ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : คำขอร้องของสาวน้อย
หลัาอุ้มเธอมาที่ถ้ำผม็ว่าเธอล
่อนะูแผลเธอ
"นี้มัน....ใรเป็นนทำฟระ!!!"ผมโมโหนิๆ่อน
เ็สาวพูึ้น
"ะ.....่วย.. ้วย"เธอพู่อนะสลบไปอีรั้
"เอาไีเนีย ไม่เยทำแผลให้ใรเลย"
ผมเินไปที่รำธารใล้ๆ่อนเอาวน้ำที่พิัวใส่น้ำ
่อนลับไปเ็ัวเธอที่แผลเ็มัว(แผลไม่ว้านะับ)
ผมยิบผ้าเ็หน้ามาุ้บน้ำหมาๆ่อน่อยๆเ็ามแน
"ผิวนุ้ม แถมาวอี"ผมิในใ่อนเ็ไปเลยๆนเสร็
"แม้...เือบสิหลุแล้ว...ั้นั้น่อไป"
ผมนั้ิสัพั่อนะเอาผ้าพันแผล(เอามาาไหนฟระ)
ออมาว่า้าๆ่อนที่ะไปหาสมุนไพรมาปะรแผลเธอ
"โอ๊ยยยย"
"เ็บหรอ ผมะเบาๆมือให้"
หลัพันแผลเสร็็่ำแล้วผมำลัิที่ะนอนแ่
'ะเอายัไีละมีผู้หิอยู่....'ผมิไปสัพั
่อนเินไปนอนรปาถ้ำ
"อืม~~~"เสียอสาน้อยที่ำลััวสั่น
"เหอ~"ผมถอนหายใ่อนถอเสิ้อลุมออ
แล้วเอาไปห่มเธอส่วนผม็ลับมานอนามเิม
เธอ็น่ารัีนิ
อนเ้ามื(ี2)
"อะ..ที่นี้ที่ไหนัน....โอ็ยยเ็บั"เสียอสาวน้อย
ที่ื่นึ้นพร้อมว่านอยู่ที่ไหน
"แล้วันยัไม่ายหรอ...แ่เสื้อลุมนี้...!!!"เธอมอรเสื้อลุม
่อนหันไปเอับผมในสภาพัวสั่นมา(หนาวโวยยย)
"ละ...หรือว่า...!!!"เธอรีบู่วล่าอเธอว่ารบไหม
"เหอ~อยู่รบนิ..สรุปว่าเา่วยสินะ"
"ะ...ุ"
"......."
"ุ!!!"
"อะ...รับ!!"
ผมใ่อนหันไปเอนที่เรีย
"อาว ฟื้นแล้วหรอเป็นอะไรไมรับ"
"อืม ไม่เป็นอะไรแล..."เธอเียบไปสัพั
"พ่อะ แม่ะ!!!"เธอะโน่อนะลุแ่
"โอ็ยยย"หิสาวที่ลุเือบไม่ึ้นเียบไป
"ะ..ุเป็นไรไหมรับ...อะ"
"หือๆๆ"เธอร้อไห้ออมาทำให้ผมลุไปหา
"เป็นอะไรรับเ็บรไหนหรอ"ปมมอูแถวๆแผล
"หือๆๆๆมะ...แม่ะ....พะ...พ่อะ.."
"อะไรหรอรับ"
แล้วู่ๆ็มีหมาป่าสอัวอยู่ที่หน้าปาถ้ำ
....อะไรันอีเนีย ผมิ่อนะไปยิบาบอผมแ่เล่มเียว
"อะ...ุหนีไป"เธอที่หยุร้อบอผม(หนีหรอ...เียวรู้)
"ทำไหมละ"
"นั้นไม่ใ้หมาป่าธรรมานะมันือมอสเอร์!!!"
