Rain-Se7en สเต็ปของเรา การต่อสู้ของเรา!!!

ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2

@@@@@ สั่งเสร็จจีฮุนก็รีบวิ่งออกไปหาผ้าขนหนูผืนเล็กมาใส่ลงในอ่างแก้วใบเล็ก ก่อนจะไปหยิบน้ำแข็งในตู้เย็นมาเทลงไป ใส่น้ำ แล้วเดินกึ่งวิ่งกลับมา ทว่า...เมื่อก้าวขาเข้ามาในห้อง ภาพที่จีฮุนได้เห็นกลับเป็น...



@@@@@ นายเซเว่นที่ตอนแรกตัวร้อน ทำท่าหมดแรง ตอนนี้เขากลับขึ้นขี่หลังนายเรนแล้วดึงทึ้งผมเด็กหนุ่ม ส่วนเรนที่ก้มตัวอยู่บนเตียงก็เหวี่ยงหมัดทุบที่หลังของเซเว่น จากนั้น เรนก็สะบัดตัวจนเซเว่นหงายตกลงมาบนเตียงแล้วเขาก็นั่งทับหลังเด็กหนุ่มพลางดึงแขน 2 ข้างของเขาไขว้หลังบิด แต่แล้ว...ซ่า!!!



????????? \"อ๊ากกกกก! เย็นนนนนนน!!!\"



@@@@@ ทั้งเรนกับเซเว่นร้องลั่นก่อนจะกลิ้งตัวลงไปยืนสะบัดตัวจากก้อนน้ำแข็งและน้ำเย็นจัดที่เปียกชุ่มเสื้อผ้าและไหลลงมาตามผมที่ค่อนข้างยาว...แล้วเสียงหวานทว่าเยียบเย็นไม่ต่างจากน้ำกรดแช่แข็งของจีฮุนก็ดังขึ้นว่า...



????????? \"ไอ้เด็กบ้า 2 ตัว พวกแกทำบ้าอะไรกัน กล้าหลอกฉันเหรอ กล้าตีกันตอนที่ฉันอุตส่าห์หาทางช่วยพวกแกเหรอ...อย่าอยู่เลย ไอ้เรน ไอ้เซเว่น!\"



????????? \"ยะ...อย่าน๊า เจ๊ เอ้ย! พี่จีฮุน เฮ้ยยยยยย!!! อ๊ากกกกก!!! โอ๊ยยยยยย!!!\"



@@@@@ ครึ่งชม.ต่อมา ที่สตูดิโอที่เซเว่นต้องมาซ้อมเต้น ในห้องแต่งตัว...



????????? \"เฮ้ย! เซเว่น! ทำ...ทำไม...ทำไมหน้าเป็นอย่างนี้ล่ะ นายไปโดนอะไรมาเนี่ย!\"



@@@@@ แดนเซอร์หนุ่มคนหนึ่งร้องพลางมองใบหน้าของเซเว่นอย่างตกใจ! ก็ตอนนี้ใบหน้าใส น่ารักของเซเว่นนั้น...ที่บริเวณดวงตาข้างซ้ายกลับมีรอยสีม่วง บวมช้ำ ปากแตก และตรงคางก็เขียวเป็นปื้ด! อ้อ! ที่คอลงมาถึงไหล่ขวาก็มีรอยเล็บลากยาววววววด้วย!!!



????????? \"เอ่อ...ไม่มีอะไรหรอกครับ วันนี้ผมของดซ้อมนะครับ...เอ่อ...คือ...ขาเจ็บน่ะครับ\"



????????? \"หา! ขาด้วยเหรอ\"



@@@@@ แดนเซอร์หนุ่มร้องอย่างตกใจอีกครั้ง! เซเว่นเลยยิ้มแหยแล้วลุกขึ้นโค้งขอโทษพลางก็เดินก้มหน้า...ลากขาซ้ายออกไปจากห้องช้าช้า...ขณะเดียวกัน ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งซึ่งถูกเซ็ทฉากให้เป็นฉากหนึ่งในละครรื่องหนึ่ง...



