ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ...บทที่1...(แก้ไข + เพิ่มเติมบทนิดหน่อยเจ้าค่ะ)
ประเทศญี่ปุ่น เกาะโอกิงาว่า ที่รร.มัธยมแห่งหนึ่งบนเกาะนี้ หน้าประตูห้องของม.5/4...
\"ยะ..อย่าครับ รุ่นพี่คิริยาม่า...ผะ...ผม ขะ...ขอร้อง ผมยอม ยอมแล้ว...คร๊าบ...\'\'
เด็กหนุ่มม.4 คนหนึ่งพูดตะกุกตะกักอย่างกลัวกลัว ตามใบหน้าเขาแตกยับ บวมช้ำ เสื้อผ้าก็ฉีกขาด หลุดรุ่ย...
ข้างหน้าเด็กหนุ่มคือ คิริยาม่า คิริโตะ เด็กหนุ่มม.5 ทว่าอายุ 19 ปี ประวัติก็ลึกลับมาก ย้ายมาเข้า ม.4 ที่รร.มัธยมแห่งนี้เมื่อ 2 ปีก่อน คิริโตะมีนิสัยนิ่งขรึม เงียบ พูดน้อย ไม่เคยยิ้ม ไม่ชอบสุงสิงกับใคร ท่าทางคล้ายจะเก๊ก หยิ่ง จนเป็นที่หมั่นไส้ของใครหลายคน ทว่า...
ฝีมือการต่อสู้กับเรื่องกีฬาของเขานับว่าเก่งที่สุดในรร. แม้จะมีเรื่องบ่อย แต่น้อยครั้งมากที่คิริโตะจะพลาดท่า แถมเวลามีเรื่อง หนุ่มคนนี้ยังไม่ค่อยจะออมมือให้ใคร เขาจึงเป็นนร.ที่ดูอันตราย น่ากลัว ขนาดอาจารย์ยังทำอะไรคิริโตะไม่ได้นัก เพราะ...ด้านการเรียนเด็กหนุ่มจัดได้ว่าฉลาดมากจนอาจถึงขั้นอัจฉริยะเลยทีเดียว...
ส่วน...เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้มันมีเรื่องอยู่ว่า คิริโตะกำลังจะเดินกลับเข้าห้อง แต่หนุ่ม ม.4 คนนี้กลับเข้ามาขวางแล้วพูดจาหาเรื่อง กวนประสาท แถมยังลงมือใช้ไม้กวาดจะฟาดใส่เขา แต่...สุดท้าย เด็กหนุ่มก็กลับโดนอัดเละ ไม้กวาดที่เคยจะใช้ทำร้ายคิริโตะ บัดนี้ มันถูกถืออยู่ในมือของคิริโตะซ้ำร้าย...ด้ามไม้กวาดนี้ก็กำลังกดอยู่ที่คอเด็กหนุ่ม ม.4 แน่นจนเขาถึงกับตาเหลือก!!!
\"หึ ว่าไงครับ คุณรุ่นน้อง...แค่นี้ก็จะยอมแพ้แล้วเหรอ งี่เง่าชะมัด...\"
คิริโตะว่าเบาเบา เสียงเย็นชา ไม้กวาดในมือเขาถูกกดลงอีกจนหนุ่ม ม.4 นั้นต้องดิ้นอย่างรุนแรงและหวาดกลัว แต่แล้ว ในช่วงเสี้ยววินาทีที่แสนเงียบงันและน่าตกใจนั้นเอง...
\"นายคิริยาม่า จะทำอะไรน่ะ! หยุดเลยนะเธอ...\"
เสียงร้องอย่างตกใจของอาจารย์หญิงฝ่ายปกครองดังขึ้น แต่คิริโตะก็ยังยืนเฉย สีหน้าขรึม เย็นชา กระทั่งอาจารย์เข้ามาฉวยไม้กวาดไปจากมือเด็กหนุ่มพลางต่อว่าเขาอย่างหนัก ทว่าคิริโตะกลับรอจนอาจารย์ด่าจบแล้วจึงพูดเสียงขรึมว่า...
\"ผมไปได้รึยังครับ อาจารย์\"
\"นี่ นายคิริยาม่า...เธอไม่เกรงกลัว ไม่เคารพฉันเลยใช่ไหม หา!\"
อาจารย์ถามอย่างโกรธโกรธ คิริโตะเลยแค่นยิ้มแล้วพูดเสียงเย็นชาว่า...
