซ็นจิ มาซาฮิโร่ และเคย์ตะกำลังจัดเตรียมอาวุธเตรียมสู้รบ แล้วเคย์ตะก็พูดเสียงเครียดอย่างเจ็บใจว่า...
\"ไม่น่าไปช่วยนังงูพิษนั่นเลย...เจ็บใจชิบ!\"
\"เอาน่า...เคย์ตะ อะไรที่ผ่านไปแล้วก็อย่าไปติดใจแค้นเลย...เซ็นจิ นายรีบไปเอารถกระบะมีหลังคาที่เราซ่อนไว้มาเร็วเข้า...เราจะได้รีบพาเมกูมิจังกับคาโยโกะจังหลบก่อน\"
มาซาฮิโร่พูดเสียงขรึม แต่เซ็นจิก็ยังอดจะแย้งอย่างสงสัยไม่ได้ว่า...
\"แล้วรถเก๋งที่นายได้มาล่ะ มาซาฮิโร่ จะเอาไง...\"
\"ช่างมันก่อน! นายรีบไปเหอะเซ็นจิ\"
\"ก็ได้\"
เซ็นจิรับคำแล้วเขาก็รีบวิ่งไปทันที ระหว่างนั้น ยูทากะก็สังเกตเห็นอาการและสีหน้าของทาเครุ เขาเลยถามอย่างห่วงใยว่า...
\"ไหวแน่นะ ทาเครุ...นายไปพักก่อนไหม ถ้ายังรู้สึกไม่ดีก็อย่าเพิ่งฝืนเลย\"
\"ผมไม่เป็นไรหรอกครับ รุ่นพี่...วางใจเถอะครับ...\"
ทาเครุฝืนพูดด้วยสีหน้าร่าเริงทั้งที่จริงจริงเขาก็รู้สึกไม่ดีนัก แต่ยูทากะก็หลงเชื่อตามที่ทาเครุบอกจึงไม่ได้ใส่ใจอะไรมากอีก...แต่แล้ว...อยู่อยู่ก็มีเสียงปืนดังรัวมาแต่ไกล ทำให้ทุกคน (ที่มีสติ) ที่อยู่ในห้องต่างก็มีท่าทางวิตกกันอย่างมาก แล้วชั่วครู่ เซ็นจิก็วิ่งเข้ามาพลางพูดเสียงขรึมเข้มว่า...
\"รถ 2 คันน้ำมันเหลือน้อยมากเลยว่ะ ทำไงดีวะ!\"
\"ชิบ! แ*งให้ได้อย่างงี้สิวะ! ดันมาน้ำมันหมดเอาตอนนี้อีก F*ckเอ๊ย!\"
เคย์ตะสบถอย่างหัวเสีย แต่มาซาฮิโร่ก็ยังมีความคิดดีดี เขาเลยพูดกับทุกคนว่า...
\"ช่วยกันอุ้มผู้หญิงไปซ่อนในรถก่อนละกัน เร็วเข้า!\"
จบคำของชายหนุ่ม ยูทากะกับเซ็นจิก็ช่วยกันอุ้ม 2 สาวเมกูมิกับคาโยโกะที่ยังสลบไปนอนแอบในรถ จากนั้น...ทั้ง 5 หนุ่ม เซ็นจิ มาซาฮิโร่ และเคย์ตะที่ไปดักรอหน้าประตู ยูทากะกับทาเครุที่ไปแอบอยู่ข้างเรือนพยาบาล ในมือทุกคนมีอาวุธเตรียมพร้อม และ...ไม่นาน รกเก๋งของพวกโคเฮย์ก็แล่นมาถึง หน้าต่างรถนั้นถูกเปิดไว้แต่ก็มีคนที่ถืออาวุธรอโจมตีอยู่ด้วย...รถคันนั้นค่อยค่อยเคลื่อนใกล้เข้ามา...ความเงียบที่ดุจดั่งนรกกำลังครอบคลุมบรรยากาศอย่างน่าอึดอัด หวาดสยอง...แล้ว...สงครามก็เริ่มขึ้น...
\"ระเบิด! หลบเร็ว!\"
เซ็นจิตะโกนพร้อมกับที่ลูกระเบิดน้อยหน่าสีเขียวเข้มถูกปามาที่เรือนพยาบาล แล้วเสียงระเบิดก็ดังก้องขึ้นพร้อมกับเสียงร้องอย่างเจ็บปวดของทาเครุ!!!
