ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ...บทที่11...(แก้ไข + เพิ่มเติมบทนิดหน่อยเจ้าค่ะ)
เงียบ...บรรดานร. ทั้งหลายพอได้ฟังกฏ-กติกาของเกมนรกจากคิขุจังจบแล้ว พวกเขาต่างก็พากันนิ่งอึ้ง ไม่มีใครกล้าพูดอะไรออกมาแม้สักคำ กระทั่ง...
\"คิตาโนะ พวกเราพอมีอาหารกับขนมอยู่พอสมควร ถ้าเราขอแจกให้พวกนร. ทุกคนจะได้ไหม...\"
อยู่อยู่ชูยะก็พูดขึ้น เพราะระหว่างที่ดูทีวีกันพวกคิริโตะก็ปรึกษาแผนการกันตลอด แล้วก็เป็นคิริโตะที่เสนอแผนนี้แล้วให้ชูยะเป็นคนต่อรอง...
\"อืม...แล้วพวกเธอคิดว่าจะพอเหรอ มีคนอยู่ที่นี่ตั้ง 142 คนนะ\" อ.คิตาโนะถามยิ้มยิ้มแต่ชูยะก็ยังยืนยันว่า...
\"มันก็พอที่จะแจกให้ทุกคนเท่ากันนั่นล่ะ แต่อาจจะได้คนละนิดหน่อย ยังไงก็ยังดีกว่าไม่ได้เลย...ว่าไงล่ะ อ.ฮิตเลอร์\"
\"หึ! พวกเธอก็ยังคงเป็นคนดีกันจริงนะ แต่คิดเหรอว่าทำดีแล้วคนอื่นเขาจะดีตอบ ในที่นี่มีคนไม่ดีอยู่เยอะน๊า...พวกเธอเองก็รู้ดีนี่นา...\"
อยู่อยู่ซึโยชิหน. หทารที่หมั่นไส้พวกคิริโตะมานานก็พูดเสียงเหยียดขึ้น โนริโกะเลยพูดขึ้นว่า...
\"แล้วไงล่ะคะ ที่พวกเราทำก็ไม่ได้หวังอะไรอยู่แล้ว แค่อยากจะทำในสิ่งที่รุ่นพี่พอจะช่วยรุ่นน้องได้...ก็แค่นั้นเอง ที่นี่ก็ยังมีคนดีอยู่เยอะ...ฉันมั่นใจอย่างนั้นค่ะ\"
\"อีกอย่าง ที่พวกเราทำอย่างงี้มันก็คงไม่ผิดกฏ แล้วก็...ไม่หนักหัวใครด้วย...\"
เคียวโกะพูดพลางมองกราดไปที่พวกทหารทหารกับซึโยชิแล้วไปหยุดที่อ.คิตาโนะ...นิ่ง...แววตาของเด็กสาวนั้นดูกร้าวแข็งจนคิริโตะต้องแอบดึงมือเคียวโกะแล้วกระซิบเตือนว่า...
\"พอแล้ว ยัยเด็กห้าว\"
\"นังเด็กนี่ปากดีนักนะ!\"
เพิ่งจะจบคำกระซิบ ซึโยชิหน. ทหารก็คำรามเบาเบาอย่างคั่งแค้น อ.คิตาโนะเลยหัวเราะเบาเบาแล้วจึงพูดว่า...
\"งั้นก็ได้ แต่ก่อนอื่น...พวกมิทสุโกะซัง เข้ามาได้แล้วล่ะ\"
จบคำของอ.คิตาโนะ...มิทสุโกะก็เดินนำ...นร. ผู้ชนะเมื่อ 3 ปีที่แล้วเข้ามา ทั้ง 3 คนเป็นผู้ชาย 2 คนกับผู้หญิงอีก 1 คน...ผู้ชายคนแรกนั้นชื่อ วาตานาเบะ อัตสึฮิโร่ ท่าทางเขาดูเงียบขรึมแต่ก็ดุ เถื่อน ดวงตาทั้งคู่มีประกายกร้าวแข็ง ผู้ชายคนที่ 2 ซาคาฮาร่า โตดะ คนนี้ดูสำอาง เงียบ นิ่ง แต่ท่าทางดูเจ้าชู้ เจ้าเล่ห์ ผู้หญิงคนต่อมามิยาโมโตะ ริเอะ เธอเป็นเด็กสาวที่ดูเกเร ห้าว ชอบวิวาท ทำตัวกวนประสาทแต่หน้าตาก็สวยใช่เล่น ผู้หญิงคนสุดท้าย มิทสุโกะ มาคราวนี้ดูเธอสวย มีเสน่ห์ ออกจะเซ็กซี่ ยั่วยวน น่าหลงใหลอย่างมาก ที่สำคัญ มิทสุโกะได้หันไปยิ้มอ้อนอ้อนพลางโบกมือให้คิริโตะอย่างดีอกดีใจด้วย ทว่า...