\"ก็...อาจารย์ที่ฟังความข้างเดียว ใช้อคติส่วนตัวมาด่านักเรียน ผม...ควรเคารพ เกรงกลัวเหรอครับ...\"
พูดจบ เด็กหนุ่มก็เดินเข้าห้องไปทันที ทำเอาอาจารย์แทบจะร้องกรี๊ดอย่างเจ็บใจ ทว่า แน่นอน! เธอไม่อาจที่จะทำอะไรคิริโตะได้ หรืออันที่จริงแล้ว ตัวอาจารย์เองก็ไม่อยากและไม่กล้าที่จะไปยุ่งกับเด็กหนุ่มแสนเย็นชา น่ากลัวคนนี้หรอก...
เวลาผ่านไป 18.00 น. หน้ารร. คิริโตะเดินช้าช้าออกมาจากรร. เขากำลังจะกลับบ้าน ทว่า...
\"เดี๋ยว...ไอ้คิริยาม่า คิริโตะ...\"
เสียงเด็กหนุ่ม ม.6 ตวาดกร้าว คิริโตะเลยหันไปมอง เขาพบเด็กหนุ่ม ม.6 ยืนอยู่ 4 คน ถือท่อนไม้บ้าง มีดบ้าง กำลังยืนจ้องมาทางเขาอย่างไม่เป็นมิตร แล้วหนุ่มที่ท่าทางเป็นหน.(หัวหน้า)ซึ่งถือมีดด้ามยาวก็พูดขึ้นว่า...
\"ไอ้คิริยาม่า มึงซ่าส์นักไช่ไหม ไม่เกรงกลัวอิทธิพลรุ่นพี่ ม.6 อย่างพวกกูเลยรึไงวะ\"
เงียบ คิริโตะไม่ตอบคำใดใด เด็กหนุ่มยืนนิ่งเฉย สีหน้าเรียบ เย็นชา 2 หนุ่ม ม.6 ที่คนนึงถือมีดพับ อีกคนถือไม้หน้าสามหัวติดตะปูเลยตวาดด่าเข้าให้ว่า...
\"หูหนวกรึไงวะ ไอ้คิริยาม่า รุ่นพี่ถาม มึงแกล้งไม่ฟังรึไงวะ\"
\"ไอ้นี่วอนโดนแล้วไงล่ะ\"
เงียบ คิริโตะก็ยังคงยืนนิ่งเงียบอยู่อย่างเดิม หนุ่มม.6 อีกคนที่ถือไม้หน้าสามเลยพูดกับหน.มันว่า...
\"นี่! ไอ้คิริยาม่ามันอาจจะกลัวจนพูดไม่ออกก็ได้ นายรีบพูดข่มมันดีกว่า\"
\"ได้! เฮ่ย! คิริยาม่า เอางี้ ในฐานะที่มึงอายุมากว่าแต่ดันเ*อกมาเป็นรุ่นน้องของพวกกู แถมยังเ*อกทำตัวซ่าส์อีก กูกับพวกก็เลยจะให้เกียรติมึง...มาลอดหว่างขาพวกกู แล้วจากนี้ มึงกับพวกกูก็ไม่มีเรื่องกันอีก น่า คิริยาม่า...จัง\"
จบคำของหนุ่ม ม.6 คิริโตะก็พูดเสียงกร้าวอย่างทนไม่ไหวว่า...
\"ขอโทษทีครับ ผมคงทำอะไรงี่เง่าอย่างนั้นไม่ได้ เอางี้ดีกว่า ให้แม่พวกคุณไปลอดหว่างขาพ่อพวกคุณ ผมว่ามันคงมันส์ดีกว่านะครับ\"
\"อ่ะ...ไอ้คิริยาม่า มึง...ปากดีนัก! วันนี้กูกับพวกขออัดมึงให้เละเป็นโจ๊กเบญจาเลย ย๊าก!!!\"
หนุ่ม ม.6 ที่เป็นหน.ตวาดก้อง แล้วเขากับพวกก็โผทะยานเข้าไปหาคิริโตะ...15 นาทีต่อมา...
คิริโตะจัดการอัดกระทืบ 4 หนุ่ม ม.6 ซะเละเป็นโจ๊กเบญจาใส่ไข่ โดยที่ตัวเด็กหนุ่มเองแค่พลาด...เสื้อนร.ฉีกขาดและปากแตกนิดหน่อย...มันก็แค่นั้นเอง!
\"หึ...พวกรุ่นพี่งี่เง่า กระจอกชิบ! วันหลังพวกมึงหัดเจียมตัวนิดนึงนะครับ ถ้ารู้ว่าหาเรื่องรุ่นน้องอายุมากกว่าแล้วไม่เวิร์ก จะเปลี่ยนอาชีพไปเป็นโจรสะพานลอยคงไม่มีใครว่ามั้งครับ เฮอะ...ไอ้พวก bustard เอ๊ย!!!\"
คิริโตะสบถด่าก่อนจะเดินจากไปด้วยท่าทางเย็นชา ทิ้งให้ 4 หนุ่ม ม.6 นอนน่วมอยู่นั่นแหละ!!!