????????? \"ตายแล้ว! คุณเรน! ทำไมเป็นขนาดนี้ล่ะคะ ทำไมเละขนาดนี้ โอย...ฉันจะเป็นลม! พระเอกละครของฉัน ตายแล้ว!\"



????????? \"ยังไม่ตายครับ ผู้กำกับ...เอาเป็นว่า วันนี้ผมต้องขอโทษด้วยจริงจริง ขอตัวนะครับ\"



@@@@@ เรนพูดเสียงเรียบก่อนที่เขาจะลุกขึ้น...เดินลากขาขวากับพาใบหน้าคมคาย หล่อเหลา...แต่คิ้วซ้ายแตก โหนกแก้มขวาเขียวช้ำและปากแตกยับ...ออกไปจากร้านอาหารแห่งนั้น พอขึ้นรถสปอร์ตสีแดงเข้มคันหรูของเขาได้แล้ว เรนก็บึ่งรถออกไปพลางสบถกับตัวเองเบาเบาอย่างหัวเสียว่า...



????????? \"แ*งเอ๊ย! ยัยเจ๊โหดเล่นซะเละ! อูย...คนเขาต้องใช้หน้าตาประกอบนะเว้ย บ้าชิบ! ยัยเจ๊โหด สวยแต่โหดร้ายที่สุด! เมื่อไหร่จะแต่งงานไปซะทีจะได้เลิกวุ่นวาย ใช้กำลังกับ...โธ่เว้ย! ตายยากชะมัด!\"



@@@@@ เรนร้องอย่างหัวเสียเมื่อมือถือของเขาดังเป็นเพลง I Beleve เพลงประกอบภาพยนตร์ที่ยัยพี่สาว จีฮุน เล่นเป็นนางเอก...แน่นอน คนที่โทรมาก็ไม่พ้นพี่สาวคนสวยแต่โหดสุดสุดของเขานั่นเอง...



????????? \"คร้าบบบบ...ว่าไงครับ คุณเจ๊\"



????????? \"อ้าว! ยังไม่ตายอีกเหรอยะ แหมมมม...ตายยากนะนาย\"



????????? \"โห! นี่เจ๊! เกินไปแล้วนะ นี่อ่ะนะคำทักน้องชายที่เพิ่งโดนทำร้ายอย่างน่าสงสารที่สุดอ่ะ!\"



@@@@@ เรนโวยอย่างไม่อยากเชื่อ ทว่า เสียงแหลมสูงแบบจงใจของจีฮุนก็กลับตอบมาว่า...



????????? \"น่าสงสาร! ฉันสินะ น่าสงส๊ารรรรรร น่าสงสารรรรรร ที่มีน้องชายบ้า กวนประสาท วุ่นวาย ขี้เก๊กและปัญญาอ่อนอย่างพวกนายอ่ะ! เชอะ! เอาเถอะ! นี่...รีบรีบรักษาหน้าให้หายนะยะ แค่นี้ล่ะ เดี๋ยวฉันไปถ่ายโฆษณาละ บายนะ ไอ้เด็กบ้า\"



????????? \"เฮ้ย! เจ๊จี...อะไรวะ! โทรมาเยาะเย้ยน้องชายแค่เนี้ย โห! เชื่อเขาเลย ให้ตาย!\"



@@@@@ เรนบ่นอย่างไม่อยากจะเชื่อ แต่แล้ว เขาก็อมยิ้มนิดนิดพลางพึมพำเบาเบาว่า...



