B.R.Battle Royal Survival Program1

ลำดับตอนที่ #10 : ...บทที่9...(แก้ไข + เพิ่มเติมบทนิดหน่อยเจ้าค่ะ)

      วันที่ 25 ธ.ค. เวลา 21.00 น. บนเกาะร้างที่ใช้เล่นเกม B.R. ที่ห้องเรียนกลาง... ห้องที่ว่านี้เป็นห้องเรียนที่ค่อนข้างกว้างใหญ่ พื้นเป็นไม้ทั้งหมด ข้างในมืดมากแถมที่หน้าต่างยังมีม่านสีแดงสดปิดอยู่ ตรงกลางห้องมีเก้าอี้เรียงเป็นวงกลมราว 100 กว่าตัว ข้างหน้าใกล้กระคานดำมีโต๊ะอาจาย์กับกระดานดำแผ่นใหญ่ที่ข้างฝาห้อง...ส่วนรอบรอบห้องเรียนก็มีร่างของนร.นอนสลบอยู่ราว 100 กว่าคนเท่าจำนวนเก้าอี้ในห้อง สุดท้าย ที่หลังห้อง...

      ร่างของพวกคิริโตะกับสัมภาระของพวกเขาก็นอนเรียงกันอยู่บนโต๊ะเรียน ข้างข้าง...โชโกะกับเคียวโกะที่เพิ่งตื่นต่างก็กำลังปลุกพวกคิริโตะให้ตื่น...จากนั้นไม่นาน พวกคิริโตะต่างก็ตื่นมา พอพวกเขาเห็น 2 หนุ่มสาวพี่น้องคาวาดะ พวกเขาต่างก็โผเข้ากอดกันและต่างก็พากันพูดคุยถามไถ่เรื่องราวต่างต่างจากโชโกะกับเคียวโกะเบาเบา กระทั่ง บรรดานร.ที่หลับสลบเริ่มตื่นขึ้นมาทีละคน สองคน สามคน สิบคน หลายคน จนครบทุกคน แล้ว...

      \"ใกล้เวลามรณะแล้วว่ะ! พวกเรา...เตรียมตัวได้เลย\"

      โชโกะพูดเสียงขรึม เข้ม จริงจัง พลัน! เสียงบรรดารถถังกับเฮลิคอปเตอร์ก็ดังกระหึ่มขึ้น พวกคิริโตะต่างเผลอเอื้อมมือไปจับที่ปลอกคอมรณะอันแข็งแกร่งและเย็นเฉียบ...แต่ก็ไม่มีใครพูดอะไรออกมา ส่วนบรรดานร.ที่เหลือราว 100 กว่าคนก็วิ่งไปออกันที่หน้าต่าง แต่ไม่นานพวกเขาก็ต้องถลาถอยกลับเพราะแสงจากสปอร์ตไลท์แรงจ้าถูกฉายส่องกราดเข้าตา จากนั้น ราว 10 นาที...

      ประตูห้องพลันถูกเปิดออกอย่างแรง ไฟฟ้าในห้องถูกเปิดขับไล่ความมืดออกไป มีหน. ทหารหน้าดุ รูปร่างท้วม ไม่สูงมาก ผิวค่อนข้างขาว ใส่แว่นหนานำพาทหารในชุดเครื่องแบบแบกปืน 30 นายเข้ามายืนคุมในห้อง อีก 15 นายยืนถือปืนคุมเชิงอยู่ข้างนอก และทหาร 25 นายสุดท้ายก็ไปยืนเฝ้าที่หน้าตึกเรียน จากนั้น...

      อาจารย์ชายตัวอ้วน ผิวขาว หน้าย่น บุคลิกเงียบขรึม ลึกลับและเดายาก แววตาบางทีก็เย็นชา บางทีก็อ่อนโยน ก็ได้เดินถือกระเป๋าถักสานจากผักตบชวาติดป้ายว่า...Made in Thailand...เข้ามาในห้อง...

      เขามายืนตรงโต๊ะอาจารย์พลางมองบรรดานร.ที่ท่าทางงง กลัว ตื่นเต้น และ...มองไปทางที่พวกคิริโตะนั่งอยู่บนโต๊ะด้วยท่าทางเรียบนิ่ง จากนั้น...

      \"สวัสดีนร. ผู้น่ารักทุกคน เอาล่ะ นั่งลงได้...อ้อ! อย่านั่งบนเก้าอี้นะ ครูจะโชว์เก้าอี้ไว้กลางห้องเพราะครูว่ามันดูสวย แปลกดี พวกเธอก็นั่งลงบนพื้นรอบเก้าอี้ละกันนะ\"

      อาจารย์ชายตัวกลม หน้าย่น แววตาแปลกพูดช้า ชัด  ทว่า...

      \"ประสาท!\"

      มีเสียงพึมพำอย่างพร้อมเพรียงจากหลังห้อง บรรดานร.ต่างก็หันไปดูอย่างงงงัน ไม่มีใครยอมนั่ง ดังนั้น หน. ทหารเลยตวาดเสียงดังว่า...