\"มิทสุโกะจัง คิดถึงจังเลย...ดูสิ...อุตส่าห์ยิ้มแล้วโบกมือให้ฉันด้วย น่ารักจริงจริง\"
โชโกะพูดเสียงดังก่อนจะส่งจูบกับสายตาหวานซึ้งให้มิทสุโกะ แต่เด็กสาวกลับแหวเข้าให้อย่างไม่พอใจว่า...
\"บ้า! ฉันไม่ได้คิดถึงนายสักนิด ฉันคิดถึงคิริโตะคุงต่างหากย่ะ ไอ้คาวาดะ\"
\"อย่ามาเรียกฉันว่าคิริโตะ ยัยโรค...โซมะ\" คิริโตะพูดกึ่งตวาดแต่ก็ไม่กล้าว่าอะไรมาก เพราะ...เกรงใจโชโกะเพื่อนรักที่รักมิทสุโกะหมดใจมาตลอดนั่นล่ะ...
\"เอาล่ะ...พอแล้ว นั่งที่ได้ทุกคน...ไหน! ใครบอกจะแจกอาหารกับขนม ลุกมาสิ\"
อ.คิตาโนะพูด พวกคิริโตะเลยกระโดดลงจากโต๊ะพลางหยิบขนมจากกระเป๋าออกมา แล้ว...
\"ผมช่วยครับ ผมก็มีอาหารมาเหมือนกัน\"
เสียงของเด็กหนุ่ม 2 คนดังพร้อมกัน จากนั้น ก็มีหนุ่ม ม.4 กับ ม.3 2 คนลุกขึ้นมา ทั้งคู่ชื่อฮิโรชิ คิทะคูมะ กับ อิชิคาว่า ทาเครุ...
\"เฮ้ย! นั่นมัน...\"
เซ็นจิ เคย์ตะ ยูทากะ อุทานเบาเบาพร้อมกันอย่างคิดไม่ถึง คิริโตะเลยหันไปถามอย่างงงงันว่า...
\"อะไรวะ! นั่นมันอะไร\"
\"เอ่อ...เดี๋ยวค่อยคุยดีกว่าน่า นะ\"
เซ็นจิพูดแล้วหันไปมองทางอ.คิตาโนะ พวกคิริโตะเลยต้องเก็บความสงสัยไว้ แต่...ยังไม่ทันได้แจกก็มีนร. หญิง ม.4 1 คนกับ ม.6 อีก 2 คน และนร. ชาย ม.6 อีก 2 คนลุกขึ้น พวกเขาชื่อคานาซาว่า ยูริ ยาคาว่า มิสะ ยาคาว่า มิซาเอะ โทชิ มาซาโนบุ และโคกิ มาซาชิ ทั้ง 5 คนต่างก็จะช่วยแจกอาหารกับขนมด้วย และเป็นอีกครั้งที่ท่าทางของ 3 หนุ่มแฮกเกอร์ บอยส์ ดูตื่นเต้น คิดไม่ถึงจนพวกคิริโตะยังแปลกใจ ทว่า...พวกเขาก็ยังต้องเก็บกลั้นอาการสงสัยไว้ก่อน...
แต่...ยังไม่ทันที่มีจะได้แจกขนม (อะเกน!) ก็ปรากฏว่า...มีนร. หลายคนต่างพากันพร้อมใจช่วยเอาอาหารกับขนมมาช่วยแจกสมทบ ทำให้พวกคิริโตะท่าทางดีใจกันมาก แล้วการแจกอาหารกับขนมก็เริ่มขึ้น (ซะที...)
ทุกคนต่างก็รับของมา ยกเว้น อัตสึฮิโร่กับริเอะที่ไม่ยอมเอา ส่วนมิทสุโกะ ตอนแรกเด็กสาวก็ทำท่าว่าจะไม่เอาแต่พอได้ที...เธอก็รีบคว้าของจากมือคิริโตะพร้อมกับแอบจับมือเขาอีก ทำให้คิริโตะเซ็งสุดสุดเลย! ยังไม่พอ...โตดะเองก็ถือโอกาศจับมือเคียวโกะไว้แน่น ทำให้เด็กสาวโมโหเลยด่าแล้วก็เตะเด็กหนุ่มไปที แต่นั่นกลับยิ่งทำให้โตดะยิ่งชอบเคียวโกะเข้าไปใหญ่!!!
จากนั้น พอการแจกขนมเสร็จสิ้นแล้ว พวกคิริโตะต่างก็พากันเดินกลับมานั่งที่หลังห้องดังเดิม แต่คราวนี้มีคิทะคูมะ ยูริ ทาเครุ มิสะ มิซาเอะ มาซาโนบุ และมาซาชิมานั่งด้วย คราวนี้ 3 หนุ่ม เซ็นจิ เคย์ตะ ยูทากะที่มีท่าทางประหลาดลึกลับก็ได้ทีเล่าให้ฟังว่า...