????????? \"แต่...ก็ดี...ที่ยังอุตส่าห์โทรมา...ขอบคุณครับ พี่สาว\"



@@@@@ 1 อาทิตย์ต่อมา ที่สตูดิโอที่เซเว่นใช้ซ้อมเต้น...เซเว่นที่ใบหน้ากลับมาใส น่ารักและหล่อตามเดิมแล้ว ตอนนี้เขากำลังซ้อมเต้นอยู่หน้ากระจกอย่างเอาจริงเอาจัง วันนี้เด็กหนุ่มใส่เพียงแค่เสื้อกล้ามสีดำกับกางเกงขายาวสีเทาที่ถลกขากางเกงข้างหนึ่งขึ้นมาถึงใต้เข่า แล้วก็มีหมวกถุงแบบยาวสีเทาใส่เก็บผม...ทั้งตัวนั้นชุ่มเหงื่อส่วนใบหน้าใสก็มีเม็ดเหงื่อไหลลงมาอาบหน้า แต่เซเว่นก็แค่ยกข้อมือที่สวมที่รัดข้อมือสีดำขึ้นซับเหงื่อ...



@@@@@ ท่าที่เขาซ้อมเต้นอยู่นั้นเป็นท่าเบรคแดนซ์แบบที่ต้องขยับร่างกายให้ไหลไปตามเพลง ก่อนจะถึงท่าสเต็ปจบที่ต้องตีลังกากลับหลัง แล้วตีลังกาอีกครั้งแต่คราวนี้ใช้แค่มือเดียวยันพื้นแล้วช้มือหมุนตัวเร็วเร็ว...เรียกท่านั้นว่า Wind Mill ซึ่งเซเว่นที่มีทักษะในการเต้นค่อนข้างสูงบวกกับความขยัน อดทนในการซ้อมก็ทำได้สำเร็จ เพียงแต่...



????????? \"แฮ่ก...ผมยัง...ไม่ค่อยพอใจเลย แฮ่ก...ครับ น่าจะ...น่าจะหมุนได้ แฮ่ก...น่าจะหมุนหลายรอบ...กว่านี้...แฮ่ก แฮ่ก...\"



@@@@@ เซเว่นพูดพลางหอบพลางอย่างเหน็ดเหนื่อย ใบหน้าใสแดงก่ำ เหล่าแดนเซอร์หนุ่มต่างก็พากันมองหน้ากัน จากนั้น แดนเซอร์หนุ่มคนหนึ่งที่ท่าทางจะเป็นหัวหน้าก็พูดว่า...



????????? \"แต่ท่า Wind Mill พวกเราก็ทำกันได้แค่นั้นนะ เซเว่น มากกว่านี้ไม่ได้แล้ว ไม่ไหวหรอก!\"



????????? \"ได้สิครับ ถ้าพยายาม ผมก็มั่นใจว่าได้แน่! ผมจำได้ ท่านี้...เรน...หมอนั่นทำได้มากกว่าผมอีกนะครับ\"



????????? \"เซเว่น! เรนน่ะฝึกการเต้นเบรคแดนซ์มาก่อนนายถึง 5 ปีเลยนะ! เขาเป็นรุ่นพี่นาย เป็นรุ่นพี่พวกเรา เขาเจ็บตัวมานานกว่าเรา ฝึกหนักมานานกว่าเรา 5 ปีนะ! เซเว่น มันไม่ใช่สถิติที่จะไล่ตามกันได้ง่ายง่าย โอเค! นายมีใจ นายพยายาม นายสู้! แต่อย่าลืมนะ นายฝึกมาน้อยกว่าเขา 5 ปี เจ็บตัวมาน้อยกว่า 5 ปี ประสบการณ์นายน้อยกว่า...เราเคยคุยเรื่องนี้กันหลายครั้งแล้ว ยังไง...พยายาม กับ ดันทุรัง มันก็ต่างกันนะ เซเว่น เฮ้อ...\"



@@@@@ จบคำของแดนเซอร์หนุ่มคนนั้น เซเว่นก็กลับกระทืบเท้าซ้ายดังปังพลางตะโกนอย่างโกรธจัดว่า...