\"ทาเครุ! มาซาฮิโร่! ทาเครุโดนสะเก็ดระเบิด...เลือดเต็มเลย...ไม่นะ...ตาของนาย...\"
เสียงยูทากะร้องตะโกนออกมาทำให้ 3 หนุ่มมาซาฮิโร่ เซ็นจิ เคย์ตะตกตะลึง ยังดีที่เซ็นจิมีสติอยู่เขาเลยรีบตะโกนว่า...
\"ลากทาเครุออกไป...ยูทากะ อย่าห่วงทางนี้!\"
จากนั้น เซ็นจิก็หันไปพูดกับเคย์ตะและมาซาฮิโร่ว่า...
\"ฉันมีเสื้อเกราะกันกระสุน...พวกนายพยายามเล็งที่ยางรถนะ ฉันจะเข้าไปโจมตีประชิดตัวกับพวกมัน!\"
\"ไม่ได้! นายจะบ้าเหรอวะ ถ้ามันยิงหัวนายก็ตายดิ\"
\"โธ่เว้ย! แล้วจะให้นิ่งเฉยรอรับลูกกระสุนของพวกมันอ่ะนะ! นายบ้ารึเปล่าวะ ฉันไม่เป็นไรหรอก อย่าห่วงเลย\"
เซ็นจิพูดโต้ตอบกับเคย์ตะที่ทั้งห้ามและดึงเสื้อเขาไว้แน่น แต่แล้ว อยู่อยู่มาซาฮิโร่ก็คำรามอย่างแค้นจัดว่า...
\"แ*ง...ทำร้ายคนอื่นไม่พอ ยังมาทำร้ายทาเครุอีก ไอ้ (เอนิมอล) นรก!\"
แล้วชายหนุ่มก็เล็งยิงปืนครกไปที่รถเก๋งคันนั้น ทว่า แม้จะเป็นปืนครกแต่มันก็มีผลแค่ทำให้รถที่กันกระสุนนั้นกระจกรถร้าวและเสียหลักถลานิดหน่อยเท่านั้น...จากนั้น ห่ากระสุนก็ปลิวว่อนมาทาง 3 หนุ่มทันที!!!
\"ใจเย็นน่ะ มาซาฮิโร่! คุมสติหน่อยสิวะ!\"
\"ไม่น่าไปช่วยนังงูพิษนั่นเลย...เจ็บใจชิบ!\"
\"เอาน่า...เคย์ตะ อะไรที่ผ่านไปแล้วก็อย่าไปติดใจแค้นเลย...เซ็นจิ นายรีบไปเอารถกระบะมีหลังคาที่เราซ่อนไว้มาเร็วเข้า...เราจะได้รีบพาเมกูมิจังกับคาโยโกะจังหลบก่อน\"
มาซาฮิโร่พูดเสียงขรึม แต่เซ็นจิก็ยังอดจะแย้งอย่างสงสัยไม่ได้ว่า...
\"แล้วรถเก๋งที่นายได้มาล่ะ มาซาฮิโร่ จะเอาไง...\"
\"ช่างมันก่อน! นายรีบไปเหอะเซ็นจิ\"
\"ก็ได้\"
เซ็นจิรับคำแล้วเขาก็รีบวิ่งไปทันที ระหว่างนั้น ยูทากะก็สังเกตเห็นอาการและสีหน้าของทาเครุ เขาเลยถามอย่างห่วงใยว่า...
\"ไหวแน่นะ ทาเครุ...นายไปพักก่อนไหม ถ้ายังรู้สึกไม่ดีก็อย่าเพิ่งฝืนเลย\"
\"ผมไม่เป็นไรหรอกครับ รุ่นพี่...วางใจเถอะครับ...\"
ทาเครุฝืนพูดด้วยสีหน้าร่าเริงทั้งที่จริงจริงเขาก็รู้สึกไม่ดีนัก แต่ยูทากะก็หลงเชื่อตามที่ทาเครุบอกจึงไม่ได้ใส่ใจอะไรมากอีก...แต่แล้ว...อยู่อยู่ก็มีเสียงปืนดังรัวมาแต่ไกล ทำให้ทุกคน (ที่มีสติ) ที่อยู่ในห้องต่างก็มีท่าทางวิตกกันอย่างมาก แล้วชั่วครู่ เซ็นจิก็วิ่งเข้ามาพลางพูดเสียงขรึมเข้มว่า...