"หรอ...แ่นี้เอ"
หลัานั้นหมาป่าทั้สอ็ระโใส่ผมแ่ปมหลบไ้แบบสบายๆ
แล้วผม็ฟันไปใส่หมาป่าทั้สอัวนาสอท้อน(แรมหาสาน)
"แ่นี้หรอมอนเอร์"ผมพู่อนหันมาหาสาวน้อยที่ำลัอึ้อยู่
"ะ....ุัารมันไ้...."เธอที่อึ้อยู่่อนะพยามลุ
"เียวผม่วย"ผมเ้าไปประอ่อนเธอะเอาหน้ามาฟุที่อผม
"ุ...."เธอร้อไห้ออมาอีรั้่อนะเยหน้ามอผม
แววาสีน้ำาลอ่อนๆสีผมสีฟ้าออาวนิๆใบหน้าเรียว
แ้มสีมพู มูโ่นิๆผิวาวเนียน
น่ารัโฟยยยย
"ะ.....ุะ..่วยพ่อแม่ัน้วย"เธออร้อผม
"แล้ว พ่อแม่อเธอเป็นอะไรละ"ผมถาม
"ือว่า..มันเิื้นที่หมู่บ้านอันมันเป็นหมู่บ้านที่สบ
มานาน...นมีปีศานหนึ่ื่อ'มาลอส"มาทำลายหมู่บ้าน
ทหารับนในหมู่บ้านึออมาสู้ับมันแ่...็ายันหม..."
"........"
"นเหลือันไม่ีนหนึ่ในนั้นมีรอบรัวอัน้วย
พวที่เหลือเลยถูับเป็นทาสใ้แราน..พ่อแม่อัน
หลบหนีออมาแ่็โนพวปีศาลอมไว้ันับพ่อแม่็สู้ับ
พวมัน โนไม่รู้ว่าะรอไหม..."
"......"
"ันบาเ็บหนัพ่อแม่เลยฝ่าวลอมออมา่อนให้ันหนี
มานเียว ันไม่อยาาับพ่อแม่ แ่ันลับวิ้หนีออมา
ทั้ๆที่พ่อแม่ันยัอยู่้าหลัแท้ๆ....หือๆๆๆๆ"
เธอฟุใส่อผมอีรั้่อนร้อไห้ออมา
"เธอลัวสินะ"ผม่อยๆลูบหัวเธอ่อนเธอเยหน้าอีรั้
ผมปาน้ำา่อนยิ้มให้
"ะ...ุะ่วยพ่อับแม่ัน้วย!!!"เธอมอ้วยวามวั
ที่ะไ้่วยพ่อับแม่อเธอ
"ไ้ ันสัา"ผมอบลับพร้อมเอามือลูบหัวเธออย่าเอ็นู
"อบุะที่่วย....แล้ว.....ุื่ออะไรหรอะ"
"ันื่อโะ...แล้วเธอละ"ผมถามลับ
"ื่อ'นานะ'ะ....อบุริๆะ"
"ื่อเพราะีนิ...ั้นหลับเถอะ"ผมมอเธอ่อน่อยว่าเธอล
่อนผมผมะลับไปที่เิมแ่.....
"ะ..เี่ยว"
"อะไรรับ?"
"ะ...>\<"อนนี้เธอหน้าแมา
"ะ..ุมานอน้าๆันไ้ไหมะ!!!"
ำพูนี้ทำให้ผมหน้าแมา(านนี้ไมุ่็นรละ)
"ะ...ไ้หรอ"ผมถาม
"อืม"เธอพยัหน้าอบ
"ั้น็ไ้"
ผมเินมานอน้าๆนานะโยมีระเป๋าอผม(เอามาอนไหนฟระ)
ั้นระหว่าเราสอน(ยเียนะเป็นเบาหวานแล้น)
"ั้น..รารีสวัสิ์"
"ะ"
หลัานั้นผม็หลับไปแ่ยัมีนยัไม่หลับ
"แม่ะพ่อะเียวหนูไป่วยนะ"เธอพรึมพรำออมา
"แ่ว่าุโะะ่วยเราริๆหรอ"
"แ่ทำไหม...อนเราเห็นหน้าเาหัวใเราเ้นเร็วั"
"หรือว่า......เราหลุมรัเา!!!"
"ไม่!!! เรายัไม่รู้ัเาเอมันะอะไรนานั้น"
"แ่ว่านะ"
"เาหลอริๆ"
นานะพรึมพรำแบบนั้นนหลับไปั้นๆ
หยุ่อนนะับเียวอไปรวบเบาหวานแปบ
อนนี้ผมินานมา(หรอ)่วยิามอน่อไปนะับ
เม้นหน่อยนะับะไ้มีำลัใเียน่อนะับ
(ปล. ผมะายแล้วารบ้านเ็ม)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น