????????? \"ผมฝัน! ผมพยายาม! ผมสู้! ต่พี่กลับว่าผมดันทุรัง! ทำไมครับ แค่ 5 ปี ผมต้องยอมแพ้ให้เรนรึไง หมอนั่นมันไม่ใช่ผู้วิเศษที่จะได้เก่ง เจ๋ง เป็นที่สุดตลอดไป ผมไม่เชื่อว่าถ้าผมพยายาม ผมสู้จนตายแล้วจะชนะหมอนั่นไม่ได้!\"



????????? \"เพื่ออะไรล่ะ เซเว่น! นายจะสู้จนตัวตายเพราะอยากชนะฉัน แต่ถามหน่อย...เพื่ออะไร! นายตายแล้วคิดว่าจะชนะฉันได้ตลอดไปรึไง\"



@@@@@ เสียงกร้าว เย็นชาของเรนดังก้องขึ้น...ทำให้ทุกคน...รวมทั้งเซเว่น...ต่างก็หันไปมองทางเขาอย่างตกตะลึง!!!



????????? \"ว่าไงล่ะ นายตอบฉันได้ไหม นายจะสู้จนตัวตายเพื่ออะไร ถ้านายตายไป...นายคิดเหรอ ว่านายจะทำให้อันดับฉันตกลงไปได้ หึ! เด็กเอ๊ย...\"



@@@@@ คำพูดที่เยาะหยัน ดูถูกของเรนทำให้เซเว่นต้องขบกรามแน่น เด็กหนุ่มส่งสายตาดุเดือด กร้าวกระด้างมาที่เรนนิ่ง ทว่า เรนก็มองหน้าของหนุ่มรุ่นน้องด้วยแววตากระด้าง เย็นชาไม่แพ้กัน...บรรยากาศในสตูดิโอยามนี้เงียบกริบและอึดอัดจนไม่มีใครกล้าแม้แต่จะขยับตัว กระทั่ง...



@@@@@ อยู่อยู่เรนก็ตีลังกากลับหลังแล้วเขาก็ตีลังกาอีกรอบพลางก็หมุนตัวทำท่า Wind Mill เร็วและนานกว่าเซเว่นมากทีเดียว! จากนั้น เด็กหนุ่มก็ตีลังกากลับหลังเป็นรอบสุดท้าย แล้วพอยืนได้เรียบร้อยแล้ว เซเว่นก็พูดเสียงเบาว่า...



????????? \"ฉันทิ้งห่างนายไปอีกครั้งแล้วนะ...พยายามหน่อย น้องชาย แต่! อย่านานจนพี่ชายคนนี้ทิ้งห่างไปได้อีกครั้งล่ะ...อ้อ! แต่ถ้านายตายไปซะก่อนก็เสียใจด้วยนะ เพราะ...ฉันจะเก่งขึ้น เจ๋งขึ้น จนวิญญาณของนายที่มองดูอยู่ต้องแทบไม่อยากไปผุดไปเกิดเลยล่ะ หึ!\"



????????? \"...ฉันจะแซงหน้านายให้ได้! จำไว้ เรน! ฉันจะเขี่ยนายให้ตกลงมาอยู่แทบเท้าฉัน! เอาให้นายกระอัก อยากตายก็ไม่กล้าตายไปเลย! อีกอย่าง หน้าอย่างนาย...ไม่มีวันได้เป็นพี่ชายฉันหรอก จำไว้!\"



@@@@@ พูดจบเซเว่นก็เดินจากไปทันที! ส่วนเรน...เด็กหนุ่มค่อยค่อยคลายรอยยิ้มเยาะแล้วหลับตาลง...ซ่อนความรู้สึกที่เกิดขึ้นในใจ...ความรู้สึกที่...เจ็บปวด! ขณะเดียวกัน ในห้องแต่งตัว เซเว่นก็กำลังกำมือแน่นจนเล้บแทบจะจิกลงไปในเนื้อ! หยดน้ำตาไหลออกมาจากดวงตาคู่สีฟ้าอาบใบหน้าใส ทว่า เจ้าตัวก็รีบเช็ดมันออกด้วยมือที่กำแน่น...ก่อนที่เซเว่นจะทรุดตัวลงนั่งกอดเข่านิ่ง...เนิ่นนาน...