\"ยะ..อย่าครับ รุ่นพี่คิริยาม่า...ผะ...ผม ขะ...ขอร้อง ผมยอม ยอมแล้ว...คร๊าบ...\'\'
เด็กหนุ่มม.4 คนหนึ่งพูดตะกุกตะกักอย่างกลัวกลัว ตามใบหน้าเขาแตกยับ บวมช้ำ เสื้อผ้าก็ฉีกขาด หลุดรุ่ย...
ข้างหน้าเด็กหนุ่มคือ คิริยาม่า คิริโตะ เด็กหนุ่มม.5 ทว่าอายุ 19 ปี ประวัติก็ลึกลับมาก ย้ายมาเข้า ม.4 ที่รร.มัธยมแห่งนี้เมื่อ 2 ปีก่อน คิริโตะมีนิสัยนิ่งขรึม เงียบ พูดน้อย ไม่เคยยิ้ม ไม่ชอบสุงสิงกับใคร ท่าทางคล้ายจะเก๊ก หยิ่ง จนเป็นที่หมั่นไส้ของใครหลายคน ทว่า...
ฝีมือการต่อสู้กับเรื่องกีฬาของเขานับว่าเก่งที่สุดในรร. แม้จะมีเรื่องบ่อย แต่น้อยครั้งมากที่คิริโตะจะพลาดท่า แถมเวลามีเรื่อง หนุ่มคนนี้ยังไม่ค่อยจะออมมือให้ใคร เขาจึงเป็นนร.ที่ดูอันตราย น่ากลัว ขนาดอาจารย์ยังทำอะไรคิริโตะไม่ได้นัก เพราะ...ด้านการเรียนเด็กหนุ่มจัดได้ว่าฉลาดมากจนอาจถึงขั้นอัจฉริยะเลยทีเดียว...
ส่วน...เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้มันมีเรื่องอยู่ว่า คิริโตะกำลังจะเดินกลับเข้าห้อง แต่หนุ่ม ม.4 คนนี้กลับเข้ามาขวางแล้วพูดจาหาเรื่อง กวนประสาท แถมยังลงมือใช้ไม้กวาดจะฟาดใส่เขา แต่...สุดท้าย เด็กหนุ่มก็กลับโดนอัดเละ ไม้กวาดที่เคยจะใช้ทำร้ายคิริโตะ บัดนี้ มันถูกถืออยู่ในมือของคิริโตะซ้ำร้าย...ด้ามไม้กวาดนี้ก็กำลังกดอยู่ที่คอเด็กหนุ่ม ม.4 แน่นจนเขาถึงกับตาเหลือก!!!
\"หึ ว่าไงครับ คุณรุ่นน้อง...แค่นี้ก็จะยอมแพ้แล้วเหรอ งี่เง่าชะมัด...\"
คิริโตะว่าเบาเบา เสียงเย็นชา ไม้กวาดในมือเขาถูกกดลงอีกจนหนุ่ม ม.4 นั้นต้องดิ้นอย่างรุนแรงและหวาดกลัว แต่แล้ว ในช่วงเสี้ยววินาทีที่แสนเงียบงันและน่าตกใจนั้นเอง...
\"นายคิริยาม่า จะทำอะไรน่ะ! หยุดเลยนะเธอ...\"
เสียงร้องอย่างตกใจของอาจารย์หญิงฝ่ายปกครองดังขึ้น แต่คิริโตะก็ยังยืนเฉย สีหน้าขรึม เย็นชา กระทั่งอาจารย์เข้ามาฉวยไม้กวาดไปจากมือเด็กหนุ่มพลางต่อว่าเขาอย่างหนัก ทว่าคิริโตะกลับรอจนอาจารย์ด่าจบแล้วจึงพูดเสียงขรึมว่า...
\"ผมไปได้รึยังครับ อาจารย์\"
\"นี่ นายคิริยาม่า...เธอไม่เกรงกลัว ไม่เคารพฉันเลยใช่ไหม หา!\"
อาจารย์ถามอย่างโกรธโกรธ คิริโตะเลยแค่นยิ้มแล้วพูดเสียงเย็นชาว่า...
\"ก็...อาจารย์ที่ฟังความข้างเดียว ใช้อคติส่วนตัวมาด่านักเรียน ผม...ควรเคารพ เกรงกลัวเหรอครับ...\"
พูดจบ เด็กหนุ่มก็เดินเข้าห้องไปทันที ทำเอาอาจารย์แทบจะร้องกรี๊ดอย่างเจ็บใจ ทว่า แน่นอน! เธอไม่อาจที่จะทำอะไรคิริโตะได้ หรืออันที่จริงแล้ว ตัวอาจารย์เองก็ไม่อยากและไม่กล้าที่จะไปยุ่งกับเด็กหนุ่มแสนเย็นชา น่ากลัวคนนี้หรอก...