\"รถ 2 คันน้ำมันเหลือน้อยมากเลยว่ะ ทำไงดีวะ!\"
\"ชิบ! แ*งให้ได้อย่างงี้สิวะ! ดันมาน้ำมันหมดเอาตอนนี้อีก F*ckเอ๊ย!\"
เคย์ตะสบถอย่างหัวเสีย แต่มาซาฮิโร่ก็ยังมีความคิดดีดี เขาเลยพูดกับทุกคนว่า...
\"ช่วยกันอุ้มผู้หญิงไปซ่อนในรถก่อนละกัน เร็วเข้า!\"
จบคำของชายหนุ่ม ยูทากะกับเซ็นจิก็ช่วยกันอุ้ม 2 สาวเมกูมิกับคาโยโกะที่ยังสลบไปนอนแอบในรถ จากนั้น...ทั้ง 5 หนุ่ม เซ็นจิ มาซาฮิโร่ และเคย์ตะที่ไปดักรอหน้าประตู ยูทากะกับทาเครุที่ไปแอบอยู่ข้างเรือนพยาบาล ในมือทุกคนมีอาวุธเตรียมพร้อม และ...ไม่นาน รกเก๋งของพวกโคเฮย์ก็แล่นมาถึง หน้าต่างรถนั้นถูกเปิดไว้แต่ก็มีคนที่ถืออาวุธรอโจมตีอยู่ด้วย...รถคันนั้นค่อยค่อยเคลื่อนใกล้เข้ามา...ความเงียบที่ดุจดั่งนรกกำลังครอบคลุมบรรยากาศอย่างน่าอึดอัด หวาดสยอง...แล้ว...สงครามก็เริ่มขึ้น...
\"ระเบิด! หลบเร็ว!\"
เซ็นจิตะโกนพร้อมกับที่ลูกระเบิดน้อยหน่าสีเขียวเข้มถูกปามาที่เรือนพยาบาล แล้วเสียงระเบิดก็ดังก้องขึ้นพร้อมกับเสียงร้องอย่างเจ็บปวดของทาเครุ!!!
\"ทาเครุ! มาซาฮิโร่! ทาเครุโดนสะเก็ดระเบิด...เลือดเต็มเลย...ไม่นะ...ตาของนาย...\"
เสียงยูทากะร้องตะโกนออกมาทำให้ 3 หนุ่มมาซาฮิโร่ เซ็นจิ เคย์ตะตกตะลึง ยังดีที่เซ็นจิมีสติอยู่เขาเลยรีบตะโกนว่า...
\"ลากทาเครุออกไป...ยูทากะ อย่าห่วงทางนี้!\"
จากนั้น เซ็นจิก็หันไปพูดกับเคย์ตะและมาซาฮิโร่ว่า...
\"ฉันมีเสื้อเกราะกันกระสุน...พวกนายพยายามเล็งที่ยางรถนะ ฉันจะเข้าไปโจมตีประชิดตัวกับพวกมัน!\"
\"ไม่ได้! นายจะบ้าเหรอวะ ถ้ามันยิงหัวนายก็ตายดิ\"
\"โธ่เว้ย! แล้วจะให้นิ่งเฉยรอรับลูกกระสุนของพวกมันอ่ะนะ! นายบ้ารึเปล่าวะ ฉันไม่เป็นไรหรอก อย่าห่วงเลย\"
เซ็นจิพูดโต้ตอบกับเคย์ตะที่ทั้งห้ามและดึงเสื้อเขาไว้แน่น แต่แล้ว อยู่อยู่มาซาฮิโร่ก็คำรามอย่างแค้นจัดว่า...
\"แ*ง...ทำร้ายคนอื่นไม่พอ ยังมาทำร้ายทาเครุอีก ไอ้ (เอนิมอล) นรก!\"
แล้วชายหนุ่มก็เล็งยิงปืนครกไปที่รถเก๋งคันนั้น ทว่า แม้จะเป็นปืนครกแต่มันก็มีผลแค่ทำให้รถที่กันกระสุนนั้นกระจกรถร้าวและเสียหลักถลานิดหน่อยเท่านั้น...จากนั้น ห่ากระสุนก็ปลิวว่อนมาทาง 3 หนุ่มทันที!!!
\"ใจเย็นน่ะ มาซาฮิโร่! คุมสติหน่อยสิวะ!\"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น