\"คิตาโนะ พวกเราพอมีอาหารกับขนมอยู่พอสมควร ถ้าเราขอแจกให้พวกนร. ทุกคนจะได้ไหม...\"
อยู่อยู่ชูยะก็พูดขึ้น เพราะระหว่างที่ดูทีวีกันพวกคิริโตะก็ปรึกษาแผนการกันตลอด แล้วก็เป็นคิริโตะที่เสนอแผนนี้แล้วให้ชูยะเป็นคนต่อรอง...
\"อืม...แล้วพวกเธอคิดว่าจะพอเหรอ มีคนอยู่ที่นี่ตั้ง 142 คนนะ\" อ.คิตาโนะถามยิ้มยิ้มแต่ชูยะก็ยังยืนยันว่า...
\"มันก็พอที่จะแจกให้ทุกคนเท่ากันนั่นล่ะ แต่อาจจะได้คนละนิดหน่อย ยังไงก็ยังดีกว่าไม่ได้เลย...ว่าไงล่ะ อ.ฮิตเลอร์\"
\"หึ! พวกเธอก็ยังคงเป็นคนดีกันจริงนะ แต่คิดเหรอว่าทำดีแล้วคนอื่นเขาจะดีตอบ ในที่นี่มีคนไม่ดีอยู่เยอะน๊า...พวกเธอเองก็รู้ดีนี่นา...\"
อยู่อยู่ซึโยชิหน. หทารที่หมั่นไส้พวกคิริโตะมานานก็พูดเสียงเหยียดขึ้น โนริโกะเลยพูดขึ้นว่า...
\"แล้วไงล่ะคะ ที่พวกเราทำก็ไม่ได้หวังอะไรอยู่แล้ว แค่อยากจะทำในสิ่งที่รุ่นพี่พอจะช่วยรุ่นน้องได้...ก็แค่นั้นเอง ที่นี่ก็ยังมีคนดีอยู่เยอะ...ฉันมั่นใจอย่างนั้นค่ะ\"
\"อีกอย่าง ที่พวกเราทำอย่างงี้มันก็คงไม่ผิดกฏ แล้วก็...ไม่หนักหัวใครด้วย...\"
เคียวโกะพูดพลางมองกราดไปที่พวกทหารทหารกับซึโยชิแล้วไปหยุดที่อ.คิตาโนะ...นิ่ง...แววตาของเด็กสาวนั้นดูกร้าวแข็งจนคิริโตะต้องแอบดึงมือเคียวโกะแล้วกระซิบเตือนว่า...
\"พอแล้ว ยัยเด็กห้าว\"
\"นังเด็กนี่ปากดีนักนะ!\"
เพิ่งจะจบคำกระซิบ ซึโยชิหน. ทหารก็คำรามเบาเบาอย่างคั่งแค้น อ.คิตาโนะเลยหัวเราะเบาเบาแล้วจึงพูดว่า...
\"งั้นก็ได้ แต่ก่อนอื่น...พวกมิทสุโกะซัง เข้ามาได้แล้วล่ะ\"
จบคำของอ.คิตาโนะ...มิทสุโกะก็เดินนำ...นร. ผู้ชนะเมื่อ 3 ปีที่แล้วเข้ามา ทั้ง 3 คนเป็นผู้ชาย 2 คนกับผู้หญิงอีก 1 คน...ผู้ชายคนแรกนั้นชื่อ วาตานาเบะ อัตสึฮิโร่ ท่าทางเขาดูเงียบขรึมแต่ก็ดุ เถื่อน ดวงตาทั้งคู่มีประกายกร้าวแข็ง ผู้ชายคนที่ 2 ซาคาฮาร่า โตดะ คนนี้ดูสำอาง เงียบ นิ่ง แต่ท่าทางดูเจ้าชู้ เจ้าเล่ห์ ผู้หญิงคนต่อมามิยาโมโตะ ริเอะ เธอเป็นเด็กสาวที่ดูเกเร ห้าว ชอบวิวาท ทำตัวกวนประสาทแต่หน้าตาก็สวยใช่เล่น ผู้หญิงคนสุดท้าย มิทสุโกะ มาคราวนี้ดูเธอสวย มีเสน่ห์ ออกจะเซ็กซี่ ยั่วยวน น่าหลงใหลอย่างมาก ที่สำคัญ มิทสุโกะได้หันไปยิ้มอ้อนอ้อนพลางโบกมือให้คิริโตะอย่างดีอกดีใจด้วย ทว่า...
