ลำดับตอนที่ #37
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #37 : ...บทที่32...(แก้ไข + เพิ่มเติมบทนิดหน่อยเจ้าค่ะ)
\"สวัสดีนักเรียนที่ยังมีชีวิตอยู่ทุกคน...คงจำกันได้สินะว่าครูเป็นใคร...เสียงหล่ออย่างงี้จำไม่ได้ก็แย่แล้วล่ะ (พออ.คิตาโนะพูดจบก็มีคนแอบอ้วกหลายคนมากเลยล่ะเจ้าค่ะ...Kiriyama Kyoko)...ขอโทษทีนะที่ครูประกาศช้าไปหน่อย มัวแต่กินข้าวราดแกงกะหรี่ โอโคโนมิยากิ สปาเก็ตตี้ แพนเค้ก ทาร์ตสตอเบอรี่ คุ้กกี้รวมรสแล้วก็น้ำอัดลมอยู่น่ะ น่ากินไหมล่ะนร. ทั้งหลาย (จงใจยั่วอย่างมากเลยนะเนี่ย มิน่า...โดนนร. ที่แทบไม่มีอะไรกินด่ากันใหญ่เลย...เลวจริง!!!...Kiriyama Kyoko) เอาล่ะ...ไหนมาดูซิว่าคนที่แพ้มีใครบ้าง...
พวกผู้แพ้ทั้งหลายมี 24 คนได้แก่...ม.3 มีทั้งหมด 5 คน ส่วนนร. ม.4 ก็ 7 คน และนร. ม.6 น่ายินดีมากเพราะมีผู้แพ้ถึง...12 คน...อืม...นร. ม.6 นี่ขยันตายกันดีนะ เยี่ยมมาก! ตอนนี้เหลือนร. ทั้งหมด 68 คนนะ (มีนร. ม.3 เหลือ 18 คน นร. ม.4 เหลือ 15 คน และนร. ม. 6 เหลือ 19 คน) มาดูเขตอันตรายกันบ้างดีกว่า...เขตE,F2-7 ที่ตั้งของบ้านร้าง 6 หลัง จะเป็นเขตอันตรายนับตั้งแต่เวลา 13.30 น.-17.00 น. แค่นี้ล่ะ...ยังไงก็หนีกันให้ทันล่ะนร. ทุกคน อ้อ เหลือเวลาอีกแค่ 5 วัน พยายามฆ่ากันหน่อยนะเด็กเด็ก...แล้วเจอกันถ้า...ยังไม่ตาย!!!\"
จบคำของอ.คิตาโนะ โชโกะก็ลุกพรวดขึ้นพูดอย่างร้อนใจว่า...
\"Sh*tt! แย่แล้ว...เหลือเวลาแค่ (ดูนาฬิกา...เวลา 12.50 น.) ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงด้วยซ้ำ! เราจะปล่อยให้ไอ้พวกที่กินเนื้อคนออกไปอาละวาดข้างนอกไม่ได้เด็ดขาด!\"
\"อะไรนะครับ! พวกกินเนื้อคน!\"
เซย์จิอุทานเสียงดังอย่างคาดไม่ถึง แล้วอยู่อยู่มิซาเอะก็ทำท่าจุปากแล้วพูดกระซิบว่า...
\"ที่ปลอกคอติดเครื่องดักฟังไว้...อย่าเสียงดังมากนัก\"
\"หา! จริงเหรอครับ/คะ...\"
4 หนุ่มสาวม.4 ต่างอุทานอย่างตื่นตระหนกพร้อมกัน แล้วทั้ง 4 ก็รีบหยุดพูดเมื่อฮิโรกิยกมือห้ามแล้วเขาก็กระซิบว่า...
\"เราต้องรีบไปจัดการพวกนั้นแล้วไปสมทบกับพวกเซ็นจิที่เขตG7-8 เรือนพยาบาลชั้นเดียวกันแล้วล่ะ...ลุยเลยดีกว่า!\"
ประโยคท้ายเด็กหนุ่มแกล้งพูดเสียงดัง น้ำเสียงกร้าวกระด้าง...แล้วโชโกะก็ถามถึงอาวุธของ 4 หนุ่ม-สาว ม.4 แต่น่าเสียดายที่ทั้งเซย์จิ อาคิ มิยูต่างก็ถูกชิงอาวุธไปกันหมด...ดีที่เคย์กะยังพอเหลืออาวุธไว้อย่างนึง...ซึ่งมันก็คือ...มีดทำครัว (knife) เล่มนึงนั่นเอง...