      \"บอกให้นั่ง! ไม่งั้นโดนดีแน่!\"

      เสียงขึ้นลำกล้องปืนของทหาร 30 นายดังพร้อมกันทันทีหลังหน. ทหารพูดจบ พวกนร. เลยรีบลนลานนั่งลงอย่างหวาดกลัว แล้ว...

      \"ดีมาก เอาล่ะ เรามาแนะนำตัวกันดีกว่านะ ครูชื่อว่า คิตาโนะ ฮิโรชิ (เป็นชื่อ+นามสกุลจริงในหนังของอ.คิตาโนะเจ้าคะ ข้าพเจ้าเคยเข้าไปดูในเว็ปของB.R.มา...Kiriyama Kyoko) แต่พวกเธอเรียกครูว่าอ.คิตาโนะดีกว่านะ\"

      \"หรือจะเรียกว่า...อ.ฮิตเลอร์...ก็คงได้มั้ง...\"

      คิริโตะพูดแทรกขึ้น ทำให้นร. เกือบทั้งหมดต่างก็พากันหันไปดูพวกคิริโตะกันใหญ่...

      \"555!!! ก็แล้วแต่นะ...เอาล่ะ เรามาเข้าเรื่องกันต่อดีกว่า...เอ้า! ซึโยชิซัง (ชื่อหน.ทหารที่ข้าพเจ้าตั้งเจ้าค่ะ...Kiriyama Kyoko) ไปเอาทีวีกับวีดีโอที่มีภาพของพิธีกรเกมนี้มาสิ\"

      อ.คิตาโนะสั่งแล้วนั่งลงที่โต๊ะอาจารย์ ซึโยชิหน. ทหารเลยวอไปบอกให้ทหารเข็นทีวีกับวีดีโอในตู้เหล็กเข้ามา พวกนั้นวางตู้ไว้ข้างซ้ายของโต๊ะแล้วหันจอทีวีไปทางนร. จากนั้นอ.คิตาโนะก็จัดการเปิดวีดิโอ...

      \"สวีดัด สวัสดีน้องน้องทุกคนนะจ๊า แหม ดีใจจังที่ได้เจอ สบายดีกันไหมจ๊ะ\"

      ในทีวีพลันปรากฎภาพของหญิงสาวผิวขาว ผมยาวประบ่าแต่มัดเป็นแกละ 2 ข้าง ใบหน้าสวยน่ารัก ดูร่าเริง ใจดี ใส่เสื้อแขนสั้นกับกางเกงขาสั้นสีเขียวกับส้มปักลายB.R. ใส่เครื่องประดับดูเก๋พูดทักทายเสียงใส ร่าเริงกับทุกคน ข้างหลังเธอมีผ้าสีเขียวสะท้อนแสงถูกขึงไว้ ส่วนข้างหน้าก็มีโต๊ะยาวคลุมผ้าสีดำตั้งอยู่เช่นกัน...

      \"สบายดี ไม่งั้นจะมานั่งหัวโด่ที่นี่ทำพันธุ์อะไร ถามโง่โง่!\"

      อยู่อยู่เซ็นจิ เคย์ตะ ยูทากะก็พูดแทรกเสียงรำคาญขึ้นมาพร้อมกัน แต่อ.คิตาโนะก็ทำท่าไม่ใส่ใจ แถมเขายังพูดตอบรับอย่างร่าเริงพลางยกมือออกท่าออกทางไปทางหญิงสาวในจอทีวีซะอีก! พวกนร.ต่างก็ได้แต่นั่งหันมองไปข้างหน้าที ข้างหลังทีอย่างเหวอเหวอ จากนั้น...หญิงสาวในจอทีวีก็พูดต่อว่า...

      \"พี่ชื่อฟูกาดะ คิขุจังจ้ะ ไง! น่ารักไหมล๊าจ๊า...\"

      \"น่ารักมากกก! น่ารักสุดสุดดด! คนอะไร๊...น่าลักกกกกกกกกไปทำลายด้วยน้ำกรดให้ไม่เหลือซาก!\"

      จิกูสะกับฮิโรกิพูดพร้อมกัน มีเมกูมิกับคาโยโกะคอยพูดสนับสนุนทันทีว่า...

      \"ถูกต้องนะค๊าาา! แหม...อย่างงี้ต้องให้รางวัลเป็นโล่กับประกาศนียบัตรแฟนพันธุ์แท้\"

      \"ฮิฮิ...นั่นสิจ๊ะ พูดได้ถูกต้องอย่างมาก เอาไปเลย 100 คะแนนเต็มกับเงินรางวัลอีก 20,000 บาท\"

      \"เอาล่ะ เรามาเข้าเรื่องกันดีกว่าจ้ะ เดี๋ยวจะมีคนหมั่นไส้คนน่ารักอย่างพี่จนพี่รับไม่ไหว\"

      คิขุจังพูดเหมือนรู้ตัวแต่ก็ยังติดโอ่ตัวเอง ทำให้โชโกะกับเคียวโกะต้องพูดขึ้นพร้อมกันว่า...

      \"งี่เง่าชะมัดเลย! ยัยคนหลงตัวเอง\"