\"มิทสุโกะจัง คิดถึงจังเลย...ดูสิ...อุตส่าห์ยิ้มแล้วโบกมือให้ฉันด้วย น่ารักจริงจริง\"
โชโกะพูดเสียงดังก่อนจะส่งจูบกับสายตาหวานซึ้งให้มิทสุโกะ แต่เด็กสาวกลับแหวเข้าให้อย่างไม่พอใจว่า...
\"บ้า! ฉันไม่ได้คิดถึงนายสักนิด ฉันคิดถึงคิริโตะคุงต่างหากย่ะ ไอ้คาวาดะ\"
\"อย่ามาเรียกฉันว่าคิริโตะ ยัยโรค...โซมะ\" คิริโตะพูดกึ่งตวาดแต่ก็ไม่กล้าว่าอะไรมาก เพราะ...เกรงใจโชโกะเพื่อนรักที่รักมิทสุโกะหมดใจมาตลอดนั่นล่ะ...
\"เอาล่ะ...พอแล้ว นั่งที่ได้ทุกคน...ไหน! ใครบอกจะแจกอาหารกับขนม ลุกมาสิ\"
อ.คิตาโนะพูด พวกคิริโตะเลยกระโดดลงจากโต๊ะพลางหยิบขนมจากกระเป๋าออกมา แล้ว...
\"ผมช่วยครับ ผมก็มีอาหารมาเหมือนกัน\"
เสียงของเด็กหนุ่ม 2 คนดังพร้อมกัน จากนั้น ก็มีหนุ่ม ม.4 กับ ม.3 2 คนลุกขึ้นมา ทั้งคู่ชื่อฮิโรชิ คิทะคูมะ กับ อิชิคาว่า ทาเครุ...
\"เฮ้ย! นั่นมัน...\"
เซ็นจิ เคย์ตะ ยูทากะ อุทานเบาเบาพร้อมกันอย่างคิดไม่ถึง คิริโตะเลยหันไปถามอย่างงงงันว่า...
\"อะไรวะ! นั่นมันอะไร\"
\"เอ่อ...เดี๋ยวค่อยคุยดีกว่าน่า นะ\"
เซ็นจิพูดแล้วหันไปมองทางอ.คิตาโนะ พวกคิริโตะเลยต้องเก็บความสงสัยไว้ แต่...ยังไม่ทันได้แจกก็มีนร. หญิง ม.4 1 คนกับ ม.6 อีก 2 คน และนร. ชาย ม.6 อีก 2 คนลุกขึ้น พวกเขาชื่อคานาซาว่า ยูริ ยาคาว่า มิสะ ยาคาว่า มิซาเอะ โทชิ มาซาโนบุ และโคกิ มาซาชิ ทั้ง 5 คนต่างก็จะช่วยแจกอาหารกับขนมด้วย และเป็นอีกครั้งที่ท่าทางของ 3 หนุ่มแฮกเกอร์ บอยส์ ดูตื่นเต้น คิดไม่ถึงจนพวกคิริโตะยังแปลกใจ ทว่า...พวกเขาก็ยังต้องเก็บกลั้นอาการสงสัยไว้ก่อน...
แต่...ยังไม่ทันที่มีจะได้แจกขนม (อะเกน!) ก็ปรากฏว่า...มีนร. หลายคนต่างพากันพร้อมใจช่วยเอาอาหารกับขนมมาช่วยแจกสมทบ ทำให้พวกคิริโตะท่าทางดีใจกันมาก แล้วการแจกอาหารกับขนมก็เริ่มขึ้น (ซะที...)
ทุกคนต่างก็รับของมา ยกเว้น อัตสึฮิโร่กับริเอะที่ไม่ยอมเอา ส่วนมิทสุโกะ ตอนแรกเด็กสาวก็ทำท่าว่าจะไม่เอาแต่พอได้ที...เธอก็รีบคว้าของจากมือคิริโตะพร้อมกับแอบจับมือเขาอีก ทำให้คิริโตะเซ็งสุดสุดเลย! ยังไม่พอ...โตดะเองก็ถือโอกาศจับมือเคียวโกะไว้แน่น ทำให้เด็กสาวโมโหเลยด่าแล้วก็เตะเด็กหนุ่มไปที แต่นั่นกลับยิ่งทำให้โตดะยิ่งชอบเคียวโกะเข้าไปใหญ่!!!
จากนั้น พอการแจกขนมเสร็จสิ้นแล้ว พวกคิริโตะต่างก็พากันเดินกลับมานั่งที่หลังห้องดังเดิม แต่คราวนี้มีคิทะคูมะ ยูริ ทาเครุ มิสะ มิซาเอะ มาซาโนบุ และมาซาชิมานั่งด้วย คราวนี้ 3 หนุ่ม เซ็นจิ เคย์ตะ ยูทากะที่มีท่าทางประหลาดลึกลับก็ได้ทีเล่าให้ฟังว่า...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น