\"ขอโทษด้วยนะครับที่พวกผม...ไม่มีอาวุธอะไรจะช่วยพวกรุ่นพี่ได้เลย\"
อาคิพูดอย่างเจ็บใจ มิสะเลยรีบพูดว่า...
\"ไม่เป็นไรหรอกน่ะ...อาคิคุง...เอางี้...พี่มีมีดสปริง...เอาไปสิ...เดี๋ยวพี่ใช้ดาวกระจายได้\"
พูดแล้วเด็กสาวก็ยื่นอาวุธให้อาคิ มาซาชิเห็นดังนั้นเลยรีบพูดกับมิยูว่า...
\"พี่ไม่มีอะไรให้อ่ะ...นอกจาก...หมากฝรั่งกับเครื่องกระจายเสียง...อ้อ...นี่ดีกว่า...ระเบิดขวดน้ำอัดลม (ภาษาอังกฤษว่าไงไม่รู้อ่ะเจ้าค่ะ ใครรู้ก็ช่วยบอกด้วยนะเจ้าคะ...Kiriyama Kyoko) 3 ขวด...พี่ทำเอง เวลาใช้ก็เขย่าแรงแรงแล้วปาใส่พวกศัตรูได้เต็มที่เลยนะ\"
\"ขอบคุณมากค่ะรุ่นพี่\"
มิยูพูดอย่างขอบคุณ แล้วอยู่อยู่จิกูสะที่คิดอะไรขึ้นมาได้ก็พูดขึ้นว่า...
\"เออใช่! พี่เอาชุดสำรองมาด้วยนี่นา มิยูจัง ใส่ซะนะจ๊ะ หวังว่าไซส์ของน้องคงใส่ชุดพละของพี่ที่เตรียมมาได้นะ\"
\"ได้ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ พี่จิกูสะ\"
มิยูพูดอย่างดีใจแล้วรีบไปเปลี่ยนชุด ส่วนเซย์จิ...จิกูสะก็ให้อาวุธอีกอย่างกับเขาด้วยนั่นก็คือหน้าไม้นั่นเอง ส่วนตัวเด็กสาวเองก็ใช้อาวุธที่มาซาชิทำขึ้นอีกอย่างคือลูกโป่งสอดไส้ระเบิดจิ๋ว (Bomb in Balloon)นั่นเอง...
\"เอาล่ะ...ถ้าพร้อมแล้วก็ฟังแผนฉันนะ...พวกนั้นท่าทางจะอันตรายมาก น่าจะมีอาวุธร้ายแรงอยู่ ดังนั้น...ฉันจะให้มาซาชิวางกับดักไว้ที่รอบบ้านหลังนั้นก่อน แล้วเพื่อกันพลาด...ให้มิซาเอะที่ไหวพริบดี ช่างสังเกตคอยระวังอยู่ข้างข้างมาซาชิละกัน พอวางกับดักเสร็จ...จิกูสะจัง เธอปาลูกโป่งสอดไส้ระเบิดไปที่ประตูนะ พอพวกมันโผล่ออกมา...คราวนี้ล่ะ...เราจะเริ่มลุยกัน!!!
ให้จิกูสะจัง มิยูจัง แล้วก็เซย์จิโจมตีใส่พวกมันด้วยลูกโป่งสอดไส้ระเบิดจิ๋ว ระเบิดขวดน้ำอัดลม แล้วก็หน้าไม้เพื่อเคลียร์ทางเข้า แล้วฉัน มาซาชิ ฮิโรกิ เคย์กะจะบุกเข้าไปลุยกับพวกมันก่อน ถ้าไม่ไหวจริงจริงคนอื่นค่อยตามเข้ามา...