เวลาผ่านไป 18.00 น. หน้ารร. คิริโตะเดินช้าช้าออกมาจากรร. เขากำลังจะกลับบ้าน ทว่า...
\"เดี๋ยว...ไอ้คิริยาม่า คิริโตะ...\"
เสียงเด็กหนุ่ม ม.6 ตวาดกร้าว คิริโตะเลยหันไปมอง เขาพบเด็กหนุ่ม ม.6 ยืนอยู่ 4 คน ถือท่อนไม้บ้าง มีดบ้าง กำลังยืนจ้องมาทางเขาอย่างไม่เป็นมิตร แล้วหนุ่มที่ท่าทางเป็นหน.(หัวหน้า)ซึ่งถือมีดด้ามยาวก็พูดขึ้นว่า...
\"ไอ้คิริยาม่า มึงซ่าส์นักไช่ไหม ไม่เกรงกลัวอิทธิพลรุ่นพี่ ม.6 อย่างพวกกูเลยรึไงวะ\"
เงียบ คิริโตะไม่ตอบคำใดใด เด็กหนุ่มยืนนิ่งเฉย สีหน้าเรียบ เย็นชา 2 หนุ่ม ม.6 ที่คนนึงถือมีดพับ อีกคนถือไม้หน้าสามหัวติดตะปูเลยตวาดด่าเข้าให้ว่า...
\"หูหนวกรึไงวะ ไอ้คิริยาม่า รุ่นพี่ถาม มึงแกล้งไม่ฟังรึไงวะ\"
\"ไอ้นี่วอนโดนแล้วไงล่ะ\"
เงียบ คิริโตะก็ยังคงยืนนิ่งเงียบอยู่อย่างเดิม หนุ่มม.6 อีกคนที่ถือไม้หน้าสามเลยพูดกับหน.มันว่า...
\"นี่! ไอ้คิริยาม่ามันอาจจะกลัวจนพูดไม่ออกก็ได้ นายรีบพูดข่มมันดีกว่า\"
\"ได้! เฮ่ย! คิริยาม่า เอางี้ ในฐานะที่มึงอายุมากว่าแต่ดันเ*อกมาเป็นรุ่นน้องของพวกกู แถมยังเ*อกทำตัวซ่าส์อีก กูกับพวกก็เลยจะให้เกียรติมึง...มาลอดหว่างขาพวกกู แล้วจากนี้ มึงกับพวกกูก็ไม่มีเรื่องกันอีก น่า คิริยาม่า...จัง\"
จบคำของหนุ่ม ม.6 คิริโตะก็พูดเสียงกร้าวอย่างทนไม่ไหวว่า...
\"ขอโทษทีครับ ผมคงทำอะไรงี่เง่าอย่างนั้นไม่ได้ เอางี้ดีกว่า ให้แม่พวกคุณไปลอดหว่างขาพ่อพวกคุณ ผมว่ามันคงมันส์ดีกว่านะครับ\"
\"อ่ะ...ไอ้คิริยาม่า มึง...ปากดีนัก! วันนี้กูกับพวกขออัดมึงให้เละเป็นโจ๊กเบญจาเลย ย๊าก!!!\"
หนุ่ม ม.6 ที่เป็นหน.ตวาดก้อง แล้วเขากับพวกก็โผทะยานเข้าไปหาคิริโตะ...15 นาทีต่อมา...
คิริโตะจัดการอัดกระทืบ 4 หนุ่ม ม.6 ซะเละเป็นโจ๊กเบญจาใส่ไข่ โดยที่ตัวเด็กหนุ่มเองแค่พลาด...เสื้อนร.ฉีกขาดและปากแตกนิดหน่อย...มันก็แค่นั้นเอง!
\"หึ...พวกรุ่นพี่งี่เง่า กระจอกชิบ! วันหลังพวกมึงหัดเจียมตัวนิดนึงนะครับ ถ้ารู้ว่าหาเรื่องรุ่นน้องอายุมากกว่าแล้วไม่เวิร์ก จะเปลี่ยนอาชีพไปเป็นโจรสะพานลอยคงไม่มีใครว่ามั้งครับ เฮอะ...ไอ้พวก bustard เอ๊ย!!!\"
คิริโตะสบถด่าก่อนจะเดินจากไปด้วยท่าทางเย็นชา ทิ้งให้ 4 หนุ่ม ม.6 นอนน่วมอยู่นั่นแหละ!!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น