แต่มิสะจังกับมิซาเอะจัง มิยูจังแล้วก็อาคิที่บาดเจ็บมากกว่าเพื่อนน่ะ อยู่คอยเฝ้าทางออกไว้ เผื่อเราสู้ไม่ไหวจริงจริงก็ช่วยกันเปิดทางถอยให้ด้วย...นายต้องอย่าฝืนนะ อาคิ...นายยังมีโอกาสสู้ อย่าเอาชีวิตไปเสี่ยงอย่างบ้าระห่ำเลย...\"
โชโกะวางแผนเสียงเข้มพลางหันไปพูดเตือนกึ่งสอนหนุ่มอาคิที่ท่าทางจะใจร้อนอยากลุย เด็กหนุ่มเลยค่อยยิ้มได้หน่อย จากนั้น ทุกคนก็รีบเตรียมตัว เตรียมใจ...แล้วจึงพากันออกไปเตรียมพร้อมสู้ทันที!!!
พวกผู้แพ้ทั้งหลายมี 24 คนได้แก่...ม.3 มีทั้งหมด 5 คน ส่วนนร. ม.4 ก็ 7 คน และนร. ม.6 น่ายินดีมากเพราะมีผู้แพ้ถึง...12 คน...อืม...นร. ม.6 นี่ขยันตายกันดีนะ เยี่ยมมาก! ตอนนี้เหลือนร. ทั้งหมด 68 คนนะ (มีนร. ม.3 เหลือ 18 คน นร. ม.4 เหลือ 15 คน และนร. ม. 6 เหลือ 19 คน) มาดูเขตอันตรายกันบ้างดีกว่า...เขตE,F2-7 ที่ตั้งของบ้านร้าง 6 หลัง จะเป็นเขตอันตรายนับตั้งแต่เวลา 13.30 น.-17.00 น. แค่นี้ล่ะ...ยังไงก็หนีกันให้ทันล่ะนร. ทุกคน อ้อ เหลือเวลาอีกแค่ 5 วัน พยายามฆ่ากันหน่อยนะเด็กเด็ก...แล้วเจอกันถ้า...ยังไม่ตาย!!!\"
จบคำของอ.คิตาโนะ โชโกะก็ลุกพรวดขึ้นพูดอย่างร้อนใจว่า...
\"Sh*tt! แย่แล้ว...เหลือเวลาแค่ (ดูนาฬิกา...เวลา 12.50 น.) ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงด้วยซ้ำ! เราจะปล่อยให้ไอ้พวกที่กินเนื้อคนออกไปอาละวาดข้างนอกไม่ได้เด็ดขาด!\"
\"อะไรนะครับ! พวกกินเนื้อคน!\"
เซย์จิอุทานเสียงดังอย่างคาดไม่ถึง แล้วอยู่อยู่มิซาเอะก็ทำท่าจุปากแล้วพูดกระซิบว่า...
\"ที่ปลอกคอติดเครื่องดักฟังไว้...อย่าเสียงดังมากนัก\"
\"หา! จริงเหรอครับ/คะ...\"
4 หนุ่มสาวม.4 ต่างอุทานอย่างตื่นตระหนกพร้อมกัน แล้วทั้ง 4 ก็รีบหยุดพูดเมื่อฮิโรกิยกมือห้ามแล้วเขาก็กระซิบว่า...
\"เราต้องรีบไปจัดการพวกนั้นแล้วไปสมทบกับพวกเซ็นจิที่เขตG7-8 เรือนพยาบาลชั้นเดียวกันแล้วล่ะ...ลุยเลยดีกว่า!\"
ประโยคท้ายเด็กหนุ่มแกล้งพูดเสียงดัง น้ำเสียงกร้าวกระด้าง...แล้วโชโกะก็ถามถึงอาวุธของ 4 หนุ่ม-สาว ม.4 แต่น่าเสียดายที่ทั้งเซย์จิ อาคิ มิยูต่างก็ถูกชิงอาวุธไปกันหมด...ดีที่เคย์กะยังพอเหลืออาวุธไว้อย่างนึง...ซึ่งมันก็คือ...มีดทำครัว (knife) เล่มนึงนั่นเอง...
\"ขอโทษด้วยนะครับที่พวกผม...ไม่มีอาวุธอะไรจะช่วยพวกรุ่นพี่ได้เลย\"
อาคิพูดอย่างเจ็บใจ มิสะเลยรีบพูดว่า...
\"ไม่เป็นไรหรอกน่ะ...อาคิคุง...เอางี้...พี่มีมีดสปริง...เอาไปสิ...เดี๋ยวพี่ใช้ดาวกระจายได้\"
พูดแล้วเด็กสาวก็ยื่นอาวุธให้อาคิ มาซาชิเห็นดังนั้นเลยรีบพูดกับมิยูว่า...
\"พี่ไม่มีอะไรให้อ่ะ...นอกจาก...หมากฝรั่งกับเครื่องกระจายเสียง...อ้อ...นี่ดีกว่า...ระเบิดขวดน้ำอัดลม (ภาษาอังกฤษว่าไงไม่รู้อ่ะเจ้าค่ะ ใครรู้ก็ช่วยบอกด้วยนะเจ้าคะ...Kiriyama Kyoko) 3 ขวด...พี่ทำเอง เวลาใช้ก็เขย่าแรงแรงแล้วปาใส่พวกศัตรูได้เต็มที่เลยนะ\"
\"ขอบคุณมากค่ะรุ่นพี่\"
มิยูพูดอย่างขอบคุณ แล้วอยู่อยู่จิกูสะที่คิดอะไรขึ้นมาได้ก็พูดขึ้นว่า...
\"เออใช่! พี่เอาชุดสำรองมาด้วยนี่นา มิยูจัง ใส่ซะนะจ๊ะ หวังว่าไซส์ของน้องคงใส่ชุดพละของพี่ที่เตรียมมาได้นะ\"
\"ได้ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ พี่จิกูสะ\"
มิยูพูดอย่างดีใจแล้วรีบไปเปลี่ยนชุด ส่วนเซย์จิ...จิกูสะก็ให้อาวุธอีกอย่างกับเขาด้วยนั่นก็คือหน้าไม้นั่นเอง ส่วนตัวเด็กสาวเองก็ใช้อาวุธที่มาซาชิทำขึ้นอีกอย่างคือลูกโป่งสอดไส้ระเบิดจิ๋ว (Bomb in Balloon)นั่นเอง...
\"เอาล่ะ...ถ้าพร้อมแล้วก็ฟังแผนฉันนะ...พวกนั้นท่าทางจะอันตรายมาก น่าจะมีอาวุธร้ายแรงอยู่ ดังนั้น...ฉันจะให้มาซาชิวางกับดักไว้ที่รอบบ้านหลังนั้นก่อน แล้วเพื่อกันพลาด...ให้มิซาเอะที่ไหวพริบดี ช่างสังเกตคอยระวังอยู่ข้างข้างมาซาชิละกัน พอวางกับดักเสร็จ...จิกูสะจัง เธอปาลูกโป่งสอดไส้ระเบิดไปที่ประตูนะ พอพวกมันโผล่ออกมา...คราวนี้ล่ะ...เราจะเริ่มลุยกัน!!!
ให้จิกูสะจัง มิยูจัง แล้วก็เซย์จิโจมตีใส่พวกมันด้วยลูกโป่งสอดไส้ระเบิดจิ๋ว ระเบิดขวดน้ำอัดลม แล้วก็หน้าไม้เพื่อเคลียร์ทางเข้า แล้วฉัน มาซาชิ ฮิโรกิ เคย์กะจะบุกเข้าไปลุยกับพวกมันก่อน ถ้าไม่ไหวจริงจริงคนอื่นค่อยตามเข้ามา...
แต่มิสะจังกับมิซาเอะจัง มิยูจังแล้วก็อาคิที่บาดเจ็บมากกว่าเพื่อนน่ะ อยู่คอยเฝ้าทางออกไว้ เผื่อเราสู้ไม่ไหวจริงจริงก็ช่วยกันเปิดทางถอยให้ด้วย...นายต้องอย่าฝืนนะ อาคิ...นายยังมีโอกาสสู้ อย่าเอาชีวิตไปเสี่ยงอย่างบ้าระห่ำเลย...\"
โชโกะวางแผนเสียงเข้มพลางหันไปพูดเตือนกึ่งสอนหนุ่มอาคิที่ท่าทางจะใจร้อนอยากลุย เด็กหนุ่มเลยค่อยยิ้มได้หน่อย จากนั้น ทุกคนก็รีบเตรียมตัว เตรียมใจ...แล้วจึงพากันออกไปเตรียมพร้อมสู้ทันที!!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น